తప్పెవరిది – 43

వాళ్ళు భోజనం ఇంటినించి పాక్ చేసి తెచ్చుకున్నట్లు ఉన్నారు. మేము తెచ్చుకున్న చపాతీలు తిని వెళ్ళి చేతులు కడుక్కుని వచ్చాక కూడా తాతా, మనవరాళ్ళిద్దరూ తింటూనే ఉన్నారు. నేను కిటికీ పక్కగా కూర్చుని బయటకు చూస్తుంటే శాస్త్రి ఇందాక నేను గంగాధరం గారి దగ్గర తీసుకున్న పుస్తకాన్ని తిరగేస్తున్నారు.

తప్పెవరిది – 42→

ఇంతలో తను తినడం పూర్తి చేసిన సుమన చెయ్యి కడుక్కునేందుకు లేచి వెళ్ళింది. తను అటు వెళ్ళగానే శాస్త్రి తన చేతిని నా వీపు మీద గా వేసి నా కుడి రొమ్ముని రవిక మీద నుంచే పట్టుకుని కసుక్కున పిసికారు.
తను చేసిన పనికి వులిక్కి పడి ఇటు తిరిగిన నా కళ్ళు తన ప్లేటులోని భోజనం తింటున్నట్లు నటిస్తూ మా ఇద్దరి వైపు దొంగ చూపులు చూస్తున్న గంగాధరం కళ్ళ మీద పడ్డాయి. నా కళ్ళు తన వైపు పడగానే తను చటుక్కున తల దించుకుని భోజనం చెయ్య సాగారు.
నేను వెంటనే శ్రీవారి వైపు తిరిగి “ఏమిటండి ఈ పని?” అన్నట్లు చూసాను.
తను నా చూపును పట్టించుకోకుండా రవిక మీద నుంచే నా ముచ్చికను నలప సాగారు. గత కొద్ది రోజులు గా జరుగుతున్న విషయాలతో నాకు ఆ యావ బాగా పెరిగి పోయినట్లుంది. తను అలా నా ముచ్చిక తాకిన మరుక్షణ మే నా తొడల మధ్య జివ్వు మంది. .
అందుకే శ్రీవారి చెయ్యి కనపడకుండా నా చీరను సర్ది నా చేతిని తన చేతి మీద వేసి నా ఎదకేసి గట్టి గా అదుముకున్నాను. తను మెల్లి గా నా రవిక హుక్కులు ఒక్కొక్కటి వూడ తియ్యడం మొదలు పెట్టారు.
తను ఏ వుద్దేశంతో అలా చెయ్యడం మొదలు పెట్టారో గానీ తన చెయ్యి నా రెండో హుక్కు విప్పి మూడో దాని మీద కు పోతుండగా చేతులు కడుక్కునేందుకు వెల్లిన సుమన తిరిగి రావడంతో ఆ చేతిని చటుక్కున వెనక్కు తీసుకున్నారు శాస్త్రి.
అప్పటికే నాలోని అగ్ని పూర్తిగా రాజు కుంది. హాయిగా కూర్చుని ట్రైన్ కిటి కీ లోంచి ప్రకృతి అందాల్ని చూస్తున్న నన్ను అనవసరంగా రెచ్చగొట్టిన శ్రీవారి మీద ఎక్కడలేని కోపం వచ్చింది. సుమన లోపల కు రాగానే గంగాధరం గారు కూడా వెళ్ళి చేతులు కడుక్కుని వచ్చారు.
తను తిరిగి వచ్చే సరికే సు మన అక్కడ వున్న వస్తువులన్నీ సర్దేసి తన బెర్త్ మీద కు ఎక్కేసింది. శ్రీ వారు నా చెవిలో “ఈ పిల్ల తొందరగానే నిద్ర పోయేట్లుంది. ముసలాడు ఏమన్నా రెచ్చి పోతాడేమో చూడు. వాడు ఏమీ పట్టించుకోకుండా నిద్ర పోయాడనుకో నేను దిగి వస్తాను. పక్క బెర్త్ మీద అలా వాళ్ళిద్ద రు ఉండగా, మనిద్దరం ఈ బెర్త్ మీద చేసుకుంటుంటే..” అన్నారు.
తన మాటలకే నా నరాలన్నీ తోడే సిన ఫీలింగ్ కలగ సాగింది. అప్పటికే గంగాధరం గారు కూడా తన బెర్త్ మీద తల గడా, దుప్పటి వేసి పడుకునేందుకు రెడీ అవ్వ సాగారు. అది చూసిన శ్రీ వారు “ముసలాడు పడుకో బోతున్నట్లున్నాడు. నేను బయటకు పోతున్నాను.. నీ టాలెంట్ అంతా ప్రదర్శించు” అని చెప్పేసి లేచి హడావిడి గా బయటకు నడిచారు.
నేను తల ఎత్తి పై బెర్త్ మీద కు చూసాను. అప్పటికే సుమన అటు వైపుకు తిరిగి పడుకుని ఉంది. ఇక ఏదో ఒకటి చెయ్యాలి అన్న వుద్దేశ్యంతో నేను లేచి నిలబడ్డాను. అలా లేచి నిలబడడం లో నా కాలు ఒక చెప్పు మీద పడింది. అంతే నాకు ఫ్లాష్ లా ఒక ఐడియా వచ్చింది. వెంటనే ఆ చెప్పుని విసురుగా గంగాధరం గారి వైపు ఉన్న బెర్త్ కిందకి తోసాను.
అప్పటికే పక్క సర్దుకోవటం పూర్తి చేసిన గంగాధరం గారు దాని మీద కూర్చుని కిటికీ లోనించి బయట కు చూస్తున్నారు. ఇదే అదనుగా నా పెట కొంగును పూర్తి గా జార్చేసి గొంతు కూర్చుని కిందకి వంగి చెప్పు కోసం వెతుకుతున్నట్లు నటించ సాగాను.
అలా వెతుకుతున్నట్లు నటిస్తూ నా తల వంచి ఎద వైపు చూసుకున్నాను. అంతకు ముందే శ్రీవారు రవిక పై రెండు హుక్కులు విప్పేసి వుండటంతో, నేను పైట కొంగు జార్చి అలా గొంతు కూర్చున్నప్పుడు నా రెండు రొమ్ములు సగం సగం ముచ్చికలతో సహా ముప్పావు వంతు పైగా దర్శనమిస్తున్నాయి.
మెల్లి గా ఓర చూపుతో గంగాధరం గారిని గమనించాను. తన కళ్ళు నా ఎద వైపు అతుక్కుపోయి చూస్తున్నాయి. నా ఐడియా ఫలించిందన్న ఆనందంతో మరో కొద్ది నిమిషాల వరకూ చెప్పుని వెతుకుతున్న నెపంతో అలాగే వంగి కూర్చుని ఆయన కళ్ళకు పూర్తిగా విందు చేసాను.
కొద్ది నిమిషాల తరువాత నేను కావాలనే ఆయన బెర్త్ కింద కి తోసిన చెప్పుని బయటకు తీసి లేచి నిలబడి జారి పోయిన నా పైటను సరిచేసుకుని, చెప్పులు వేసుకుంటూ గంగాధరం గారి వైపు చూసాను.
ఆయన తలగడని తన తొడల మీద పెట్టుకుని కూర్చుని ఉన్నారు. తన కుడి చెయ్యి తలగడ కింద గా తొడల మధ్యలోకి పోనిచ్చి ఉంది. అక్కడ ఏమి జరుగుతుందో నేను వూహించ గలను. నా ప్రయత్నం సక్సెస్ అయినట్లే అనుకుంటూ ఆ కూపే లోనించి బయటకు నడిచాను.
బయట డోర్ వద్ద నిలబడి ఉన్న శ్రీ వారితో జరిగిన విషయం చెప్పాను. తను నవ్వుతూ “అయితే ముసలాడు బాగా హీటెక్కి కొట్టు కుంటున్నాడన్న మాట” అన్నారు.
తన సంగతి ఏమో కానీ అనవసరంగా నన్ను రెచ్చ గొట్టారు” అంటూ బాతూం వైపు నడవ బోయాను.
శ్రీ వారు వెంటనే నా చెయ్యి పట్టుకుని “పోనీ… నీతో పాటు నన్నూ బాత్రూం లోకి రమ్మంటావా?” అంటూ నవ్వుతూ అడి గారు.
“చీ.. చీ.. అసహ్యంగా బాతూం లోనా” అంటూ తన చేతిని విడిపించుకుని బాత్రూం లోకి నడిచాను. బాతూం లోకి రాగానే విడి పోయిన నా రవిక హుక్కులు సరి జేసుకుని, తల సర్దుకుని,
బాత్రూ ములో పని పూర్తి చేసుకుని తిరిగి మా కూపే లోకి నడిచాను.
నేను వచ్చే సరికి గంగాధరం గారు పడుకుని ఉన్నారు. శ్రీవారు కూడా పై బెర్త్ మీద కు ఎక్కేసి ఉన్నారు. నేను కూడా బెర్త్ మీద తలగడ వేసి, ఇంటి నించి తెచ్చుకున్న దుప్పటి కప్పుకుని పడుకుని నిద్ర పోయేందుకు ట్రై చెయ్య సాగాను. కానీ… ఎంత సేపటి కీ నిద్ర పడితే కదా.. నా వంటి నిండా కోరికలు.. పిచ్చి పిచ్చి ఆలోచనలూ…
“గంగాధరం గారు నిద్ర పోగానే శాస్త్రి పై బెర్త్ మీద నించి కిందకి దిగి వచ్చి నన్ను వాయిస్తున్నట్లూ, అలా వాయిస్తున్నప్పుడు సడెన్ గా గంగాధరం గారికి మెలకువ వచ్చి తనూ లేచి వచ్చి మా ఇద్దరితో జాయిన్ అయినట్లూ” ఇలా వూహించు కుంటు వంటి మీద దుప్పటిని పూర్తిగా కప్పుకుని, చీరా, లంగాల్ని బొడ్డు దాకా లాక్కుని బుజ్జి దాని మీద నా చేతిని వేసి నిమురుకుంటూ కళ్ళు మూసుకున్నాను.
అలా ఎంత సేపు ఉన్నానో తెలియదు కానీ నా మెడ కిందుగా వెచ్చని వూపిరి తగులుతుంటే మెల్లి గా కళ్ళు తెరిచాను. డిం లైట్ వెలుగు ఆ కూపే అంతా పరుచుకుని ఉంది. నా ఎద కు దగ్గరలో గంగాధరం గారి ముఖం కనపడుతుంది. చటుక్కున కళ్ళు మూసుకుని నిద్ర పోతున్నట్లు నటిస్తూ జరుగుతున్న విషయాన్ని గ మనించ సాగాను.
జరుగుతున్న విషయం అర్ధం అయ్యే సరికి నాకు ఒక నిమిషం పైనే పట్టింది. నా చీరా, లంగాల్ని బొడ్డు పైకి లాక్కుని నా బుజ్జిదాన్ని సవరించు కుంటు అలానే నిద్రలోకి జారి
పోయినట్లున్నాను. అలా నిద్ర పోతున్నప్పుడు నా వంటి మీద ఉన్న దుప్పటి జారి కింద పడి పోయినట్లుంది.
దానితో నా బుజ్జిది వటుగా చల్ల గాలి పీల్చుకుంటూ బహిరంగ దర్శన మిచ్చినట్లుంది. ఆ దృశ్యం కాస్తా గంగాధరం గారి కళ్ళల్లో పడినట్లుంది. నేను పడుకుని వున్న బెర్త్ పక్కనే
మోకాళ్ళ మీద కూర్చుని నాకు మెలకువ రాకుండా నా బుజ్జిదాన్ని తనివి తీరా చూసిన తను నా ఎద ఎత్తుల్ని కూడా దగ్గర నుంచి చూసేందుకు ప్రయత్నిస్తునట్లున్నారు.
ఆ ప్రయత్నం లోనే తను నాకు దగ్గరగా రావడంతో తన వేడి ఊపిరి నా మెడ కిందుగా తగిలి నాకు మెలకువ వచ్చినట్లుంది. పై బెర్త్ మీద నించి శ్రీవారి గురక సన్నగా వినపడుతోంది. బహుశా ఆ గురక శబ్దం కూడా గంగాధరం గారికి మరింత ధైర్యాన్ని ఇచ్చినట్లుంది.
నా ఎద దగ్గర గా ముఖం పెట్టి ఉన్న తను మెల్లి గా నాకు మెలకువ రాకుండా జాగత్త గా నా పైట కొంగుని తప్పించాడు. ఇప్పుడు పల్చటి రవికలోనించి పొంగుకు వచ్చిన నా రొమ్ములు డిం లైట్ వెలుగులో కూడా కొట్టొచ్చినట్లు కనపడుతున్నట్లున్నాయి. కాసేపు వాటి కేసి తదేకంగా చూసిన తను మెల్లి గా తన చూపు మళ్ళీ నా తొడల మధ్యకు మరల్చారు.
అలా నా తొడల మధ్య కూ, ఎద వైపూ చూపులు తిప్పుతూ తన కుడి చేతిని వేగంగా ఆడిస్తుండటం ఓర కళ్ళతో గ మనించిన నాకు తన కుడి చెయ్యి అక్కడ ఏమి చేస్తుందో అర్ధం చేసుకునేందుకు ఎక్కువ టైం పట్టలేదు.
తన అవస్త గ మనించిన నేను నిద్ర లో తిరిగి నట్లు గా ఒక వైపు తిరిగాను. అంతే నాకు
మెలకువ వచ్చింది అనుకున్నాడో ఏమో చటుక్కున కిందనించి లేచి తన బెర్త్ మీద కూర్చున్నారు. అలా కూర్చున్న తన వంటి మీద పంచ లేదు. తన అంగం ఠంగున గాలిలోకి లేచి పై బెర్త్ కేసి చూస్తోంది.
తన కుడి చెయ్యి ఇం కా అలానే దాని మీద వేసి కిందకీ పైకీ ఆడిస్తూ నా వైపే చూడ సాగారు.
నేను మళ్ళీ నిద్రలో పొర్లినట్లే వెల్లకిలా తిరిగి పడుకున్నాను. మరో రెండు నిమిషాల తరువాత నేను నిద్రపోయి ఉంటానని నిర్ధారణ చేసుకున్న తను మళ్ళీ మెల్లి గా నా బెర్త్ దగ్గరకు వచ్చి మో కాళ్ళ మీద కూర్చుని నా తొడల మధ్యనే చూస్తూ తన చేతిని మరింత వేగంగా ఆడించు కో సాగారు.
ఎలాగూ మా వారి దగ్గర నుంచి గ్రీన్ సిగ్నల్ ఉంది కనుక ఇంకా ముసుగులో గుద్దులాట ఎందుకన్నట్లు నేను చటుక్కున నే చేతిని చాచి తన కుడి చేతి మీద వేసి నా కళ్ళు తెరిచి తన వైపు చూసి నవ్వాను.
నేను అలా చెయ్యి పట్టుకుని కళ్ళు తెరవడంతో ఒక్క సారి గా బిక్క ముఖం వేసారు ఆయన. కానీ నా ముఖంలోని నవ్వు చూసి కొంచెం ధైర్యం తెచ్చుకున్నట్లున్నారు. నా దగ్గరగా రమ్మన్నట్లు సైగ చేసాను. నేను సైగ చేసిన వెంటనే నా ముఖం దగ్గరగా వచ్చిన తన తలని నా చేతితో పట్టుకుని దగ్గరకు లాక్కుని ఆయన చెవిలో “ఎదురుగా ఒక ఆడది అలా తెరుచుకుని పడుకుని వుంటే.. అనవసరంగా చేతికి పని పెడుతున్నారే” అన్నాను.
అలా అనే సిన తరువాత కానీ నాకు అర్ధం కాలేదు నేను బరితెగించి ఎంత పచ్చిగా మాట్లాడుతున్నానో. నా మాటలకు తను కొంచెం ధైర్యం తెచ్చుకుని “నువ్వు సరే అంటావో లేదో అనీ..” అంటు గొణి గారు.
“ట్రైన్ ఎక్కినప్పటి నించి చూస్తున్నా, అలా తినేసాలా చూడకుంటే… కొంచెం ధైర్యం చేసి ఉండొచ్చు కదా” అన్నాను.
“మీ వారు..!” అంటూ ఏదో అనబోతున్న తన నోటి మీద చెయ్యి వేసి తన తలని అలాగే నా ఎద కు వేసి అదు ముకుని “ఇంక మాటలు చాలు..” అన్నాను.
అప్పటికే నా తొడల మధ్య కుంపటి కొలిమిలా కాలిపోతుంది. గంగాధరం గారు నిద్రపోగానే కిందకి వచ్చి నా పని పడతానన్న శ్రీవారే మో హాయిగా గురక పెట్టి నిద్ర పోతున్నారు. అందుకే ఇంకా మాటలతో కాలయాపన చెయ్యడం ఇష్టం లేక తనని నా ఎద కేసి అదుముకుని చేతల లొకి దిగ మన్నట్లు ప్రోత్సాహించాను.
నేనిచ్చిన ప్రోత్సాహంతో ధైర్యం తెచ్చుకున్న గంగాధరం గారు మెల్లి గా నా ఎద మీద ఉన్న తన తలని పైకెత్తి వణుకుతున్న చేతుల్తో నా రవిక హుక్కులు వూడదీయ సాగారు.
“ఇప్పుడు అది విప్పాల్సిన అవసరమా?” అంటూ నేను మరో పక్కనుంచి హుక్కులు విప్పసాగాను.
“అవసరమా.. బంగరు కలశాల్లా పచ్చని చాయతో మెరిసి పోతుంటే.. రవిక మీద నుంచి చూస్తుంటే వాటిని అలా చూస్తూ ఉండిపోవాలనిపించింది” అంటు మెల్లి గా నా చెవిలో అన్నారు తను.
అప్పటికే రవిక హుక్కులన్నీ వూడి రవిక రెండు పాయలు గా చీలి నా బంతులు రెండూ తన కళ్ళకు నగ్నంగా దర్శన మివ్వ సాగాయి. పద్దెనిమిదేళ్ళ మధు దగ్గర నుంచి, అరవై ఏళ్ళ గంగాధరం గారి వరకూ అందరిని ఆకర్షించ గలుగుతున్న నా చనుకట్టు మీద నాకే ఎంతో గర్వం కలిగింది.