ఎవ్వరి కంటా పడకుండా వీళ్ళు అమ్మాయిలను ఎలా ట్రాన్స్ పోర్ట్ చేస్తున్నారో పూర్తిగా తెలిసి పోయింది. లోపల నుంచి ఎటువంటి కదలికా లేకపోవడం వలన అర్తం అయ్యింది ఏంటి అంటే , వాళ్ళు బయలు దేరడానికి ఇంకా కొద్దిగా టైం ఉంది అని.
నిరజాను అక్కడే మిద్ది మీద ఉండమని చెప్పి , నేను దిపాలి అక్కడున్న స్టెప్స్ ద్వారా కిందకు దిగాము, ఆయిల్ ట్యాంక్ లో వచ్చిన డ్రైవర్, మరియు ఇంకో వ్యక్తీ ఇద్దరు రెస్టు తీసుకోవడానికి అన్నట్లు ఇంకో రూమ్ లోకి వెళ్ళడం మాకు కలిసి వచ్చింది.
కుక్కలను కూడా ఇంకో మూలకు కట్టేయడం తో మేము ఎటువంటి అడ్డంకి లేకుండా , అమ్మాయిలు ఉన్న రూమ్ లో చేసుకోన్నాము. రుపాలి ని చేతుల మిద ఎత్తుకొని ఆ రూమ్ కు అనుకోని ఉన్న బాత్రుం లోకి తీసుకోని వెళ్ళాము, నేను బయట నిలబడి ఉండగా , దిపాలి వాళ్ళ ఇద్దరి పై దుస్తులు మార్చేసి తలుపు తీసింది. ఏమాత్రం ఆలస్యం చేయకుండా నేను రుపాలిని తీసుకోని మిద్దె పైకి చేరుకోగా , దీపాలి, రుపాలి ప్లేస్ లో పడుకోండి పోయింది స్పుహ లేని దానిలా.
అక్కడ నుంచి రుపాలి ని మోసుకొంటు మా బైక్ ఉన్న ప్లేస్ కు వచ్చి మా ఇద్దరి మద్యలో తనను పడిపోకుండా నీరజ పట్టుకోగా బైక్ ను సిటీ వైపు పరిగెత్తించాను.
ఆటోలు ఉన్న ఓ సెంటర్ చేరుకోగానే నిరజను కు రుపాలిని అప్పగించి , వాళ్ళు ఇద్దరు కూచొన్న అటో సిటీ వైపు కదల గానే , నా బైక్ ను ఇందాకా మేము వచ్చిన వైపు మళ్లించాను.
రుపాలిని, అక్కడ పట్టుబడ్డ అమ్మాయిల్ని రక్షించడం పెద్ద విషయం కాదు, మల్లి కార్జునకు ఫోన్ చేసి మేము ఉన్న లొకేషన్ చెపితే ఓ 20 నిమిషాల్లో పోలీసులు వచ్చి వాళ్ళను విడిపించి, అక్కడ ఉన్న వాళ్ళను అరెస్ట్ చేసి తీసుకోని వెళతారు , కానీ వాళ్ళ వెనుక ఉన్న పెద్ద తలకాయలు బయటకు రావు. అందుకే ఇదంతా ముందే ఆలోచించి రుపాలి ప్లేస్ లో దిపాలి ని పంపాను. దిపాలి దుస్తుల్లో ట్రాకర్ , ఓ చిన్న కెమరా నిక్షిప్తం చేసాను. తన ట్రాకర్ ను ఫాలో కావడమే చివరి వరకు.
నీరజా రుపాలిని తీసుకోని సిటీ కి వెళ్లి తను కొద్దిగా తేరుకొన్న తరువాత నా కాల్ కోసం ఎదురు చూస్తూ ఉంటుంది.
నెను ఫార్మ్ హౌస్ కు కొద్దిగా దూరం లో ఉండగానే, దీపాలీ దగ్గరున్న ట్రాకర్ లో మూవ్మెంట్ కనిపించింది. అంటే అమ్మాయిల్ని ట్రక్ లో ఎక్కించి ఉంటారు అనుకొంటూ బైక్ ను కొద్దిగా స్పీడ్ పెంచాను.
సరిగ్గా నేను ఫార్మ్ హౌస్ కు వెళ్ళే రోడ్డు దగ్గరకు చేరుకొనే టప్పటికి గేటు లోంచి ట్రక్ బయటకు వచ్చింది. నా బైక్ ను రోడ్డు పక్కకు కొద్ది దూరం దీసికొని వెళ్లి లైట్స్ ఆఫ్ చేసి నేను కూడా కొద్దిగా చాటుగా ఆ ట్రక్ ఎటువేలుతుందా అని వెయిట్ చేయసాగాను.
మెయిన్ రోడ్డు ఎక్కన ట్యాంకర్ సిటికి opposite దిశగా వెల్ల సాగింది. కొద్ది దూరం లో ట్రక్ రెడ్ లైట్ కనబడుతుండగా బైక్ ను రోడ్డు పైకి తీసి ఆ రెడ్ లైట్ ను వెంబడించ సాగాను.
కొద్ది సేపటికి ఆ ట్యాంకర్ రింగ్ రోడ్డు ఎక్కి హై వే బాట పట్టింది. చూస్తుంటే ఎక్కడికో దూర ప్రయాణం ఉన్నట్లు ఉందే అనుకొంటూ ఓపికగా దానిని వెంబడించసాగాను.
తెలవారుతుండగా ట్యాంకర్ సూర్యా పేటకు దగ్గర్లో డాబా పక్కన ఆపి వాళ్ళు టి తాగ సాగారు , వాళ్ళకు కనబడకుండా బైక్ ను కొద్దిగా వెనుకగా ఆపి , కొద్దిగా ఫ్రెష్ అయ్యి టి తాగి , కొన్ని బిస్కెట్ ప్యాకెట్, వాటర్ బాటిల్స్ తీసుకోని నా బ్యాగ్ లో సర్దుకొని వాళ్ళను ఫాలో కాసాగాను.
ఇంకో రెండు గంటలు ప్రయాణం చేసి బద్రాచలం దాటినా తరువాత, బద్రాచలం అడువులు దగ్గర అవుతుండగా మెయిన్ రోడ్డు మీద వెళుతున్న ట్యాంకర్ ఉన్నట్లు ఉండి నా కంటికి కనబడకుండా పోయింది. వెంటనే ట్రాకింగ్ దివిజ్ ఓపెన్ చేస్తే అది మెయిన్ రోడ్డు ను వదిలి కొండల వైపు కొద్ది దూరం లో ఆగిపోయింది.
నా బైక్ కు మెయిన్ రోడ్డు దింపి ట్రాకర్ లోని డాట్ కు దగ్గరగా పోనిచ్చాను. కొద్దిదూరం వెళ్ళిన తరువాత బైక్ ను ఆపేసి , ఓ చెట్టు కింద పార్క్ చేసి అక్కడున్న కొన్ని కొమ్మలు పీకి బైక్ ను దాపేట్టేసాను మరీ దగ్గరకు వచ్చి చుస్తే కానీ అక్కడ బైక్ కనబడదు.
నా బ్యాగ్ లో కావలసిన సామానులు అన్నీ ఉన్నాయి అని చూసుకొని ట్రాకర్ సాయంతో ఆ డాట్ ఉన్న ప్లేస్ కు చేరుకొని చెట్ల మాటున ట్యాంకర్ ను చూడ సాగాను.
మేము మెయిన్ రోడ్డుకు ఓ నాలుగు అయిదు మైళ్ళు దూరం వచ్చాము, అక్కడ మూడు ఎడ్ల బండ్లు ట్యాంకర్ లోని అమ్మాయిల్ని ఎక్కించు కొని ముందుకు కదిలాయి, ఆ బండ్లు కదిలిన కొద్ది సేపటికి ట్యాంకర్ వచ్చిన దారినే వెనక్కు మళ్ళింది, ట్యాంకర్ లో వచ్చిన ఇద్దరు వ్యక్తులు మాత్రం వెనక్కు వెళ్ళడం చూడ లేదు. అంటే వాళ్ళు బండ్లో వాళ్లతో పాటు వెళ్ళినట్లు ఉన్నారు.
అక్కడ అంతా నిర్మానుష్యం అయిన తరువాత చెట్టు చాటునుండి బయటకు వచ్చి బళ్ళు వెళ్ళిన దారి నుండి కాకుండా , చెట్లలో అవి వెళ్ళిన దారినే దారి పక్కన వెల్ల సాగాను. కొద్ది దూరం వెళ్ళిన తరువాత అడివి ఇంకా దట్టం కాసాగింది. బండి వెళ్ళిన దారి కాకుండా దాని పక్కనుంచి వెళ్ళాలంటే చాలా ఇబ్బందిగా ఉంది. బండ్లు వెళ్ళిన దారిలో వెళదాం అనుకోంటుండగా నాకు కొద్దిగా ఎడం గా సన్నని మూలుగు వినబడ సాగింది. అది ఎం తో సరిగ్గా తెలుసుకోందాము అని ఆ శబ్దం వచ్చిన వైపు కొద్దిగా ముందుకు వెళ్లాను. అక్కడ ఉన్న ఓ పెద్ద మాను మొదట్లో ఓ వ్యక్తిని చుట్టుకొని ఉంది ఓ పెద్ద కొండ చిలువ.
రెండు బారల పొడవు ఉన్నట్లు ఉంది. ఓ మద్య వయస్కున్ని శరీరాన్ని మొత్తం చుట్టి అతని తలను తన నోట్లోకి తీసుకోవడానికి ప్రయత్నిస్తుంది. అతని ఓ చెయ్యి అది చుట్టేయడం వాల్ల , రెండో చేత్తో దాన్ని నిలువరించడానికి ట్రై చేస్తున్నాడు , కానీ ఆ పోరాటం చాలా సేపటి నుంచి జరుగు తున్నట్లు ఉంది , ఆ దానికి పూర్తిగా సరెండర్ అయిపోయినట్లు అనిపిస్తుంది. అతని నిరాసాన్ని అది గ్రహించి నట్లు అతని రెండో చేతిని గాయ పరిచి అతని తలను మింగేయడానికి రెడీ కాసాగింది.
బైక్ నుంచి కిందకు దిగుతూనే , మా ఫ్రెండ్ ను తెమ్మని చెప్పిన సామాన్లలో ఓ డాగర్ కుడా ఉంది , దాన్ని బ్యాగ్ లోంచి వేరుచేసి దాన్ని కవర్ చేస్తున్న తోలు పట్టాతో పాటు నా బెల్ట్ కు పెట్టుకొన్నాను. ఏమాత్రం ఆలస్యం చేయకుండా దాన్ని బయటకు లాగి. చెట్టు మొదలుకు చేసుకొన్నాను.
నా కళ్ళ కింద ఎండు ఆకులు చేసే సవ్వడికి , అతని గుటకాయ స్వాహా చేయడం కొద్దిగా పోస్ట్ ఫోన్ చేసుకొని తలను కొద్దిగా పైకి ఎత్తి మిడి గుడ్లతో నా వైపు చూసింది. దాని లాగే అతడికి కూడా నేను వచ్చిన శబ్దం వినబదినట్లు ఉంది. కొద్దిగా తలను నా వైపు తిప్పి దినంగా చూసాడు రక్షించమన్నట్లు. చూస్తుంటే అతడు అడివిలో పుట్టి పెరిగినట్లు అనిపిస్తుంది , అలాంటి వాడు దీని పాలిట ఎలా పడ్డాడు అని ఆలోచిస్తూ అతడికి సైగ చేసాను వేళ్ళతో కళ్ళు చూపిస్తూ. నా ఉద్దేశం అతడికి అర్తం అయ్యిందో లేదో కానీ అప్పటి వరకూ లేని ఉత్సాహాన్ని తెచ్చుకొని దాని బంధనాన్నుంచి కొద్దిగా తన శరీరాన్ని పైకి లాగుతూ ఫ్రీ గా ఉన్న చేతిని దాని తల వైపు జరపడానికి ట్రై చేయసాగాడు.
అతడి ఉద్దేశ్యం దానికి అవగతం అయినట్లు నా వైపు చూస్తున్న దాని చూపులు అతని వైపు తిప్పి అతని చేతికి అందకుండా మెడను కొద్దిగా సాగదిసింది. అది ఎప్పుడైతే అతడివైపు తన చూపు తిప్పిందో నాకోకొద్దిగా టైం గ్యాప్ దొరికింది అక్కడ ఉన్న పరిస్తితి అర్తం చేసుకోవడానికి. సరిగ్గా ఆ చెట్టు మొదలు6 అడుగులు ఎత్తు ఉంటుంది. ఆ మొదలుకు పక్కనే ఓ కొమ్మ ఎండి పోయి మధ్యకు విరిగి పోయింది కానీ ఆ కొమ్మ మొదలు ఇంకా దానికే అతుక్కొని ఉంది. కుడి చేతులోకి డాగర్ మార్చు కొంటూ స్పీడ్ గా వెళ్లి ఎడం చేత్తో ఆ విరిగి పోయిన కొమ్మ మొదలు పట్టుకొని కుడి చేతిని ముందుకు దుసాను, అతని వైపు చూస్తున్న దల్లా నా వైపుకు తిరిగే సరికి దాని తల తెగి నేలమీదకు చేరుకొంది.
తల తెగినా దాని శరీరం తో చుట్టేసిని అతనిని దాని నుంచి విడిపించి కిందకు దింపడానికి మరో 20 నిమిషాలు పట్టింది నాకు. అతన్ని కిందకు దింపి నా దగ్గర ఉన్న వాటర్ బాటిల్ లోని నీళ్ళు తాపుతుండగా మా వెనుక వైపు పొదల్లోంచి
“ఎం జేత్తున్నావు మా నయనను అంటూ ఓ కోయపిల్ల వచ్చింది.” తను మాట్లాడేది తెలుగే అయినా యాస కొట్తోచ్చినట్లు వినిపిస్తుంది. నేను మాట్లాడితే తనకు అర్తం అవుతుందో లేదో అని చేతులతో పక్క నున్న కొండ చిలువ శరీరాన్ని చుపించాను. అది చూసి దగ్గరకు వచ్చి