కుడి భుజం మీద నుంచి చూస్తున్న ఉన్న నీరజా ఇంకొద్దిగా గా దగ్గరకు జరిగి తన రొమ్ములు నాకే సి ఒత్తుతూ , నా చేతిని తన చుట్టూ తిప్పి తన కుడి రొమ్ము మీద వేసుకొంది. మేము చెట్టు మొదలు వెనుక ఉండడం అక్కడ పడుకొని ఉన్న వాళ్ళ మీద పడే వెలుతురు కూడా మా మీద పడక పోవడం తో పక్కన దీపాలి ఉన్నది అని కూడా చూడకుండా తన రొమ్ములతో నన్ను రెచ్చ గొట్ట సాగింది.
ముందు విచ్చల విడిగా వాళ్ళ దెంగు లాట చూడ్డం వలన నా ప్యాంటు లో మా చిన్నోడు వీరంగం చేయసాగాడు.
వాళ్ళ మాటల నుంచి ఏమైనా సమాచారం దొరుకు తుందేమో నని అక్కడే ఇంకొద్ది సేపు నిలబడాము. వాళ్ళ దెంగు లాట వేగం పెరిగి వాళ్ళ ములుగులు సౌండ్ తారా స్థాయికి చేరుకుంటుండగా , మేము అక్కడ నుంచి మెల్లగా వెనక్కు జరిగి కొద్ది దూరం వెళ్ళిన తరువాత నోళ్లు విప్పాము.
“వాళ్ళ మాటలను బట్టి , వీళ్ళు ఎదో పెద్ద స్థాయిలో ఇక్కడ వ్యాపారం చేస్తున్నారు , రేపు ఉదయం ఇక్కడ నుంచి బయలు దేరుతున్నారు, అంటే లోపల రుపాలి వాళ్ళు ఉండాలి. “
“అయితే మనము ఈ రాత్రికే ఎలాగైనా రూపాలని బయటకు తీసుకోని రావాలి , రేపటి వరకూ వెయిట్ చేస్తే వాళ్ళు ఎక్కడ నుంచి వెళ్లి పోతారు” అంది దీపాలి నా చెవి వద్ద తన నోరు పెట్టి గుస గుస లాడింది.
“మీరు ఇందాకా చెట్టు మొదట్లో నే ఉండండి , నేను ఆ చెట్టు మీద నుంచి పైకి ఎక్కి లోనకు వెళ్ళడానికి ఏటైనా దారి దొరుకుతుందేమో చూసి వస్తా” ఇందాకా వాళ్ళు దెంగులాడుతున్న చెట్టు కింద కు వచ్చాము.
మేము వచ్చే సరికి వాళ్ళ రెండో రౌండ్ పూర్తి అయ్యి , బట్టలు కట్టుకొని వెనుక వైపు ఉన్న డోరు గుండా లోనుకు వెళ్ళడం కనిపించింది. వాళ్లను రెండు పీకి అదే ద్వారం గుండా లోపలి వెళ్లాలని మనసు పీకుతున్నా , వాళ్ళ కనబడక పొతే జరిగే గొడవ గుర్తుకు వచ్చి మేము అనుకున్న మార్గానికే కట్టుబడి పోయా.
వాళ్ళు లోపలి వెళ్లి తలుపు వేసుకోగానే , ఇంటికి దగ్గర లో , ఇంటి మీద కు పాకిన కొమ్మలున్న చెట్టు పైకి ఎక్కి , వాలిన కొమ్మ మీద నుంచి ఇంటి మీద కు చేరుకున్నా.
ఓ రెండు మూడు ఏండ్ల క్రితం కట్టిన బిల్డింగ్ లాగా ఉంది , పైన ఎటువంటి ఓపెనింగ్స్ లేవు , కానీ కింద కు స్టెప్స్ ఉన్నాయి. వాటి వైపు వెళ్ళకుండా చుట్టూ ఓసారి తిరుగుతూ , గోడలకు ఏమైనా గాలి వెలుతురు కోసం గవాక్షాలు ఏమైనా పెట్టారా అని వెతక సాగాను.
నా కొరిక ఫలించినట్లు లోపల నుంచి వచ్చే లైట్ వెలుతురు క్లియర్ గా చూపించింది ఇంటి వెనుక వైపు పెట్టిన గవాక్షాలను . ఓ రెండు అడుగుల వెడల్పుతో ఓ అడుగు ఎత్తు ఉన్న ఆ గవాక్షం లోంచి లోనుకు వేల్లలేము కానీ , కొద్దిగా పైనుంచి వంగి చూస్తే లోపల ఉన్నది ఎవరైనా కనిపిస్తారు. కాళ్లతో అడ్డు గోడను సపోర్ట్ గా పట్టుకొని పూర్తిగా కింద కు వంగి , నా ఫోన్ తో లోపల అన్ని మూలలూ కవర్ అయ్యేటట్లు ఫొటోలు తీసి , కాళ్లు పట్టు జారుతుండగా వెనక్కు వచ్చేసాను.
ఓ పది నిమిషాల వ్యవధిలో అలాంటి ఇంకా రెండు రూములు లోపల వైపు న ఫొటోలు తీసి వచ్చిన కొమ్మ మీద నుంచి నీరజా , దీపాలిని చేరుకొని, ఇంటి నుంచి కొద్ది దూరం తీసుకోని వెళ్లి , ఫోన్ లోని ఫొటోలు చూడసాగాము.
మొదట రూమ్ లో తీసిన ఫోటో లో స్పష్టంగా కనబడ సాగారు అక్కడ అస్తవ్యస్తంగా పడుకొని ఉన్న అమ్మాయిలు ఓ 6 మంది దాకా కనిపించారు. వాళ్లలో గ్రీన్ కలర్ డ్రెస్ వేసుకున్న అమ్మాయిని చూపించి చెప్పింది
“రుపాలి, అదే డ్రెస్ వేసుకొని ఉంది నిన్న కాలేజీ కి వెళ్ళినప్పుడు”
“మిగిలిన ఫొటోలలో ఏమైనా తన పేస్ కనబడుతుందేమో చూడు ” అంటు మిగిలిన ఫొటోలను చూపించాను. ఓ ఫోటో లో తన ఫేస్ కొద్దిగా కనబడే సరికి
“అదే రుపాలి , పద లోపలి వెళ్లి తీసుకోని వద్దాం ” అంది
“ఉండు మిగిలిన రూమ్లలో ఏమైనా క్లూస్ దొరుకుతాయేమో ” అంటు మిగిలిన రూమ్ ల లో తీసిన ఫోటో లు చూడసాగాము అందులో ఓ కిచెన్ ఇందాకా చెట్టు కింద చుసిన ఆమె , ఓ మూల పడుకొని ఉంది. ఇంకో రూమ్ లో 2 పడుకొని ఉన్నారు.
“ఇంత మందికి ఇద్దరే కాపలా అంటే , వీల్లకు ఏదైనా మత్తు మందు ఇచ్చారా ఏంటి” అని నాలో నేను అనుకుంటూ తిరిగి అమ్మాయిలు ఉన్న రూమ్ ఫొటోస్ చూడసాగాను. వాళ్ళు పడుకున్న తీరు చూస్తుంటే వాళ్ళు నార్మల్ గా పడుకున్నట్లు లేదు. తప్పకుండా వాళ్లను మత్తులో ఉంచారు , వాళ్లను విడిపించి అక్కడ నుంచి తప్పించాలి అంటే వాళ్ళకు మెలకువ రావాలి. ఇంటి మీద ఎటాక్ చేసి మొత్తం ఇంటిని స్వాధీనం చేసుకొని అప్పుడు వాళ్లను మత్తు లోంచి బయటకు తీసుకోని రావాలి.
అటాక్ చేయాలి అంటే అందులో ఇంకెంత మంది కాపలాగా ఉన్నారో ముందు వైపు , చెట్టు కింద వాళ్ళ మాటల ప్రకారం ఇంకో బ్యాచ్ రావాలి తెల్లవారే లోపు. ఆ బ్యాచ్ వచ్చిన తరువాత రంగం లోకి దిగుతాము , లేదంటే ఆ బ్యాచ్ లో కిడ్నాప్ అయిన వాళ్ళు అక్కడ నుంచి అక్కడే మాయం చేసేస్తారు అనుకుంటూ మేము ఇంతకూ ముందు అనుకున్న ప్లాన్ నే దీపాలి కి మరో మారు వివరించాను.
మేము అక్కడ ఉండంగానే ముందు రోడ్డు వైపు నుంచి ఎదో లైట్ ఇంటి వైపు రాసాగింది. బహుశా వాళ్ళు ఇందాక చెప్పిన రెండో బ్యాచ్ అయ్యి ఉంటుంది. వాల్లను అక్కడే ఉండమని చెప్పి, మరో మారు చెట్టు మీద నుంచి మిద్దె పైకి ఎక్కి , ఫోన్ కెమరా on చేసి ఫ్రంట్ వైపున కెమెరా తిప్పి రికార్డు చేస్తూ చూడ సాగాను.
ఓ మారుతీ ఒమిని వచ్చి ఇంటి ముందు ఆగింది. డ్రైవర్ పక్కన సీట్లో ఒకడు , డ్రైవర్ , వెనుక నుంచి ఇంకోడు మొత్తం ముగ్గురు దిగారు , వాళ్ళు ముగ్గరు కలిసి కార్లో నుంచి మరో ముగ్గురు అమ్మాయిలను తీసుకోని ఇంటి లోపలికి వచ్చారు.
వాలు అమ్మాయిలను లోపలి తీసుకోని వచ్చేటప్పుడు, అమ్మాయిలో స్పృహలో లేరు. అక్కడ నుంచి వెనుక వైపు గవాక్షం వైపు జరిగి మరో మారు కెమారా తో అమ్మాయిలు ఉన్న రూమ్ లో షూట్ చేయసాగాను.
కారులో వచ్చిన వాళ్ళు ఆ అమ్మాయిలను అక్కడ దింపేసి వెళ్లి పోయారు. నా దగ్గర ఉన్న ట్రాకర్లో లోని డాట్ కారుతో పాటు కదలడం గమనించాము. ఇప్పుడు డబ్బు కాదు ముఖ్యం ఈ అమ్మాయిల్ని విడిపించడం, ఆ తరువాత ఆ కార్ డ్రైవర్ ను పట్టుకొని నాలుగు పికితే ఆ డబ్బులు ఎవ్వరికి ఇచ్చింది తెలుస్తుంది అనుకొంటూ , ఆ ట్రాకర్ ను నిరజకు ఇచ్చాను తన దగ్గరే ఉంచమని.
నేను అక్కడ నుంచి దీపాలి వాళ్ళు ఉన్న దగ్గరకు వెళ్లి ఇందాక షూట్ చేసిన క్లిప్స్ ఓపెన్ చేసాను.
ఇందాక తెచ్చిన ముగ్గరిని కుడా వీళ్ళతో కలిపేసారు. మొత్తం 9 మంది అంతా 20 , 25 మద్య వయస్సులో ఉన్నవాళ్ళే. రెండో బ్యాచ్ కుడా వచ్చింది కాబట్టి వాళ్ళు ఎక్కడికో వీళ్ళను తీసుకోని వెళతారు, ఆ ప్లేస్ లో వీళ్ళను అమ్మకానికి పెడతారు.
చూస్తుంటే ఇదంతా వీళ్ళకు చాలా రొటీన్ గా జరిగే పనిలాగా అనిపిస్తుంది. లేకుంటే ఇంతమంది అమ్మాయిలని అదీ స్పృహలో లేని అమ్మాయిలని ఎలా ట్రాన్స్పోర్ట్ చేయగలగు తున్నారు , ఎక్కడో ఎదో తిరకాసు ఉంది.
నాకు వచ్చిన డౌట్ ను వాళ్ళకు చెప్పాను.
నీరజా అంది ” వీళ్ళకు గవర్నమెంట్ నుంచి ఎవ్వరైనా సపోర్ట్ ఉందేమో శివా”
“తప్పకుండా ఉండి ఉండాలి , లేదంటే అంత సులభంగా వీళ్ళు రోడ్డు మీద ట్రావెల్ చేయలేరు.”
“ఇంకొద్ది సేపు అగుదాము, అప్పుడు వాళ్ళ ప్లాన్ ఏందో తెలుస్తుంది. ” అంది నీరజా
“ఈ లోపుల వాళ్ళు బయలు దేరితే అయితే ఎలా ” అంది దీపాలి
మేము మాట్లాడు తుండగా, రోడ్డు వైపు నుంచి ఇంకో వెహికల్ ఇంటి వైపు రాసాగింది. వాళ్ళను నాతొ పాటు గా రమ్మని ముగ్గరం ఇంటిమిదకు చేరుకొని ముందు వైపు కేమరాతో రికార్డు చేస్తూ చుడసాగాము
ఇప్పుడు వచ్చింది ఓ పెద్ద ఆయిల్ కంటైనర్ , కానీ అన్ని కంటైనర్ లాగా అది పూర్తిగా క్లోజ్ అయ్యి లేదు వెనుక వైపున దానికి మామూలు కారు డోర్ లాగా ఓపెనింగ్ ఉంది. అది ఓపెన్ చేయగానే లోపల ఓ పది మంది పడుకోవడానికి వీలుగా ఆ ట్యాంక్ ను లోపలి వైపున modify చేసారు.