అక్కడ.. ఆ మంచం మీద అప్పటికే అసలు పనిలోకి దిగి వున్నారు కస్తూరి వదినా, మధులు. మంచం మీద వెల్లికలా పడుకుని వున్నారు కస్తూరి వదిన. ఆవిడ మీద బోర్ల పడుకుని తన నడుమును శరవేగంతో వూపుతున్నాడు మధు. కస్తూరి వదిన రెండు కాళ్ళూ మధు పిర్రలపై వేసి మరింత పలంగా తనలోకి అదుముకుంటూ మధు వూపుడుకి ఎదురొత్తులు ఇస్తున్నారు ఆవిడ.
నేను లోపలకి రావడం ఇద్దరిలో ఎవ్వరూ చూసినట్లు లేదు. మెల్లిగా నడుచుకుంటూ వాళ్ళు ఇద్దరూ వున్న మంచం వరకూ వెళ్ళి మెల్లిగా దగ్గాను. వెంటనే ఇద్దరి చూపులూ నా మీద పడ్డాయి. నన్ను అలా అక్కడ చూడగానే మధు ముఖం వెలిగి పోయింది. “రా అమ్మాయ్ రా.. మొత్తానికి డెసిషన్ తీసుకున్నా మంచి నిర్ణయమే తీసుకున్నావు” అంటూ నవ్వారు.
అప్పటికే మధు తను చేస్తున్న పని ఆపి, అప్పటివరకూ ఆవిడ మొత్తలో కూరుకుని వున్న తన జంభాన్ని బయటకు లాగి మంచం మీదనించి దిగి నిలబడి నా వైపు అడుగులేసాడు. నా గుండె కొట్టుకోవడం ఎక్కువయ్యింది.. నా వళ్ళంతా అదర సాగింది.
ఇంతలో “అదేంటయ్యా మధు, ఎంత ఒక వేళ నీకు ఆవిడ మీద మోజున్నా, ఇలా చే స్తున్న పనిని మధ్యలో ఆపి వెళ్ళడం నీకు భావ్యం కాదు” అంటూ కస్తూరి వదిన గొంతు
విన పడింది.
అప్పటికే నా దగ్గరగా వచ్చిన మధు నా ఎదురుగా నిలబడి తన ఎడమచేతిని నా పిర్రల మీద వేసి నన్ను తన దగ్గరగా లాక్కుంటూ, తన కుడి చేతిని నేరుగా పైట కిందకి పోనిచ్చి నా రొమ్ముల్ని రవిక మీదనించే వత్త సాగాడు.
అప్పటి వరకూ కస్తూరి వదిన రెమ్మల మధ్య దూసుకు పోయిన తన జంభం చీర మీద నుంచే నా తొడల మధ్య గుచ్చుకోసాగింది. నా చూపు మెల్లిగా వెంటిలేటర్ వైపు తిప్పాను. శ్రీవారు వెంటిలేటర్ లోనించి కళ్ళార్పకుండా మా ఇద్దరివైపే చూస్తున్నారు.
నేను ఎక్కువ సేపు వెంటిలేటర్ వైపు చూస్తే మళ్ళీ మిగిలిన వాళ్ళు కూడా తన దృష్టి అటు తిప్పుతారేమో అని నా చూపు వెంటనే మార్చుకుని నన్ను కౌగలించుకుని వున్న మధు చేతుల్ని మెల్లిగా విడిపించుకుని “తను చెప్పేది నిజమే.. చేస్తున్న పని మధ్యలో ఆపి రావడం బాగాలేదు.. మధు అది పూర్తి చెయ్యి” అన్నాను.
నా మాటలు తనకు రుచించినట్లు లేదు. అందుకే మళ్ళీ నన్ను దగ్గరకు లాక్కోవాలని చూసాడు. వెంటనే ” ముందు తన పని చూడు.. లేదంటే నేను వెళ్ళి పోతాను” అన్నాను.
దానితో నేను నిజంగా వెళ్ళిపోతానేమో అని బెదిరి పోయినట్లున్నాడు.. వెంటనే తిరిగి మంచం మీద ఇంకా అలాగే పడుకుని వున్న కస్తూరి వదిన వైపు అడుగులేసాడు మధు.
అంతవరకూ మంచం మీద వెల్లికలా పడుకుని మా ఇద్దరి వైపే చూస్తున్న కస్తూరి వదిన మధు తన వైపు అడుగులు వెయ్యడం చూసి లేచి కూర్చుని నా వైపు తిరిగి “నువ్వూ రా అమ్మాయ్” అన్నారు. తన మాటలకు “సరే” అన్నట్లుగా తల కిందకీ పైకీ వూపి నేనూ మంచం వైపు నడిచాను.
అ
నేను తన దగ్గరగా రాగానే తను నా పవిట కొంగుని పట్టుకుని లాగుతూ మధు వైపు తిరిగి “ఇదిగో అబ్బాయ్, నువ్వు ఇందాక సగంలో ఆపిన పని పూర్తి చెయ్యి.. ఈ లోపల మీ ఆంటీ పిషయం నేను చూసుకుంటాను” అంటూ ఒక చేత్తో నా పైట కొంగుని అలా పట్టు కునే రెండో చేత్తో నా చీర కుచ్చిళ్ళను ఒక్క గుంజు గుంజారు.
దానితో నా చీర కుప్పలా వూడి ఆవిడ చేతికి వచ్చింది.. వెంటనే సిగ్గుగా నా రెండు చేతుల్తో ఎదను కప్పుకున్నాను. అలా రెండు చేతులతో ఎదను కప్పుకుని మంచం పక్కనే నిలబడివున్న నన్ను ఒక్క ఉదుటున బెడ్ మీదకు లాగారు కస్తూరి వదిన.
ఆవిడ లాగిన వూపుకు వచ్చి మంచం మీద వెల్లికిల పడ్డాను నేను. అప్పటికే మధు కూడా మంచం మీద ఎక్కి వున్నాడు. అలా వెల్లికిలా పడిన నా వైపు ఆబ గా చూస్తూ అనాచ్చాదంగా కనపడుతున్న నా పొట్ట మీద చెయ్యి వేసి నిమిరాడు.
నా
తన స్పర్శకు నా వళ్ళంతా ఒక్క సారిగా జల్లు మంది. అప్పటికే కస్తూరి వదిన నా లంగా నా పట్టుకొని నా మోకాళ్ళ వరకూ లాగేసారు. తను ఏమి చెయ్య బోతున్నారో అర్ధం కాని నేను ఒక్క సారిగా నా రెండు చేతుల్ని మోకాళ్ళ మీద ఆనించి నా లంగాని ఇంకా పైకి రాకుండా అడ్డుకున్నాను.
మధు మాత్రం తనకు సందు చిక్కినప్పుడల్లా నా వంటి మీద చేతిని వేసి ఎక్కడ దొరికితే అక్కడ నన్ను తడుముతున్నాడు.
ఇంతలో కస్తూరి వదిన “అలా కాదు వుండు చెబుతాను” అంటూ లేచి మంచం మీదనించి కిందకి దిగి మధు వైపు చూస్తూ “నువ్వు ఆ మంచం దిగి ఇలా రా అబ్బాయ్” అన్నారు.
ఇందాకటి నా బెదిరింపు ఇంకా గుర్తుందో ఏమో మధు తను పిలవగానే తను తడుముతున్న నా పొట్ట మీదినించి చేతులు తీసి మంచం దిగి కస్తూరి వదిన వైపు నడిచాడు.
”
మంచం మీద కేవలం రవికా, లంగాలతో నేనూ.. మంచం పక్కనే పూర్తి నగ్నంగా కస్తూరి వదినా, మధూ ఇలా మా ముగ్గురినీ శ్రీవారు లొట్టలు వేస్తూ చూస్తుంటారే మో” అనుకుంటున్న నేను ఎవరో రెండు చేతుల్తో నా రెండు కాళ్ళు పట్టుకునే సరికి ఈ లోకంలోకి వచ్చి కిందకి చూసాను.
కస్తూరి వదిన, తన రెండు చేతుల్తో నా రెండు కాళ్ళు పట్టుకుని నన్ను మంచం చివరకు లాగి నా కాళ్ళు రెండూ విడదీసి తను నా కాళ్ళ మధ్యలోకి వచ్చారు. నేను అసలు ఏమి జరుగుతుందో అర్ధం చేసుకునే లోపలే నా రెండు కాళ్ళ మధ్యకు వచ్చిన తను నా లంగా అంచుల్ని పట్టుకుని నా పొట్ట మీద వరకూ జరిపేసారు.
దానితో మొట్ట మొదటి సారిగా మధుకు నా బుజ్జిది దర్శన మిచ్చింది. ఉదయమే క్లీన్ చేసినందువల్ల ఒక్క వెంట్రుక కూడా లేకుండా మెరిసి పోతుండాలి అది. మధు కళ్ళు ఆర్పడం కూడా మర్చి పోయి నా తొడల వంకే చూస్తున్నాడు.
నా తొడల వైపే చూస్తున్న మధుని గమనించిన కస్తూరి వదిన “అలా గుడ్లప్పగించి చూసి చేసేదే మీ లేదు కానీ.. ముందు నువ్వు నా పని చూడు.. తరువాత దానిని తీరికగా వాయించు కోవచ్చు గానీ” అంటూ ముందుకు వంగి తన తలని నా తొడల మధ్యకు తెచ్చారు.
తన ఉద్దేశ్యం అప్పటికే అర్ధం అయిన నేను ఒక్క సారిగా తన తలని నా రెండు చేతుల్తో పట్టుకుని నా తొడల కేసి అదుముకున్నాను. ఆమె నోరు నా రెమ్మల మీద దాడి చేసిన మరుక్షణమే నా నోటిలోనించి “ఉమ్.. మ” అంటూ మూలుగులు ప్రారంభ మయ్యాయి.
కస్తూరి వదిన ఏ ని మిషా మయితే ముందుకు వంగి నా దిమ్మ మీద తన నోటి పని ప్రారంభించిందో, అదే ని మిషంలో వంగి ఉన్న తన వెనుక నిలబడి పొజిషన్ చూసుకుని ఆమె రెమ్మల్లోకి వెనుకనుంచి దూర్చేసాడు మధు.
కస్తూరి వదిన తన నాలుకతో నా రెమ్మల మధ్య వీరంగం చేస్తుంటే వాడు తన జంభం తో ఆమె రెమ్మల మధ కుళ్ళపొడుస్తున్నాడు. వాడు తన నడుముని ముందుకూ వెనక్కూ వూపినప్పుడల్లా వెల్లికలా పడుకుని వున్న నా కళ్ళకు కస్తూరి వదిన రెమ్మల మధ్యనించి లోపల కూ.. బయట కూ, లోపలకూ.. బయటకూ వచ్చి పోతున్న వాడి జంభం స్పష్టం గా కనపడ సాగింది.
వెనక నుంచి మధు ఇస్తున్న దంపుడుకు సమ్మగా వుందేమో, కస్తూరి వదిన నా కాళ్ళను మరింతగా చీల్చి తన నోటితో నా బొటి మని పట్టుకుని చీకుతూ తన నాలుకని నా రెమ్మల చుట్టూ తిప్పసాగారు.
కళ్ళెదురుగా కనపడుతున్న మధు గాడి వాయింపుడికీ, తొడల మధ్య కస్తూరి వదిన నోటితో చేస్తున్న పనులకూ నాలో విపరీతమైన కసి రేగి పోసాగింది.
ఆ క్షణంలో నాకు వెంటిలేటర్ గుండా శ్రీవారు చూస్తున్నారని కూడా గుర్తు లేదు.. నా నడుము ఎగరేస్తూ.. కస్తూరి వదిన నోటి పనికి ఎదురు వత్తులు ఇస్తు రవిక మీద నించే నా రొమ్ముల్ని నేనే పిసుక్కో సాగాను.
ఇంతలో ఏమైందో ఏమో కస్తూరి వదినని వెనుకనించి వాయిస్తున్న మధు.. ఉన్నట్లుండి “ఉమ్.. మ్.. మ” అంటూ మూలుగుతూ ఆవిడ నడుమును గట్టిగా పట్టుకుని అలానే ఆవిడ మీదగా వాలి పోయాడు.
వాడి ముఖం చూస్తుంటే గురుడు ఔట్ అయి పోయినట్లు అనిపిస్తుంది. అప్పటి వరకూ నా రెమ్మల్ని ఆబ గా జుర్రుకుంటున్న కస్తూరి వదిన ఒక్క సారిగా తల ఎత్తి వాడి వైపు తిరిగి “ఏమైందిరా భడవా, సరిగా కుంపటి రాజుకుంటున్నటైములో అలా నీళ్ళు చిలకరించావు”
అన్నారు.
దానికి వాడు “సారీ ఆంటీ, లలిత ఆంటీని అలా చూసే సరికి నన్ను నేను కంట్రోల్ చేసుకో లేక పోయాను” అంటూ గిల్టీ గా ముఖం పెట్టి మా పక్కనే పరుపు మీద కూలబడి నా తొడల మధ్యకేసి చూడ సాగాడు.
వాడి చూపులు గ మనించిన నేను తల వంచి నా తొడల మధ్య చూసుకున్నాను. అప్పటి వరకూ కస్తూరి వదిన తలతో కప్పబడి వున్న నా మొత్త.. ఆవిడ తల పైకి ఎత్తడంతో ఎటు వంటి అడ్డంకులు లే కుండా అందరికీ దర్శన మిస్తుంది. ఆవిడ నాకుడుతో మరింత తళ తళా మెరి సిపోతుంది అది.
మధు గాదు గుడ్లు మిటకరించి కళ్ళు కూడా ఆర్పకుండా నా తొడల మధ్యే చూడడంతో నాలో ఎక్కడ లేని సిగ్గు ముంచుకొచ్చింది. వెంటనే బొడ్డు దాకా లేచి పోయి కుప్పగా పడున్న నా లంగాని రెండు చేతుల్తో కిందకి లాక్కుని ఆ మంచం మీదనించి లేచి కుర్చున్నాను.
వాడి మాటలు విన్న కస్తూరి వదిన “భలే వాడివిరా భడవా.. ఆవిడని చూసానని అలా వెంటనే కార్చేసుకోక పోతే.. కాసేపు బిగబట్టి ఉండవచ్చు కదా. అసలే ఈ రోజు ఆఖరి రోజు. మళ్ళీ నీ పోటు ఎప్పుడు తగులుతుందో ఏమో” అంటూ ఒకటే గొణగ సాగారు.
తన మాటలు విన్న నేను “దానిదేముంది వదినా.. పిల్లలు వచ్చే సరికి ఇంకా బోలెడు టైం వుంది. ఈ లోపల మీరు తనని ఇంకో సారి ట్రై చెయ్యమనండి.. నన్ను చూసే కదా తను అంత తొందర గా ఔట్ అయ్యి పోయాడు.. నేను ఇక వెళ్తానులేండి అంటూ లేచి కూర్చున్నారు.
“అయ్యో.. వెళ్ళొద్దు ఆంటీ” అంటూ చటుక్కున నా చెయ్యి పట్టుకుని ఆపాడు మధు.
కస్తూరి వదినకు మాత్రం నేను వెళ్తేనే బాగుండును అని ఉన్నట్లుంది.. ఆవిడ ఏమీ మాట్లాడలేదు.
“లేదులే మధు, వెళ్ళనీ.. కావాలంటే తనకు అయ్యాక.. నేను వస్తాను.. అప్పుడు చూద్దాం” అంటు లేచి నిల్చుని కింద పడి వున్న చీర తీసి నా వంటికి చుట్టుకో సాగాను.
“ఆంటీ ప్లీజ్ వెళ్ళొద్దు.. ఒకా సారి.. మీతో” అంటూ నా చేతి మీద ఉన్న తన చేతిని నా రవీక వైపు జరిపాడు మధు.
“చెప్పేది నీకు కాదూ? ముందు ఆవిడ సంగతి చూడు.. నేను కావాలంటే మళ్ళీ వస్తాను” అంటు తన చెయ్యి విడిపించుకుని సగం చుట్టుకున్న చీరను అలా చేతితో పట్టుకుని ఆ రూములోనించి బయట పడి తలుపు మూసి గడియ పెట్టాను. ఒక వేళ నా వెనుకే తను పరుగెట్టుకుంటూ వస్తే శాస్త్రిని ఎక్కడ చూస్తాడో అని నా భయం.. అందుకే వాళ్ళ రూం బయట నించి గడియ పెట్టి వెళ్ళి హాల్ లో వున్న సోఫాలో కూలబడ్డాను.
అంత వరకూ కుర్చీ మీద ఎక్కి వెంటిలేటర్ గుండా ఆ రూములోకి చూస్తున్న శ్రీ వారు నేను రావడం చూస్తూనే కుర్చీదిగి నా వైపు నడిచారు. అలా నడుస్తున్నప్పుడు తన
వంటి మీద నూలుపోగు లేకపోవడం గ మనించాను.
నేరుగా నా దగ్గరకు వచ్చిన తను నా వైపు చూస్తూ “ఏమైంది రా? ఎందుకు అలా సడెన్ గా వచ్చేసావు?” అన్నారు. తను ఎంతో మంచి మూడ్ లో వుంటేనో, లేదా తనకు నా మీద ఎంతో ప్రేమ పుడితేనో కానీ తను నన్ను అలా “రా” అంటూ సంభోదించరు.
తన ప్రశ్నకు సమాధానంగా “ఏమో తెలియదండీ.. మీరు కాకుండా ఇంకో మగవాడు నన్ను తాకడం ఇదే మొదటి సారి కదా.. వళ్ళంతా భయంతో వణికి పోయింది అంటూ అప్పటి క ప్పుడు నా నోటికి వచ్చిన అబద్దం చెప్పాను.
“అంటే ఇంకా.. మళ్ళీ పాత లలితలానే ఆలోచిస్తున్నావా? అంటూ ఏదో అనబోయిన తన మాటలకు అడ్డాస్తూ..
“పాత లలితా లేదూ, కొత్త లలితా లేదు.. మీ అక్క గారు చేసిన పనికి వళ్ళంతా అదోలా అయిపోయింది.. వాడు చూస్తే.. చటుక్కున.. అలా ఔట్ అయి పోయాడా? నా రాజా గారు ఇక్కడే ఉన్నారని తెలుసు కదా, అందుకే వాడిని మీ అక్కకి వదిలేసి నేను ఇలా
పరుగెట్టుకొచ్చాను..” అంటు నవ్వాను.
నా మాటలు విన్నతను నవ్వుతూ “అమ్మో రాణి గారు చాలా తెలివి మీరి పోతున్నారే.. అంటూ నా లంగా బొందు పట్టుకుని ఒక్క లాగు లాగారు. మరో రెండు నిమిషాల్లో ఇద్దరం పూర్తి నగ్నంగా అలా హాలులోని సోఫా మీదనే అసలు పని ప్రారంభించాము.
లోపల గదిలో మధు తో అక్క, ఇక్కడ సోఫాలో నాతో తమ్ముడు.. ఒకే సారి తమ కుతి తీర్చ్కోవడం.. ఇద్దరూ ఇద్దరే.. అనుకున్నాను.
లోపల గదిలో ఉన్న వాళ్ళు ఎక్కడ వచ్చేస్తారో అని భయపడ్డారో లేదా.. అంత వరకూ రూములో జరిగిన విషయాలు చూసి వేడెక్కి పోయి వున్నారో తెలియదు కానీ.. శ్రీవారు కూడా ఆ రోజు ఎక్కువ సేపు చెయ్య కుండానే ఔట్ అయిపోయారు.
లేచి బాత్ రూముకి వెళ్ళి కడుక్కునే ఓపిక కూడా లేక, పక్కనే పడి వున్న లంగా తీసుకుని నా తొడల మధ్య రుద్దుకుంటు.. తను కార్చిన జిగురుని తుడుచుకుంటున్న నేను.. “ఇప్పుడు మరి వాడు వచ్చి అడిగితే చెయ్యించుకోవా?” అన్న శ్రీ వారి మాటలకు తల
ఎత్తి చూ సాను.
అప్పటికే బట్టలు వేసుకొని బెల్ట్ పెట్టుకుంటున్నారు తను.
“లేదు లేండి.. ఇంకో సారి ఎప్పుడన్నా చూద్దామని చెబుతాను.. అయినా ఎందుకో.. భయం గా వుంది.. అదీ మీరు పక్కన లేకుండా.. వేరే వాడితో.. నా మనసు ఒప్పుకోవడం లేదు..”
అంటూ నంగనాచిలా అన్నాను.
“అంటే.. నేను పక్కన వుంటే వెయ్యించుకునే దాని వా?” అన్నారు.
ఎలాగోలా ఆ టాపిక్ నించి తప్పించుకుందామని “ఆహా! మీరు పక్కన వుంటే నాకు ఇంక దిగులే ముంది.. శుబ్రంగా మీరు ఎలా చెబితే అలా చెయ్యించుకునే దానిని” అని నవ్వాను.
“సరే.. నేను బయలుదేరుతాను అయితే.. వెళ్ళి ఆ గడియ తీసి వాళ్ళకి అను మానం రాకుండా చూడు” అంటూ తను బయలు దేరి వెళ్ళారు.
తను అటు వెళ్ళగానే మెల్లిగా వెళ్ళి చప్పుడు కాకుండా కస్తూరి వదిన వాళ్ళు ఉన్న రూం లోపలకి తొంగి చూసాను. లోపల గదిలో మంచం మీద వెల్లి క్లా పడుకుని వున్నాడు మధు. తన తొడల మీద కూర్చుని విపరితమైన వేగంతో వూగుతున్నారు కస్తూరి వదిన.. మధు రెండు చేతుల్తో ఆవిడ రెండు రొమ్ములని పట్టుకుని తన నడుము ఎగరేస్తూ ఆవిడ వూపులకు ఎదురొత్తులిస్తున్నాడు.
మంచి మూడ్ లో వున్న వాళ్ళను డిస్టర్బ్ చెయ్యడం ఎందుకులే అని మెల్లిగా నడుచుకుంటూ వెళ్ళి మా పడక గదిలో బెడ్ మీద వాలి పోయాను.
కొద్ది సేపటి తరువాత “అమ్మాయ్” అంటూ ఆ రూం లోకి వచ్చారు కస్తూరి వదిన.
అప్పటి వరకూ పడుకుని వున్ననేను తన పిలుపు వినగానే మంచం మీద లేచి కూర్చుని “ఏమిటి?” అన్నట్లు తన వైపు చూసాను.
“వాడి విషయం ఏమిటి? కుర్ర వెధవ.. ఇప్పటికే మూడు సార్లు అయ్యింది. ఇక ఈ రోజుకు కుదిరేది కాదనుకో? తనను మళ్ళీ ఎప్పుడు రమ్మంటావో అడగ మని ఒకటే పోరు పెడుతున్నాడు. సోమ వారం శాస్త్రి గాడు అటు ఆఫీసుకు వెళ్ళగానే రమ్మనే దా?” అన్నారు.
నాకు తన ప్రశ్నకు ఏమి సమాధానం చెప్పాలో అర్ధం కాలేదు. “సోమ వారం సంగతి సోమ వారం చూస్తాను లేండి. తన ఫోన్ నంబర్ ఇచ్చి పొమ్మనండి, వీలు చూసుకుని నేనే ఫోన్ చేస్తాను” అన్నాను.
“అలాగే, నీ ఇష్టం” అంటూ వెళ్ళిన ఆవిడ మరో రెండు నిమిషాల్లో గోడకు కొట్టిన బంతిలా నెనక్కు తిరిగి వచ్చారు.
”
” మళ్ళీ ఏ మిటి ?” అన్నట్లు చూసాను.
“వెధవ.. ఒక్క సారి ఆ రెండు చూస్తానంటున్నాడు” అంటు నా ఎద వైపు చూసారు.
నాకు ఎక్కడలేని కోపం ముంచుకొచ్చింది. వెంటనె “ఇప్పుడు కాదు.. అన్నానా? అయినా పెద్ద వారు మీరు కూడా ఏమిటి .. ఇలా వాడిని ప్రోత్సహించడం?” అంటూ గట్టిగా అన్నాను.
నా అరుపులకు తను “అయ్యో, కోపం ఎందుకే అమ్మాయ్.. వాడికి నేను ఏదోలా నచ్చచెప్పి పంపుతానులే” అంటు వడి వడిగా నడుచుకుంటూ వెళ్ళారు.
ఆ తరువాత తను తిరిగి వెళ్ళేవరకూ మధు ప్రసక్తే తీసుకు రాలేదు.
తను అటు వెళ్ళగానే మెల్లిగా వెళ్ళి చప్పుడు కాకుండా కస్తూరి వదిన వాళ్ళు ఉన్న రూం లోపలకి తొంగి చూసాను. లోపల గదిలో మంచం మీద వెల్లి క్లా పడుకుని వున్నాడు మధు. తన తొడల మీద కూర్చుని విపరితమైన వేగంతో వూగుతున్నారు కస్తూరి వదిన.. మధు రెండు చేతుల్తో ఆవిడ రెండు రొమ్ములని పట్టుకుని తన నడుము ఎగరేస్తూ ఆవిడ వూపులకు ఎదురొత్తులిస్తున్నాడు.
మంచి మూడ్ లో వున్న వాళ్ళను డిస్టర్బ్ చెయ్యడం ఎందుకులే అని మెల్లిగా నడుచుకుంటూ వెళ్ళి మా పడక గదిలో బెడ్ మీద వాలి పోయాను.
కొద్ది సేపటి తరువాత “అమ్మాయ్” అంటూ ఆ రూం లోకి వచ్చారు కస్తూరి వదిన.
అప్పటి వరకూ పడుకుని వున్ననేను తన పిలుపు వినగానే మంచం మీద లేచి కూర్చుని “ఏమిటి?” అన్నట్లు తన వైపు చూసాను.
“వాడి విషయం ఏమిటి? కుర్ర వెధవ.. ఇప్పటికే మూడు సార్లు అయ్యింది. ఇక ఈ రోజుకు కుదిరేది కాదనుకో? తనను మళ్ళీ ఎప్పుడు రమ్మంటావో అడగ మని ఒకటే పోరు పెడుతున్నాడు. సోమ వారం శాస్త్రి గాడు అటు ఆఫీసుకు వెళ్ళగానే రమ్మనే దా?” అన్నారు.
నాకు తన ప్రశ్నకు ఏమి సమాధానం చెప్పాలో అర్ధం కాలేదు. “సోమ వారం సంగతి సోమ వారం చూస్తాను లేండి. తన ఫోన్ నంబర్ ఇచ్చి పొమ్మనండి, వీలు చూసుకుని నేనే ఫోన్ చేస్తాను” అన్నాను.
“అలాగే, నీ ఇష్టం” అంటూ వెళ్ళిన ఆవిడ మరో రెండు నిమిషాల్లో గోడకు కొట్టిన బంతిలా నెనక్కు తిరిగి వచ్చారు.
”
” మళ్ళీ ఏ మిటి ?” అన్నట్లు చూసాను.
“వెధవ.. ఒక్క సారి ఆ రెండు చూస్తానంటున్నాడు” అంటు నా ఎద వైపు చూసారు.
నాకు ఎక్కడలేని కోపం ముంచుకొచ్చింది. వెంటనె “ఇప్పుడు కాదు.. అన్నానా? అయినా పెద్ద వారు మీరు కూడా ఏమిటి .. ఇలా వాడిని ప్రోత్సహించడం?” అంటూ గట్టిగా అన్నాను.
నా అరుపులకు తను “అయ్యో, కోపం ఎందుకే అమ్మాయ్.. వాడికి నేను ఏదోలా నచ్చచెప్పి పంపుతానులే” అంటు వడి వడిగా నడుచుకుంటూ వెళ్ళారు.
ఆ తరువాత తను తిరిగి వెళ్ళేవరకూ మధు ప్రసక్తే తీసుకు రాలేదు.
శ్రీవారు మాత్రం రాత్రి పడక గదికి రాగానే.. “నేను వెళ్ళాక ఏమైంది.. మధు మళ్ళీ ఏ మన్న అడ్వాంస్ అవ బోయాడా?” అన్నారు.
“లేదండీ.. మళ్ళీ ఎప్పుడు రమ్మంటావు అంటూ మీ అక్కయ్య చేత చెప్పి పంపాడు.. అంతే ”
అన్నాను.
୪
“మరి నువ్వు ఏమన్నావు?” అంటూ అడిగారు తను.
“ఫోన్ నంబర్ ఇచ్చి వెళ్ళమనండి కావాలంటే నేనే ఫోన్ చేస్తాను అని చెప్పాను” అన్నాను.
“మరి ఫోన్ నంబర్ ఇచ్చాడా?” అన్నారు.
“ఆ అది గో..” అంటూ కస్తూరి వదిన తెచ్చి ఇస్తే పక్కన టేబుల్ మీద పడవేసిన ఫోన్ నంబర్ కేసి చూపాను.
ఇక దాని తరువాత శ్రీవారు కూడా మధు గురించి ఏమి మాటలాడ లేదు.
మరుసటి రోజు శనివారం పిల్లలు మధ్యానం కంతా స్కూల్ నించి రావడంతో హడావిడిగా ఉన్నాము. మరుసటి రోజే వాళ్ళ ప్రయాణం అవడంతో బట్టలు ఉతికి, పెట్టెలు సర్దటం వీటితోనే సరిపోయింది. కస్తూరి వదిన మధుతో లింక్ పెట్టుకున్నప్పటి నించీ బాలు గాడు నాతో చాలా రిజర్వ్ డ్ గా వుంటున్నాడు. నాకు కూడా వాడిని చూస్తేనే వళ్ళు మండి పోతున్నట్లు వుంటుండడంతో వాడిని కొంచెం దూరంగా పెట్టాను.
ఇక శనివారం సాయంత్రం అందరం కలసి సరదాగా సినిమా ప్రోగ్రాం వేసాము. సినిమాకు వెళ్ళి వచ్చి ఆ కబుర్లూ ఈ కబుర్లూ చెప్పుకుంటు రాత్రి పొద్దుబోయే వరకూ మేలు కొన్నాము. పిల్లలు ఇద్దరూ వూరు వెళ్తున్నామనే పుత్సాహంతో చాలా ఆనందముగా వున్నారు.
మరు సటి రోజు సాయంత్రం అందరం కలసి బస్ స్టేషనుకు వెళ్ళి కస్తూరి వదినని, పిల్లల్ని బస్ ఎక్కించాము. బస్ ఎక్క బోయే ముందు ఆవిడ నన్ను పక్కకు పిలిచి ” మన ఒప్పందం గుర్తుంది కదా, పిల్లల్ని తిరిగి దింపేందుకు వచ్చినప్పుడు.. నువ్వు మా ఆయనతో.. నేను మధు..” అంటుంటే నేను మధ్యలో ఆపి.. “మీకూ నా కండిషన్ గుర్తుంది కదా? మీరు తిరిగి వచ్చాక మీ అబ్బాయి తన పాటికి తను వేరే రుము చూసుకుని వుండాలి” అన్నాను.
“ఆ నిజమే.. మా శాస్త్రి గాడితో ఇప్పుడే చెబుతాను” అంటూ వెళ్ళి శ్రీ వారితో “ఒరేయ్.. బాలు గాడు ఇప్పుడు మీ వూరికి బాగా అలవాటు పడ్డాడు కదా.. ఇక కాస్త వాడి పాటికి వాడిని ఒక రూం తీసుకుని వుండనివ్వు.. అలా అన్నా కొంచెం బాధ్యతలు తెలుస్తుంది” అన్నారు.
తను ఏదో అనేంతలో మళ్ళీ కస్తూరి వదినే “దానికి తోడు అర్చన కూడా పెద్దది అయి పోతుంది కదా.. ఇంకా ఎన్ని రోజులు మీతో పాటు పడుకోబెట్టుకుంటారు.. తననీ సందీప్ గాడి రూములోకి మార్చండి.. బాలు గాడు ఒక రూం తీసుకుని బయట వుంటాడు. మరి ఇంకే మీ మాట్లాడ వద్దు అన్నారు.
శ్రీవారు ఏ కళ నున్నారో, తన మనసులో ఏమీ అలోచిస్తున్నారో తెలియదు కానీ వెంటనే “సరె అక్కయ్యా, అలానే చేద్దాం.. మా ఫ్రెండ్స్ కు చెప్పి ఎక్కడైనా రూం చూడ మంటాను” అన్నారు. ఆ విధముగా నన్ను బ్లాక్ మెయిల్ చేసిన బాలు గాడిని మా ఇంట్లోనించి బయటకు పంపే ప్రయత్నంలో విజయం సాధించాను.
మరో పదిహేను ని మిషాల్లో కస్తూరి వదిన, పిల్లలూ ఎక్కిన బస్ బయలుదేరింది. బస్ అటు వెళ్ళగానే శ్రీవారు నా వైపు తిరిగి “ఇప్పుడు ఇంటికి వెళ్ళి మళ్ళీ నువ్వు వంట చెయ్యదం అవన్నీ ఎందుకు, కాసేపు అలా తిరిగి తరువాత మంచి హోటల్ కు వెళ్ళి భోజనం చేసి చేరదాం” అన్నారు
“సరే మీ ఇష్టం” అన్నాను.
ఇల్లు
ఇద్దరం కాసేపు అలా తిరిగి ఒక మంచి హోటల్ కు వెళ్ళి భోజనం చేసి బయట పడే సరికి టైం 7:30 దాటింది. భోజనం అయి బయతకు రాగానే మా ఇద్దరికీ కిళ్ళీ కొన్నారు శ్రీవారు. ఆ కిళ్ళీ నోటిలో వేసుకుని న ములుతూ స్కూటర్ ఎక్కి ఇంటి దారి పట్టాము.
ఇంటికి వెళ్ళే దారిలో శ్రీ వారు స్కూటర్ ఆపి పది మూరల మల్లెపూలు కొన్నారు. “అయ్యో అన్ని పూలు ఎందుకండీ?” అన్నాను.
“చెబుతాను కదా.. నువ్వే మీ మాట్లాడకు” అన్నారు.
ಇಲ್ಲು చేరగానే నేను వెళ్ళి వంట గది అంతా సర్దుకుంటుంటే తను నేరుగా బాత్రూంలో దూరి చక్కగా స్నానం చేసి మల్లెపువ్వులా తెల్లని లాల్చీ, తెల్ల పంచ కట్టుకుని వచ్చారు. తనని చూసిన నేను నవ్వుతూ “ఏమిటండీ ఇది శోభనపు పెళ్ళి కొడుకులా?” అన్నాను.
“ఏమిటొ.. చెబుతాను కానీ నువ్వూ వెళ్ళి బాగా స్నానం చేసి రా.. నువ్వు వచ్చె సరికి నీ బట్టలు నేను తీసి పెడతాను” అంటూ నన్ను బలవంతంగా బాత్ రూములోకి తోసి తలుపు వేసారు.
“అయ్యగారు ఈరోజు మంచి హుషారు మీద వున్నారు. పిల్లలు లేకుండా.. ఇల్లంతా మాకే వుండే సరికి మంచి మూడ్ వచ్చినట్లుంది” అనుకుంటూ స్నానం చేసి టవల్ చుట్టుకుని బయట పడ్డాను.
నేను బాత్ రూములోనించి తిరిగి వచ్చే సరికి మా పడక గది అంటా నీటుగా సర్ది ఉన్నారు శ్రీవారు. పరుపు మీద ఉతికిన షీట్స్ వేసివున్నాయి. ఇందాక తెచ్చిన మల్లె పూలు కొన్నిటిని దారాల నించి విడదీసి పక్క మీదంతా చల్లి వున్నాయి. మా పడక పక్కనే ఉన్న టేబుల్ మీద అగరుబత్తి స్టాండ్ లో నాలుగు అగరుబత్తీలు వెలుగుతూ రూం అంతా సువాసనలు వెదజల్లుతున్నాయి.
ఆటేబుల్ మీదనే ఒక పక్కగా తెలుపు మీద బ్లూ పూలు ఉన్న కాటన్ చీర, దాని మాచింగ్ బ్లౌజ్, లంగా పెట్టి వున్నాయి. శ్రీవారు మటుకు రూములో లేరు. “ఏమండీ.. ఏమిటి ఇదంతా.. ఎక్కడ మీరు” అంటు పెద్దగా అరిచాను.
“నేను వస్తున్నాను కానీ.. మరే మీ ఎదురు ప్రశ్నలు వెయ్యకుండా ఆ టేబుల్ మీద వున్న బట్టలు కట్టుకొని, తల దువ్వుకుని రెడీ అయ్యాక నన్ను పిలువు” అంటూ సమాధానం ఇచ్చారు.
“అయ్యగారికి శోభనం రోజు గుర్తుకు వచ్చినట్లు వుంది” అని నవ్వుకుంటూ వెళ్ళి వంటి కి చుట్టుకుని వున్నటవల్ విప్పేసి, వంటి మీదా, భుజాల కిందా పౌడర్ చల్లుకుని తను అక్కడ వుంచిన బట్టలు వేసుకున్నాను. తరువాత చక్కగా తల దువ్వుకుని, ముఖానికి కూడా కాస్త పౌడర్ రాసుకుని, బొట్టు పెట్టుకున్నాను.
మంచం మీద చల్లగా మిగిలి పోయిన మల్లె పూలు ఒక 4, 5 మూరలు వరకూ అక్కడే టేబుల్ మీద పెట్టి వున్నాయి. అవి తీసి జడలో తురుముకుంటుంటే “రెడీ అయ్యావా” అంటూ రూములోకి వచ్చారు శ్రీవారు.
“ఆహా..” అన్నాను
“అబ్బా.. అదర గొడుతున్నావోయ్..” అంటూ నన్ను కాంప్లిమెంట్ చేసారు తను.
తన పొగడ్తకు పొంగి పోతూ “ఏమిటండీ ఇదంతా.. మన శోభనం రోజు గుర్తుకు వచ్చిందా ఏమిటి?” అన్నాను.
“శోభనం గుర్తుకు రావడం కాదోయ్.. ఈ రోజు నిజంగానే నీ శోభనం” అన్నారు.
“నా శోభన మా..?” అన్నాను. తను ఏమి అంటున్నారో అర్ధం కాలేదు.
“ఆహా నీ శోభన మే.. ఒక్క నిమిషం” అంటూ పెద్దగా “రావయ్యా.. పెళ్ళి కొడకా.. అలా సిగ్గు పడితే ఎలా?” అంటూ అరిచారు.
తన పిలుపుకు బదులుగా మా పడక గదిలోకి వచ్చిన వ్యక్తిని చూడగానే నా గుండె ఒక్క నిమిషం కొట్టుకోవడం మానేసింది.. తను ఎవరో కాదు.. మధు !..
.. (ఇంకా వుంది..)