పాతకాలం నాటి పందిరి మంచంలా ఉన్నా ఆధునికమైన ఐరన్ రాడ్స్, ప్లేట్స్ ఉపయోగించి తయారుచేసిన మంచం అది. తలవైపు, కాళ్ళవైపు ఎత్తుగా ఉన్న ఐరన్ ట్యూబులకు పైన పల్చని రేకు పందిరిలా బిగించి ఉంది. అత్యాధునికమైన స్ప్రింగ్ బెడ్ ఉంది దాని పైన.
మెడవరకూ దుప్పటి కప్పుకుని వెల్లకిలా పడుకుని ఉన్నాడు రాజారాం. అరవై ఏళ్ళ వయసుంటుంది. అతనికి. పొడుగాటి ముక్కు, గుంటకళ్ళు, లోతుకుపోయిన బుగ్గలతో జీవంలేనట్లు పాలిపోయి ఉంది అతని మొహం. అతనిలో ప్రాణం ఉందనడానికి నిదర్శనంగా కనుగ్రుడ్లు కదులుతున్నాయి. కణతల మీద జుట్టు సింది.
రాజారాం పూర్వీకులు ఒకానొక రాజ కుటుంబానికి ప్రధాన సేవకులుగా పనిచేశారు. ఎంతో ఆస్తిని కూడబెట్టారు. కూర్చుని తిన్నా తరగనంత ఆస్తి ఉంది రాజారాంకి. సంవత్సరానికి దాదాపు పాతిక ముప్పయి లక్షల దాకా వస్తుంది. ఆదాయం. పాత కాలం నాటి వజ్రాలు పొదిగిన బంగారు నగలు, పిలువైన అనేక వస్తువులు ఉన్నాయి. అతని బంగళాలో గోడలకు అలంకరించిన అనేక అపురూప వస్తువులే ఎంతో ఖరీదు చేస్తాయి.
దాదాపు పదిహేనేళ్ళు ప్యాలెస్ లో ప్రొటెక్షన్ గార్డుల యూనిట్ కి చీఫ్ గా పనిచేసి, తన ముప్పై అయిదేళ్ళ వయసులో రాజీనామా చేసి, ప్రపంచంలో చాలా దేశాలు తిరిగి వచ్చాడు రాజారాం. పాతికేళ్ళ వయసులో ఒకసారి, మరో పది సంవత్సరాల తర్వాత రెండోసారి పెళ్ళి చేసుకున్నాడు. ఇద్దరు భార్యలూ చనిపోయారు. అయిదేళ్ళ క్రితం తనకన్నా ఇరవై ఏళ్ళ చిన్నదయిన రూపారాణిని. పెళ్ళాడాడు రాజారాం. రెండేళ్ళు వటుగా కాలం గడిపారు ఇద్దరూ. ముగ్గురు పెళ్ళాలలో ఏ ఒక్కరికి పిల్లలు పుట్టలేదు. ఆస్తికి, వంశానికి ఏకైక వారసుడైన రాజారాం రెండేళ్ళక్రితం ప్రమాదవశాత్తూ మెట్ల మీద నుంచి జారిపడి తలకు పెద్ద గాయం అయింది. అతికష్టం మీద బ్రతికి బయట పడ్డాడు గానీ, దురదృష్టం మీది నుంచి కిందపడినప్పుడు తలకు తగిలిన దెబ్బవలన శరీరంలో తల తప్ప మరేభాగమూ పనిచెయ్యడం మానేశాయి. కాళ్ళూ చేతులూ
కదపలేడు. గొంతు నాళాలు బిగుసుకుపోవడం వల్ల గుర్… గుర్ మన్న శబ్దం తప్ప మాట రాదు. కళ్ళు మాత్రం చూస్తుంటాయి. బెడ్ కి పరిమితమైన అతని అవసరాలన్నీ చూసే బాధ్యత పడుచు పెళ్ళాం రూప మీద పడింది. మొగుడూ పెళ్ళాలు తప్ప మరో ప్రాణి లేదు ఆ బంగళాలో. ఉదయం సాయత్రం ఒక పనిపిల్ల వచ్చి ఇంటిపని, వంటపని చూసి వెళుతుంది.
గది తలుపు తెరుచుకున్న చప్పుడవటంతో కనుగుడ్లు కంటి కొలకుల్లోకి జరిపి అటు చూశాడు రాజారాం. ముందు రూపా, ఆమె వెనక డాక్టర్ ఆదిత్య లోపలికి వచ్చారు. కండపుష్టి గల ఆడది రూప. ఎర్రగా మదించిన ఏనుగులా ఉంటుంది. పెద్ద స్తనద్వయమూ, ఎత్తుగా చిన్న సైజు గుమ్మడి కాయల్లాంటి పిరుదులతో వయ్యారాలు ఒలికిస్తూ వొయలుగా నడుస్తుంటే చూసేవాళ్ళకి కసెక్కిస్తుంది. నొక్కులు నొక్కులుగా ఉన్న నిడుపాటి నల్లని జుట్టుని బాస్డ్ హెయిర్ గా కత్తిరించుకుని, చెవులకు రవ్వల్ దిద్దులూ, మెడలో డైమండ్ పొదిగిన మందపాటి బంగారు గొలుసూ తప్ప మంగళ సూత్రం లేదు. మోకాళ్ళ వరకూ పల్చని నైటీ మాత్రం వేసుకుని ఉంది. లోపల మరే దుస్తులూ లేకపోవడం వల్ల పల్చని ఆ నైటీలోనుంచి ఆమె ఎత్తుపల్లాలు క్లియర్ గా కనిపిస్తున్నాయి. ఎర్ర చందనంలా మెరిసిపోతున్న ఒళ్ళు కండపట్టి కసక సలాడి పోతుంది.
డాక్టర్ ఆదిత్య వయసు ఇరవై అయిదేళ్ళకి మించి ఉండదు. బలంగా ఎత్తు గా ఉన్నాడు. రాజారాం స్నేహితుడొకడి కొడుకతను. “హల్లో అంకుల్ ఎలా ఉన్నారు?” అనడిగాడు ఆదిత్య రాజారాం మొహంలోకి చూస్తూ. ఏదో చెప్పాలని ప్రయత్నిస్తున్నట్లు రాజారాం కళ్ళు కదలాడాయి కానీ ఆదిత్య అదేం పట్టించుకోకుండా దుప్పటిని తొలగించి రాజారాం గుండె మీద స్టెతస్కోప్ తో పరీక్షించసాగాడు. “నేనిచ్చిన మందులు అలాగే కంటిన్యూ చేయండాంటీ, నిజంగా అంకుల్ చాలా
అదృష్టవంతులు, మీరు భార్యగా దొరకడం ఆయన చేసుకున్న పుణ్యం. శవంలా
మిగిలి పోయినా మీరెంతో సేవ చేస్తున్నారు. అసలు మీ సేవలవల్లే అంకుల్ పరిస్థితి క్షీణించకుండా ఈ మాత్రమైనా ఉంది.” అన్నాడు ఆదిత్య రూపతో ఆమె అందాలని ఆకలిగా చూస్తూ. “భలే వాడివయ్యా నువ్వు. నాదేముంది, భార్యగా నా బాధ్యత నేను నెరవేరుస్తున్నాను అంతే…” అంది రూప అతని ఆకలి చూపులని గ్రహించి
నవ్వుతూ.
రూపారాణి తన భర్త రాజారాం తలవైపుకు వచ్చి నిలబడి అరచేతులతో అతని పీక్కుపోయిన చెంపలు నిమురుతూ వంగి ఎండిపోయినట్లున్న అత గాడి పెదాలని తన పెదవులతో స్పర్శించింది. ఆమెవైపు తీక్షణంగా చూస్తున్న రాజారాం కళ్ళల్లో అసహ్యం కొట్టొచ్చినట్లుగా కనిపిస్తోంది.
అదే మీ పట్టించుకోకుండా అతగాడి ఎండి పోయిన పెదాలను తన పెదవులతో బ్రష్ చేస్తున్నట్లుగా రుద్దుతూ కుడిచేతిని వెనక్కి జాపి నైటీని నడుముపై కి లేపేసింది.
రూప వెనకే నిలబడి ఉన్నాడు ఆదిత్య. ఆమె నైటీని పైకి లేపగానే కంటికింపుగా కనిపించిన ఆమె ఎత్తైన పిరుదుల్ని చూడగానే గుటకలు వేయసాగాడు. తొడలు ఒకదానినొకటి ఒరుసుకుని ఉండటంవల్ల అరచెయ్యంతున్న ఆమె ఉపస్థు తాలూకు మందపాటి రెమ్మలు పైకి ఉబికి కనిపిస్తున్నాయి. ఆ సీన్ చూడగానే డాక్టర్ ఆదిత్య బలంగా ఊపిరి తీయసాగాడు. బాగా కొవ్వు పట్టి ఒకదానికి ఒకటి ఒరుసుకుంటూ పైకి ఉబికి కనిపిస్తున్న, పనస తొనల్లాంటి ఆమె పూ రెమ్మల్ని నాలికతో నాకేయాలన్న కోరిక కలిగింది. నోట్లో నీళ్ళూరాయి. దడ్డు జీవ్వుమంటూ ఇనప రాడ్ నిగడదన్ని పాంటు భాగం ముందుకి పొడుచుకొచ్చింది. పెదాలను నాలికతో తడిచేసుకుంటూ ఆమె పిరుదులనీ, తొడలనీ, ఉబ్బిన పూ రెమ్మలనీ మార్చి మార్చిచూడ సాగాడు.
వెనకనుంచి తన నగ్న సౌందర్యాన్నీ, కసెక్కించే దిమ్మనీ, పిర్రల షేపుని చూస్తూ డాక్టరు కుర్రాడు వేడెక్కిపోయి కసితో కొట్టుకుంటున్నాడని రూపకి తెలుసు. కావాలనే నడ్డి అటూ ఇటూ ఊపింది కసిగా. ఆదిత్య ముందుకి జరిగి ఆమె పక్కనే నిలబడ్డాడు. అరచేత్తో ఆమె పిర్రల్ని రాపాడిస్తూ, చూపుడు వేలిని కనుక్కున ఆమె గాడిలోకి దించాడు.
” స్… హాయ్… అంటూ మూలిగింది. రూపారాణి. రాజారాం కనుగుడ్లు వేగంగా కదలాడుతున్నాయి. రెప్పలు టపటపా కొట్టుకుంటున్నాయి. “చూడండీ, ఈ డాక్టరు కుర్రాడు ఏం చేస్తున్నాడో, నా బొక్కలో వేలు దూర్చి కెలుకుతున్నాడు. అసలే నీ దడ్డు దెబ్బలేక మొహం వాచిపోయి ఉన్నానని నన్నీరకంగా తృప్తి పరుస్తున్నాడండీ.” అని నిష్టూరంగా భర్తకి కంప్లైంట్ చేసి, తల వెనక్కు తిప్పి ఆదిత్యని చూసి “ఓయ్… కుర్రాడా, వేళ్ళతో కెలికితే జీల పెరుగుతుంది కానీ త గ్గ దోయ్. నా పూకు జిల తీరాలంటే నా దడ్డు బయటకు తీసి ప్రయోగించవోయ్. అసలే మా ఆయన ఏ విధమైన ఆనందమూ లేకుండా పడున్నాడు. కాస్త ఆయన్ని ఎంటర్ టెయిన్ చేద్దాం.” అంది గలగల నవ్వుతూ.
ఆమె తొడల మధ్యనుంచి చేతిని తీసేశాడు ఆదిత్య. రాజారాం వైపుచూసి నవ్వాడు వెటకారంగా. రాజారాం కళ్ళు ఎరుపెక్కాయి. కనురెప్పలు విప్పారాయి. నాకే గనక శక్తి ఉంటే మీ ఇద్దరినీ ఇక్కడికిక్కడే తెగనరికి పారేస్తాను. అన్నట్లుంది ఆ చూపు.
“డోంట్ వర్రీ డాక్టరు కుర్రాడా… నాకు సుఖం దూర మయిందని మా ఆయన ఎంతో బాధ పడుతున్నాడు. నా పూకుదూల తీరేదాకా దెంగావంటే చాలు ఆయనకి
తృప్తి పడతాడు. ఆయన ఆరోగ్యమూ కుదుటబడుతుంది. ఆలస్యం చేయకుండా నీ దడ్డుని బయటకు తియ్యవయ్యా పోటుగాడా…” అంది రూపారాణి. డాక్టర్ తో మాట్లాడుతున్నా ఆమె చూపు మాత్రం రాజారాం మొహం మీదనే ఉంది. అతని కళ్ళల్లో కనిపిస్తున్న బాధని చూస్తుంటే ఆమెకి మహదానందంగా ఉంది. తన చేత్తో భర్త గడ్డం పట్టుకుని “ఏమండీ, ఈ కుర్రాడు నా పూకుని ఎలా పంబరేగ దెంగుతాడో చూస్తారా?” అంది ముద్దు ముద్దుగా.
రాజారాం కళ్ళు నిప్పులు కురిపిస్తున్నాయి. ఆమె అలా కసెక్కిస్తుంటే తట్టుకోలేక పోతున్నాడు డాక్టర్ ఆదిత్య. ఇది రోజూ జరిగే తంతే అయినా, అతని కి ఎగ్జిటింగ్ గా ఉంది. ప్రతి రోజూ ఇలా ఏదో ఒక మిషతో కొత్త కొత్త భంగిమల్లో భర్త ముందే అతనిచేత కుతిగా వేయించుకుంటుంది. రూపారాణి. మొదట్లో కాస్త గిల్టీగా ఫీలయ్యేవాడు కానీ, రాన్రాను ఆదిత్యకి భర్త ముందే భార్యని వాయించడంలోని థ్రిల్ బాన్ సయిపోయాడు. అందులోనూ రూపారాణి దెంగించుకుంటుంది. శరవేగంతో అండర్ వేర్ తో సహా పాంటుని కిందకి జార్చేసి తన పొడవాటి దడ్డుని నిటారుగా లేపుకుని నిలబడ్డాడు.
తల తిప్పిచూసింది రూపారాణి. చేయి జాపి అతని దడ్డునందుకుని “చూడు డియర్… ఎంత పొడుగుందో ఈ కుర్రాడి మొడ్డ! నీదానికి రెట్టింపు సైజు అనుకుంటా… పూకులో దిట్టంగా దూరిస్తే గొంతుదాకా వస్తుందండీ… నీ సుల్లలా మెత్తగా కాకుండా ఎంత గట్టిగా ఉందో ఇనపకడ్డీలా… అసలు ఇలా ఉండాలి. మొడ్డంటే… అప్పుడే కదా సమ్మగా నా పూకుజిల తీరేది…” అంటూ దాన్ని ముందుకూ వెనక్కూ ఆడించింది.
రక్తం మరిగిపోతుంది ఆవేశంతో డాక్టర్ ఆదిత్యకి.
రక్తం ఉడికిపోతుంది కోపంతో రాజారాం కి . రక్తం పరవళ్ళు తొక్కుతోంది కామోద్రేకంతో రూపారాణికి.
చటుక్కున నిలబడి తన నైటీని తల మీదినుంచి లాగేసుకుని పూర్తి నగ్నంగా నిలబడింది రూపారాణి. ముందుకి వంగి రాజారాం తలకు ఇరువైపులా చేతులు ఆనించి మళ్ళీ వంగింది. ఇపుడు ఆమె చళ్ళు భారంగా రాజారాం మొహం మీద అదుముతున్నాయి. రాజారాం మొహం సరిగ్గా ఆమె రెండు చళ్ళమధ్యన ఉంది. నిటారుగా నిక్కబొడుచుకుని ఉన్న ఆమె చను ముచ్చికంలు రాజారాం చెంపలకి రాపాడుతూ గుచ్చుకుంటున్నాయి. “ఇక మొదలెట్టవోయ్ కుర్రాడా… నీ గునపాన్ని దించు సమ్మగా… అదిరి పోయేలా దంచు…” అంది ఆదిత్యని ఉద్దేశించి.
ఆమె వెనక రెడీగా ఉన్న ఆదిత్య ఆమె నడుముని పట్టుకుని ముందుకి జరి గాడు. అత గాడి లవడా ఆమె పూ రెమ్మలకు తాకగానే చేయి వెనక్కి జాపి దాన్ని
సరిగా యోని ద్వారంలోకి గురిచూసి పెట్టుకుంది రూప. బలంగా నెట్టాడు ఆదిత్య. రెమ్మల్ని చీల్చుకుంటూ మెత్తగా, బిర్రుగా దిగబడింది మొదలంటా.
“ఆహ్… స్… ఏం దించావురా నాయనా…. చిన్నాడివైనా గాడిద మొడ్డ సైజుకి పెంచావురా దడ్డుని… గుద్దు… అదీ… అలా తొయ్యి… ఏం దెంగుతున్నావురా నా రాజా… దెంగడంలో ట్రెయినింగ్ ఇచ్చారా ఏమిట్రా నీకు మెడికల్ కాలేజీలో… ఇంత సమ్మగా దెంగుతున్నావు…. దెంగు… నీ యమ్మ… దెంగరా పగలదెంగరా…” అంటూ అరవసాగింది రూపారాణి.
“ఏమండీ… చూడండి… మీ భార్యని ఈ కుర్ర డాక్టరు ఎంత సమ్మగా దెంగుతున్నాడో చూస్తున్నారా.. సంతోషంగా లేదా మీకు … మీరె ప్పటి కీ ఇలా గర నన్ను. బెంగపడకండి లోటు తీర్చేందుకే ఈ కుర్ర డాక్టరున్నాడు గదా. నీ జీవితకాలంలో ఎప్పుడైనా ఇంత గుమ్ముగా దెంగారా నన్ను… మీ దారే వేరు… మీ దెంగుడే వేరు…. మీ దెంగుడు మర్చిపోవడ మే కాదండీ, నాలాంటి గుల పూకు పెళ్ళాన్ని ఎలా దెంగాలో మీకు తెలియజేయాలనే ఇలా మీ కళ్ళముందే ఈ కుర్ర డాక్టర్ తో కొట్టించుకుంటున్నాను. అంతే గానీ మీ మీద కోపంతో కాదు…” అంటూ రెచ్చిపోతుంది భర్తని చూసి రూపారాణి .
తలలో నరాలు చిట్లిపోయి రక్తం నోటివెంచా, ముక్కుల వెంటా బయటి కి వస్తున్నంత బాధగా ఉంది రాజారాం కి. కాని ఏమీ చెయ్యలేని నిస్సహాయత అతన్ని కృంగదీస్తుంది. తను పెట్టే హంసలన్నీ మౌనంగా భరిస్తూ, తనను చూస్తేనే గజగజ వణికి పోయే రూప, ఇపుడు తనేమీ చేయలేడు తన ముందే వాయించుకుంటూ తనని మానసికంగా హింసిస్తోందని తెలుసు రాజారాం కి. నా ప్రాణం పోయి ఉంటే పోటుగా ఉండేదని పిస్తోంది. అత గాడి కి .
డాక్టర్ ఆదిత్య అణచిపెట్టి కుమ్ముతుంటే పరవశించిపోయి మూలుగుతుంది రూపారాణి. ఆమె మూలుగులు రాజారాం చెపిలో భయంకరంగా వినిపిస్తున్నాయి. దాదాపు ఇరవై నిమిషాల సేపు ఆమెను కసిగా దెంగి కార్చేశాడు ఆదిత్య. రూప కూడా “ఊం… ఊం…” అంటూ కార్చుకుంది. ఆదిత్య తన లవడాని ఆమెలో నుంచి ఊడబీ క్కుని బాత్ రూమువైపు నడిచాడు. పైకి లేచి నిలబడి మంచం మీదకి ఎక్కింది. రూపారాణి . రాజారాం అటూ ఇట కాళ్ళు పెట్టి గొంతుక్కూర్చున్నట్లుగా కూర్చుని వేళ్ళతో తన పూ రెమ్మల్ని విడదీసి “చూడండీ… ఈ కుర్రాడు మరీ ఎంత పోశాడో… మీలాగా నాలుగు చుక్కలు విదల్చకుండా… మరీ ఇలానా… చెంబుడు గంజి, పూకు చెరువైపోయేలా పోసి పారేశాడు…” అంది.
డాక్టర్ ఆదిత్య చిక్కటి వీర్యం ఆమె మదన ద్రవాలతో కలిసి తెల్లగా ఆమె పూ రెమ్మల మధ్య నుంచి ఉబికి తొడల మీదకు కారుతోంది. ఆమె కూర్చున్న
పొజిషన్ లో నాలుగైదు చుక్కలు రాజారాం మొహం మీద పడ్డాయి. ఆ దృశ్యం చూడలేనట్టు కళ్ళయితే మూసుకొన్నాడు గానీ తల తిప్పడం రాజారాం వల్ల కాలేదు.