కాంతారావు కి తన పెళ్ళాం రంకు చేస్తోదని అనుమానం. అది ఇప్పటి అనుమానం కాదు. రెండు మాసాల క్రితం నుంచే ఏర్పడిందా అనుమానం. పెళ్ళాం పూకు ఎవరిక్రిందో నలుగుతోందని సందేహం కలిగే పక్షంలో ఆ మొగుడి మనసు ఎంతగా నలిగిపోతుందో విడమర్చి చెప్పనక్కరలేదు. అంతకన్నా ఎక్కువగానే సందేహంతో నలిగి పోతున్నాడు కాంతారావు. ఆధారం అతనికి చిక్కటం లేదు. కాని
ఆ మాటకొస్తే బాలమ్మ తన తాళి కట్టిన పెళ్ళాం కానే కాదు. అప్పట్లో కాంతారావుకు పొగాకు వ్యాపారం ఉండేది. పుగాకు కట్ట సైకిలుకు కట్టుకుని ఊరూరా సంతలకి తిరిగి అమ్మేవాడు. లాభాలు బాగా రావడం చేత మనిషి మంచి పైలా పచ్చీసు మీద ఉండేవాడు. మడత నలగని ఇస్త్రీ బట్టలు కట్టేవాడు. వంకీల జుత్తు ఎగ దువ్వి నాలుగుసారులు ముఖానికి అద్దంలో తెగచూసుకొనే వాడు. పౌడరు రాసి అందాన్ని తన అందాని కి సిని మాలలో ఏ హీరో చాన్సో రావలసింది.
ఖర్మ కాలి ఈ పుగాకు బిజినెస్సులో పడ్డాననుకొని అద్దంలో అందం చూసుకున్నప్పుడల్లా ఫీలయ్యేవాడు. ఆ పైన పెళ్ళాం మంగమ్మ ఓ వెర్రి బాగుల్ది. మనిహి కొంచెం ఎర్రగా బుర్రగా బాగానే ఉంటుంది కాని పాతకాలపు పతివ్రతలా చాలా బీ డియంగా వుంటుంది.
బయట బిడియంగా వున్నా పరవాలేదు. మరీ మంచ మెక్కాక కూడ సిగ్గు అడ్డం వేసుకుని కిందా మీదా ఓపెన్ గా చూపించ క పోతే కాంతారావు వంటి రసికుల గతి ఏమి కాను? పెళ్ళయిన మూడు మాసాల తరువాత కాని పెళ్ళాం పూకు కళ్ళారా చూడలేకపోయాడంటే చూడండి.
దెంగేటప్పుడు లైటు వద్దంటుంది. కొంచెం రుచి చూస్తాను తొడలు తెరవవే అంటే అసహ్యం అంటుంది. ఎప్పుడూ పంగ చాపుకు తొంగొని మీదకు రమ్మంటుందే గాని సరదాకోసం ముచ్చటపడి అడిగినా మరో పోజులో పడుకోదు. గట్టిగా మాట్లాడితే బజారు లంజనా ఏమిటి బరి తెగించి పిప్పుకు తొంగోడానికి అంటూ ముఖం మీద చేతితో కొట్టి నట్టు మాట్లాడుతుంది. అలాంట ప్పుడు కొంచెం బ్రతిమాలి ఒప్పించడం మగాడి దక్షత మీద ఆధార పడి ఉన్న విషయం.
కుటుంబ స్త్రీలు సంసార పక్షంగా పక్షంగా వుంటారు పచ్చితనం ఎలా ప్రదర్శిస్తారు? పచ్చితనంకల ఆడది కాని సంసారి ఎలా అవుతుంది? క్రొత్త సరదా పాళ్లు ఎక్కువ వున్న మనిషి పెళ్ళాం తిట్టినా తుమ్మినా భరించి బ్రతిమాలుకుని సర్దుకోవాలి. కాని అంత ఓపిక మన కాంతారావుకి ఎక్కడుంది? నాలుగు కసురుకుని, దుమ్ము దులుపుకు లేచి పోయేవాడు.
ఈ కారణాలచేత ప్రక్క ఊళ్ళకెళ్ళినప్పుడు యాభై, వందా వదిలించుకుని ఏ గుడిసెలోనో ఆ కాలిన వుడుకు నీళ్ళు వదిలేసి వస్తుంటాడు. అలాంటి కాంతారావుకి ఆ రోజు గుడివాడ సంతలో మొట్టమొదటి సారిగా తగిలింది బాల మ్మ.
మనిషి నలుపయినా పిట పిటలాడుతూ కారుకొచ్చిన జున్నుకోడిలా ఉంది. అంత పొడుగు పొట్టి కాని ఆకారం. గుండ్రటి భుజాలు, సన్నటి నడుం, ఎత్తయిన పిరుదులు, చీరలోంచే అరటి బోదెలు ఆడుతున్నట్లు కదిలే తొడలు . మువ్వల పట్టలతో చెంగు చెంగున నడిచి వస్తుంటే కాంతారావు పడుచు గుండెలు గుబ గుబ లాడాయి. ఆమె చూడటాని కి పల్లెటూరి సరుకే సినిమాలు పుణ్యమా అని షోకులన్నిటినీ దిగుమతి చేసుకుంది.
బ్రాసరీ, ఆపైన లో నెక్ జాకెట్టు కావటంతో నేరేడు పండు రంగులో తన్నుకొచ్చి కంపిస్తున్నాయి. జబ్బలు. దీనమ్మ ఓ చాన్సు ఇస్తే వందయినా పడేసి దెంగి మోజు తీర్చుకోవచ్చు అను కుంటూ లొట్టలు వేశాడు కాంతారావు.
తన అదృష్టమా అన్నట్లు ఆమె కాంతారావు దుకాణం ముందు కొచ్చి నిలబడింది.
“పావు కేజీ పుగాకు ఇవ్వండి ” అంది.
కాంతారావు మంచి పుగాకు తీసి తూకం వేశాడు.
కట్ట కట్టి ఇస్తూ ” మీ తాత గారి కా? ” అన్నాడు చనువుగా.
“కాదు. నా మొగుడికే. ఆడో ముసలి సరుకు. చుట్ట లేకపోతే చచ్చినోడికి పూట గడవదులే ” అంది.
“అది సరే లే. కుర్రాళ్ళే ఘాటుకోసం పుగాకు వాసన చూస్తుంటే ముసలాడు కాల్చడంలో తప్పు లేదు అన్నాడు ఆమె ఇచ్చిన నోటు తీసుకుని చిల్లర ఇస్తూ.
“ఏం..నీకు కాల్చాలని ఉందా? ” అందామె.
అదిరి పోయాడు కాంతారావు. తనేదో సరదాకి ఓ మాట విసిరాడు. పిట్ట తగులుకుంటుందనుకోలేదు.
“ఇస్తే కాల్చుకోవాలనే ఉంది ” అన్నాడు విలాసంగా నవ్వి.
“నీ దగ్గర వుందిగా పుగాకు”
“ఇది నాటు సరుకు. చిమచిమలాడే లంకాకు చూస్తే నాటు పుగాకు తాగ బుద్ధి కాదు.”
“వచ్చే వారం వస్తాను. కాల్చుకో. ఓ యాభై జాగ్రత్త పెట్టు అంటూ కన్ను కొట్టి వెళ్ళిపొపయిందామె.
ఇంకా ఉంది.