ఇంతలో ఫోన్ మోగుతోంది ఎక్కడో మూల నుంచి. ఎక్కడా అని వెతుక్కుంటూ వెళ్తుంటే ఒక పిల్లో కింద బ్లాక్బెర్రీ పాస్పోర్ట్ ఫోన్ గిర్రున మోగుతోంది.
ఎవరా అని ఫోన్ చూస్తే అన్నోన్ నంబర్. సరే అని ఫోన్ లిఫ్ట్ చేసి “హలో” అన్నాడు.
“ఇదే నీ కొత్త ఫోన్. హైలీ సెక్యూర్డ్. ఈ నంబర్ మాత్రం ఎవ్వరికీ ఇవ్వకు. నా నంబర్ మెయిల్ చేశాను చూడు. ఏం చేయాలి అనుకున్నా ఇందులోనే చెప్పు. అర్ధమయ్యిందా?” అన్నాడు సౌరవ్ మల్హోత్రా.
హర్ధిక్ కి తన తండ్రి చెప్పినదానికంటే ఇంత జరుగుతున్నా తనకి పూర్తిగా ఏ విషయం చెప్పక పోవడంతో ఇందులో ఏదో పెద్ద రహస్యం ఉందని అనిపించింది.
లేచి భోజనం చేసి మళ్ళీ వడివడిగా తన గదిలోకి వెళ్ళిపోయాడు. హర్ధిక్ కి ఎప్పుడూ అమ్మాయిల మీద తప్ప మిగిలిన వేటి మీదా ఇంత ఆసక్తి కలగలేదు. మొదటిసారి దీన్ని చూస్తుంటే కలుగుతుంది.
ఒక్కొక్క విషయం చదువుతుంటే అతని మనసు అలౌకికానుభూతికి గురవుతుంది. మొదట్లో జరిగే విషయమేం కాదు అనుకుంటూ మొదలుపెట్టిన హర్ధిక్ చివరికి వచ్చేసరికి ఆ అద్భుతం అవిష్కృతమైతే చూడాలని ఉవ్విళ్లూరసాగాడు.
అతనికి చివరిలో ఆ టైం ప్రాజెక్ట్ పూర్తయి కూడా కొన్ని కారణాల దృష్ట్యా నిలిచిపోయింది అని తెలియడంతో మొదటిసారి దాని మీద ఆశ పెంచుకున్నాడు హర్ధిక్.
అప్పుడు అర్ధం అయ్యింది తన తండ్రి ఎందుకు దీని కోసం అంత కేర్ తీసుకుంటున్నాడో. అతనికి కావలిసింది డబ్బు. దీని ద్వారా అతను ప్రపంచ వ్యాపార సామ్రాజ్యాన్నే శాసించే వీలు కలుగుతుంది.
షేర్ మార్కెట్ మొత్తం అతని గుప్పిట్లో ఉంటుంది.
భవిష్యత్లో జరగబోయే ఆవిష్కరణలు ముందుగానే ప్రవేశపెట్టి ప్రపంచంలోనే ఒక తిరుగులేని శక్తిగా అవతరించే అవకాశం ఉంది. అందుకే తన తండ్రి ఇంత ప్రయాస పడుతున్నాడు.
ఇవన్నీ ఆలోచిస్తూ టైం 11దాటి 10నిముషాలు అయ్యిందని కూడా గమనించలేదు.
ఇంతలో ఆ ఇంటి నౌకరు అయిన రామ్ సింగ్ “అయ్యగారూ భోజనం?” అన్నాడు ఆర్థోక్తిగా తలుపు ఓరగా నెట్టి.
హర్ధిక్ కంగారుగా తన వస్తువులు పక్కకు నెట్టి “నేను వస్తాను నువ్వెళ్ళిపో..” అన్నాడు. “అలాగే బాబూ.. ” అన్నట్టు తలూపి అక్కడి నుంచి వెళ్ళిపోతున్న రామ్ సింగ్ “రామ్ సింగ్” అన్న హర్ధిక్ పిలుపుతో ఇటువైపు తిరిగాడు.
“ఇక మీదట నేను కావాలంటే బయటే నిలబడి పిలువు. ఎవ్వరూ ఈ గదిలోకి రావడానికి వీల్లేదు. అలాగే నా కోసం ఎవరొచ్చినా బయటే ఉంచు. నేనే వస్తాను” అన్నాడు.
రామ్ సింగ్ “అలాగే బాబూ” అని వచ్చేసాడు కానీ అతనికెందుకో అదంతా విచిత్రంగా ఉంది. ఎందుకంటే హర్ధిక్ ఎప్పుడూ అలా ప్రవర్తించి ఎరుగడు. తను నిద్రలో ఉండగా గది శుభ్రం చేయడానికి చాలా సార్లు వచ్చాడు. మంచం కింద డబ్బు కట్టలు ఎన్నో సార్లు తనే టేబుల్ మీద పెట్టి వెళ్ళేవాడు.
పోనీ అనుమానం అనుకోవడానికి కూడా లేదు. ఎందుకంటే తను పనివాడు అయినప్పటికీ తన కుటుంబం చాలా విలాసంగా గడుపుతుంది అంటే హర్ధిక్ వల్లే. తనకి అవసరం లేకపోయినా ఎన్నో సార్లు డబ్బు ఖర్చుకోసం ఇచ్చేవాడు.
పోనీ అమ్మాయిల్ని పెట్టాడా అంటే అది తనకు తెలియని బాగోతం ఏమి కాదు. సరేలే అయినా పెద్ద విషయాల్లో తల పెడితే పెద్ద ప్రమాదంలోనే పడతాం అనుకుని ఆ విషయాన్ని అక్కడితో మర్చిపోయాడు.
హర్ధిక్ కి భోజనం చెయ్యాలని అనిపించలేదు.
స్కాచ్, ఐస్ బకెట్ టేబుల్ మీద పెట్టి ఒక్కొక్క గుక్క లోపలికి వెళ్తుంటే అతని బుర్రలో ఆలోచనలు అంతకు మించిన వేడితో పరుగులు తీస్తున్నాయి.
తాగడం ఆపి తనలో మెల్లిగా మొదలైన కామోద్రేకాన్ని ఎలా ఆపాలి అనే ఆలోచనలో పడ్డాడు.
బయటకి వెళ్లి వెతకాలి అనే ఆలోచనలో పడి కార్ తీసుకుని బయలుదేరాడు.
రోడ్ మీద చూస్తున్నాడు కానీ ఆ సమయంలో తన ప్రయత్నం వృధా అని తెలియట్లేదు. ఎంతో మంది వ్యభిచారులు తిరిగే సమయం అది. కానీ హర్ధిక్ కోరుకునే రుచులు రోడ్ మీద దొరకవు.
తిరిగీ తిరిగీ అలిసిపోయాడు హర్ధిక్. కార్ రోడ్డు పక్కన ఆపి పాస్ పోసుకుంటూ సిగరెట్ వెలిగించాడు.
కిసుక్కుమని చిన్న చిన్న నవ్వులు హర్ధిక్ చెవిన పడ్డాయి.
ఆ మత్తులో కళ్ళు అరమూతలు పడుతుండగా ఎవరా అని తల పైకెత్తి చూసాడు.
ఎదురుగా ఒక గర్ల్స్ హాస్టల్ కిటికీ లోంచి వస్తున్నాయి ఆ నవ్వులు.
ఆ కిటికీ దగ్గర కూర్చుని ఇద్దరు చైనీస్ అమ్మాయిలు హర్ధిక్ ఆయుధాన్ని చూసి కిలకిలా నవ్వుతున్నారు.
మరి నవ్వరూ. చూసి ఊరుకోవడానికి అదేమన్నా అల్లాటప్ప ఆయుధమా. గుచ్చితే గుండెల వరకూ వెళ్ళిపోయే వజ్రాయుధం.
ముంచితే ఖచ్చితంగా మనిషిలోంచి 9నెలల్లో మరో మనిషిని పుట్టించగల మారణాయుధం.
అలాంటి ఆయుధం ఎక్కడో ఒకచోట పూకులో దూరి పాలు కార్చాలి కానీ ఇలా ఖాళీగా ఉండి ఉచ్చ కారుస్తుంటే నవ్వుకోక వచ్చి నోట్లో పెట్టుకుంటారా?
వాళ్ళని చూడగానే హర్ధిక్ మనసుకి “హమ్మయ్యా.. ఈ రోజుకి పూకు దొరికిందిరా బాబూ” అని ప్రశాంతంగా అనిపించింది.