“ఇండియాలో ఇలా టైం ట్రావెలింగ్ మీద రీసెర్చ్ చేసిన వాళ్ళు కొంత మంది నాకు తెలుసు. వాళ్ళ ప్రాజెక్ట్ రిఫరెన్సులు తీసుకుంటే చాలా హెల్ప్ఫుల్ గా ఉంటుంది.” చిటికెలో అల్లుతున్నాడు అబద్ధాలు మల్హోత్రా.
“అయితే ఆ అడ్రెస్ లు ఇలా ఇవ్వు. ఆ పేపర్స్ అన్నీ నేను రప్పిస్తాను”
“లేదు సర్. నాకు ఇక్కడ ఒకే చోట పని చేసి చేసి విసుగు పుడుతుంది. ఇలా అయితే ఈ ప్రాజెక్ట్ ఎప్పటికీ పూర్తి అవ్వదు. అందుకే నేనే స్వయంగా వెళ్ళి అందరినీ కలిసి నా సందేహాలు కూడా తీర్చుకుని వస్తాను” స్థిరంగానే చెప్పాడు మల్హోత్రా.
“మీరే వెళ్ళాలి అని ఎందుకు పట్టు పడుతున్నారో నాకు అర్ధం కావడం లేదు మల్హోత్రా. వాళ్ళు తీసుకొస్తే పని ఇంకా తొందరగా పూర్తి అవుతుంది కదా? వాళ్ళు వెళ్ళడానికి మీరు వెళ్ళడానికి తేడా ఏంటి?”
“చెఫ్ వండటానికి, యూట్యూబ్ లో చూసి వంట చెయ్యడానికి ఉన్నంత తేడా ఉంది. అయినా లేట్ చేసే కొద్దీ నాకే నష్టం. మీరు ఇచ్చే డబ్బు ఖర్చు చేసే సమయం తరిగిపోతుంది. అందుకే నా పనిని పూర్తి చేయాలని కంగారు పడుతున్నాను”
ఈ ఒక్క విషయం సరిపోయింది రిచర్డ్స్ కన్విన్స్ కావడానికి. డబ్బు మీద మల్హోత్రా కోరిక తెలిసిన వాడు కనుక ఒప్పుకున్నాడు.
“సరే ఎప్పుడు వెళ్తావ్ మల్హోత్రా?” అని అడిగాడు.
ఆ ఒక్క మాటతో మల్హోత్రా మనసు గాల్లో తేలిపోయింది. “ఇప్పుడే వెళ్తాను సర్” మాటలు తడబడుతున్నాయి మల్హోత్రాకి.
“ఓవ్.. ఓవ్.. అంత కంగారు పడకు మల్హోత్రా. థింగ్స్ ప్యాక్ చేసుకో. ఈవెనింగ్ ఫ్లైట్ కి వెళ్దువు గానీ” అన్న రిచర్డ్స్ మాటలతో అక్కడి నుంచి వెళ్ళిపోయాడు మల్హోత్రా.
బట్టలు అన్నీ ప్యాక్ చేసాడు కానీ టైం మెషిన్ కి “కీ” టూల్ అయిన ఆ ట్రిగ్గర్ మాత్రం ల్యాబ్ లో ఉండిపోయింది.
అది లేకుండా ప్రాజెక్ట్ పూర్తీ అవ్వదు. అందుకే ఎలా అయినా దాన్ని తీసుకురావాలి అని ల్యాబ్ కి తిరిగి వచ్చాడు.
రిచర్డ్స్ అక్కడే కూర్చుని సిగార్ కాలుస్తున్నాడు.
“వాట్ మల్హోత్రా? ప్యాకింగ్ అయిపోయిందా?” కూల్ గా అడిగాడు రిచర్డ్స్.
“అ.. ఆ.. అవును సర్. చిన్న రిఫరెన్స్ కోసం కొన్ని ఐటమ్స్ తీసుకువెళ్దాం అని వచ్చాను.” అన్నాడు నుదురుకు పట్టిన చెమట తుడుచుకుంటూ.
“go ahead” అన్నాడు రిచర్డ్స్ చైర్ లో వెనక్కు వాలి.
తన పని ఇంత సులువుగా అవుతుందని అనుకోలేదు మల్హోత్రా.
వెళ్ళి అది ఒక్కటే తీసుకుంటే అనుమానం కలుగుతోంది అనిపించి.
ప్రాజెక్ట్ బ్లూప్రింట్, ట్రిగ్గర్, ట్రిగ్గర్ నమూనా, ఇంకా కొన్ని వస్తువులు తీసుకుని బయల్దేరాడు. గుమ్మం దాటుతుండగా “ఆగు..” అన్న రిచర్డ్స్ పిలుపుకు ఠక్కున ఆగిపోయాడు.
“వాటిని ఇలా తీసుకురా” అన్నాడు రిచర్డ్స్.
భయంగానే ఆ బ్యాగ్ ని రిచర్డ్స్ ముందు పెట్టి ఒక్కొక్క వస్తువుని బయటకు తీస్తున్నాడు మల్హోత్రా.
వాటిలో ఒక వస్తువు మాత్రం రిచర్డ్స్ కళ్ళని ఆకర్షించింది.
“అదేంటి?” అన్నాడు రిచర్డ్స్.
సార్ ఇది ట్రిగ్గర్” భయంగానే చెప్పాడు మల్హోత్రా.
దీని గురించి అబద్ధం చెప్పొచ్చు అది ఎంత ప్రమాదకరమో మల్హోత్రాకి ఎవరూ చెప్పవలసిన అవసరం లేదు. అందుకే తెగించి నిజం చెప్పేశాడు.
“ఓహ్.. ట్రిగ్గర్ అంటే ఇదేనా? దీని వల్ల అనుకుంట కదా పని మొత్తం ఆగిపోయింది అని చెప్పావ్?” అన్నాడు రిచర్డ్స్ దాన్ని పరీక్షగా చూస్తూ..
“హా అవును సర్.. అందుకే అక్కడ దీన్ని పరీక్షిద్దాం అని తీసుకు వెళ్తున్నాను సర్” ఒక అబద్దాన్ని నమ్మకంగా చెప్పడానికి ప్రయత్నించాడు.
“నో నో నో.. ఇంత ఇంపార్టెంట్ వస్తువు అక్కడికి ఎందుకు? రీసెర్చ్ అయ్యాక ఇక్కడే ఏమైనా ఉంటే చేద్దువుగాని. లీవ్ ఇట్ హియర్.” అంటూ ట్రిగ్గర్ తీసేసుకున్నాడు రిచర్డ్స్.
మల్హోత్రా గుండెల్లో బాంబులు పేలాయి. అది లేకుండా తన జర్నీ అసాధ్యం. గుండె చిక్కబెట్టుకొని “అక్కడికి తీసుకెళ్తే ఏమైనా పని చేసేది లేనిది తెలుస్తుంది కదా అని” అంటూ మంద్ర స్వరంతో నసిగాడు మల్హోత్రా.
“వాట్ మల్హోత్రా? మెషిన్ లేనప్పుడు ఇక పని చేసేది లేనిది నీకెలా తెలుస్తుంది? అక్కడ నిర్మిస్తావా మెషిన్?” రిచర్డ్స్ నవ్వుతూ అడిగినా అందులో నిగూఢ అర్ధం మల్హోత్రా గుండెల్లో రైళ్లు పరిగెత్తించింది.
“అది కాదు సర్..” అంటూ మల్హోత్రా ఏదో చెప్పబోయేంతలో “మల్హోత్రా.. జస్ట్ షటప్ అండ్ లీవ్ విత్ దోస్ థింగ్స్.” అనేసి సిగార్ ఒక్క దమ్ము లాగి కళ్ళు మూసుకున్నాడు.
ఇక రిచర్డ్స్ కి చెప్పడం తన వల్ల కాదని స్పష్టం అవుతోంది. అందుకే నిరాశగా బయటకి నడుస్తున్నాడు నిస్సత్తువగా ఒక్కో అడుగు వేస్తూ.
“మల్హోత్రా.. జస్ట్ ఏ మినిట్” అన్న రిచర్డ్స్ మాటకు మల్హోత్రా ఏంటి అన్నట్టు వెనక్కు తిరిగి చూసాడు.
“వెళ్ళే ముందు ఒక్కసారి మెషిన్ ని టెస్ట్ చేసి వెళ్ళండి.” అంటూ ట్రిగ్గర్ కాళ్ళ ముందు ఉన్న టీపాయ్ మీద పెట్టి మల్హోత్రా వంక చూసాడు.
మల్హోత్రా నడుస్తూ వస్తున్నాడు కానీ గుండెల్లో దడా వణుకు వడా పునుకు మొదలైపోయింది.
ఆ ట్రిగ్గర్ తీసుకుని మెషిన్ ఛాంబర్ లోనికి వెళ్ళిపోయాడు.
మల్హోత్రా లోపల విపరీతమైన భయంతో నిలబడి ఉన్నాడు.
ఇంతలో రిచర్డ్స్ గొంతు “రెడీ మల్హోత్రా.. 3.. 2.. 1.. స్టార్ట్” అని కర్కశంగా వినిపించింది.
మల్హోత్రాకి ఏం చేయాలో అర్థం కావడం లేదు. అన్యమనస్కంగానే “yeah.. రెడీ సర్” అన్నాడు.
ఇంతలో మల్హోత్రా మెదడులో మెరుపులాంటి ఆలోచన వచ్చింది. తన దగ్గర ఉన్న ట్రిగ్గర్ నమూనా అక్కడ పెట్టి మెషీన్ లాంచ్ చేసాడు.
రిచర్డ్స్ తో పాటు అతని టీం మొత్తం ఊపిరి బిగబట్టి చూస్తున్నారు.
మెషీన్ లోంచి “initialisation.. 10.. 9.. 8..” అంటూ అనౌన్స్.మెంట్ రాసాగింది.
అందరికీ వట్టలు స్ట్రక్ అయిపోయాయి.
“0.. మిషన్ ఫెయిల్డ్” అన్న సిస్టం మాటలకు అందరూ జావ కారిపోయారు.
“ఓకే మల్హోత్రా.. యూ మే గో నౌ” అన్న రిచర్డ్స్ మాటలు మల్హోత్రా చెవిలో అమృతం పోసినట్టు వినిపించాయి.
క్షణం ఆలస్యం చేయకుండా తనకి కావలిసిన ట్రిగ్గర్ తో సహా నిమిషాల మీద బయట పడ్డాడు మల్హోత్రా.
తర్వాత ఠాగూర్ తనని వాళ్ళ అబ్బాయి హర్ధిక్ ని కలవమని చెప్పాడు.
ఇంతలో బస్సు సడన్ బ్రేక్ పడటంతో మల్హోత్రా తన ఆలోచనల సుడిలోంచి బయటకు వచ్చాడు.
బస్సులోకి పది మంది పోలీసులు హుటాహుటిన లోపలికి వచ్చి మల్హోత్రాని ఏం మాట్లాడానివ్వకుండా వెంటనే తమ అదుపులోకి తీసుకుని జీప్ లోకి ఎక్కించి తీసుకుపోయారు.
కానీ రిచర్డ్స్ తన నీడని తానే నమ్మడు అలాంటిది మల్హోత్రా మాటలు ఎందుకు నమ్ముతాడు? అందుకే చంపడంలో అరితేరిపోయిన షబ్నం చేతికి మల్హోత్రాని అప్పగించాడు.
మల్హోత్రా తనకి అత్యంత అవసరమైన మనిషి కనుక అతన్ని తప్ప అతను కలిసిన ప్రతి వ్యక్తినీ పరలోకానికి పంపి అతను ఇచ్చిన ప్రతి వస్తువును సేకరించడం ఆమె కర్తవ్యం.
ఆ పనిలో భాగంగానే హర్ధిక్ వద్ద నుండి ఆమె ఆ ఫైల్స్ పట్టుకుపోయింది.
కానీ ఆమె చేసిన తప్పల్లా హర్ధిక్ మీద జాలిపడి వదిలెయ్యడం.
ఎందుకంటే తెలివైన హర్ధిక్ మల్హోత్రా ఇచ్చిన ముఖ్యమైన ట్రిగ్గర్, ఇంకా కొన్ని పత్రాలను తన సూట్ రూమ్ లాకర్ లో ముందుగానే భద్రపరిచాడు.
అది తెలియని షబ్నం తనకి దొరికిన వస్తువులు మాత్రమే అతని దగ్గర ఉన్నాయని భ్రమపడి అవి తీసుకుని వెళ్ళిపోయింది.
షబ్నం ఎక్కిన కారు భాంద్రలోని ఒక ఖరీదైన విల్లా ముందు ఆగింది. అందులోంచి మరొక నలుగురు అగంతకులతో కలిసి షబ్నం లోపలికి వెళ్ళిపోయింది. అక్కడ ఈజీ చైర్ లో వెనక్కు వాలి కూర్చున్నాడు రిచర్డ్స్ రైట్ హ్యాండ్ స్టీఫెన్.
“తీసుకొచ్చావా?” డైరెక్ట్ గా మేటర్ లోకి వచ్చేసాడు స్టీఫెన్. అతనెప్పుడూ అంతే. ఏం కావాలన్నా నిర్మొహమాటంగా అడిగేస్తాడు. ఆన్సర్ అయినా అమ్మాయ్ అయినా.