తలారా స్నానం చేసి తిరిగి రూంలోకి వచ్చే సరికి శ్రీవారు వేడి వేడిగా టిఫిన్ పెట్టి ఉన్నారు. ఇద్దరం కూర్చుని టిఫిన్ తినడం మొదలు పెట్టాము.
“సు మన ఎప్పుడు వెళ్ళింది?” అన్నాను.
“అప్పుడే.. నువ్వు పడుకున్న కాసేపటికే” అన్నారు తను.
“తనని తలచుకుంటే బాధేస్తుంది. అమాయకంగా నా బుట్టలో పడి మీకు తన కన్నెతనం అర్పించు కుంది..” అన్నాను.
శ్రీ వారు ఏమీ మాటలాడలేదు.
“మీరు మొదటి సారి చేస్తున్నప్పుడు తన కళ్ళల్లో నీళ్ళు చూసి అయ్యో అనిపించింది. మీరే మో రెండో సారి కావాలని తనని బలవంతపెడితిరి. పాపం పిచ్చి పిల్ల మీకు ఎదురు చెప్పలే క సరే అన్నట్లుంది” అన్నాను.
దానికి సమాధానంగా “తను అంత అమాయకురాలే మీ కాదు.. పిచ్చి పిల్ల అంతకన్నా కాదు” అన్నారు శ్రీ వారు.
“అంటే?” అన్నాను.
“తను వెళ్ళే ముందు ఏమనిందో తెలుసా?” అన్నారు.
“ఏమనింది?” అడిగాను.
“రే పు ఉదయాన్నే రూం ఖాళీ చేసి తాతయ్య గారి స్నేహితుల ఇంటికి వెళ్ళి అటు నుంచి అటే స్టేషన్ కు వెళ్తాము అంకుల్. అలా వెళ్ళే లోపల వీలుంటే ఇంకోసారి కలుద్దామా? అంది. తన మాటలు విని షాక్ తిన్నాను అనుకో” అన్నారు శ్రీ వారు.
“అవునా?” అన్నాను.
“వొట్టు” అన్నారు.
“అయితే బాగా రుచి మరిగిందన్న మాట?” అన్నాను.
“ఆహా.. బాగానే మరి గింది ” అన్నారు.
“మరి మీరు ఏమి చెప్పారు” అన్నాను.
“ఏదో ఒక మార్గం ఆలోచిస్తాను” అని చెప్పాను.
“మరి ఆలోచించారా?” అన్నాను.
“ఆహా.. ఆలోచించాను. కాదంటే..” అంటూ ఆపారు.
“కాదంటే ?.. ఏమిటి చెప్పండి” అన్నాను.
“నీ సహకారం కొంచెం కావాలి ” అన్నారు.
“అమాయకురాలైన ఒక కన్నెపిల్లని నా కళ్ళ ముందే మీ కింద పడుకోబెట్టాను. మీకోసం అంత చేసిన నేను మీకు సహకరించనా ఏమిటీ? తప్పకుండా సహకరిస్తాను కానీ ఇంత కూ విషయం ఏమిటో చెప్పండి” అన్నాను.
“నా ప్లాన్ ప్రకారం నేను రాత్రి సెకండ్ షో సినిమాకు వెళ్తున్నాను” అన్నారు.
“అర్ధం కాలేదు” అన్నాను.
“చెప్పేది పూర్తిగా విను. నేను మా ఆఫీస్ లో కలిసిన పాత స్నేహితుడితో కలసి సెకండ్ షో సినిమాకు వెళ్తున్నాను. నువ్వు రావడం లేదు. ఈ విషయం నువ్వు ఎలాగోలా గంగాధరం గారి చెపిన వెయ్యాలి..” అంటూ చెప్పడం ఆపి కాస్త మంచి నీళ్ళు తాగి తిరిగి చెప్పడం మొదలు పెట్టారు.
“గంగాధరం గారితో నువ్వు ఈ విషయం చెప్పు. తన మనవరాలిని ఏదో విధంగా ఏమార్చి నేను సినిమాకు వెళ్ళిన సమయంలో మన రూముకు రమ్మని చెప్పు. తను నిన్న రాత్రి ట్రైన్ లో కోరిన కోరిక తీరుస్తానను. దానితో చొంగ కార్చుకుంటూ తను ఈ రూంలోకి
పరుగెడుతాడు.. అదే సమయంలో నేను వాళ్ళ రూంలో దూరతాను” అని తన ప్లాన్ మొత్తం బయట పెట్టారు.
“అయితే పధకం మొత్తం సిద్ధం చేసుకునే ఉన్నారన్నమాట. నాకు చూడబోతే ఇదంతా సుమన కోరిక మీద చేస్తున్నారా లేక తమరికే లేత జాంపండు లాంటి ఆ పిల్ల మీద మోజు..” అంటు ఆపాను.
“అయ్యో అదే మీ లేదు లలితా.. కావాలంటే ఆ అమ్మాయినే అడుగు. ఆ పిల్లే రేపు ఉదయం లోపల వీలైతే ఇంకో సారి కలుద్దాం అంటు ఒకటే అన్నది” అన్నారు.
నేను ఏమీ మాటలాడక పోవడం చూసి మళ్ళీ తనే “ఇంతకూ నా ప్లాన్ నీకు ఓ కె నా
కాదా?” అని అడి గారు.
“అంతా బాగానే ఉంది కానీ మళ్ళీ ఇప్పుడు నేను ఆ ముసలాయన కింద పడు కోవాలంటే నే ఏదోగా ఉంది. ముందు మధు గాడు అన్నారు.. పోనీ ఒక్కడే కదా ఏదో మీ సరదా తీరుద్దాం అని సరే అన్నాను.. ఇప్పుడు ఈయన గారు.. ఇలా ఎంత మంది అవుతారో.. మన జీవితం ఏమి అవుతుందో అని భయంగా ఉందండీ” అన్నాను.
“ఏమీ కాదు. నేనే ఓకె అంటుంటే ఇక నీకు భయమెందుకు? నిన్ను ఎవరూ వేలెత్తి చూపే అవకాశం రాదు. ఆ పూచీ నాది.. ప్లీజ్ ఒప్పుకోవూ.. ప్లీజ్.. ప్లీజ్..” అన్నారు.
“అలాగే లేండి.. మీకు ఇంతకు ముందే మాటిచ్చాను కదా.. మీరు ఏమి చెప్పినా కాదనకుండా చేస్తానని.. మీకు లేని బాధ నాకు మాత్రం ఎందుకు” అన్నాను.
“థాంక్ యు డియర్. ఇంక ముసలాడికి ఎలాగైనా విషయం చెరేలా చూడు. తరువాత ఇద్దరం కలసి అలా బీచ్ వరకూ వెళ్ళొద్దాం” అన్నారు.
అప్పటికే తినడం పూర్తి చేసిన నేను లేచి చేతులు కడుక్కుని ఇందాక సుమన ఇచ్చిన రూం నంబరుకు ఫోన్ చేసాను. గంగాధరం గారే ఫోన్ తీసారు.
“హల్లో, నేను లలితని అండి.. సుమన ఉందా?” అన్నాను.
“తను బాత్రూంలో ఉందమ్మా.. వచ్చాక మీ రూంకు ఫోన్ చెయ్యమని చెబుతాను” అన్నారు
తను.
“వద్దులేండి.. అసలు మీకు ఒక ముఖ్యమైన విషయం చెబుదామని ఫోన్ చేసాను. ఈ రోజు రాత్రి మా వారు తన పాత స్నేహితుడితో కలసి సెకండ్ షో సినిమాకు వెళుతున్నారు. రూంలో మూడు గంటల సేపు నేను ఒక్క దాన్నే ఉంటాను.. మీకు ఈ విషయం ఎందుకు చెబుతున్నానో బాగా ఆలోచించుకోండి” అని చెప్పి ఫోన్ పెట్టేసాను.
నా పక్కనే నిలబడి నేను చెప్పేది వింటున్న శ్రీవారు “నీ బుర్ర అమోఘమోయ్” అంటు నా ఎద
మీద చేతులు వేసారు.
“ఉదయం నుంచీ చేసింది చాలు కదా.. మళ్ళీ ఇప్పుడు అక్కడ చేతులు వెయ్యాలా?” అంటూ తన చేతుల్ని దూరంగా జరిపి సూట్ కేస్ తీసి “ఏమి బట్టలు వేసుకోవాలా?” అని
అలోచించ సాగాను.
“బీచ్ కు వెళ్తాము అన్నానుగా రెడి అవ్వు మరి” అన్నారు శ్రీ వారు.
“అందుకే ఏ బట్టలు వేసుకుందామా అని చూస్తున్నాను” అన్నాను.
“అది గో ఆ పొట్టి స్కర్ట్ ఉందిగా అది వేసుకో లేదంటే చీర కట్టుకో.. పాంట్ కానీ, చుడీదార్ కానీ వేసుకుంటె నీళ్ళల్లో తడిసిపోయి, ఇసుక అతుక్కుంటూ ఇబ్బంది గా ఉంటుందే మో.. అదే చీర అయితే మోకాళ్ళ వరకూ ఎత్తి పట్టుకోవచ్చు కదా.. స్కర్ట్ అయితే ఆ ఇబ్బంది కూడా లేదు” అన్నారు తను.
తను చెప్పింది నిజమే. అందుకే తను మొన్న నా చేత కొనిపించిన బ్లూ కలర్ చీరా, మాచింగ్ బ్లౌజ్, లేసీగా ఉండె తెల్ల బ్రా, లంగా తీసుకుని బాత్రూం వైపు నడిచాను. అటు రెండు అడుగులు వేసానో లేదో రూంలోని ఫోన్ మోగింది.
“నీకే అయి ఉంటుంది.. ఆ ముసలాడి దగ్గరనుంచి” అన్నారు శ్రీ వారు.
వెళ్ళి ఫోన్ తీసుకుని “హల్లో” అన్నాను.
“నేను గంగాధరాన్ని.. మీరు.. అదే.. నువు ఇందాక చెప్పింది నిజ మేనా?” అన్నారు.
“అందులో అబద్దం చె ప్పాల్సింది ఏముంది?” అన్నాను.
“అయితే.. మీ వారు వెళ్ళగానే మా రూం కు ఒక సారి ఫోన్ చెయ్యి. నా మన వరాలు ఎత్తుకుంటే ఏమీ మాట్లాడ కుండా పెట్టేయి.. నేను ఎత్తుకుంటే తను వెళ్ళి పోయిన విషయం నాతొ చెప్పు. సుమనని ఎలాగోలా మాయ చేసి నేను అక్కడకు వచ్చేస్తాను..” అన్నారు.
“మీ ఇష్టం” అన్నాను.
“నిజంగానే చెబుతున్నావు కదా?” నా మాటలు తను నమ్మనట్లు మళ్ళీ అడి గారు.
“నిజంగానే అండి.. అదిగో మా వారు వస్తున్నట్లుంది. నేను మళ్ళీ మాట్లాడుతాను” అంటు ఫోన్ పెట్టే సాను.
“ఏంటి? వాడే నా?” అన్నారు శ్రీవారు.
శ్రీ
“ఆహా.. ఆయనే.. మీరు అటు సినిమాకు వెళ్ళగానే తనకు ఫోన్ చెయ్య మంటున్నారు” అన్నాను.
“అయితే మన ప్లాన్ విషయం ఎలాగైనా సుమనతో కూడా చెప్పాలి ” అన్నారు తను.
“అది ఎలాగోలా మీరే మానేజ్ చేసుకోండి” అంటూ బాత్రూం లోకి దూరాను.
నేను తిరిగి వచ్చే సరికి శ్రీవారు ఎవరితోనో ఫోన్ లో మాట్లాడి పెట్టేస్తూ కనిపించారు.
“ఎవరు?” అన్నట్లు కళ్ళు ఎగరేసి అడిగాను.
“నన్నే మానేజ్ చేసుకో మన్నావుగా చేసుకున్నాను”
“ఏంటి? వాళ్ళ రూంకు ఫోన్ చేసారా?” అన్నాను.
తను తిరిగి సమాధానం చెప్పే లోపలే “ఒక వేళ ఆ పిల్ల కాకుండా పెద్దాయనే ఫోన్ తీసుంటె ఏమి చేసేవారు?” అన్నాను.
నా మాటలకు సమాధానంగా “పెద్దాయనే ఎత్తుకున్నారు” అన్నారు శ్రీ వారు.
“మరి? ఎలా మానేజ్ చేసారు?” అన్నాను.
“ఏముంది. నువ్వూ, నేనూ ఊరు చూసేందుకు వెళ్తున్నామని చెప్పితనూ, సుమన కూడా వస్తారేమో అని అడిగాను. నిన్ను వాయించేందుకు రెడీ అవుతూ కలలు కంటున్నాడే మో అందు కే ..
“నాకు ఈ వయసులో ఊరు తిరిగి చూసే ఓపిక ఎక్కడిదిలేండి.. సుమన వస్తుందేమో అడుగుతాను అంటూ సుమనని అడిగారు. తను సరే అన్నదట. ఇప్పుడు మనతోపాటు తనూ వస్తుంది కదా అప్పుడు మన ప్లాన్ గురించి తనకు చెప్పేస్తాను” అన్నారు.
నేను ఏమీ మాటలాడ కుండా డ్రెస్సింగ్ మిర్రర్ ముందు నిలబడి తల దువ్వుకుని, పౌడర్ రాసుకుని, బొట్టు దిద్దుకో సాగాను.
“ఏమీ మాటలాడవే? నా తెలివితేటలు చూసి షాక్ తిన్నావా ఏంటి?” అన్నారు తను.
“త మరికి చాలా తెలివి ఉందని ఒప్పుకుంటున్నాను కానీ ఇక నడవండి” అంటు రూం తాళం చెవి అందుకుని తలుపు వైపు నడిచాను.
ఇద్దరం రూం తాళం వేసుకుని వెళ్ళి గంగాధరం గారి రూం తలుపు కొట్టాము. ఆయన వచ్చితలుపు తీసారు. పల్చని బ్లూ కలర్ చీరా, రవికలోంచి తెల్లని నా లే సీ బ్రా తన కళ్ళకు స్పస్టంగా కనపడేలా నా పైటని ఒక పక్క జార్చాను.
తలుపు తీసిన తను సభ్యత కూడా మర్చి పోయినట్లు నా ఎదకేసి ఆబగా చూస్తూ.. “రండి రండి” అన్నారు.
“సుమన రెడీనా” అన్నారు శ్రీవా
వారు.
“ఆహా” అని “సుమనా” అని పిలిచారు. అప్పటికే మా గొంతు విన్న సుమన తాతగారి పిలుపు పూర్తిగాక ముందే వాకిలి వద్దకు వచ్చి “నేను రెడీ” అంది.
అసలు సిసలైన తెలుగింటి ఆడపిల్లలా వోణీ, లంగా వేసుకుని ఉంది ఆ పిల్ల. గులాబీ రంగు మీద తెలుపు పూలు ఉన్న లంగా, మాచింగ్ రవికా, తెల్ల వోణీ తో చూడగానే బాపు గీసిన బొమ్మలా ఎంతో ముద్దోస్తుంది.
సు మన అలా రాగానే, గంగాధరం గారికి 8 గంటల లోపల వచ్చేస్తామని చెప్పి ముగ్గురం కలసి హోటల్ లోంచి బయట పడ్డాము. హోటల్ రిసెప్షన్ లో శ్రీవారు బీచ్ ల గురించి వాకబు
రిసెప్షన్ లో ఉన్న పిల్ల రిషికొండ బీచ్ చాలా బాగుంటుందనీ, కానీ అది మేము ఉండే హోటల్ కు కొంచెం దూర మసి, దగ్గరలో రామక్రిష్ణ బీచ్ ఉందని చెప్పింది. సరే ఈ రోజు రామక్రిష్ణ బీచ్ కు వెళ్ళి రేపో ఎల్లుండో రిషికొండ బీచ్ కు వెళ్తామని నిర్ణయించుకుని “ఆటో” అంటూ ఆటోని పిలిచారు శ్రీవారు. ఆటోలో ముందు సుమన ఎక్కి కూర్చుంటే, తరువాత నేను ఎక్కాను.. నా పక్కన శ్రీవారు కూర్చున్నారు.
బీచ్ దగ్గర దిగి ఆటో వాడికి డబ్బులు ఇచ్చి పంపి సముద్రం వైపు నడుస్తూ “అయినా పోనీలే పాపం అనుకుంటే.. మా వారిని బాగానే బుట్టలో వేసుకున్నావే” అన్నాను సుమనతో. నేను
ఏమంటున్నానో తన కు ఒక్క క్షణం అర్ధం కాలేదు. తరువాత “అయ్యో అదే మీ లేదు ఆంటీ” అన్నది సు మన,
“ఏమీ లేదా? నీ కోసం తను ఎంతో ప్రేమగా చూసుకునే నన్ను మీతాతయ్య కింద పడుకో బెడుతున్నారు తెలుసా?” అన్నాను.
“అవునా?” అన్నట్లు చూసింది.
ఆ పిల్లని ఇంకా అయోమమంలో ఉంచడం ఎందుకని శ్రీవారు వేసిన ప్లాన్, దానికి గంగాధరం గారి రియాక్షన్ అన్నీ చెప్పాను. అన్నీ విన్న తను “ఓహో అందుకేనేమో మా తాతయ్య, భోజనం చేసాక నా చిన్ననాటి మిత్రుడిని ఒకడిని వెళ్ళి కలసి రావాలమ్మా, వాడు మళ్ళీ రేపు ఉదయం ఫ్లైట్ లో హైద రాబాద్ వెళ్తున్నాడు అని చెప్పారు” అంది.
“ఆహా.. ఆ చిన్ననాటి మిత్రుడు ఎవరో కాదు.. ఇదిగో మీ ఆంటీ నే.. కలవడం అంటే.. మీ తాతయ్య వంట్లోని ఒక భాగాన్ని మీ ఆంటీ వంట్లో ని మరో భాగంలోకి తొయ్యడం అన్నమాట” అంటూ నవ్వారు శ్రీవారు.
“చీ.. మీకు మరీ సిగ్గు లేకుండా పోతుంది” అన్నాను.
“సిగ్గెందుకోయ్? ఉన్న మాటే కదా అన్నాను” అన్నారు శ్రీ వారు.
అలా మాటలాడుకుంటూ సముద్రం దగ్గరగా వచ్చాము ముగ్గురం. సముద్రపు నీళ్ళు కాలి కి తగలగానే చిన్న పిల్లలా పరుగెత్తాను నేను. నా వెనుకే తనూ వచ్చింది సుమన. చీర అంచుల్ని మోకాళ్ళ వరకూ ఎత్తి పట్టుకుని నీళ్ళల్లోకి ఇంకా లోతుకు నడిచాను. నాతో పాటే సుమన కూడా తన లంగాని మోకాళ్ళ వరకూ లాక్కుని నీళ్ళల్లోకి నడిచింది.
ముగ్గురం కాసేపు నీళ్ళల్లో తిరిగి వడ్డు మీదకు వచ్చాము. ఎంత పైకి ఎత్తి పట్టుకున్న చీర అంచులు తడిచి కాళ్ళకు తడి తడిగా తగులుతుంటే విసుగ్గా ఉంది. అందుకే కిందకి వంగి చీర అంచులు అందుకుని నీటిని పిండ సాగాను. అలా పిండుకుంటూ ఎందుకో తల ఎత్తిన నా కళ్ళకు సుమనకు నా వైపు చూపిస్తూ ఏదో చెబుతున్న శ్రీ వారు కనిపించారు. వాళ్ళిద్దరూ ఏమి చూస్తున్నారా అని వంగి చూసుకుంటే కానీ విషయం అర్ధం కాలేదు.
అదే మిటంటే నేను నీళ్ళు పిండేందుకని అలా కిందకి వంగినప్పుడు నా పైట కొంగు జారి పోయినట్లుంది. అలా వంగి నిలబడి ఉన్న పొజిషన్లో నా రవిక నెక్ దగ్గర ఉన్న గాప్ లోంచి నా రెండు రొమ్ములు సగానికి పైగా దర్శన మిస్తున్నాయి.
సు మనా శ్రీ వారు ఇద్దరూ వాటి వైపు చూసి మళ్ళీ తమ తలని మరో వైపుకు తిప్పి చూస్తున్నారు. ఆ మరో వైపు ఏముందా అని చూస్తే అక్కడ నిలబడి నా వైపే ఆబ గా చూస్తున్నారు ఇద్దరు కుర్ర వెధవలు. కాలేజీ కుర్రాళ్ళలా ఉన్నరు ఇద్దరూ. పక్క వాళ్ళు ఏమన్నా అను కుంటారే మో అన్న ధ్యాస కూడా లేకుండా నా ఎద వైపే గుచ్చి గుచ్చి చూస్తున్నారు.
అది గమనించిన నేను కావాలనే పైట సర్దుకునే ప్రయత్నం చెయ్యకుండా నా చీర అంచుల్ని మరింత పైకి.. ఇంచు మించు నా తొడలు కనిపించేలా ఎత్తి చీరని పిండుతున్నట్లు నటించ
సాగాను.
“ఏంటోయ్ కుర్రాళ్ళు నచ్చారా.. కావాలంటే చెప్పు వెళ్ళి మాటలాడి వస్తాను. ఇద్దరితో కలసి ఒకే సారి వేయించుకుందువు గాని” అంటూ దగ్గరకు వచ్చారు శ్రీవారు.
తను అంటున్న మాటలకు ఆశ్చర్య పోయాను. పక్కన సుమన ఉందన్న ధ్యాస కూడా లే కుండా రెచ్చిపోయి మాటలాడుతున్నారు. నేను మాటలాడక పోతే బాగుండదని. “నాకెందుకు లేండి.. మీ పక్కనే ఉంది కదా మీ ముద్దుల సుమన.. తనకు ఏమన్నా కుర్ర పోటు కావాలే మో అడిగి చూడండి” అన్నాను.
మా ఇద్దరి సంభాషణ వింటున్న సుమన నమ్మలేనట్లు ముఖం పెట్టింది.
“ఏమే సుమనా.. మీ ఆంటీ చెప్పింది నిజమా? కుర్ర వాళ్ళ మీద కు గాలి మళ్ళిందా?” అన్నారు శ్రీవారు.
“చీ.. అదే మీ లేదు అంకుల్” అంటూ సిగ్గుగా నవ్వింది సుమన్.
అప్పటికే ముగ్గురం అక్కడ ఉన్న ఇసుక మీద కూర్చున్నాము.
నా
“ఇప్పుడొ త మాషా చేస్తాను చూడు” అంటూ శ్రీవారు నా దగ్గరగా వచ్చినా వెనుక చెయ్యి వేసి దానిని నా భుజాల కిందుగా పోనించి నా కుడి రొమ్ముని రవిక మీదనుంచే పట్టుకుని
మెత్తగా పిసక సాగారు.
సముద్రపు నీళ్ళకు బాగా తడిచి, అప్పుడప్పుడూ వేస్తున్న చల్లగాలికి నిదానంగా ఆరుతున్న నా వళ్ళు తన చేతి స్పర్శకు వెంటనే స్పందిచసాగింది. వెంటనే తన చేతి మీద నా చెయ్యి వేసి నా కుడి రొమ్ముకేసి మరింత గట్టిగా అదుముకున్నాను.
మేము చేస్తున్న పని ఆ కుర్ర వాళ్ళిద్దరికీ స్పష్టంగా కనపడుతున్నట్లుంది. షాక్ తిన్నట్లు నోరు తెరుచుకుని మా వైపే చూస్తున్నారు.
కాసేపు నా రొమ్ము పిసికిన శ్రీవారు వాళ్ళ నుద్దేసించి “షాక్ తిన్నట్లున్నారు వెధవలు. ఇప్పుడు ఇంకో షాక్ ఇస్తాను చూడండి” అంటూ లేచి నన్ను పక్కకు జరగమని సుమనని ఇందాక నేను కూర్చున్న ప్లేస్ లోకి రప్పించారు.
తను అలా వచ్చి కూర్చోగానే తన చేతిని సుమన భుజాల మీదగా వేసి ఇందాక నాకు చేసినట్లే సుమన రొమ్ము మీద వేసి రుద్ద సాగారు.
శ్రీవారు చెప్పినట్లు తను చేసిన పనికి అసలు తమ కళ్ళ ముందు ఏమి జరుగుతుందో అర్ధం కానట్లు నోరు వెళ్ళబెట్టి ఉండిపోయారు ఆ కుర్ర వాళ్ళు ఇద్ద రూ. ఆ
ఇంతలో సు మన “ఇష్క్.. హ్మ్మ..” అంటు తన చేతిని శ్రీవారి చేతి మీద వేసి తన గుండెలకేసి
మరింతగా అదుము కుందు.
“ఎందుకీ ప్పుడు అనవసరంగా మా ఇద్దరికీ వేడెక్కిస్తున్నారు” అన్నాను.
అప్పటికి కానీ శ్రీవారు సుమన పరిస్తితి అర్ధం చేసుకో లేదు.
“ఏంటి? రూం కెళ్ళి ఒక షో వేసుకుని మీ తాతయ్య దగ్గరకు వెళ్తావా అయితే?” అన్నాను.
షో
“చీ.. పోండి ఆంటీ!” అంటు నవ్వింది.
ఉదయం శ్రీ వారు అన్నట్లు ప్రతిదానికీ అలా “చీ పోండి” అనటం తనకు ఊత పదం లాగుంది.
అలా అదీ ఇదీ మాటలాడుకుంటూ, వీలయినప్పుడల్లా శ్రీవారితో మా ఇద్దరి రొమ్ములు పిసికించుకుంటూ, దారిన వంటరిగా పోయే మగ వెధవలందరినీ రెచ్చగొడుతూ మరో గంటసేపు అలానే ఆ బీచ్ లో గడిపాము ముగ్గురం.
అలా ఆ గంట గడిచే సరికి శ్రీవారి పిసుకుళ్ళతో సుమనా, నేనూ ఇద్దరం బాగా వేడెక్కి పోయాము. ఎప్పుడెప్పుడు రూముకు వెళ్ళి అసలు పనిలో దిగి పోదామా అని ఇద్దరికీ తహ తహగా ఉంది. అందుకే నేనే చొరవ తీసుకుని “ఇక చాలు గానీ వెళాం పదండి” అంటు లేచి నిల్చున్నాను.
“ఏంటి బాగా వేడెక్కి పోయావా?” అంటూ నవ్వారు శ్రీవారు.
“ఇంకే మీ పనిలేనట్లు అదే పనిగా కూర్చుని రెచ్చగొడుతుంటే వేడెక్కరా మరి?” అన్నాను.
శ్రీవారి వారు ఏమీ మాటలాడ కుండా లేచి నిల్చున్నారు. పక్కనే ఉన్న సుమన కూడా లేచి నిల్చుని మాతో పాటే అడుగులెయ్య సాగింది.
కొద్ది దూరం వెళ్ళగానే ఏదో అనుమానం వచ్చి వెనక్కు తిరిగి చూసాను. ఇందాక మా వైపే గుడ్లప్పగించి చూసిన కాలేజి కుర్ర వాళ్ళు ఇద్దరూ అంత వరకూ ఎక్కడ ఉన్నారో
ఏమో మేము అలా కదలగానే మా వెనుకే నడవసాగారు.
“అంకుల్ అదృష్టవంతుడురా.. ఆంటీ ని, ఆమె చెల్లెల్ని ఇద్దరినీ పట్టాడు” అన్నాడు ఒకడు.
“చెల్లెలు ఏమో గానీ ఆంటీ పిట పిట లాడి పోతోందిరా” పక్కన వాడి జవాబు.
అంతే వెంటనే చటుక్కున వెనక్కు తిరిగి చూసాను. వాళ్ళిద్దరూ మా పై కామెంట్ చేస్తున్నట్లు కాకుండా ఎటో చూస్తూ మాటలాడుతున్నట్లు నటిస్తున్నారు. చేసేదే మి లేక వడి వడిగా నడిచి ఆటో మాటలాడుకుని ఆటో ఎక్కాము ముగ్గురం.
ఆటో ఎక్కగానే “వెధవలు.. వెధవలుని” అంటూ పిసుక్కున్న శ్రీ వారిని చూసి చిన్నగా నవ్వింది సుమన.
“ఏంటి నవ్వుతున్నావ్?” అన్నారు తను.
“మరి, వాళ్ళని రెచ్చగొట్టింది మీరే కదా. రెచ్చిపోయి వాళ్ళు ఏదో కూసారని.. వెధవలు అంటున్నారే” అని మళ్ళీ నవ్వింది.
“అంత దమ్ములున్న వెధవలైతే వచ్చి ఒక చాన్స్ కావాలని అడగొచ్చు కదా.. కుళ్ళు కామెంట్స్ చెయ్యక పోతే ” అన్నారు శ్రీ వారు.
“మ్..” అంటూ ఆటో డ్రైవర్ వింటాడన్నట్లు సైగ చేసాను.
దానితో ఆటో వోటల్ వద్దకు చేరే వరకూ ఇద్దరి నోటికి మూత పడింది. హోటల్ దగ్గర ఆటో దిగి శ్రీవారు దబ్బులు ఇస్తుంటే నేను, సుమన హోటల్ లోకి నడుస్తూ ఎందుకో తల తిప్పి చూసాము. అక్కడ బైక్ మీద కూర్చుని మా వైపే చూస్తూ కనపడ్డారు ఆ ఇద్దరు కుర్రాళ్ళు. మా ఆటో వెనకే ఫాలో అయ్యి వచ్చినట్లున్నారు. మేము వాళ్ళిద్దరి వైపూ చూసామని
గమనించగానే మా ఇద్దరికీ “బై” అన్నట్లు చెయ్యి ఊపి “బోయ్” మని హారన్ కొట్టు కుంటూ అక్కడ నుంచి వెళ్ళిపోయారు.
తను చూస్తుంది నమ్మలేనట్లు తల అటూ ఇటూ అడ్డంగా ఊపింది సుమన. ఇంతలో ఆటో కు డబ్బులు ఇచ్చి వచ్చిన శ్రీ వారు సుమన వైపు తిరిగి “మీ రూముకు వెళ్తావా లేదంటే కాసేపు వచ్చి మా రూంలో కూర్చుని వెళ్తావా?” అన్నారు.
తను సుమనని ఎందుకు రమ్మంటున్నారో నాకు అర్ధం అయ్యింది. అప్పటికి టైం 7:30 కావస్తోంది. “ఏంటి ఇంకో గంట ఆగితే ఆ పిల్ల మీదే కదా.. గంట కూడా ఆగలే రా?” అన్నాను.
శ్రీ వారు తిరిగి ఏదో అనేలోగా సు మన “తాతయ్య” అంటూ లాబీ వైపు చూపింది. అక్కడ లాబీ లోని సోఫాలో కూర్చుని మా వైపే చూస్తున్నారు గంగాధరం గారు. ముగ్గురం ఆయన దగ్గరగా నడిచి తనని పలకరించాము. “మీరు వస్తారేమో అందరం కలసి భోజనం చేద్దామని ఎదురుచూస్తున్నాను” అన్నారు ఆయన.
మేము ముగ్గురం ఏమి మాటలాడకుండా తన వెనుకే రెస్టారెంట్ లోకి నడిచాము. భోజనం చేస్తు నలుగురం ఏదో ఒకటి మాటలాడుతున్నామే కానీ మా నలుగురి ఆలోచనల్లో తరువాత జరగబోయే కార్యక్రమం గురించే అని నాకు తెలుసు. సర్వర్ బిల్ తేగానే శాస్త్రి ఎంత వారిస్తున్నా వినకుండా గంగాధరం గారే అందరికీ బిల్ కట్టారు.
పాపం ముసలాయన నేను తనకు దక్కుతున్నానన్న ఆనందంలో ప్రతి పూటా తనే బిల్ కడుతున్నారు. మధ్యలో మా వారి పని బాగుంది. ఇటు ఆయన చేత డబ్బులు కట్టిస్తూ అటు ఆయన గారి ముద్దుల మనవరాలితో మద్దెలు వాయించుకుంటున్నారు. గంగాధరం గారు బిల్ కట్టగానే అందరం లేచి నిలబడి లాబీ వైపు నడిచాము.
శ్రీవారు తనతో “ఇక మేము రూముకు వెళతామండి. నేను వెళ్ళి కాస్త ఫ్రెషప్ అయ్యి బయలుదేరాలి. మా చిన్న నాటి ఫ్రెండ్ ఒకతనితొ సినిమాకు వెళ్లామని ప్లాన్ చేసాము. ఇక్కడ నుంచి థియేటర్ చేరేసరికి ఎంతలేదన్నా మరో 20 నిమిషాలు పడుతుంది” అని చెప్పి గంగాధరం గారు చూడ కుండా సుమన వైపు చూసి కన్ను గీటారు.
గంగాధరం గారు కూడా “నిజమే.. నేను కూడా ఒక చిన్న నాటి మిత్రుడిని వెళ్ళి కలవాలి. తను మళ్ళీ రేపు ఉదయాన్నే వెళ్తున్నాడు” అన్నారు.
“అయ్యో అలానా.. అయితే మీరు వచ్చే వరకూ సుమనని కావాలంటే వచ్చి లలిత దగ్గర ఉండ మనండి” అన్నారు శ్రీ వారు.
“ఎలాగూ తను ఒప్పుకోరు” అని శ్రీ వారికి తెలిసే ఆ మాట అన్నారో లేదంటే “సు మన వచ్చి మా రూంలో ఉంటే హాటుగా మా ఇద్దరినీ కలిసి వాయించుకో వచ్చు కదా అనుకుని అన్నారో అర్ధం కాలేదు.
శ్రీవారి మాటలకు గంగాధరం గారు పచ్చి వెలక్కాయ గొంతులొ పడ్డట్లు ముఖం పెట్టి సుమన వైపు తిరిగి “ఏమ్మా? వెళ్ళి నేను వచ్చే వరకూ ఆంటీ దగ్గర ఉంటావా?” అన్నారు.
సుమనకు విషయమంతా ముందే తెలిసి ఉన్నందువల్ల వెంటనే తెలివిగా “లేదు తాతయ్యా, నాకు బాగా నిద్రొస్తుంది. ఎలాగూ నిద్ర పోయేదే కదా. ఆంటి వాళ్ళ రూంలో పడుకుని మళ్ళీ మీరు వచ్చాక లేచి వచ్చేదానికంటె వెళ్ళి మన రూంలోనే పడుకుంటాను” అంది.
తన సమాధానంతో గంగాధరం గారి ముఖం ఒక వెలుగు వెలిగింది. వెంటనే “అలాగే ఇష్టం” అన్నారు.
ఆతరువాత నేనూ, శ్రీవారు మా రూం వైపు నడిస్తే.. సుమన, గంగాధరం గారు వాళ్ళ రూం వైపు అడుగులే సారు.
రూంలోకి రాగానే శ్రీ వారి వైపు తిరిగి “ఎందుకండీ పాపం పెద్దాయన్ని ఇరుకులో పెట్టే ప్రశ్నలు వేస్తారు?” అన్నాను.
మ్మా
దానికి శ్రీవారు నవ్వుతూ “ఏమీలేదోయ్.. ఆయన ఒప్పుకుని ఉంటే.. నువ్వూ ఆ పిల్లా ఇద్దరూ ఒకరి పప్పఒకరు నాక్కోవడం మళ్ళీ ఒక సారి నా కళ్ళారా చూద్దామని.. అలా అన్నాను అన్నారు.
తన మాటలకు “మీ ఆశకు అంతు లేకుండా పోతుంది” అన్నాను.
“సరే.. సరే ఇంక మాటలకు టైం లేదు. వెళ్ళి కాస్త ఫ్రెషప్ అవుదాం పద” అంటూ బాత్రూం
లోకి దారి తీసారు తను.
ఇద్దరం సోప్ వేసి ముఖం, కాళ్ళు చేతులు బాగా కడుక్కుని, కాళ్ళకు పట్టి ఉన్న ఇసుక, ఉప్పు వదుల్చుకుని టవల్ తీసుకుని తుడుచుకుంటూ దగిలోకి వచ్చాము. గదిలోకి రాగానే తను నీటుగా తల దువ్వుకుని రెడీ అయ్యి నా వైపు తిరిగి “గుడ్ లక్ రా.. ముసలాడిని మరీ ఇబ్బంది పెట్టకు” అంటూ నన్ను దగ్గరకు తీసుకుని ముద్దు పెట్టుకున్నారు.
తన మాటలు.. తరువాత జరగబోయే సంఘటనల గురించిన తలపులు అన్నీ ఎడతెగని వేడిని రగిలిస్తున్నాయి.
నా వంటిలో
“పెద్దాయన నీతో పని పూర్తి చేసుకుని తిరిగి తన రూముకు వెళ్ళడానికి రెడీ అవుతున్నప్పుడు మెల్లిగా సుమన రూముకు ఫోన్ చెయ్యి. నీ ఫోన్ వినగానే నేను ఆ రూంలోంచి వచ్చేస్తాను, సరేనా? వెళ్ళొస్తానైతే” అంటూ పక్కనే ఉన్న చెప్పులు వేసుకుని తలుపు వైపు నడిచారు శ్రీ వారు.
అలా వెళ్ళిన తను “అయ్యో ముఖ్యమైన విషయం మర్చి పోయా” అంటు తిరిగి వెనక్కు వచ్చి మధ్యాన్నం తలగడ కింద ఉంచిన కండోంస్ పాకెట్ లోంచి కొన్ని తీసి తన జేబులో వేసుకున్నారు.
“ఎన్ని తీసుకున్నారేంటి?” అన్నాను.
“ఆ ఎన్నో లేదోయ్ ఒక నాలుగో, అయిదో” అన్నారు.
“అన్ని సార్లు చెయ్యాలనే ?” అన్నాను.
“చూద్దాం కదా. నువ్వు కూడా మర్చి పోకుండా ముసలాడిని ఇవి వాడమని. లేదంటే మళ్ళీ లేని పోసి జబ్బులు వస్తాయి” అంటు ఆ మిగిలిన పాకెట్ నా వైపుకు తోసారు.
“సరే” అంటు దానిని తీసి మంచం పక్కనే ఉన్న నా బాగ్ లో పెట్టాను.
“ఇక నేను వెళ్ళి రానా మరి” అంటు తలుపు వైపు నడిచిన శ్రీవారు ఏమనుకున్నారో ఏమో మళ్ళీ వెనక్కు వచ్చారు.
“మళ్ళీ ఏమి మర్చి పోయారు” అన్నాను.
“నా పిచ్చిచూడు నిన్ను రెడీ చెయ్యకుండానే వెళ్తున్నాను” అన్నారు.
“నన్ను రెడీ చెయ్యాలా?” అంటూ ఆశ్చర్యంగా చూసాను.
“లేదంటే.. పెద్దాయన వచ్చేసరికి పతివ్రతలా ఇలా ఉంటావా ఏంది?” అంటూ నా చీర కొంగు పట్టుకుని లాగి నా రవిక హక్కుల మీద చెయ్యి వేసారు.
“తను ఏమి చేస్తే అది చెయ్యసీ” అనుకుని తను చేస్తున్న పనులకు అడ్డం చెప్పకుండా అలాగే నిల్చున్నాను. మరో ని మిషంలో నా వంటి మీదనుంచి రవిక దూరం అయింది. అలా రవిక తీసేసిన శ్రీవారు పక్కనే ఉన్న పౌడర్ డబ్బా అందుకుని దానిలోని పౌడర్ ని నా గుండెల మీదా, భుజాల కింద సంకల్లోనూ బాగా దట్టంగా కొట్టారు.
తరువాత నా పవీటను తిరిగి తీసి నా భుజాల చుట్టూ కప్పి “అదీ ఇప్పుడు పర్ఫెక్ట్ గా ఉన్నావు. పల్చటి ఆ చీరలోంచి లేసీగా కనపడుతున్న నీ బ్రా.. ఆబ్రా పూర్తిగా కప్పలేక సగం పైగా బయటకు కనపడుతున్న నీ చనుకట్టు.. అదిరి పోతున్నావనుకో. అసలు ఆ బ్రా కూడా తీసి పారేద్దును కానీ.. ముసలాడీ ఆ మాత్ర మన్నా పని లేకుంటే ఎలా?” అంటు నవ్వారు.
తన మాటలకు నా తొడల మధ్య నరాలన్నీ జివ్వు మంటు లాగాయి. “ఏది ఒక్క ని మేషం ఇలా ఈ మంచం మీద పడుకో” అంటు శ్రీవారు నన్ను అలా మంచం మీదకు తోసి నా చీరా, లంగాల్ని రెండిటిని కలిపి బొడ్డు వరకూ లాగి తన ముఖాన్ని నా రెండు తొడల మధ్యకు పోసిచ్చారు.
“ఏమి చేస్తున్నారు?” అన్నాను.
“వెళ్ళే ముందు నా బంగారాన్ని ఒక్క సారి ముద్దు పెట్టుకుని వెళ్తాను” అన్నారు.
“అంత ముద్దిచ్చే బంగారాన్ని మరి ఎని మిది సంవత్సరాలుగా ఎప్పుడూ ముద్దు పెట్టుకోలేదే?” అంటు నవ్వాను.
“దాని రుచి ఈ రోజే తెలిసిందోయ్.. ఇంక ఒక్క నిమిషం కూడా దానిని వదిలేది లేదు” అంటూ నేను తిరిగి సమాధానం చెప్పే లోపలే తన నోటిని నా రెమ్మల మధ్య దూర్చేసారు.
అంతే.. ఇక నా నోటికి మాటలే కరువయ్యాయి.. తన తలని మరింత గట్టిగా నా తొడలకే సి అదుముకుంటూ మత్తుగా మూలగసాగాను.
ఒక నిమిషం పాటు నా పప్పని జుర్రుకున్న శ్రీ వారు తన తలని అయిష్టంగా పైకెత్తి “ఇక వెళ్ళానైతే అటు ఆ ముసలోడు, సుమన ఇద్ద రూ వెయిట్ చేస్తుంటారు” అంటు హడావిడిగా తలుపు తీసుకుని వెళ్ళిపోయారు.
సాయంత్రం నుంచి నా తొడల మధ్య రగులుతున్న నిప్పుల కుంపటి శ్రీవారి నోటి పనికి మరింత రాజుకుంది. ఇక తాపాని తట్టుకునే పరిస్తితుల్లో లేను. అందుకే చీరా, లంగాల్ని
అలాగే బొడ్డు పైకి జరుపుకుని నా ఎడమ చేతిని పప్ప మీద వేసి నిమురుకుంటూ కుడి చేతిని జాపి పక్కనే ఉన్న ఫోన్ అందుకుని గంగాధరం గారి రూం నంబర్ నొక్కాను… (… ఇం కా ఉంది..)