శోభనా – Part 7

” నన్నేమి చేయమంటారు….” (కుతూహలంగా వినయ్ అడిగాడు)
” కామ్ ఉందా…..”
ఈ సారి అతని కామ్ కొంచం క్రిందకు దిగింది.తన పిడికిలి అతని ఆయువుపట్టు మీద కదులుతోంది….అతని లవడా శీర్షం అంగుళం-నర ఉంటుంది….అందరిదీ ఎర్రగా ఉంటే, ఇతనిది మేడిపండు రంగులో ఉంది….
” ఉంది సార్….”
” అయితే నేను చెప్పినట్టు చెస్తావా…..??”
” ………..”
” సమయం చూసి మీ శోభనను చాట్ లోకి తీసుకురా…..”
తన తల్లి పేరు ఉచ్చరించడం వల్లనేమో అతని దడ్దు ఇంకా బిర్రబిగుసుకోవడం వినయ్ కు స్పష్టంగా కనబడుతోంది..
” ……….”
” తీసుకు వచ్చేముందు, నాతో చాట్ చెయ్యి….నీ కామ్ ఓపెన్ చేసి మినిమైజ్ లో పెట్టు…కొద్దిసేపు నువ్వు మీ అమ్మను పరిచయం చేసినట్టు చాట్ చేసేలోపల, నేను నీకు కాల్ చేస్తా…… నువ్వు నీ ఫ్రెండ్ ఎవరో అర్జంటుగా రమ్మన్నారని, కొద్ది సేపులో వచ్చెస్తానని చెప్పి, మీ అమ్మతో కంటిన్యూ చేయించు….”
” ప్లాను బాగానే ఉంది కాని సార్…..మీ చాట్ లో మీరు మా అమ్మను చూస్తున్నట్టు తెలియకూడదు…”
” ఆ జాగ్రత్తలు నేను చూసుకుంటానులే…ఒక వేళ నీకు మా చాట్ చూడాలనుకుంటే, నీ గది బయట కిటికీ నుండి చూడు…నా ప్రతాపం అర్థం అవుతుంది…”
బుళుక్ బుళుక్ బుళుక్ …అతనితిది కక్కేసింది.ఇంచుమించు వినయ్ కూడా అదే స్థితిలో ఉన్నాడు….
తర్వాతి వారమంతా, తమ ప్రణాళికను ఎలా అమలు పరచాలో తర్జనబర్జన చేసుకున్నారు…
పక్ష్లం రోజులు తనను తాను ఎంత సంభాలించుకున్నప్పటికీ రుచి మరిగిన మడ్డ,మార్జాలాము ఊరికినే ఉంటాయా….??????
ఇహ తట్టుకోలేక,ఒక రోజు మధ్యాహ్నము మూడు గంటలకే కాలేజి ఎగ్గొట్టి ఇంటికి వచ్చేశాడు..తల్లి ఇంట్లో ఎక్కడా కనబడలేదు.మేడ మీద ఉందేమోనని పైకి వెళ్లాడు.ఆరిన బట్టలను దండె మీద నుంచి తీస్తోంది.కొద్దిగా ఎండగా ఉంది..ఆ చిరుఎండకు తల్లి జాకెట్టు చంకల తడి చూడగానే నోరూరింది వినయ్ కు.
” అమ్మా, ఇంకా కోపం తగ్గలేదా…. నా మీద? నువ్వలా ఉంటుంటే, నాకు చదువు బుర్రకెక్కడం లేదమ్మా…ప్లీజ్ మాట్లాడవూ…..??”
” అదేం లేదురా….”
తల్లి తనతో ఎప్పటిలా మాట్లాడ్డంతో తన దగ్గరకు వెళ్ళాడు….ఆమె చంక వాసన చూడ్డానికి…
” నేను ఏదైనా హెల్ప్ చెయ్యనా….?”
అప్పుడే శోభన తాడు మీద బట్టలు తీయడానికి రెండు చేతులు ఎత్తడంతో, వినయ్ మాట్లాడుతూ తల్లి చెంత జేరాడు.తన కొడుకు కళ్ళు దేన్ని చూస్తున్నాయో,ముక్కు ఏమి వెతుకుతుందో అర్థమయ్యింది.ఠక్కున చేతులు దించింది.కళ్లకు కనబడ్డ తడి ముక్కుకు అందకుందా పోయింది.తాడు మీద ఆరిన బ్రా, ప్యాంటీల మీదున్న క్లిప్పులను తీసి తల్లికి ఇచ్చాడు.తాను చటుక్కున అవి లాక్కుని, ఎర్రగా చూస్తూ,
” మళ్ళీ ప్రారభించకు వినూ,కొద్దిపాటి చనువిస్తే,నీ ఇష్టమొచ్చినట్టు చేస్తావు….క్రిందకు పదా….”
” సారీ మా, ఇక మీదట పబ్లిక్ ప్లేసులో నీతో ఎలాంటి చిలిపి పనులు చేయను…ఈ ఒక్కసారికి నా తప్పు కాయి…..ప్లీజ్ మా…”
ఆరిన బట్టలన్నీ తీసుకుని గదిలోకి వచ్చి మడతలు పెడుతోంది.
” అమ్మా, ప్లీజ్ మా….”
” అబ్బా, ఏమి కావాలిరా నీకు…? ఇలా కాలు కాలిన పిల్లిలా నా వెనకాలే తిరుగుతున్నావు…?”
” చాలా రోజులయ్యింది…..మూడ్ గా ఉంది…”
తనలోనూ చాలా రోజుల నుంచి అణగద్రొక్కుకున్న కోరికలు నిద్రలేస్తుంటే, కంగారుగా,
” చూడు వినూ, ఇక చాలు. మనమధ్య జరిగినవి మరచిపోదాము……నీ మనస్సు మార్చుకో…”
కొడుకుకైతే చెప్పింది కానీ, తన పరిస్థితి భిన్నంగా ఉంది.
” అమ్మా…..నిన్ను ముట్టుకోను. నీ అందాలు చూడకుండా ఉండలేకుండపోతున్నాను. పోనీ ఇలా చేద్దామా…? నేను అడిగింది చూపించు చాలు…”
శోభన పెదవుల మీద మందహాసం మెరిసి మాయమయ్యింది.
వినయ్ మెల్లిగా తల్లి దగ్గరకు జేరి ఆమె పై చెయ్యి వేశాడు….
” ఇప్పుడేగా, ముట్టనూ అని కోతలు కోశావు…?”
” అబ్బా, చేతులేకదమ్మా….కొన్ని రోజుల క్రితం నీ అందాలు ఎన్నెన్ని భంగిమల్లో చూశానో……ఒంటిమీద నూలుపోగు లేకుందా ఉత్తి మంగళసూత్రాలలో నీ నగ్నత్వం చూస్తుంటే……”
” ఏయ్….ఇక ఆ పిచ్చి పిచ్చి జ్ఞాపకాలు మానేయ్…”
” పోమ్మా….నిన్ను చూస్తుంటే చాలు..నీ పిఱ్ఱల నాట్యం, ఆ ఎత్తైన సళ్ళ లాస్యం, పీత పుట్టలాంటి గుండ్రటి బొడ్డు….అసలు నువ్వు బట్టలు ఇప్పనే అక్కరలేదు,క్రొద్దిగా చీర తప్పించి అలా అలవోకగా నిలబడితే చాలు…….”
” ఇక ప్రదర్శనాలు ఉండవు…”( బుంగమూతి పెట్టి,కొంటెగా నవ్వింది)
” సరే, ఏమీ చూపించొద్దులేగాని….ఒక చెయ్యి పైకెత్తు చాలు “
అంటూ, వినయ్ తల్లి చెయ్యి పైకెత్తాడు.ప్రతిఘటన లేకుండా తానూ చెయ్యి అలా పైకెత్తి ఉంచింది.
” ఊ….ఎత్తాను చాలా….?”
” ప్లీజ్ మా, నాకు చాలా మూడ్ గా ఉంది చాలా రోజులు నుంచి…నీ చంక వాసన చూస్తూ, నాది కొట్టుకుంటాను…ఇబ్బందిగా ఉంటే, నువ్వు మొహం అటు వైపు త్రిప్పుకో…”
” హిసించకురా, చెప్పినమాట విను “
ఈలోగ వినయ్ తల్లి చంక క్రిందకు చేరాడు.
సన్నటి మంట మీద వెన్న కరుగుతున్నట్టు, వినయ్ మాటలకు, తగ్గ-చేష్టలకు కరిగిపోతోంది శోభన.
‘ ప్లీజ్….ప్లీజ్…మా…”
తల్లి చేయి దించకపోవడంతో తన సమ్మతం తెలుసుకున్న వినయ్,ముక్కుపుటాల నిండా దీర్ఘంగా అమ్మ చంక వాసన పీల్చాడు.
కొడుకు కళ్ళు చూసింది.కళ్ళు మత్తెక్కి ఉన్నాయి. మొహం చూసింది, మైకంగా ఉంది…
” ఇక చాలు. చాలా పని ఉంది..”
” థాంక్స్ మా. మరి అటు వైపు చంక ప్లీజ్ “
” ఇలా ఒకటొకటి అడుగుతూ అమ్మను ముగ్గులోకి దింపు, వెధవ “
నసుగుతూ,శోభన ఇంకో చెయ్యి పైకెత్తింది.వినయ్ తన టీ-షర్ట్ విప్పి, కొద్దిగా నిగిడిన తన చను మొనను వ్రేలితో లాక్కుంటూ తల్లి చంక దరి జేరాడు.బాగా చెమటతో తడిసిని చంక గుబురు సుగంధం వినయ్ ముక్కుకు గుభాళించింది.
వినయ్ చేస్తున్న చేష్టలకు,శొభనలో ఆవేశం రగులుకొంటోంది.
“ చాలు, వినయ్..”
“ అమ్మా, ఇంకొద్దిసేపు, నాకు అయిపోవచ్చింది…”
ఆయ్యో అప్పుడేనా? నన్ను హత్తుకుంటే బాగున్నే-శోభన మనస్సు గోముగా బుసకొట్టింది.
రవికెలో నిగుడుకుంటున్న కుచాగ్రాలు చిన్నబోయాయి…….
” నీవ్వెప్పుడూ ఇలానే చెబుతావు….”
బట్టలు మడతపెట్టడంలో నిమగ్నమైంది.
” లేదమ్మా, నిజంగానే ఫుల్ల్ మూడ్ గా ఉంది.ఆ జాకెట్టు విప్పి ఇచ్చేయ్.నేను నా రూం లోకి వెళ్ళి చేసుకుంటాను “
శోభన ఆరేసిన బట్టలలో ఒక బ్లౌజ్ తీసి,
” ఇదిగో, ఇది తీసుకుని వెళ్ళు…”
” ఇది ఏవరికి కావాలి…? నువ్వు వేసుకున్న, చెమటతో తడిచిన ఆ రవిక కావాలి…”
” వినూ, చెప్పానుగా ….విసిగించకని…ఇలా అయితే నీతో మాట్లాడను పో…”
” సారీ,సారీ మా…..విసుక్కోకు.నేను నిన్ను ముట్టుకోను.నువ్వూ ఏదీ చూపించొద్దులే…ఈ ఒక్కసారికి నా ముచ్చికను వ్రేళ్ళతో నిమరవా….??”
కొడుకు ఎప్పుడో తెంపేసిన కొర్కెల కళ్ళాలు లేకపోవడంతో అవి ఒక్కసారిగా, ఉవ్వెత్తున లేచాయి…..
” ఏం చెయ్యమంటావ్….?”
” ఇవిగో, ఈ నిగిడిన ముచ్చికలు మీటు “
వినయ్ తల్లి, అతని రెండు ముచ్చికలు వ్రేళ్ళ మధ్య తీసుకుని, మెల్లిగా గిల్లి,
” చాలా….??”
” అబ్బా….గిల్లొద్దు….మెల్లిగా నిమురు..”
శోభన చేతి గోళ్ళతో వాటిని టికిల్ చేస్తూ, లాగుతూ,
” ఇప్పుడు వస్తోందా….?”
వినయ్ షార్ట్స్ లో చేయి పెట్టుకుని గిలకొట్టుకుంటున్నాడు…
శోభన తన రెండు వ్రేళ్ళు ఉమ్ముతో తడి చేసుకుని ముచ్చికలను పురి త్రిప్పుతోంది…
తల్లి చేత్తో ఇస్తున్న అమరసుఖాన్ని తట్టుకోలేక షార్ట్స్ క్రిందకు దింపాశాడు….
నరాల నిండా కోరికలు నింపుకుని చిన్న సైజు చెఱకుగడలా ,ఎర్రటి చెర్రి లా దాని తల వినయ్ వ్రేళ్ళ మధ్య కనబడుతూ, మాయమవుతోంది….
కొడుకు ఆయుధం చూడగానే శోభనలో సలపరం మొదలయ్యింది…
అప్పటి దాకా మోకాలు మీద కూర్చున్న శోభనకు కాళ్ళు లాగడం మొదలెట్టాయి…..