” హేయ్, గట్టిగా అరవకు…ఇది వేరే వెంట్రుక….”
” ఏయ్, నిజంగానా…..? అంటే, …అంటే ఇది మీ అమ్మ దిమ్మ మీది ఆతా….?”
వినయ్ తల ఆడించడంతో, కుమార్ అది నోట్లో పెట్టుకుని చప్పరించాడు….
” మామా, ఎలా దొరికింది నీకు….? నువ్వు పీకావా……?”
” చ్చా….నోర్ముయ్యి, అదెలా సాధ్యం…..?”
” వెంట్రుక బిరుసు,వంకీలు బట్టి ఇది చంకలో వెంట్రుక కాదు…ఖచ్చితంగా ఆతే…మామా, ఇది నాకివ్వవా…?”
” తీసుకో…..”
” మరి నీకో…..?”
” ఇంకొకకటి దోరకకుండా పోతుందా….అహ్హా హ్హా హ్హా హ్హా…..?”
నవ్వుతూ కుమార్ అమ్మ ప్యాంటీని నలుపుతూ వినయ్, వాసన చూస్తుంటే, కుమార్ ,వినయ్ అమ్మ పూ వెంట్రుకను నాలికతో చప్పరిస్తున్నాడు….
” మామా, ఇక నేను వెళతాను….బయట కాస్త పని ఉంది..”
” రేయ్, అమ్మ టిఫిన్ చేసి ఉంటుంది, తిని వెళ్ళు….”
” లేదురా, ఇప్పటికే ఆలస్యమయ్యింది…వెళతా..”
ఎదురు పడ్డ శోభన వక్షసంపదని ఆబగా చూస్తూ,
” బై ఆంటీ…”
కుమార్ వెళ్ళిన వైపు చూస్తూ, శోభన వినయ్ గదిలోకి వచ్చింది.
వినయ్, నేను అడిగినదానికి సూటిగా సమాధానం చెప్పు. వాడూ నువ్వూ ఏం మాట్లాడుకున్నారు….?”
” అబ్బే ఏం లేదమ్మా…..గేం ఆడుకున్నాము..”
” ఏదో, అమ్మా గిమ్మా అని వినబడింది….!!!!”
” అదా, ఏంలేదమ్మా…వాళ్ళమ్మ గురించి ఏదో చెబుతున్నాడు…”
” చూడు నాన్న,మీ అమ్మ నడతచెడ్డది కాదు……ఏదో కొడుకువి కదా అని, నీతో ఇంత దగ్గరాగా ఉంటున్నాను….ఇంతవరకు మీ నాన్న తప్ప ఎవరినీ నా దరి చేరనివ్వలేదు…..మన విషయం వాడికి తెలీకూడదు……అర్థమయ్యిందా….?”
” నాకు తెలుసమ్మా…..”
” దా. పలహారం తిందువుగాని….”
” అమ్మా, నేను గమ్మున ఉన్నా కూడా, నువ్వు నాకు మూడ్ తెప్పిస్తున్నావు…”
” అయ్యో రామ….నేనేమి చేశాను….? పలహారం తిందువురా అన్నాను, అంతేగా……?”
” నువ్వు కాదు…..నీ రెండు ముచ్చికలు నన్ను ఎర్రగా చూస్తున్నాయి….”
” చూస్తాయి…….చూస్తాయి. దగ్గరకు వచ్చి చూడు ఆ ముచ్చికల యజమానురాలు ఎగరేసి తంతుంది “
‘ కాసేపటి ముందు ఆ యజమానురాలు నా ముందు దిగబరంగా ఉంది.కాబట్టి తనేమి తన్నదు..”
” అడ్డగాదిదా,సూటిపోట్లా….అగాగు నీ పని చెబుతాను…..బ్రతిమాలినా, ఇక కరగను…”
” అమ్మా, నిన్ను అర్థం చేసుకోలేక పోతున్నాను…..ఒకొక్కసారి ఒకోలా ఉంటావు….”
” మన మధ్య ఎలా ఉన్నా……నేను అఖరి వరకు నీ అమ్మనే…అది మనం మరచిపోకూదదు…దాన్ని పూర్తిగా మర్చిపోయి, నీతో ఎలా పడితే అలా,ఎప్పుడుపడితే అప్పుడు ఆడలేను….ఏదో నీకు ఉద్రేకం కలిగినప్పుడు,నీతో సహకరిస్తున్నాను…..అది నీ వయసు పోరు.పోను పోను అన్నీ సర్దుకుంటాయి…….ఇప్పుడు ఇది నీకర్థంకాదు…”
” చాలా థాంక్సమ్మా……నన్ను ఇంత బాగా అర్థంచేసుకున్నందుకు…..”
తల్లిని గట్టిగా హత్తుకుని,బూరెలాంటి బుగ్గ మీద ముద్దులు పెట్టాడు.
“ వడ్డించనా…..”
” ఏంటీ…..? నీ బుగ్గనా….?”
” ఛ్ఛీ……పలహారం…”
” ఉండమ్మా…..ఇంకా రెండు ముద్దులు పెట్టుకోవాలి….”
అమ్మ రెండు చెక్కిళ్ళ మీద ఆరు ముద్దులు పెట్టాడు.
” వినూ, ఇక చాలు..”
” ఇదే ఆఖరు. నీ పెదవులు మీద పెడితే ఒకటి చాలు…….లేదంటే నీ బుగ్గల మీద పది పెట్టాల్సి ఉంటుంది…ఏది బెటర్…..? ఆలోచించు….”
” నీ తలకాయేమీ కాదూ……? ……మీ నాన్నకు కాల్ చేసి, అడిగి చెబుతాను”
వినయ్ ఏదో సరదాకి అంటుందిలే అనుకున్నాడు.కాని శోభన నిజంగానే తన భర్తకు కాల్ చేసింది.
” ఆ…..ఏమండి….ఎలా ఉన్నారు…..? భోజనం అయ్యిందా….?”
వినూకు తండ్రి మాటాలేమీ వినబడడం లేదు.తల్లి వంకే చూస్తున్నాడు..
” ఇప్పుడే మేము పలహారం చేస్తున్నాము…..మీ అబ్బాయి ఏమడుగుతున్నాడో తెలుసా….?”
కొడుకు వైపు సీరియస్ గా చూసింది.
వినయ్ షాక్ అయ్యాడు….
” బాగా చెడిపోయాడండి……మనం అనుకున్నట్టు ఇంకా చిన్నపిల్లాడేమీ కాదు….అన్నీ పెద్ద పెద్ద పనులు చేస్తున్నాడు..”
“……………..”
” ఏమడుగుతున్నాడా……???????????”
వినూ అవక్కాయై అలా నిలబడిపోయాడు.
మౌత్-పీస్ కు చెయ్యి అడ్డంపెట్టి చెప్పనా….? అన్నట్టు చూసింది శోభన…….
వద్దని…..ప్రాధేయపడుతున్నట్టు జాలిగా చూశాడు వినయ్.
అదీ…..అలా దారికిరా…..అన్నట్టు వెక్కిరించింది.
” వాడికి……వాడికి ……..బైక్ కావాలటండీ….” మాట మార్చింది శోభన.
పెద్ద గండం తప్పినట్టు గట్టిగా ఊపిరి పీల్చుకుని, ఉక్రోషంతో తల్లి నడుముచుట్టు చేతులు బిగించి, గట్టిగా పిఱ్ఱను కొరికాడు..
” అబ్బా…………”
“…………..”
” అబ్బే ఏమీ లేదండీ, మీతో మాట్లాడుతూ, పొయ్యి మీదున్న వేడి వేడి పాలగిన్నే పట్టుకున్నాను…చెయ్యి కాలింది అంతే…”
చేత్తో, వినయ్ కొరికిన చోట పాముకుంటూ,మాట సర్ధింది.
” …………..”
” అలాగేనండి……తర్వాత కాల్ చేయండి..”
ఫోన్ పెట్టేసి, వినయ్ వైపు కోపంగా చూస్తూ,
” పశువా……అంత గట్టిగానా కొరికేది…..గాట్లు పడి ఉంటాయి……”
” అవేమి పడీ ఉండవు..ఏదీ…….. నైటీ ఎత్తు, చూద్దాం…”
” నేను ఎత్తి చూపిస్తే, నువ్వు నోరెళ్ళబెట్టుకుని చూడ్డానికా…? అక్కర్లేదులే, నేను నా రూం లోకి వెళ్ళి చూసుకుంటాను..”
పిఱ్ఱ సలుపుతుంటే, చేత్తో రాసుకుంటూ తన గదిలోకి వెళ్ళి, నైటీ పైకెత్తి అద్దంలో చూసుకుంది.తెల్లటి ఛాయలో ఉన్న పిఱ్ఱ మీద పచ్చపొడిచినట్టు, నాలుగు గాట్లు కనిపించాయి..
” మృగానివారా…….? నువ్వు?….ఇలానా కొరికేది…..?”
” మరి…..? నాన్నకు ఫోన్ చేస్తే ఇలానే కొరుకుతా,ఈసారి,…….చేశావంటే, కొరికి తినేస్తాను….”
” సరే పదా, తిందాం “
టిఫిన అయిన తర్వాత……..
” ఇంకొద్ది రఒజుల్లో మీ నాన్న వస్తారులే, అప్పుడు తిక్క కుదురుతుంది…”
” ఆయన వస్తే నాకేం…..ఆయన వచ్చినా కూడా, నీతో సరసాలు ఆపనుగా….?”
” మీ నాన్న చూశారంటే. అంతే……!!”