శోభనా – Part 7

” ఆహ్……ఆఅహ్మ్ మ్మ్ మ్మ్ …… నాకు వినూ…….”
” గులాబ్ జామూన్ లా ఉందే, నీ పూకు….”
అమ్మను, వే అనే సంభొదించడం.ఆ తల్లి హృదయాన్ని చిలికి, పాకం ప్రవాహం పెంచింది.
” ఏంటే, ఇంత కారుతోంది…..?”
” మ్మ్ మ్మ్ మ్మ్….మాటలాపి……నాకరా దున్నపోతా…….
తట్టుకోలేని తమకంతో వినయ్ తలను తన తొడల మధ్య ,ఆతుల క్రింద తడిసి ముద్దైన చూపుడువేలంత చీలిక మీదకు లాక్కుని నొక్కిపెట్టింది.కారుతున్న జిగురును అంబళి నాకినట్టు నాకుతున్నాడు…మధ్య మధ్యలో చిక్కుడు గింజలా బయటికి పొడుచుకు వచ్చిన శీర్షాన్ని నాలికతో పొడుస్తూ,మదన రసం ఇంకా, ఇంకా కారేలా చేస్తూ,నాలికతో తల్లిని దెంగుతూ…..వరుస భావప్రాప్తులు కలిగించాడు…అమరసుఖంలో శోభన సోలిపోయి కళ్ళు మూసుకుంది…..
కామానికి అర్థం,పరమార్థం చూపిస్తున్నాడు కొడుకు….అయినప్పటికీ బంధం అనే తెరను పూర్తిగా తీయలేకపోతోంది…..కానీ రోజు రోజుకి పలుచబడుతోంది….
కళ్ళు తెరిచేటప్పటికి సమయం ఏడు అయ్యింది.కొద్దిగా చీకటి పడింది…హాల్ లో వినయ్ టి.వి చూస్తున్నాడు.
” వినయ్, అలా బయటికి వెళ్ళొద్దామా….?”
” ఏమ్మా, ఏదైనా పని ఉందా….?”
” ఊరికినే, ఇంట్లో ఉంటే బోర్ కొడుతోంది….”
” వెళదాం గానీ , నీకు ఓ డ్రేస్సు కొనిబెడతాను….ప్రస్తుతానికి సింపుల్ చీర కట్టుకుని రా….మనం షాపింగ్ మాల్ వెళదాం……”
ఇద్దరూ బట్టలు మార్చుకుని ఆటోలో బయలుదేరారు…..
ఆటోలో వినయ్ బుధ్ధ్హిమంతుడిలా కూర్చున్నాడు.రోజురోజుకు సరికొత్త అనుభూతులు,సరికొత్త కామ-చేష్టలు చూపిస్తూ,తన కొడుకు తన శరీరానికి భూతల స్వర్గం చూపిస్తున్నందుకు మురిసిపోతూ, మురిపెంగా చూసింది.తల్లి మొహంలో మారుతున్న రంగులు చూసి, ఏమిటన్నట్టు కన్నెగరేశాడు వినయ్. ఏమీ లేదన్నట్టు,సిగ్గుపడుతూ తల అడ్డంగా ఊపింది,శోభన.
ఆటో షాపింగ్ మాల్ దగ్గర ఆగింది.ఇద్దరూ దిగి మాల్ లోకి వెళ్ళారు.
” ఏం…..కొనబోతున్నవు రా…..?”
” సెలక్షన్ నాది….బిల్ నీది.”
తల్లిని లేడీస్ కార్నర్ షాపుకు తీసుకెళ్లాడు.చుడ్డానికి అది చాలా మాడర్న్ గా ఉంది.చీరలు,చూడీలు లాంటివి లేవు.షాప్ అంతా జీన్స్,టాప్స్,స్కర్ట్స్, మిడీస్ తో కలకలాడుతోంది.
” వినూ, ఇక్కడెందుకు…? ఇది అమ్మాయిలు వేసుకునే డ్రెస్సులు…”
” అలాగేమీ కాదు,ఇవన్నీ సెక్సీగా ఉన్నవాళ్ళు వేసుకునేవి.నీకేమి తక్కువ…..? నీ అందమైన దేహానికి ఇవి చాలా పొందికగా ఉంటాయి..”
దగ్గరలో తగిలించిన స్కర్ట్ ను తీసి తల్లి నడుముకు ఆనించి చూశాడు.ఇలా పదిమంది ముందు కొడుకు చెయ్యడం, శోభనలో ఏదో తెలియని వింత అనుభూతి కలిగింది.
” వినూ, పిచ్చా నీకు….? ఏం చేస్తున్నావ్….? ఇది పబ్లిక్ ప్లేస్….”
” పబ్లిక్ ప్లేస్ లో నీ చీర పైకెత్తి చూడలేదుగా, చీర పైన పెట్టేగా చూశాను….!” తల్లి చెవి దగ్గర గుసగుసలాడాడు…
” నిన్ను నమ్మి వచ్చినందుకు, నన్ను నేను కొట్టుకోవాలి “
ఇంతలో వినయ్,పూల డిజైన్ తో తెల్లటి స్కర్ట్ తీశాడు.మొకాలి అంచులదాకా ఉంటుంది.వేసుకుంటే, తన దంతపు చెక్కల్లాంటి, బలమైన పిక్కలు అందంగా కనబడతాయి.
” ఇదా ?????….. వద్దురా…….ఇలాంటివి ఇంట్లోనే బాగుంటాయి….”
” అదేంకాదు, ఈ రోజు ఇది వేసుకునే నువ్వు ,ఇంటికి వస్తావు “
” కుదరనే కుదరదు….ఇంట్లో వేసుకుంటానులే….”
” సరే, నీ ఇష్టం…ఒకేఒక్కసారి ఇది వేసుకుని ఎలా ఉంటావో చూపించు..ఆ తర్వాత మార్చుకో…”
” ఓహ్……సరే, దీని మీదకు ఏమి వేసుకోవాలో అదీ చెప్పి తగలడు…”( అయిష్టంగానే ఒప్పుకుంది)
” ఇదిగో…..ఇది…”
ప్రక్కనే ఉన్న హాఫ్-స్లీవ్ టీ-షర్ట్ చూపించాడు.
” వినూ, నాతో బాటు ట్రయల్ రూం కు రా…..మార్చి చూపిస్తాను, తర్వాత చీరకట్టుకుంటాను “
ఇద్దరూ, కాస్త మరుగున ఉన్న ట్రయల్ రూం దగ్గరకు వెళ్లారు.కాసేపటికి తను సెలెక్ట్ చేసిన డ్రెస్ లో బయటికి వచ్చిన తల్లిని చూసిన వినయ్ నొరెల్లబెట్టాడు….స్కర్ట్ క్రింద బుస బుస మంటున్న పిక్కలు, పైన ఎత్తుగా నిలబడ్డ యెద సంపద- 20 ఏళ్ళు వయస్సు తగ్గినట్టు కనబడుతోంది..”
” సూపర్ గా ఉన్నవమ్మా….కొంచం వెనకకు తిరుగు……”
” ష్……అరవకు……”
శోభన వెనకకు తిరిగింది.ఈ లోపల వినయ్ తల్లి విడిచిన బట్టలు తన దగ్గర ఉన్న కవర్ లో సర్దుకున్నాడు.
” ఇక చాలు, నేను బట్టలు మార్చుకుంటాను….”
శోభన ట్రయల్ రూం లోకి వెళ్ళి హతాశురాలయ్యింది.తను విడిచిన బట్టలు లేవు.బయటికి వచ్చింది.వినయ్ అక్కడ లేడు.ఎబ్బెట్టుగా, మెయిన్ సెక్షన్ లోకి నడిచి వచ్చింది.వినయ్ బిల్లింగ్ టేబుల్ దగ్గర నిలబడి చిద్విలాసంగా నవ్వుతున్నాడు.ఆ బట్టలతో,తల్లి సొంపులను అణువణవు కళ్ళతో ఆరాధిస్తూ,ఆస్వాధిస్తున్నాడు.
శోభన సిగ్గుతో కూడిన హంసగమనంతో మెల్లిగా నడుచుకుంటూ, కొడుకు దగ్గరకు వచ్చి కళ్ళు నేలవాల్చింది….అక్కడ ఉన్న కొంతమది తన తల్లిని మోహంతో చూస్తున్న చూపులను చూసి,కొడుకులోని మగతనం గర్వంగా ఉప్పొంగింది…..
” ఏంటి, వినయ్ ఇలా చేశావు….? మోకాలు దగ్గర నుంచి అంతా కనబడుతోంది….ఎంత సిగ్గుగా ఉందో తెలుశా….?”
” ఇందులో ఎంత చక్కగా ఉన్నవో……..అటు చూడు నిన్ను ఆరాధించే కళ్ళు….నువ్వు మామూలుగానే ఉండమ్మా….ఎవరూ పట్టించుకోరు….ఇక్కడ అంతా ఇలాగే వస్తారు….”
” స్కర్ట్ గురించి కాదురా, పైన చూడు ఎంత బిగుతుగా, ఎత్తుగా…..నడుస్తుంటే ఊగుతున్నాయి….”
” అంత పెద్ద పొదుగు…..బాబీలోన్ వ్రేలాడే తోటల్లా వ్రేలాడుతున్నయిగా,ఊగకుండా ఎలా ఉంటుంది…”( కిసుక్కున నవ్వాడు)
” సరే, పద ఇంటికి….”
” అప్పుడేనా, నాకు తెలిసిన పబ్ ఒకటి ఉంది,అక్కడకు వెళదాం…”
” అవ్వన్ని అక్కర్లేదు…..చెప్పినమాట విను….చిరాకు తెప్పించకు”( విసుగ్గా మొహం పెట్టింది)
” సరే, సరే…ప్రక్కనే పార్కు ఉంది.కాసేపు కూర్చుని వెళదాం…”
అయోమయంగా కొడుకు వైపు చూసింది.
” అబ్బా, ఎవరూ ఉండరమ్మా, అక్కడ….”
” పది నిమిషాలే……అయితే వస్తా….”
” సరే, పదా…..”
ఇద్దరూ పార్కు చేరుకోగానే, వినయ్ తల్లిని ఓ పొద చాటుకు తీసుకెళ్ళాడు.
” ఏయ్, ఇక్కడెందుకూ…..? అలా వెలుతురులో కూర్చుందాం….”
” అమ్మా, నీకసలు ప్రపంచజ్ఞానమే లేదు.లవర్స్ అంతా ఇలానే, ఇక్కడే కూర్చుంటారు…”
” నన్ను చిక్కులో నెట్టకు…ఎవరైనా తెలిసిన వాళ్ళు చూస్తే …….” ( నోరు పెగలలేదు)
” ఇక్కడ ఎవరికీ అంత సమయం ఉం డదమ్మా……వాడు వాడు లేపుకొచ్చిన చిలకలతో బిజీగా ఉంటాడు…”
” రేయ్, అంటే నువ్వు నన్ను లేపుకొచ్చావా….?”
” నేనేమి అలా అనలేదు…..కానీ ఇక్కడ చూసేవాళ్ళందరు అలానే అనుకుంటారు…మంచి నాటు సరుకుని లాకొచ్చాడని కుళ్ళుకుంటారు…..”
తల్లిని బెంచి మీద కూర్చోబెట్టి, ఆమె తలను తన మొహం వైపు దించి పెదవులను అందుకుని మౌత్ కిస్ ఇచ్చాడు.
ఇంతలో పోలీస్ లాఠి శోభనను తట్టింది.
” ఏయ్ లెగు, ఏ ఏరియావే నువ్వు….”
శోభన మొహం పాలిపోయింది….వినయ్ తెల్లబోయి నిలబడ్డాడు.
” అడిగేది నిన్నే….చెప్పవే ఏ ఏరియా…..???? వయస్సు తారతమ్యం లేకుండా వాడితో సరసాలేంటే….”
సునామీ రాలేదు……భూకంపం రాలేదు…..
కనీసం వచ్చినా బాగుండుననిపించింది…….
సిగ్గుతో చితికిపోయింది శోభన.
” సార్, ఈమె నా తల్లి.తల్లి ఒడిలో పడుకోవడం తప్పా…????”
” ఏంటీ, ఇది నీ అమ్మా….??? దాని బట్టలు ,ఒళ్ళూ చూడు పిటపిటలాడుతూ ఎన్నో చూసిన సానిలా ఉంది.అలా చెప్పడానికి నీకు సిగ్గులేదురా….? చెప్పవే, ఏ ఊరు నీది…???? కొత్తగా కనబడుతున్నావు…”
లాఠితో పిఱ్ఱ మీద చరిచాడు.
” సార్, ఇక్కడే …..కొద్ది దూరంలో ఉంది మాఇల్లు…”