కృష్ణాజిల్లాలో నీళ్ళు రాని ఒక మారుమూల పల్లెటూరి నుంచి ఉద్యోగం వెతుక్కుంటూ హైదరాబాద్ చేరుకున్న నాకు సికిందరాబాద్ స్టేషన్లో ముగ్గురు స్నేహితులు వెల్కమ్ చెప్పారు. సమీర్, శశిధర్, రమాపూర్ణిమ, సమీర్, శశిధర్ ఇద్దరూ నాతోపాటు ఊర్లో చదువుకున్న బ్యాచ్గాళ్ళు.
హైదరాబాద్లో ఏదో సాఫ్ట్వేర్ కంపెనీలో ఏడెనిమిది వేలొచ్చే ఉద్యోగాలు వెలగబెడుతున్నారు. అసలు వాళ్ళను చూసే నాకు హైదరాబాద్ మీద కోరిక పుట్టింది. రమాపూర్ణిమ వాళ్ళతోపాటే వాళ్ళ ఆఫీస్లో పిఆర్డీగాపనిచేస్తుందట. ట్రెయిన్ దిగేసరికి ఉదయం ఎనిమిదిన్నరయింది.
వాళ్ళ రూమ్ కూకట్పల్లిలో. నన్ను రూమ్లో దిగబెట్టి వచ్చేంత టైమ్ లేదు. దాంతో నన్ను రమాపూర్ణిమ వాళ్ళ రూమ్ ఫ్రెస్అప్ అయి బేగంపేటలోని వాళ్ళ ఆఫీసుకు వచ్చేయమన్నారు. రమ వాళ్ళ రూమ్ ఆర్టీసీ క్రాస్ రోడ్స్కి దగ్గర్లోని చిక్కడపల్లిలో, తను, ఇంకో ఫ్రెండ్ కలిసి ఆ రూమ్లో వుంటారట.
ఆడపిల్లల రూమ్లో దిగటమంటే ఏంటోలా అనిపించింది. కానీ ఏం చేస్తాం? మనం తెచ్చుకున్న డబ్బులు హోటళ్ళలో తింటానికే సరిపోవు, వుంటానికెలా సరిపోతాయి? సరే అనేశా. శశి, సమీర్ ఇద్దరూ శశిగాడి బండి మీద వెళ్ళిపోయారు. రమాపూర్ణిమ తన కైనెటిక్ స్టార్ట్ చేసి కూర్చోమంది.
ఎర్రబస్సెక్కి వచ్చినోడికి తొలిరోజే ఆడపిల్ల బండెక్కే అదృష్టమా? అమాయకంగా చూస్తూ నిలబడ్డాను. ‘హలో.. కమాన్ మ్యాన్. ఎక్కు’ అంది. దబదబా వెళ్ళి బండిమీద ఎక్కి కూర్చున్నాను. నన్ను రూమ్కి తీసుకువెళ్ళిందా అమ్మాయి. రూమ్ చాలా చాలా నీట్గా వుంది.
నా బ్యాగ్ ఎక్కడ పెట్టాలా అని సందేహిస్తుంటే తనే అంది. ‘ఏంటంత మొహమాటపడుతున్నారు? సిటీలో మొహమాటాలు పనికిరావు. ఫ్రెషప్ అవండి.’ అంది రమాపూర్ణిమ. రూమ్ లాక్, కీ విండోలో వున్నాయి, తీసుకోమని చెప్పింది. తను వెళ్తానని, తలుపేసుకోమంది.
నేను సరే అని తలుపు దగ్గరికొచ్చాక ఓరగా చూసి అంది .. ‘మొహమాటాలు మర్చిపోండి. రూమ్లో అన్నీ వున్నాయి. మీకు కావల్సినంత టైమ్ తీసుకుని ఫుల్గా ఫ్రెషప్ అవండి’ అని. నవ్వాన్నేను. తను వెళ్ళిపోయింది. ఆమె వెళ్ళగానే రూము మరోసారి పరికించి చూశాను.
అది 2009 కాబట్టి అప్పుడు తెలీదు కానీ, ఆ సంఘటన ఇవ్వాళ గుర్తుకొస్తే మాత్రం ‘ఔను వాళ్ళిద్దరూ ఇష్టపడ్డారు’లో ‘వెన్నెల్లో హాయ్ హాయ్’ పాట గుర్తుకొస్తుంటుంది. అవునూ, ఈ అమ్మాయికి రమ, పూర్ణిమ అని రెండు పేర్లెందుకు అనిపించింది.
పేరు కూడా కొత్తగా వుంది అనుకున్నాను. రూమ్లో సగం పుస్తకాలే ఆక్రమించుకునివున్నాయి. ఇంకా కొన్ని వీడియో క్యాసెట్లు, టేప్రికార్డర్, వీసీడీ ప్లేయర్, టీవీ సరంజామా అంతా వుంది. ఇంకో అలమరా నిండా ఏవో పౌడర్లూ, సెంట్లూ, అత్తర్లూ వున్నాయి.
ఆమె రూమ్మేట్ అనుకుంటా ఇంకో అమ్మాయితో కలిసి రమాపూర్ణిమ దిగిన ఫొటో ఫ్రేమ్ కట్టి టీవీ మీద పెట్టివుంది. కాపోతే కాస్త నల్లటి ముఖం. హుషారుగా స్నానం పూర్తిచేశాను. బయటికొచ్చి చూసేసరికి మంచి ఎండ కాస్తోంది బయట.
బట్టలు మార్చుకుని, పౌడర్ కొట్టుకుని రిలాక్స్డ్ టీవీ పెట్టుకుని కూర్చున్నాను. ఏదైనా పుస్తకం చదువుకుందాం కాసేపు అనిపించింది. టీవీ ఆపేసి ఒక అల్మరాలోని పుస్తకాలు చూశాను. వాటిలో కొన్ని పుస్తకాలు చూసి అదిరిపోయాను.
అవి సెక్స్ గురించి రాంషా, పూషా రాసిన పుస్తకాలు, వాటిలో చాలా పేరాలు అండర్లైన్ కూడా చేసివున్నాయి. ఒక మూలన డైరీల్లాగా కనిపిస్తే చేతిలోకి తీసుకున్నాను. వెంటనే మనసు హెచ్చరించింది. అవి అమ్మాయిలు పుస్తకాలు, ముట్టుకోకూడదు అని.
వెంటనే వాటిని యధాప్రకారం పెట్టేశాను. రమాపూర్ణిమ ఇంతకుముందు వార్త పేపరులో పనిచేసిందని దాని పేరుమీద వున్న డైరీ వల్ల అర్థమైంది. అదే అల్మరాలో కొన్ని బూతు కథల పుస్తకాలు కూడా కనిపించాయి. వెంటనే పుస్తకం చదువుకోవాలనే ఆలోచనను చంపేసుకున్నాను.
ఇదో పెద్ద జాదూలా వుందే అనుకున్నాను. దబదబా సిద్ధమైపోయి రూమ్ లాక్ చేసి రోడ్డుమీద పడ్డాను. గంటలో శశి వాళ్ళాఫీసుకు వెళ్ళాను. వాడి దయవల్ల, వాడికి వాళ్ళ ఆడబాస్ వున్న పరిచయాల వల్ల నాక్కూడా చిన్న ఉద్యోగం దొరికిందా ఆఫీసులో.
నా పని అక్కడ ఎవరు ఏది అడిగితే అది చేయటం. ఇక్కడ దేవుడికి కృతజ్ఞతలు చెప్పుకోవాలి. ఎవరూ నన్ను టీ, కాఫీలు తెచ్చిమ్మని అడగలేదు. ఆ రాత్రే నన్ను శశి, సమీర్ వాళ్ళ రూమ్కి తీసుకువెళ్ళారు. మూడు నెలలపాటు అక్కడ నా ఉద్యోగం నల్లేరుపై నడకలా సాగింది.
ఆ తర్వాతే అసలు కథ ప్రారంభమైంది. అదీ రమాపూర్ణిమ విషయంలో. ఎలాగో తెలుసుకోవాలంటే దయచేసి కాస్త ముందుకు పదండి. కూకట్పల్లి పుల్లారెడ్డి స్వీట్స్కి పక్క సందులోని ఒక అపార్ట్మెంట్లో పెంట్ హౌస్ మేముంటున్న రాజసౌధం.
ఒకరోజు రాత్రి నేను, సమీర్ గాడు లాంబాలో ఏదో వేడి సినిమా చూసి మూడు బస్సులు మారి రూమ్కి చేరుకునేసరికి పదిన్నరయింది. రూమ్లో లైట్లు వెలుగుతున్నాయి. శశిగాడు వుండివుంటాడనుకున్నాం. తలుపు కొట్టబోయాను.
కానీ వెంటనే సమీర్ నన్ను ఆపేశాడు. ‘అరేయ్. మనం బైటికి పోదాం పద’ అన్నాడు. నాకర్ధం కాలేదు. కానీ ఏదో జరుగుతోందని మాత్రం అర్ధమైంది. ఎందుకురా అని అడిగాను. చెప్తే కానీ రావా అన్నాడు వాడు.
అవునన్నాను నేను. “సరే, చప్పుడు చేయకుండా ఒకసారి తలుపు సందులోంచి చూసి వచ్చెయ్’ అన్నాడు. వెళ్ళాన్నేను. తలుపు సందులోంచి చూస్తే ఇంకేముంది, చూడకూడని దృశ్యం సాక్షాత్కరించింది. లోపల ఒకమ్మాయి..
ఒంటిమీద నూలుపోగు లేదు. నా గూటం ఇంతెత్తున లేచింది. పరీక్షగా చూసి షాకయ్యాను. ఆ పిల్ల ఎవరో కాదు. రమాపూర్ణిమ. బాత్రూమ్లో ఏదో సౌండ్ అవుతోంది. శశి గాడు బహుశా లోపల వున్నాడేమో. గిర్రున వెనక్కి తిరిగొచ్చాను.
ఆశ్చర్యంగా వాడికేసే చూస్తుంటే సమీర్ అన్నాడు. ‘నెలలో నాలుగురోజులు మాకిది కామనేలే కానీ పద’మంటూ కిందికి తీసుకువెళ్ళాడు. ఆ అమ్మాయి రమలాగుందే అన్నాను. కాదని ఎవరన్నారు అన్నాడు వాడు. నాకు నోటమాట రాలేదు.
ఆ పిల్ల రూములో ఝాంఛక్ పుస్తకాలు చూసినప్పుడే నాకు డౌటొచ్చింది. ఇది ఆ బాపతే అయ్యుండొచ్చు అని. అదివ్వాళ రుజువైపోయింది. ఆ తర్వాతెప్పుడూ నేను శశిగాడిని ఈ విషయం గురించి అడగలేదు. అడగాలనిపించలేదు.
ఇంకో దురదృష్టకరమైన రోజు తొందర్లోనే వచ్చింది. ఒక ఆదివారం రోజు శశిగాడు, నేను కోఠీలో పాతపుస్తకాల షాపులన్నీ తిరిగి ఏవో పుస్తకాలు కొనుక్కుని రూమ్కి బయల్దేరాం. మిట్టమధ్యాహ్నంపూట. ఎండ ఒక మాదిరిగా కాస్తోంది. రూమ్లోకి వెళ్ళబోయేసరికి లోపల మాటలు వినపడ్డాయి.
వెంటనే శశిగాడు నన్నాపేశాడు. తలుపు సందులోంచి చూసి వెంటనే వెనక్కొచ్చెయ్ అన్నాడు. నేను వెళ్ళి లోపలికి చూస్తే ఏముంది? ఈసారి కూడా అదే సీన్. రమాపూర్ణిమ లోపల ఒంటిమీద నూలుపోగు లేకుండా నిలబడివుంది. సమీర్డిది కూడా అదే పరిస్థితి.
సమీర్ గాడి లవడా చేతిలో పట్టుకుని రమ దానిని సుతారంగా సవరిస్తోంది. వాడు దాని సళ్ళు పీక్కుతింటున్నాడు. వెనకనుంచే కనిపించినా అంతా అర్థమవుతోంది. నిజం చెప్పాలంటే నాకు భయమేసింది. కంగారుగా వెనక్కి వచ్చేశాను.
గతంలో మనకీ వూరి చివర కొట్టాల మధ్యన మోటు లంజలతో యవ్వారం సాగించిన అనుభవాలు కొన్నున్నాయి. కానీ అవేవీ రమ లాగా ఇంత నిస్సిగ్గుగా మొత్తం విప్పి చూపించినయి కాదు. అటూఇటూ చూసి లంగా ఎత్తితే మొడ్డ దోపి రెండు నిముషాలు టపటపాడించి కార్చేసి రావడమే.
కానీ ఇంత సుతారంగా గంటలకు గంటలు దెబ్బేసుకున్న అనుభవాల్లేవు. వెనక్కివచ్చి శశిగాడిని అడిగాను ఏంట్రా ఇది అని. నీకు తెలీదా నాయాలా అన్నాడు వాడు. పోయినసారి నేను దాన్ని వేసుకుంటుంటే సందులోంచి చూసావుగా అన్నాడు వాడు.
అంటే వీళ్ళిద్దరూ తోడుదొంగలన్నమాట. సందు చూసుకుని ఒక లంజ పిల్లని ఒకడి తర్వాత ఒకడు దెంగుతున్నారన్నమాట అనుకున్నాను. నేను ఎలా ఆలోచిస్తున్నానో శశిగాడికి అర్థమైందనుకుంటాను. ఏరా నువ్వు కూడా ఒక చూపు చూస్తావా అన్నాడు.
నాకు పై ప్రాణాలు పైనే పోయాయి. మూడువేల రూపాయల ఉద్యోగం. పోతే మళ్ళీ వూర్లో ఠికానా లేదు. ఇలాంటి వాటిలో ఇరుక్కుంటే ఇంకేమైనా వుందా? నాకు భయంరా బాబూ అన్నాను. భయమెందుకురా, నీకు అది లేదా అన్నాడు శశిగాడు.
చప్పున నా గూటం ఇంతెత్తున లేచి నిలబడింది. కానీ ఏదో తెలీని భయం. సర్లే ఒకసారి చూస్తే నువ్వే వచ్చేస్తావన్నాడు వాడు. ఆ టాపిక్ ఆరోజుకు అక్కడితో ఆగిపోయింది. అప్పట్నుంచీ ఆఫీసులో రమను చూస్తే గూటం ఇంతెత్తున లేచి నిలబడేది.
రమక్కూడా తనను నేను చూసేశానని తెలిసిందేమోనని నాకు అనుమానంగా వుండేది. ఆఫీసులో ఏవైనా ఫైళ్ళు ఇవ్వటానికి వెళ్తే ‘ఏంట్రా. మాంచి జామ్గా వున్నావ్’ అనేది. ఏం లేదు మేడమ్ అని నేను వొచ్చేసేవాడిని.
ఆ పిల్లను నిండా బట్టలతో చూసినా రూములో గుడ్డల్లేకుండా చూసినదాంతో పోల్చుకుంటుండేవాడిని. కొద్దిరోజుల తర్వాత ఒకరోజు ఒక సంఘటన.. కాదు కాదు దుర్ఘటన జరిగింది. శశిగాడు బ్యాంకు పరీక్షలు రాయటానికి వైజాగ్ వెళ్ళాడు.
సమీర్ గాడికి ఇంకెవర్తయినా దొరికిందో లేక ఇంకేదైనా రంకు పనుందో వాడూ రూముకి రానన్నాడు. నేనొక్కణ్ణి రూములో కూర్చుని వంట చేసుకుంటున్నాను. మిట్టమధ్యాహ్నం. వంట పూర్తిచేసి ముఖం కదుక్కుని ఫ్రెషప్ అయి టీవీ పెట్టుకుని కూర్చున్నాను.
తలుపు దగ్గరకేసుకుని ఏదో ఝాంఛక్ క్యాసెట్టుంటే పెట్టుకుని చూస్తున్నాను. ఇంతలో ఎవరో ధడేల్మని తలుపు తోసుకుని లోపలికి వచ్చారు. చప్పున క్యాసెట్ ఆపేసి వెనక్కి తిరిగి చూస్తే ఏముంది? రమాపూర్ణిమ వుంది అక్కడ.
నా పై ప్రాణాలు పైనే పోయాయి. “ఏరా మగాడా? ఎందుకాపేశావ్? చూడు’ అంది. దాంతో నాకు ముచ్చెమటలు పోశాయి. ‘ఏమీ లేదు. వూరికే చూస్తున్నాను’ అన్నాను. ఏమీ లేని దానికి ఎందుకురా చూడడం?’ అంది. నాకు భయం పెరిగిపోతోంది.
పడక పడక ఈ మాయదారి దాని చేతుల్లో పడ్డానురా బాబూ అనుకున్నాను. విజయవాడ వెళ్ళొచ్చిందట. దాని రూమ్మేట్ కూడా వూర్లోలేదట. పొద్దుపోక ఇటొచ్చిందట. ఒక్క నిముషం నాకో పిచ్చి ఆలోచన పోయింది. శశిగాడు, సమీర్ గాడు నన్ను ఇంతకుముందే అడిగారు దీన్ని సవరదీస్తావా అని. అప్పుడు భయం వేసి ఆగిపోయాను. ఇప్పుడు టైమ్ బావుంది. దీన్నేసుకుంటే ఒక పనైపోతుంది అనుకున్నాను.
కానీ మళ్ళీ భయమేసింది. ఇదంతా గమనిస్తూనేవుందేమో దూలగుంట నన్నే ఇన్ఫ్రారెక్టుగా అడిగేసింది. ముందు నేను టీ తాగుతావా అని అడిగాను. దానికది ఏదైనా తాగుతానంది. నేను టీ పెట్టటానికి వంటగదిలోకి పోయాను. రమ వెనకే వచ్చింది. వచ్చేటప్పుడే బయట గెడియ పెట్టినట్లుంది. నేను నిక్కరు వేసుకుని కూర్చునివున్నాను. నా మొడ్డ నిక్కర్లోంచి పైకి ఎగదన్నుతోంది. దీనికి టీ ఇచ్చి లోపల అండర్వేర్ వేసుకోవాలనుకున్నాను.
Continue..
Super