“సాయంత్రం మీతో కొద్దిగా పని ఉంది , కొద్దిగా నాకోసం వెయిట్ చెయ్యండి ప్లీజ్ ” అంటూ రిక్వెస్ట్ చేసి వెళ్ళింది. ఆఫీస్ పనిలో పడి టైం ఎంతైదో కుడా తెలియ లేదు.
“మే ఇ కమిన్ ” అన్న గొంతు విని నా laptop లోంచి డోర్ వైపు చూచాను.
దీపాలి ని చూసి ” come inside and give me two minutes , let me complete this documents’”
“That’s ok sir, will wait, and please complete”
తను వచ్చి నా ముందు కుర్చీ లో కుచోంది. నేను కంప్లీట్ చేయాల్సిన డాక్యుమెంట్ 10 నిమిషాలలో కంప్లీట్ చేసి , “ఇంతకీ ఎక్కడికి వెళదాము , ఎనీ థింగ్ important”
“పెద్ద important ఎం కాదు లెండి , మీతో కాఫీ తాగాలని ఉంది , అందుకే అలా అడిగాను ” అంది .
నా బైక్ లో ఇద్దరం మా ఆఫీస్ కి దగ్గర లో ఉన్న రెస్టారెంట్ కు వెళ్లి స్నాక్స్ , coffee ఆర్డర్ చేసి “ఇప్పుడు చెప్పు ” అన్నా
“పర్టికులర్ గా ఎం లేదు సర్ ” అని నవ్వింది.
“ఇంతకీ జాబ్ ఎలా ఉంది “
“జాబ్ బాగుంది , చాలా నేర్చుకున్నాము , ఇంక ప్రాజెక్ట్ ఇస్తే చేయగలమనే నమ్మకం ఉంది”
“గుడ్ , వచ్చే నెలలో కొత్త ప్రాజెక్ట్ ఉంది , అందులో నీ పేరు ఇవ్వనా “
“థేంక్స్ సర్ , తప్పకుండా ఇవ్వండి , ఇ విల్ బి thankful “
ఆర్డర్ ఇచ్చిన స్నాక్స్ వచ్చాయి , వాటిని తింటూ ఉండగా , మాటి మాటికి తను నన్ను గమనించడం చూసాను, తన కళ్లలో అదో రకమైన ఆరాధన భావం కనబడింది. దాన్ని ఇంకా ముందుకు తీసుకెళ్లాలని తను ఇటువంటి చిన్న చిన్న ప్రైవేటు మీటింగ్స్ కోరుకుంటుంది అనుకుంటూ. తనే కదప నీ పావులను చూద్దాం ఎంత వరకు వెళుతోందో అనుకుంటూ ప్లేట్ ఖాళీ చేసాను.
“వాట్ నెక్స్ట్ ” అన్నా
“ఇంటికి వెళ్ళాలి సర్ “
“ఇంటి దగ్గర డ్రాప్ చేయనా “
“నేను ఆటో లో వెళతాలే “
“అటో ఎందుకు , నా బైక్ లో డ్రాప్ చేస్తా లే ” అంటూ బైక్ ను తను గైడ్ చేస్తుండగా వాళ్ళ ఇంటి వైపు తిప్పాను.
మేము ఆఫీస్ వదిలి అప్పటికే ఓ గంటన్నర కా వస్తుంది. మేమున్న రోడ్లో ట్రాఫిక్ చాలా పలుచగా ఉంది. సింగిల్ రోడ్డు స్పీడ్ గా వెళదామంటే మా ముందు ఓ పెద్ద ట్రక్ చిన్నగా వెళుతుంది. ఆ ట్రక్ ముందు ఉండగా పక్కనుంచి వేరే వాహనాలు ఎవీ వెళ్ళడానికి వీలు లేదు.
కొద్దిగా ముందుకు వెళితే వైడ్ రోడ్డు వస్తుంది అప్పుడు సైడ్ తీసుకుందాము అనుకుంటుండగా , మా వెనుకా అలాంటి ట్రక్ ఒకటి వచ్చి చేరింది. అవి రెండు ఒకే కంపెనీ వి లాగా కనిపిస్తున్నవి.
ముందున్న ట్రక్ ఎప్పుడు సైడ్ ఇస్తుంది అనుకుంటూ ఉండగా నా లెఫ్ట్ కి ఎవరో ఉన్నట్లు అనిపించి అటువైపు చూసాను. ఓ చిన్న గుంపు, వెనుక ఉన్న ట్రక్ లోంచి దిగి నా వైపు రాసాగారు బాగా దిట్టంగా ఉన్న వ్యక్తులు. ఎం జరుగుతుం దో అని నేను ఆలోచించే లోపు వాళ్ళ చేతిలోని బాటిల్ స్ప్రే నా మొహాన స్ప్రే చేయబడింది. ఎం జరుగుతుంది అని ఆలోచించే లోపే నా కు మైకం కమ్మినట్లు అనిపించింది.
చేతిలోని బైక్ కంట్రోల్ తప్పుతుందేమో అనుకుంటూ ఉండగా కుడివైపు నుంచి రెండు చేతులు నా బైక్ handle పట్టుకొని ముందుకు నడిపించ సాగాయి. ముందున్న ట్రక్ డోర్స్ కింద కు దిగడం , మా బైక్ తో పాటు కుడి వైపు , ఎడమ వైపు ఉన్న అందరూ ముందున్న ట్రక్ లోకి ఎక్కడం నేను బైక్ మీద నుంచి నేను , దీపాలి కింద కు పడిపోవడం అన్నీ గాలిలో గీసిన రూపాల్లా నా మైండ్ లో చెరిగిపోతుండగా పూర్తిగా మగతలోకి వెళ్లి పోయాను.
మెలకువ వచ్చి చూసే కొద్దీ , నా పక్కనున్న కిటికీ లోంచి ధారాళంగా గాలీ వెలుతురు వస్తుంది, బయట నుంచి పక్షుల కిల కిల రావాలు వినబడుతున్నాయి. మేము ఉన్నది చిన్న బిల్డింగ్ లాగా ఉంది. పక్కకు తిరిగి చూసే కొద్దీ రుపాలి నా పక్కనే ఉంది , తన కాళ్లు చేతులు కట్టేసి ఉన్నాయి. అప్పుడు చూసుకున్నాను నా కళ్ళు చేతులు , గట్టిగా నార తాళ్లతో కట్టేసి ఉన్నాయి.
రాత్రంతా ఇక్కడే పది ఉన్నాము, అసలు మమ్మల్ని ఎత్తుకోచ్చింది ఎవరు ? మొన్న దీపాలి అక్కను కిడ్నాప్ చేసిన మినిస్టర్ గ్యాంగా లేక రాయచోటిలో ఆయుధాలు పట్టిచ్చిన టెర్రరిస్టులా అని ఆలోచించ సాగాను. కానీ బయట పక్షుల అలజడి తప్ప మనుషులు ఉన్నారన్న ఆనవాళ్లు కనబడ లేదు.
నాకు కట్టిన తాళ్లు ఎలా వదిలించు కోవాలా అని అలో చిస్తూ అటు ఇటూ పొర్లాను. కింద ఫ్లోరింగ్ నల్లటి బండలతో ఉన్నాయి , అంటే టౌన్ లో లేము మాములుగా టౌన్ లో ఇంటిలో ఈ మద్య అంతా టైల్స్ వాడుతున్నారు. ఇది టౌన్ కు దూరంగా ఉన్న ఫారం హౌస్ అయ్యి ఉండాలి లేదా ఏదేనా సిటీ కి దూరంగా ఉన్న గెస్ట్ హౌస్ అయినా అయ్యి ఉండాలి అనుకుంటూ అలాగే రెండు పొర్లు పొర్లి కిటికీ దగ్గరకు జరిగాను.
కాళ్లు చేతులు కట్టేశారు కానీ , లేచి నిలబడడానికి ఎటువంటి ఇబ్బంది కలగ లేదు , కానీ నడవడానికి వీలు లేకుండా కాళ్ల బొటన వెళ్ళను రెండింటి ని కట్టేసి ఆ తరువాత కాళ్లు కట్టేశారు , గెంతూ తూ అటు ఇటూ తిరగొచ్చు , చేతులు వెనక్కు జరిపి కట్టేశారు. కొద్దిగా గెంతి కిటికీ దగ్గరి కి వెళ్లాను , ఇంటికి బయట అన్నీ పిచ్చి చెట్లు ఆ తరువాత పెద్ద అడవి ఉన్నట్లు ఉంది.
ఇటూ తిరిగి చూసే కొద్దీ అప్పుడప్పుడే మెలకువ వస్తున్న దీపాలి లేసింది. నా వైపు చూసి “సార్ మనం ఎక్కడున్నా ము , ఏమైంది ? టైం ఎంత ” అటు ఇటూ తిరిగి చూసింది కానీ ఎక్కడా వాచ్ కనబడ లేదు. “మీ దగ్గర ఫోన్ ఉందా ?” అంది.
“లేదు దీపాలి , నా ఫోన్ కూడా వాళ్ళు తీసుకెళ్లారు , టైం దాదాపు పొద్దున్నే 8 గంటలు అవుతుంది. “
“ఇంతకు మనము ఎక్కడున్నా ము “
“అదే తెలియడం లేదు , కానీ టౌన్ లో మాత్రం లేము , ఎక్కడో బయటికి తీసుకొచ్చారు. బయట ఎవరూ కనబడలేదు , ఎవరైనా వస్తే గానీ తెలియడం లేదు మనం ఎక్కడున్నా మో “
“నేను బాత్‌రూం కు వెళ్ళాలి సార్ , ఎలా ఇప్పుడు “
“ఉండు , ఎవరన్నా ఉన్నారో పిలుస్తా ” అంటూ
“ఏయ్ , ఎవరైనా ఉన్నారా ఇక్కడ ” అంటు గట్టిగా కేక వేసాను. కానీ నా కేకకు ఎవ్వరు రెస్పాండ్ కావడం లేదు.
“సార్ , ఆ మూల బాత్‌రూం ఉన్నట్లు ఉంది, నేను వెళుతున్నా నాకు అర్జెంటు ” అంటూ అటువైపు వెళ్ళింది.
తన చేతులు వెనక్కు కట్టేసి ఉన్నాయి , కానీ కాళ్లు మాత్రం ఫ్రీ గా ఉండడం వలన తను బాత్‌రూం కు వెళ్ళింది , కానీ తను వేసుకున్న డ్రెస్ తనకు గుర్తుకు రావడం లేదు.
తను పొద్దున్నే ఆఫీస్ కు వచ్చేటప్పుడు జీన్స్ మరియు టీ షర్టు వేసుకొచ్చింది , జీన్స్ విప్పుకోడానికి తన రెండు చేతులు వెనక్కు కట్టేసి ఉన్నాయి లోనకు వెళ్లి ఏమి ఇబ్బంది పడుతుంది అనుకుంటూ ఉండగా , బాత్‌రూం లోంచి “సార్ , కొద్దిగా ఇలా వస్తారా “అంటూ బాత్‌రూం లోంచి తన పిలుపు వినిపించింది. నేను గెంతు కొంటు బాత్‌రూం దగ్గరకు వెళ్లాను.
తను లోపలి వెళ్ళింది కానీ తలుపు కుడా వేసుకోలేక పోయింది. తన జీన్స్ ఎలా విప్పుకోవాలో తెలియక నన్ను పిల్చింది
ఎంత మందిని దెంగుతావురా… అది మొడ్డా లేకా రాడ్డా.. ????