అతనికి ఇప్పుడు ఏభై రెండు నడుస్తుంది. శృంగార జీతం దాదాపుగా అంతమైయ్యిపోయింది. అలాంటది అతనికి ఈ వయస్సులో కామం రాజుకునేదట్టు చేసింది ఆ చిత్రం! అతనిలో ఎక్కడో చిరుకదిలిక…..
ఇంతలో ఏదో అలికిడి (నిపించి వరండాలోకి చూసాడు. అక్కడ చీకట్లో ఏదో ఆకారం లీలగా కనిపిస్తుంది. మైకం తల కెక్కటంతో అతను స్పష్టంగా చూడలేకపోయాడు.
“ఎవరది?” గద్దించాడతను.
మెల్లగా వెలుగులోకి వచ్చిందా ఆకారం.
ఓ అందమైన యువతి!!!
పద్దెనిది, ఇరవై ఏళ్ళ మధ్యలో వుంటుంది వయస్సు.
చూడ చక్కగా వుంది.
వర్షంలో తడిసిందనుకుంటా, పూర్తిగా ముద్దయిపోయింది.
చలికో, లేక భయానికో…… వణికిపోతూ వుంది.
ఒక్క క్షణం ఆ పెయింటింగ్ లో వున్న బొమ్మకు ప్రాణం వచ్చి తన కెదురుగా నిలబడిందా అని భ్రాంతి చెందాడు అతను.
అచ్చు బొమ్మలా వుంది అమె.
గుండ్రటి మొహం, (శాలమైన కళ్ళు, సన్నటి ముక్కు, ఎర్రగ మెరుస్తున్న చిన్ని చిన్ని పెదాలు……. చాలా అందంగా వుంది.
అమె కూడా తెల్లని చీర కట్టుకుని వుంది!! వానలో తడసిపోయి అది పూర్తిగా శరీరానికి అంటుకుపోయివుంది. ఆ పైట మాటు నుండి అమె రొమ్ములు గుండ్రంగా, పుష్టిగా కనపిస్తున్నాయి. మనిషి పీలగా వున్నా తొడల చాలా బలంగా వున్నాయి. తొడల మధ్యకు చీర తోసుకుపోయి, అచ్చు బొమ్మలోలా అమె మదనమందిరం వుబ్బెత్తుగా
కనపడతూవుంది.
రావుగారి కళ్ళు అమె శరీరాన్ని నిలువెల్లా తడిమేసి, అశ్చర్యంతో విశాలమైనాయి. అది కలో, నిజమో అర్ధం కాలేదతనికి. అశ్చర్యం!!! తను ఆ బొమ్మ కేసి అదే పనిగా చూస్తుంటే, ఆ బొమ్మకే ప్రాణం వచ్చి తన ముందు నిలబడినట్టు వుంది.
“ఎవరూ?” అడిగాడు.
“క్షణంచాలి! బుమ్మల్ని ఇబ్బంది పెట్టినట్టున్నాను. వర్షం తగ్గగానే వెళ్ళిపోతాను. అందాక ఈ వరండాలో వుంటానండి.” అందామె వేడికోలుగా.
“పర్వాలేదు! లోపలకి రండి. అక్కడ జల్లు పడుతుంది, మీరు ఇంకా తడిసిపోతారు. లోపలకి రండి”
“పర్వాలేదండి. ……. ఇక్కడ బాగానే వుంది.” అందామె మొహమాటంగా.
“బలవారే అంత మొహమాటం పడ్డారే? చూడండి ఎలా తడిసిపోతున్నారో! లోపలకి రండి. వర్షం తగ్గగానే వెళ్ళిపోదురుగాని.”
అమె బిడియపడుతూనే లోపలకి అడుగు పెట్టింది.
కదులుతున్న శిల్పంలా వుంది రావుగారి కళ్ళకి.
అమె తన దగ్గరకు రాగానే అమె సౌందర్యం అతని మతి పోగొట్టింది.
అమె పెయింటింగ్ లో వున్న అమె కంటే, చాలా అందంగా వుంది.
పూర్తిగా తడిసిపోయిన అమె, శృంగార దేవతలా మెరిసిపోతుంది. అమె నొక్కులు జుట్టు నుండి వర్షం నీళ్ళు బొట్టులు బొట్టులుగా కారుతున్నాయి. తడిసిన బట్టలలో నుండి అమె సొంపులు ఎక్కడక్కడ వొంపులు తిరిగి, కంటికి ఇంపుగా కనపడుతున్నాయి.
రావుగారు లేచి వెళ్ళి, ఓ టవల్ తో తిరిగి వచ్చాడు.
“తుడుచుకోండి” అందిచాడతను.
“వద్దండి……. పర్వాలేదు అవే ఆరిపోతాయి” అంది అమె.
“సురు మరీ మొహమాటస్థురాలులా వున్నారు…… చూడండి ఎలా తడిసిపోయారు….. కనీసం తలైన తుడుచుకోండి .”అన్నాడు అమె క్రింద మడుగులా వున్న నీటిని చూపుతూ.
ఇక అమె తీసుకోక తప్పింది కాదు. మెల్లగ టవల్ అందుకుని తల తుడుచుకోవటం మొదలు పెట్టింది….
అమె చూపు టీపాయ్ మీద తిరగటంతో, “వొంటరిగా వుండి, బోర్ కొట్టి…..” అన్నాడు నసుగుతూ.
ఆమె చిన్నగా నం్వంది.
“మీకు అభ్యంతరం అయితే తీసేస్తాను” అన్నాడు తిరిగి.
“పర్వాలేదు! సురు తీసుకోండి……నా కోసం మానక్కర్లేదు”అంది అమె నవ్వు మొహంతో.
అమె నవ్వుతుంటే బొట్టల పడ్డ అమె బుగ్గల వేపు చూస్తుండిపోయాడు అతను.
అమె తన వేపు చూడగానే, గబుక్కన తల తిప్పుకున్నాడు.
కొన్ని క్షణాలు తరువాత తనని పరిచయం చేసుకున్నాడు “నా పేరు రావ్! మాది భీమవరం. ఆఫీసు పని బుద ఇక్కడికి వచ్చా ను” “మరి బురు…..?”
“నా పేరు జ్యోతి! టైలరింగ్ నేర్చుకుంటున్నాను. ఇవ్వాళ వద్దనుకుంటూనే వచ్చి, ఇలా వానలో ఇరుక్కుపోయాను”
అమె నిల్చునే వుండటం చూసి “కూర్చోండి” అంటూ సోఫా చూపించాడు.
” ఈ తడిసిన బట్టలతో కూర్చుంటే, ఓం సోఫా తడిసిపోతుంది……”
అతను ఏం చెప్పాలో తెలీక, అలాగే వూరకుండిపోయాడు.
కాని అమె చలికి వణికిపోవటం చూసి “వుండండి
ఇప్పుడే వస్తాను” అంటూ లోపలకి వెళ్ళాడు.
అంటూ లో
తిరిగి వచ్చేటప్పుడు అతని చేతిలో అతని లుంగి వుంది.
“బుకు అభ్యంతరం లేకపోతే ఇది చుట్టుకోండి. నా దగ్గర ఇంకేజు లేదు…… దయ చేసి వద్దనమాకండి. మీరు చలికి వొణికిపోతున్నారు. రు బట్టలు పిండేసి, అరేయ్యండి. వర్షం
తగ్గేలోపుల అణ్వ అరిపోతాయి. అప్పుడు అం కట్టుకోవచ్చు…దయచేసి తీసుకోండి”
అమె అయిష్టంగానే, ఆ లుంగిని తీసుకుని లోపలకి వెళ్ళింది.
పది నిబుషాలు గడిచాయి…..
అమె తన బట్టలు అ రేసుకుని, లుంగి తన వొంటికి చుట్టుకుని వచ్చింది. జడ తీసేసి, వదిలేసిన జుట్టుకు టవల్ చుట్టుకుంది. లుంగి తన చంకలు క్రిందుగా పోనిచ్చి, గుండెల బుద ముడి వేసుకుంది.
ఆ పలచటి లుంగిలో నుండి అమె ఎత్తుపల్లాలు అందంగా కనిపిస్తున్నాయి. అమె సిగ్గుపడుతూ వచ్చి అతని కెదురుగా సోఫాలో కూర్చుంది.
అతను అమె అందాలన్ని కళ్ళతో తాగేస్తూ, మందు కంప్లీట్ చేసేసాడు.
“ఈ వర్షం తగ్గేలా లేదు….” అందామె, జోరుగా పడుతున్న వానను చూస్తూ.
”
.
“టు ఇంట్లో అమ్మా, నాన్న కంగారు పడ్డారా?”
అమె తల వంచుకుని, “లేదు! నాకు తల్లితండ్రులు లేరు. వున్నది నేను, మా అన్నయ్య”
“ఓ! సారి…..మరి టు అన్నయ్య…..?”
దానికి అమె నిర్లప్తంగా నల్వ “వాడా! ఇవ్వన్ని పట్టించుకోడు…..ఎప్పుడూ పేకాట, తాగుడు….. నేను ఎప్పుడు వచ్చాను….ఎక్కడి వెళ్ళాను…అస్సలు ఇవ్వేలు పట్టించుకోడు”
“ఏం చేస్తుంటాడు?”
అమె చెప్పింది.
అమె చెప్పిన కం పెని పేరు ని అతను వులిక్కి పడ్డాడు. అది తమ కం పేనియే.
అమె ఇంకా చెప్పుకిపోతూ వుంది ” ఆ వుద్యోగం కూడా వూడిపోయెదట్టుందంట.
అన్ని వుంటేనే అంతంత మాత్రంగా చూస్తాడు, ఇక ఆ వుద్యోగం వూడిపోతే, ఇక నాకు కష్టాలే! అందుకే బుషన్ కుట్టుకుంటూ బతకుదామని నా కోరిక.”
అతనికి, అమె అన్నయ్య పరమేశం అని అతనికి అర్ధం అయ్యింది. అమె పరిస్థితి కూడా పూర్తిగా అర్ధమయ్యింది.
జాలిగా అమె వంక చూస్తూ “అయితే వర్షం తగ్గిన తరువాతే వెళ్ళండి. నాకేం అభ్యంతరం లేదు” అన్నాడు.
ఆ తరువాత అలా గే మత్తుగా వూగుతూనే, రంగయ్య తన కోసం తెచ్చిన బిర్యాని రెండు ప్లెటుల్లో సర్దుకువచ్చాడు.
అది చూసి అమె నొచ్చుకుంటూ “అయ్యో! అనవసరంగా కుకు ఎందుకండి శ్రమ!” అంది.
“పర్వాలేదు! తీసుకోండి….. ఇందులో శ్రమ ఏముంది… ఇవ్వన్ని నేను ఇప్పుడు కష్టపడి వండలేదు కదా? హొటల్ నుండి తెచ్చినం” అంటూ అమెకో ప్లేటు అందించాడు.
అమె కృతజ్ఞతతో అతని వంక చూస్తూ ప్లేటు అందుకుంది.
అమె బాగా అకలి ద వుండటంతో గబ గబా తినేసింది. ఆ తరువాత అతను వద్దంటున్న ఆ నకుండా అతని ఎంగిలి పళ్ళేంకూడ తీసుకు వెళ్ళి కడిగేసింది.
అ తరువాత ఇద్దరు పిచ్చాపాటి మాట్లాడుకుంటూ కూర్చున్నారు.
అమెలో బెరుకుతనం పోయి, అతనితో ఫ్రీగా మూవ్ అవ్వుతుంది. అతను మాత్రం ఆ లుంగిలో సెక్సీగా కనపడుతున్న అమెను చూస్తూ కోరికలతో రగిలిపోతున్నాడు. కాని ఏ మూలో వున్న చిక్షణ అతన్ని
అపుతుంది. ఆశ్రయం కోసం వచ్చిన ఆడదిని అలా చూస్తావా? అంటూ అతని మనస్సు హెచ్చరిక చేస్తుంటే, అతను వుద్రేకంని ఆణుచుకుంటూ కూర్చున్నాడు.
ఇంతలో హఠాత్తుగా, భయంకరమైన శబ్దాలతో పిడుగులు పడినాయి. అదే సమయంలో కరెంటు కాస్తా పోయింది.
అమె కెవ్వమని కేక పెడ్తూ, అతని పై వాలిపోయింది. గజగజా వణుకుతూ అతన్ని గట్టిగా కౌగిలించుకుంది.
అతను నిరత్తరుడయ్యాడు. అందమైన అమె శరీరం మెతమెత్తగా తగులుతుంటే, అప్రయత్నంగా అమె భుజం మీద చెయ్యి వేసి, నిమురుతూ అమెను సముదాయిస్తూ వున్నాడు. అమె గట్టిగా అతనిని కరుచుకుపోయింది. అమె ఎత్తైన
రొమ్ములు అతని ఛాతి నొక్కుకుపోతున్నాయి. అమె నుండి వస్తున్న పరిణళం అతనిలో తెలియని కోరికలను రగిలించింది. అతను తప్పు అని తెలిసినా కూడా, అమెను మెల్లగా హత్తుకున్నాడు.
ఒక చేత్తో అమె బుగ్గను నిమురుతూ, మర చేత్తో అమె పుపై పోనిచ్చి, తన కేసి హత్తుకున్నాడు. అతని చేతి వేళ్ళకి అమె గుండెల చివర్లు, మెత్తగా రబ్బరు బంతుల్లా తగులుతున్నాయి. అంటి అంటనట్టుగా వాటి మెత్తదనాన్ని పరిక్షిస్తూ వుండిపోయాడు.
ఇంతలో హఠాత్తుగా కరెంటు వచ్చింది. గుప్పమని వెలిగాయి లైట్లు.
అమె కొద్దిగా దూరంగా జరిగింది. తల వంచుకుని కూర్చుంది.
అతని చెయ్యి మాత్రం అమె అపును చుట్టేస్తూ వచ్చి, అమె చంక క్రిందుగా వున్న మెత్తటి వుబ్బును తడుముతూ వుంది…….
అమె ఏమన్నా అభ్యంతరం చెపుతుందేమోనని అమె ముఖంలోకి చూసాడు.
అమె బుగ్గలు సిగ్గుతో ఎర్రబడి వున్నాయి. అమె పెదాలు చిరునవ్వుతో ఇచ్చుకుని వున్నాయి…….
జోరునా వర్షం…. ప్రక్కనే జున్నుముక్క లాంటి పిల్ల…. పిటపిటలాడుతుంది……అందునా పెద్దగా అభ్యంతరం చెప్పటం లేదు………ఇం కేబు కావాలి మగాడికి…..?!
అతని చేయి ఇంక్కాస్త ముందుకు జరిగి, మొత్తం కుడి వక్షాన్ని పట్టేసింది…