అతని చేతికి నిండుగా అబురిపోయింది. మెత మెత్తగా తగులుతున్న ఆ గుండ్రటి రొమ్ముని మెల్లగా అదిమాడు.
అమె కళ్ళు తన్మయత్వంతో మూసుకుపోయాయి.మెల్లగా వెనక్కి వాలిపోయింది. అదే సమయంలో అమె తన చనుదోయికి అడ్డుగా కట్టుకున్న లుంగి, ముడి ండిపోయి అమె వొడిలోకి జారిపోయింది.
అమె అసలే తెలుపు…… అందులోనూ సూర్యుడు చూడని భాగాలేమో…… దబ్బపండు రంగులో చూడముచ్చటగా వున్నాయి అమె ఎదఎత్తులు. యవ్వనం తెచ్చిన నిగారింపుతో మెరిసిపోతూ, అతని కళ్ళని చెదరగొడున్నాయి.
అతను కళ్ళు పెద్దం చేసుకుని వాటి కేసే చూస్తుండిపోయాడు.
అ బింకం, ఆ సొగసు చూసి పెదాలు తడుపుకున్నాడు.
ఆ యవ్వనగిరులు పొగరు చూసి అతను అశ్చర్యపోతూ, తన రెండు చేతులను వాటి మీద చేర్చాడు. చేతికి నిండుగా అణురినాయి. ఇక మెల్లగా పిసకటం ప్రారంభించాడు.
అమె కళ్ళు తెరవ లేదు. అలానే వాలిపోయి వుంది. కాని అతని పనులకు అడ్డు చెప్పటం లేదు.
అతను ఉత్సాహంగా అమె రొమ్ములును పిండేస్తున్నాడు. అమె రొమ్ముల బింకానికి సూచికలగా, బిరు సెక్కి సూటిగా నిక్కబొడుచుకున్న ఆమె నిప్సిని రెండు వేళ్ళతో నలుపుతున్నాడు.
అమె వూపిరి బరువుగా తియ్యటం మొదలు పెట్టింది. క్రింద పెదఁని పళ్ళతో నొక్కి పెట్టి వుంచింది.
అతను కుడి రొమ్మును పిసుకుతూనే, ఎడమ రొమ్ము టుదకు తన నోరును చేర్చాడు. మెల్లగా తన నోటికి పట్టినంత మేర రొమ్ముని కుక్కుకొని చీకటం మొదలు పెట్టాడు. అల్లరిగా కదులుతున్న అతని నాలుక తనలో పులకింతలు పుట్టిస్తుంటే, ఇక అగలేక అతని తలను తోసేసింది. హఠాత్తుగా అమె అలా తోసేయటంతో, ఏం జరిగిందో అర్ధం కాక అమె వంక తెల్లమోహం వేసి చూసాడు.
అమె నవ్వుతూ, తలపు వంక వేలు చూపించింది.
అతనికి (షయం అర్ధం అయ్యి, మెల్లగా లేచి వెళ్ళి తలుపులు దగ్గరకు లాగాడు.
ఇంకా జోరున వర్షం పడుతూనే వుంది…..
అతని వెనక్కి వచ్చేసరికి, జ్యోతి సోఫా ఓద వాలిపోయి వుంది. అమె వూపిరి బరువుగా తీస్తుండటంతో, అచ్చాదన లేని చనుగుబ్బలు పైకి క్రిందకి కదులుతున్నాయి…..లుంగి పైకి తొలగిపోయి, అరటి బోదెల్లా వున్న అమె తొడలు బయటపడ్డాయి. ఓ చిన్న మచ్చ కూడా లేకుండా నున్నగా మెరుస్తూ వున్న అమె తెల్లటి తొడలును చూసి గుటకలు (Dంగుతూ అమె పక్కన చేరాడు అతను.
“ఇలా టకు లొంగిపోతున్నందుకు……మీరు నన్ను చులకన భావంతో చూస్తున్నారా? ” ప్రశ్నించింది అమె.
“ఛా! ఛా!…అలా ఎందుకు అనుకుంటాను…….. ఇదంతా నా అదృష్టం…….. లేకపోతే ఇంత అందగత్తె పొందు నాకు లభించటం ఏబుటి ……. నీలాంటి అప్సరస దొరకటం నిజంగా నా అదృష్టం….. ”
దాంతో తృప్తిపడి జ్యోతి రావుగారిని తన శుదకు లాక్కుంది.
అతను అమె పై వాలిపోయి, అమె రొమ్ములని చీకేస్తూ, ఇంకో చేత్తో పిసికేస్తున్నాడు.
అతని చేష్టలకు అమె చిగురుటాకులా కంపించిపోతు వుంది. అమెలో సన్నటి వణుకు అతను గమనించాడు. అతనికి అర్ధం అయ్యిపోయింది…….ఈమెకు ఈ షయంలో ఎలాంటి అనుభవం లేదని……. లేకపోతే అంతలా ప్రతిస్పందిచదు అమె శరీరం…….వయస్సు తెచ్చిన కోరికలు తీరే దారి లేక, అవకాశం వచ్చింది కాబట్టి తనకి లొంగిపోయింది……తను ఎంత అదృష్టవంతుడు….ఓ కన్య పొందు….తనకి ……ఈ వయస్సులో…..
ఇలా అనుకునేసరికి వుషారు పెరిగిపోయి….అతను చెల రేగిపోయాడు.
అమె శరీరాని ముద్దులతో ముంచెత్తాడు………
రొమ్ముల్ని నలి పేసాడు……. మునిపంటితో సన్నగా గాట్లు పెట్టాడు….
అమె శరీరంలోని అన్ని ప్రదేశాలన్ని తడిమేసాడు……
అమె వెచ్చటి నిట్టూర్పులు ఇడుస్తూ, అతనికి పూర్తిగా సహకరిస్తుంది…
అతను తమ మధ్య అడ్డుగా వున్న లుంగిని లా గేస్తుంటే, సిగ్గుతో అమె అడ్డుకుంది.
“జ్యోతి! ఇప్పుడు సిగెందుకు?…..ఇలా సిగ్గుపడితే…..సుఖం అనుభంంచలేం.!……. ప్లీజ్! నా మాట ( 3 ను…..ఒక్కసారి లేచి నిలబడు….”
“ఏమో బాబు! నాకు సిగ్గేస్తుంది….కనీసం లైటు తీసేయండి..”
“లైటు తీసేస్తే…ఇంకా మజా ఏముంటుంది?….ఈ వొక్కసారికి నా మాట 6 ను…లేచి నిలబడు…నీ అందాలన్ని పూర్తిగా చూడాలని…మహా కోరికగా వుంది…..”
అతను బతిమాలంగా,..బతిమాలంగా….ఎప్పటికో వొప్పుకుంది జ్యో తి.
సిగ్గుపడుతూనే. మెల్లగా లేచి నిలబడింది…అమె నడుంకి చుట్టుకుని వుంది లుంగి..
అది గట్టిగా పట్టుకుని, నునిసిగ్గుతో నువ్వుకుంటూ కళ్ళు మూసేసుకుంది…
అతను మెల్లగా అమెను దగ్గరకి తీసుకుని లుంగిని తప్పించటం మొదలు పెట్టాడు. అది చిక్కుముడులు పడిపోయి ఓ పట్టానా రాలేదు. అతను అసహనంగా దాన్ని ఓ గుంజు గుంజాడు. అది కుప్పలా జారిపోయింది అమె కాళ్ళ వద్దకి…
వెంటనే సిగ్గుతో అమె తన తొడల మధ్య చేతులు అడ్డు పెట్టుకుంది.
అతను మెల్లగా అమె తొడలను నిమిరాడు…
మెత్తటి కండ పట్టి బలిసిపోయి వున్నాయి అమె తొడలు…
మెల్లగా అమెను వెనక్కి తిప్పాడు.
అతను ఏం చూద్దామనూకుంటున్నాడో అర్ధమయ్యి, అమె నవ్వుతూనే వెనక్కి తిరిగింది…….
రెండు ఇత్తడి బిందెలు బోర్లించినట్టున్నాయి అమె పిరుదులు. తెల్లగా, నున్నగా, ఎత్తుగా వున్న ఆ గుండ్రటి కొండలను చూసి అతనికి కసి పెరిగిపోయింది. వాటిని గట్టిగా పిసికాడు……. బలం కొద్ది నలిపేసాడు………తన మొహం వాటి కేసి రుద్దేసుకున్నాడు.