అనైతికం? 1

లోపలకి అడుగు పెట్టిన బాలుకి, వంటింటి నుండి ఎవరివో క్రొత్త వారి మాటలు 9 నిపించాయి. గుమ్మంలో చెప్పులు 0డిచి, ఎవ్వరు వచ్చారబ్బా అనుకుంటూ, తన గదిలోకి వెళ్ళిపోయాడు.
గదిలోకి కూడా వంటింట్లో వండుతున్న పకోడీలు వాసన రావటంతో, ఎవ్వరో తమకు బాగా తెల్సినవాళ్ళే వచ్చారనుకుంటూ, బట్టలు మార్చుకుని బయటకు వచ్చాడు.
పెరట్లోకి వెళ్ళి మొహం, కాళ్ళు చేతులు కడుక్కుని, టవల్ తో తుడుచుకుంటూ, వస్తూ, వస్తూ వంటింట్లోకి తొంగి చూసాడు.
ఎవ్వరో ఆడమనిషి….. ఆటు వేపు తిరిగి అమ్మతో మాట్లాడుతుంది..
ఎక్కడో న్నట్టుంది అమె మాట…
గ్రీన్ కలర్ పంజాబీ డ్రస్సు వేసుకుని వుంది. వేసుకున్న జడ అమె పిరుదులదాక వచ్చింది. అంత బారు జడ చూడగానే బాలుకి అనుమానం వచ్చింది……ఆమె గాయిత్రి కాదు కదా…. అలాగే అనుమానంగా చూస్తూ, వంటింటి గుమ్మం వద్దనే అగిపోయాడు. వాళ్ళిద్దరు కబుర్లులో మునిగిపోయి, బాలుని పట్టించుకోలేదు. అమె స్వరం (9ంటుంటే అమె గాయిత్రే అని బాలుకి బలంగా అనిపిస్తుంది. ఇటు వేపు తిరుగుతుందేమోనని అట్లాగే చూస్తుండిపోయాడు.
అదే నిషంలో ఎందుకో అనుమానం వచ్చి, అమె గుమ్మం వేపు తిరిగింది.
అమె….. గాయిత్రి……….
ఒక్కసారిగా బాలు ముఖం (కసించింది……ఎన్నాళ్ళుకు చూసాడు…. ఆనందంతో అతని మనస్సు చిందులు వేసింది.
గాయిత్రి కూడా బాలుని చూడగానే, ఆనందంతో వుక్కిరిబిక్కిరయిపోయింది.
“ఆంటీ! …. బాలు……” అంది గాయిత్రి.
బాలు వాళ్ళ అమ్మగారు వెనక్కి తిరిగి “నువ్వు ఎప్పుడొచ్చావ్? మేం చూడనేలేదు?”అని ఆడిగింది.
“నేను వచ్చి చాలా సేపు అయ్యింది వచ్చి…. మీరు ఈ లోకంలో వుంటేనా? కబర్లులో మునిగిపోయారు…..”అన్నాడు నవ్వుతూ.
“గాయి……. ఇందాకనే వచ్చింది….. చూసి చాలా రోజులయ్యింది కదా! అందుకే ఆ మాట ఈ మాట చెప్పుకుంటూ, నువ్వు రావటం గమనించనేలేదు…నువ్వు నీ గదిలో కూర్చో… పకోడిలు పంపిస్తాను….”
“ఎలా వున్నావు గాయిత్రి?” ఆడిగాడు బాలు.
“నేను బాగానే వున్నాను……. నువ్వే చిక్కిపోయావు..”
“అబ్బే నేను బాగానే వున్నాను ” అన్నాడు నవ్వుతూ.
బాలు వెనక్కి వచ్చేస్తూ, గాయిత్రికి సైగ చేసాడు ఇటు వచ్చేయమని…ఆమె నవ్వుతూ తల అడ్డంగా వూపింది రానన్నట్టు…….. వేలితో బెదిరించాడు బాలు.
నాలుక బయట పెట్టి వెక్కిరించింది గాయిత్రి… ఇక చేసేదేబు లేక తిట్టుకుంటూ తన గదిలోకి వెళ్ళిపోయాడు.
గాయిత్రి……. తన గాయిత్రి…….ఎన్నాళ్ళయ్యింది అమెను చూసి….. అరు నెలలయ్యింది అమెను చూసి…..కాని సంవత్సరాలు గడిచిపోయినట్టుంది బాలుకి…
బాలు, గాయిత్రి…. ఇద్దరూ చిన్నప్పటనుండి ఫ్రెండ్స్….. చాలా సరదాగా వుండేవారు.. ఇద్దరి ఇళ్ళు పక్కపక్కనే కావటంతో ….ఎప్పుడూ ఇద్దరు కలిసే వుండేవారు… అలా వాళ్ళిద్దరి స్నేహం…చిన్నప్పటినుండి పెరుగుతూ వచ్చి…వాళ్ళు యుక్తవయస్సు వచ్చేసరికి ప్రేమగా మారింది……..వాళ్ళిద్దరి స్నేహం అందరికి తెల్సిందే అవ్వటంతో, వాళ్ళిద్దరు కల్సి తిరగటానికి ఎవ్వరూ పెద్దగా అభ్యంతరం చెప్పేవారు కాదు…
ఇలా సాఫీగా సాగిపోతున్న తరుణంలో, గాయిత్రి వాళ్ళ నాన్నగారు వ్యాపరంలో బాగా దెబ్బ తిన్నారు. అప్పటికే ఇద్దరు కూతుళ్ళు పెళ్ళి చేసి…..వుండటంతో రొటేషన్ ఆగిపోయి చాలా ఇబ్బందలు పడ్డారు వాళ్ళు. ఇక ఆ తరువాత కోలుకోలేదు ఆయన….వ్యాపరం కాస్తా ఆపేసి…చిన్న వుద్యోగం వెతుక్కుని అలాగే కాలం గడపటం ప్రారంభించారు. ఇక ఆ సమయంలో మూడో కూతురైన గాయిత్రి చదువు కూడా చెప్పించలేని స్థితిలో, తన తమ్ముడి ఇంటి దగ్గర పెట్టి చదించటం ప్రారంభించారు. అలా వెళ్ళిన గాయిత్రి మళ్ళి
ఇన్నాళ్ళుకు కనిపించింది.
ఓ పది నిబుషాలు గడిచాక, గాయిత్రి ఓ చేత్తో పకోడి పళ్ళెంతో ఆ గదిలోకి అడుగు పెట్టింది. ఆ సమయంలో బాలు కిటికి దగ్గరుండి బయటకు చూస్తున్నాడు. అమె వచ్చిన అలకిడి 0న్నా కుడా, ననట్టు నటిస్తూ, అలాగే నిలుచుండిపోయాడు.
ఆ పళ్ళెంని టీపాయ్ బుద పెట్టి, చిన్నగా దగ్గింది గాయిత్రి. అయినా బాలు ఇటువేపు తిరగకపోవటంతో నవ్వుకుంటూ వెళ్ళి అతని భుజం టుద చెయ్యి వేసింది గాయిత్రి.
అంతే……అమాంతంగా అమెను తన కౌగిలిలోకి లాక్కుని గట్టిగా హత్తుకున్నాడు బాలు. అమె ( డిపించుకోవటానికి ప్రయత్నిస్తూ “ఏయ్! ఏంటిది?…ఆంటి చూస్తారు…”అని హెచ్చిరించింది.
అతను అవేలు 2నిపించుకోకుండా, తన కౌగిలిలో అమెను నలిపేస్తున్నాడు “ఇందాక రమ్మంటే, పెద్ద ఫోజు ఇస్తున్నావే? ”కోపంగా అడిగాడు బాలు.
అమె కిసుక్కన నల్వ “నేను వెంటనే వచ్చేస్తే, ఆంటికి అనుమానం రాదూ?” అంది.
అమెను ముద్దులతో ముంచెత్తుతూ “ఏలా వున్నావ్ గాయిత్రి?…నేను మాత్రం నువ్వు లేక పోయేసరికి పిచ్చివాణ్ణి అయ్యిపోయాను. ప్రతి నిమిషం…నీ అలోచనలే….”అన్నాడు.
అమె ప్రేమతో అతని కౌగిలితో ఇబుడిపోతూ “నేను అంతే! నిన్ను చూడాలని ఇన్నాళ్ళు తహతహలాడిపోయాను. నిన్ను చూడగానే నాకు ఎక్కడ లేని సంతోషం కలిగింది. నిన్ను వదిలి నేను వుండలేను. ఇక చదువు ఆ పేస్తాను….నేను నీతోనే వుండిపోతాను…..”అంది ఏడుపు గొంతుతో.
అమె పు కుద నిమురుతూ “ఇంకెన్నాళ్ళు? అరు నెలలు…. ఇట్టె గడిచిపోతాయి. నీ చదువు పూర్తి అవుతుంది..నా ప్రాజెక్ట్ వర్క్ పూరి అవుతుంది…. వెంటనే మన పెళ్ళి!” అంటూ వోదార్చాడు.
అమె అలా గే మౌనంగా అతని హత్తుకుని వుండిపోయింది.
అమె మూడ్ మార్చటానికి “మన పెళ్ళికి ఇంకా చాలా టైముంది….. ఈ లోపల ఎడ్వాన్స్ గా ….ఓ చిన్న ….” అంటూ అమె పెదాల వద్దకు తన పెదాలను చేర్చాడు.
వెంటనే, గాయిత్రి అతన్ని నెట్టేస్తూ “ఇలాంటి పాడు పనులు చేస్తే, నేను నీ దగ్గరకి రాను…” అంది కోపంగా.
అతను అమాయకంగా మొహం పెట్టి “పాడు పనా? ఇది పాడు పనా?…..ఒక సారి చేస్తే గదా తెల్పేది….ఇది పాడు పనో, …..మంచి పనో? ఏది అసలు నువ్వు అవకాశం ఇస్తేనా ? వొక్క సారి ట్రై చేద్దాం……ప్లీజ్!” బతిమాలుకున్నాడు.
“అబ్బ! ఆశ……” అని ఏదో అనబోతుంటే, బాలు వాళ్ళ అమ్మగారి పిలుపు ని, నవ్వుకుంటూ వెళ్ళిపోయింది గాయిత్రి.
ఓ వారం రోజులు ఇక్కడే గాయిత్రి వుంటుందని తెల్సి బాలు సంబరపడ్డాడు. తన పనలన్ని మానుకుని ఎప్పుడు ఇంట్లోనే గడిపేస్తున్నాడు. గాయిత్రి కూడా తనకి అవకాశం వచ్చినప్పుడల్లా బాలు ఇంటిలోనే ఎక్కువ సమయం గడపసాగింది. వాళ్ళిద్దరి మధ్య ప్రేమ రెట్టింపయ్యింది. ఒకరిని చూడకుండా ఇంకొకరు వుండలేకపోతున్నారు.
ఇంకో రెండు రోజుల్లో గాయితి వెళ్ళిపోతుందనగా, బాలు పుట్టినరోజు వచ్చింది.
ఆ రోజు గాయిత్రి హడావుడి అంతా, ఇంతా కాదు. అతినితో పాటు తన కూడా కొత్త బట్టలు కట్టుకుంది. ఎప్పుడు పంజాబి డ్రస్సులో వుండే అమె తొలిసారిగా లంగా, వోణిలతో కనపడేసరికి బాలుకి నోట మాట రాలేదు.
అమె వంక అలాగే చూస్తుండిపోయాడు.
అతని కళ్ళకి, గాయిత్రి దేవకన్యలా కనపడుతుంది.
విశాలమైన నేత్రాలు.
సన్నని ముక్కు.
నునుపైన చెక్కిళ్ళు.
ఎర్రని పెదాలు.
తెల్లటి కోల ముఖంతో చూడగానే ఆకర్షించే అందం గాయిత్రిది.
తొలిసారిగా వోణిలో చూడటం మూలానా, అమె వక్ష స్థలం మరింత వున్నతంగా కనిపిస్తుంది. అంత వరకు కనపడని ఆ సన్నటి నడుం, పచ్చగా మెరుస్తూ అతన్ని వూరిస్తూవుంది. ఆ అందమైన నడుం, అమె చాతిబరువుకి మరింత సన్నబడినట్లుగా వుంది. దానికి పూర్తిగా విరుద్దంగా, అమె జఘన భాగం ( శాలంగా మారిపోయింది.
మొత్తానికి అమె అందాలని చూడటానికి అతని రెండు కళ్ళు సరిపోవటం లేదు. నోరు తెరుచుకుని అలాగే చూస్తుండిపోయాడు.
అమె అతని ముఖం ముందు చిటికెలు వేస్తూ “మహానుభావా! ఏ లోకానా వున్నావ్” అంది పరిహాసంగా.
అమె వంక అలాగే తమకంగా చూస్తూ “మైగాడ్! నీలో ఇన్ని అందాలు వున్నాయని
ఇప్పుడే తెల్సింది. నిన్ను చూస్తూ ఇలాగే వుండిపోతాను.” అన్నాడు.
అమె సిగ్గుపడిపోతూ “అలా చూడమాకాబ్బ! నాకు సిగ్గేస్తుంది.” అంది.
సిగ్గుతో మరింత పెరిగిన గాయిత్రి అందాన్ని మురి పెంగా చూసుకుంటూ అమెను సబుపించాడు బాలు. అమె చుబకం క్రింద చేయి పెట్టి పైకి లేపాడు. అమె చూపులు అతని చూపులుతో పెనవేసుకున్నాయి. అసలే అమెం పెద్ద కళ్ళు. ఈ సమయంలో అఁ మరింత విశాలమై అతని మనస్సును గిలిగింతలు పెట్టినాయి.
బాలు అమెను మెల్లగా దగ్గరికి తీసుకుని తన గుండెల కేసి హత్తుకున్నాడు.
అమె గువ్వలా అతని కౌగిలిలో వొదిగిపోయింది.
అమె అపుని చుట్టేసిన అతని చేతులు మరింత బిగుసుకున్నాయి. గాలి కూడా చొరబడనంతగా వారిద్దరు బిగి కౌగిలిలో మునిగిపోయారు. ఆత్మీయతతో వచ్చిన వెచ్చదనం ఇద్దరిని అలుముకుంది. ఇద్దరు ఏదో ట్రాన్స్ లో వున్నట్టు మవునంగా వుండిపోయారు. ముందుగా తేరుకున్న గాయిత్రి మెల్లగా తల పై కెత్తి, నవ్వుతూ బాలు వంక చూసింది. చ్చుకున్న అమె ఎర్రటి పెదాల టుదకు తన పెదాలు చేర్చాడు బాలు.
మెదట కొద్దిగా తటపటాయించినా, తరువాత ఏమని అనుకుందో ఏమో గాని, గాయిత్రి ఏమాత్రం ఎదురు చెప్పకుండా అతనికి పెదవుల్ని అందించింది.
అతను వచ్చిన అవకాశాన్ని వదులుకోవటం ఇష్టం లేదన్నట్లుగా రాజృంభించాడు. అమె పెదాలను ఘాడంగా చుంభిస్తూ, అమె అధారమృతాన్ని జుర్రుకుంటున్నాడు. కొద్దిగా (చ్చుకున్న అమె పెదాలమధ్యగా తన నాలుకను జొనిపి, అమె నాలుకను పలకరించటం ప్రారంభించాడు. ఇతని చేష్టలకి అమె మత్తుగా మూల్గుతూ అతనితో సహకరిస్తుంది. వూపిరి తీయటం మరిచిపోయి, ఇద్దరు వొకరి నాలుకను ఇంకొకరు పెనవేసుకుంటూ, అత్రంగా ఇంకొకరి ఎంగిలిని జుర్రేసుకుంటున్నారు…….. అతని చేతులు మెల్లగా క్రిందకు జరగటం మెదలు పెట్టాయి.
ఇక దాంతో గాయిత్రి హఠాత్తుగా బాలును నెట్టేసి, దూరంగా జరిగింది.
అయాసంతో రొప్పుతూ, అతని వంక చూసి కిసుక్కన నగ్వింది.
“ఏంటి ? అబ్బాయిగారు ఎడ్వాన్స్ అవ్వుతున్నారు ? పెళ్ళి తరువా తే…. ఇవ్వన్ని ”
“ప్లీజ్!…. ప్లీజ్……
గాయిత్రి…… ఈ వొక్కసారికి నా మాట 3 ను……..వొక్కసారి”
“అదే ప్రమాదం! ఆ వొక్కసారే నా కొంప ముంచుతుంది…ఇక నేను వెళతాను బాబు! నువ్వు మరీ రెచ్చిపోతున్నావ్”
“ప్రమాదమా?…..అంటే…నీకు నాణుద నమ్మకం లేదా?” కోపంగా అడిగాడు బాలు.
“నీ గుద నమ్మకం లేక కాదు……నా పుద నాకు నమ్మకం లేక!…ఇంకొద్ది క్షణాలు ఇలానే వుంటే……. నేను అదుపు తప్పిపోతాను……..జరిగరానిది ఏదన్నా జరిగితే….అమ్మో!” అంది గాయిత్రి గుండెల మీద చేతులు వేసుకుంటు.
“ఆ…ఏమవుతుంది……….ఎప్పటి కైన మనం మొగుడు పెళ్ళాలం కావల్సిందే……. అప్పుడు ఎలాగో ఈ కార్యక్రమం రోజు వుండేదే…..ఏదో కాస్త ముందుగా ఆ రుచి చూద్దామని……అంతే!…అయినా ఇవ్వాళ నాపుట్టినరోజు… నీకు నాటుద నిజంగా ప్రేమే వుంటే, నేను ఏది అడిగినా నువ్వు కాదనుకూడదు.” మెలిక పెట్టాడు బాలు.
అతని మాటల్లోని నిజాయితిని అర్ధం చేసుకున్న గాయిత్రి, తలవంచుకుని మెల్లగా “ఇప్పుడు ఎవరన్నా వస్తారు……. కా సేపాగి టు అమ్మగారు నిద్రపోయే టైమ్ లో వస్తాను. ఇక అప్పుడు నీ ఇష్టం!” అంది.
దాంతో బాలు ముఖం వొక్కసారిగా గుప్పుమంది. ఆనందంతో వూగిపోతూ, అమెను కౌగిలిలోకి లాక్కుని , ముద్దులతో ముంచెత్తుతూ “థాంక్యూ! గాయిత్రి…….” అంటూ అమెను ఉక్కిరిబిక్కిరి చేసేసాడు.
అమె అతని నుండి సుతారంగా (డిపించుకుంటూ ” ఇప్పుడే ఎందుకు… అంతా అయ్యిన తరువాత చెబుదువు గాని…” అంటూ చిలిపిగా కన్ను గీటింది.
గాయిత్రి బయటకు వెళ్ళిపోయింది…….బాలు అలాగే నిలబడిపోయాడు…..జరిగిందంతా కలలా వుంది అతనికి…… గాయిత్రి అంత త్వరగా ఒప్పుకుంటుందని అనుకోలేదు……
అమె అలా ఒప్పుకునేసరికి అతని ఏం చెయ్యాలో తెలీటం లేదు…..అనందంతో వుక్కిరిబిక్కిరి అవుతున్నాడు………
::::
గాయిత్రి చప్పుడు చేయకుండా బాలు గదిలోకి అడుగు పెట్టింది.
అమె కోసమే ఎదురు చూస్తున్న బాలు, వెంటనే తలుపులు వేసేసాడు. కిటికి తలుపులన్ని మూసేసాడు.
ఈ హడావుడు చూసి, చిన్నగా నవ్వుతున్న గాయిత్రిని సమీపించి, అమాంతంగా అమెను తన కౌగిలిలోకి లాక్కున్నాడు. అమె అతినిని హత్తుకుంటూ “త్వరగా పంపించేయాలి….మళ్ళా ఎవరన్నా చూసారంటే……నా పరువు పోతుంది..”అంది.
కాని అతనికి ఇవ్వేలు 10నపించటం లేదు. ఎదురుగా వున్న అందాలు అతనిని పిచ్చివాణ్ణి చేస్తున్నాయి. మెదట దేనితో మొదలు పెట్టాలో తేల్చుకోలేక తికమకపడుతున్నాడు.
అమెను మంచం వద్దకు నడిపించుకుంటూ వెళ్ళాడు.
అమెను కూర్చోబెట్టి, తనూ ప్రక్కనే కూర్చుని అమె పెదాలను అందుకున్నాడు. గాయిత్రి వెచ్చటి నిట్టూర్పులు ఏడుస్తూ అతనిని ఆలింగనం చేసుకుంది. అతడు అమె నోట్లో తన నాలుకను పోనిస్తూ, మెల్లగా తన చేయిని అమె గుండెల బుదకు పోనిచ్చాడు.