శిరీష్ ఆమె వక్షోజాలను పిసుకుతూ నిపల్స్ ని గట్టిగా పట్టి లాగాడు. తను కూడా అతని నిపల్స్ చుట్టూ సున్నాలు చుట్టింది. మెల్లగా ఇద్దరిలో ఉద్రేకం పెరిగి తారాస్థాయికి చేరుకుంది. శిరీష్ బండి వేగం పుంజుకుని ఆమెలోకి డ్రిల్లింగ్ మొదలెట్టింది… నేహా కూడా తన ఇంజినాయిల్ ను కుమ్మరించి శిరీష్ పిస్టన్ మరింత వేగముగా కదిలేలా చేసింది. కాసేపటికి నేహా శిరీష్ భుజాల్ని బిగించి పట్టుకొని గట్టిగా మూల్గుతూ తన భావప్రాప్తిని చేరుకుంది…. శిరీష్ కూడా తన దాన్ని బయటకు తీసి ఆమె పొట్టమీద తన వేడి రసాల్ని కార్చేశాడు. మొత్తానికి తన దురద తీరిపోవడంతో నేహా తృప్తిగా మూల్గి నేలమీద చేరబడిపోయింది.
అటు కవితని అజయ్ పోట్లు వేస్తుంటే అతని వృషణాలు ఆమె చీలికకి తగిలి తను అనిర్వచనీయమైన ఆనందాన్ని పొందుతూ తన పిరుదులకు కల్గిన నొప్పిని మరచిపోసాగింది. ఇటుపక్క శిరీష్ నేహాని పైకి లేపి కార్ మీద బోర్లా పడుకోబెట్టాడు. ఇప్పుడామె పిరుదులు అతనివైపు పొడుచుకుని వున్నాయ్… శిరీష్ ఒక వేలును నేహా యోనిలోకి తోసి దానినుండి కారుతున్న రసాల్ని ఆమె పిరుదులకి పట్టిస్తూ నెమ్మదిగా ఒక వేలును అందులోకి తోసాడు…. నేహా నొప్పితో మెలికలు తిరిగింది.. కానీ, అతన్ని ఆపలేదు… శిరీష్ రెండు చేతులతో నేహా పిరుదులను పట్టుకుని కాస్త పైకెత్తి వెనకనుంచి తన బాణాన్ని ఆమె కన్నానికి గురి చూడసాగాడు. నేహా తన వూపిరిని బిగపెట్టి టెన్షన్ గా ఎదురుచూస్తూవుంది. అయితే, శిరీష్ తన ఆయుధాన్ని తిన్నగా ఆమె పువ్వులోకి తోసాడు. ముందుగానే అది జిగటగా ఉండటంతో అతని మగతనం సమ్మగా ఆమెలోకి దూరిపోయింది. శిరీష్ ఇలా వెనకనించి తనలో ప్రవేశించడం నేహాకి ఓ కొత్త అనుభూతిని కల్గించింది…. అతీతమైన సుఖాన్ని చక్కగా వొంటికి పట్టించుకుంటూ, ‘స్స్…స్స్…స్సార్…. మ్మ్… చ్..చాలా… బాగుంద్..ది…స్..సార్‘ అని నేహా తీయగా మూల్గింది. ఇక అజయ్ మళ్ళీ కవితని ముందుకు తిప్పి మరలా ఆమె పువ్వులోకి తన దబ్బలాన్ని గుచ్చాడు. కవితకి ముందూ వెనకా కందిపోయి రక్తం కారుతోంది… అయినా టఫ్ అదేం లక్ష్యపెట్టక ఆమె బొక్కలమీద తన దండయాత్రని కొనసాగిస్తున్నాడు. అటు కవిత… ఇటు నేహా… శృంగారసాగరంలో పూర్తిగా మునిగితేలుతున్నారు. కొద్దిసేపటికి ఇద్దరూ చరమాంకానికి చేరుకుని గట్టిగా రొప్పుతూ మరోసారి తమ భావప్రాప్తిని కొంచెం అటుఇటుగా చేరుకున్నారు. నేహా కన్నా కవిత ఎక్కువగా అలసిపోయినట్టుగా కనిపించింది… హ్మ్… సహజమే కదా! భారంగా వూపిరితీస్తూ నేలని కఱుచుకుపోయారిద్దరూ…! అజయ్ కవితని జుట్టుపట్టుకుని లేపి తన వీర్యాన్ని ఆమె గొంతులో పోశాడు… ఆమె అదంతా త్రాగి మళ్ళీ నేలమీద చతికిలపడిపోయింది.
“అరే… గ్లూకోజు తాగికూడా అలా పడిపోయావేఁ డార్లింగ్!” అంటూ అజయ్ శిరీష్ వైపు తిరిగి, “గురూ… ఇప్పుడు నువ్వు దీనితో… నేను దానితో… సరేనా..!” అన్నాడు నేహాని కసిగా చూస్తూ…
శిరీష్ నేహా వంక చూసాడు. నేహా అతని చెయ్యి పట్టుకొని భయం భయంగా అజయ్ ని చూస్తోంది..! చూడబోతే తనకి ఇష్టం లేనట్టుంది. దాంతో శిరీష్, “ఇప్పుడు కాదు టఫ్… తర్వాత చూద్దాంలేఁ… ఇప్పటికే చాలా ఆలస్యమైపోయింది!” అన్నాడు.
“కానీ.. గురో—”
శిరీష్ మాటమారుస్తూ, “అన్నట్టూ… మరోమాట… తినని(కవితని చూపిస్తూ) కాకినాడలో తన వదినగారి ఇంట్లో దిగబెట్టు… అవునూ… నువ్వు కాకినాడకే వెళ్తున్నావుగా… ఇప్పుడు…!” అన్నాడు.
“ముందు అడగాల్సింది చివరన అడిగావ్, గురూ… అయినా, నువ్వు చెప్పాక నేను చెయ్యకుండా ఉంటానా… చెప్పు! అలాగే దింపుతా—”
అప్పుడే కవిత లేచి శిరీష్ తో, “సార్… మీరు నాకు ఇంకా ‘దింపలేదు‘ మరి…!” అంది, తన సెక్సీ టోన్ లో…
అజయ్ గట్టిగా నవ్వుతూ… “దీనికి దూల బాగానే ఉంది గురూ…!” అని శిరీష్ తో అని కవితవైపు పిరుదులను బలంగా చరిచి, “నేను దింపుతాను… పదవే… లం.. నిన్ను…!” అంటూ తన పేంట్ వేస్కున్నాడు.
అందరూ బట్టలు వేస్కున్నాక అజయ్ నేహా దగ్గరికి పోయి ఆమె పిర్రలని గట్టిగా గిల్లి, “నిన్ను మళ్ళీ ఓ చూపు చూస్తానేఁ…!” అనేసి కవితతో వెళ్ళిపోయాడు.
శిరీష్ నేహాని తీసుకెళ్ళి మళ్ళీ ఆ గుడి దగ్గర దింపేసి ఇంటికి బయల్దేరాడు.
★★★
అక్కడ లత లోలోన కుమిలిపోతోంది… ‘శిరీష్ తెలిసి తెలిసి నన్ను ఓడించాడు.. తనని! అసలు తనకేం తక్కువ..! పోనీ, చేసిందానికి కనీసం సంజాయిషీ అయినా ఇవ్వకుండా ముఖం చాటేశాడు. హుఁ… నేను తనని ఎంతలా ప్రేమిస్తున్నానో తనకి తెలీదా..? లేక నామీద అతనికి ప్రేమ తగ్గిపోయిందా…? ఒకవేళ వాణీ మీద మోజు పెంచుకున్నారా..? పొద్దున్న కూడా “వాణీ రాలేదేంటి నీతో?” అని అడిగారు. హ్మ్… అవును… తనని ప్రేమిస్తూ నాతో ఆడుకుంటున్నారు…‘ అనుకుంటూ తను ఏడ్వసాగింది. ఈ అలోచనలతో లతకి తలనొప్పి మొదలైంది.
అప్పుడే గేట్ చప్పుడవడంతో తలెత్తి అటువైపు చూసింది. బుర్ఖాలో ఒక అమ్మాయి వచ్చింది. తనెవరో లతకు బాగా తెలుసు.
ఆమె పేరు నాస్మిన్. లత తర్వాత ఆ వూర్లోని కుర్రాళ్ళ చూపును తనవైపు తిప్పుకోగల అందం ఆమె సొంతం.(వాణీ ఇంకా ఆ వూరివాళ్ళ దృష్టిలో చిన్నపిల్లనే!) సాధారణంగా ముస్లిం అమ్మాయిలు చాలా అందంగా ఉంటారు (కాదంటారా..!) నాస్మిన్ అందుకు మినహాయింపు ఏమీ కాదు! ఏయే పదార్ధాలు ఎక్కడెక్కడ ఎంత పాళ్ళలో వుండాలో అలా వున్నాయి తనకి..! సిమ్లా యాపిల్ లా ధగధగా మెరిసిపోయే మేని ఛాయ కలిగినా, ఎప్పుడూ నల్లని మేఘంలాంటి భూర్ఖాతో దాన్ని కప్పేసివుంచుతుంది. ఆమె చదివేది తొమ్మిదో తరగతే అయినా తను లత కంటే ఒక సంవత్సరం పెద్దది కావడంతో లత ఆమెని మర్యాదగా ‘అక్కా‘ అని సంబోధిస్తుంది. నాస్మిన్ మాత్రం బయటకి నవ్వుతూ మాట్లాడినా లత తన అందగత్తె కిరీటాన్ని లాగేసుకుంది అని లోలోన ఎప్పుడూ ఈర్ష్యపడుతూవుంటుంది.
లత నాస్మిన్ దగ్గరికి వచ్చి, “అక్కా… ఎంటి ఇలా వచ్చావ్?” అని అడిగింది. వాణీ కూడా లత వెంట బయటకి వచ్చింది.
“ఆ..హ..లతా.. సార్ వున్నారా..అనీ?”
“లేరు… ఏఁ… ఏంటీ విషయం..?”
“అ…. కుచ్ ఖాస్ బాత్ నై… ఊర్కే సార్ ని చూద్దామనీ..” అంటూ నీలిగింది.
లతకి ఒళ్ళు మండిపోయింది.
‘అసలే తనకూ శిరీష్ కి మధ్య వాణీ మేకులా తయ్యారయ్యిందని బాధపడుతుంటే ఇప్పుడు ఈవిడగారొచ్చి సార్ ని ఊర్కే చూడటానికి వచ్చానంటోంది‘ అని మనసులో అనుకుని అదే కోపంలో నాస్మిన్ తో, “ఏఁ.. స్కూల్లో చూస్తూ వున్నది సరిపోలేదా… ఇంటికొచ్చి కూడా చూడటానికి సార్ ఏమైనా—” అని అంటుండగా శిరీష్ కార్ అప్పుడే వచ్చి ఆగింది. లత ఒక్కసారిగా మాట్లాడ్డం ఆపేసింది.
శిరీష్ కార్ దిగి లోపలికొచ్చి వాళ్ళ వైపు కనీసం చూడకుండా మేడెక్కబోయాడు.
కానీ, నాస్మిన్—
“సార్…!” అని పిలిచింది.
శిరీష్ ఆగి వెనక్కి తిరిగి ఆమెను చూసి, “ఓహ్.. నాస్మిన్…! నువ్వేంటి ఇలా…?” అన్నాడు. స్కూల్లోని అందమైన అమ్మాయిల పేర్లన్నీ అతని మెదడులో ఎప్పుడో నిక్షిప్తమైపోయాయి.
“సార్…. మీతో పర్సనల్ గా ఒక ముఖ్యమైన విషయం గురించి మాట్లాడాలీ… అందుకే—” అంటూ లత వైపు చూసింది.
శిరీష్ కూడా ఓరకంట లతని గమనిస్తున్నాడు. ఆమె ముఖం చూస్తే ఇంకా కోపం తగ్గలేదని అతనికి అన్పించింది. ఆమె ముందు నిలవడం అతనికి ఎందుకో ఇబ్బందిగా అనిపించి, “సరే… పైకి రా…!” అని నాస్మిన్ తో అని మెట్లెక్కేసాడు.
నాస్మిన్ ఓసారి లతావాణీలని చూసి వడివడిగా మెట్లెక్కింది.
తను అడిగినప్పుడు ‘ఊర్కే..‘ అని చెప్పి ఇప్పుడు శిరీష్ తో పర్సనల్ గా మాట్లాడాల్సిన ఆ ముఖ్యమైన విషయం అన్నాదేంటీ..? అని లతకి అనుమానమొచ్చింది.
మెల్లగా తను ఇంకా వాణీ మేడెక్కారు. కిటికీ దగ్గర జాగ్రత్తగా నక్కి లోపల వారి మాటలను శ్రద్ధగా వినసాగారు.
శిరీష్ తన మంచం మీద కూర్చుని నాస్మిన్ వైపు చూసి, “చెప్పు… ఏదో ముఖ్యమైన విషయం అన్నావ్… ఏంటి?” అని అడిగాడు.
“సార్… నేను చూస్..సాను… మిమ్మల్ని… ఆ రోజున—”
“ఏ రోజున…” అని అనుమానంగా అడిగాడు శిరీష్.
నాస్మిన్ చిన్నగా నవ్వుతూ, “అదే…. సార్… ఆ రోజున.. మిమ్మల్ని… లే..బ్..లో చూ…సా..ను… సార్, స..రి…త…తో…” ఆంటూ ఒక్కో అక్షరాన్నీ దీర్ఘంతీస్తూ పలికింది.
శిరీష్ మంచం మీదనుంచి టక్కున లేచి నిలబడ్డాడు.