నాస్మినే మళ్ళా, “దీప్తి కూడా వుంది అప్పుడు… ఇద్దరూ మీ ముందు నగ్నంగా నిలబడివున్నారు… అప్పుడు మీ మాటలు అన్నీ విన్నాను… ఆ తర్వాత మీరూ వాళ్ళతో ఏమేం చేసారో అంతా చూసాను సార్…!” అని నవ్వుతూ చెప్పింది.
తన కాలికింద భూమి కదిలినట్టుగా అనిపించింది శిరీష్ కి. బయట ఆ మాటలు వింటున్న లతకి తల తిరిగినట్టయింది… కానీ, అదంతా అబద్ధమని తన మనసు చెప్తుండగా శిరీష్, “నువ్వు చూసింది అప్పుడే అందరికీ చెప్పకుండా ఇప్పుడొచ్చి నాకు చెప్తున్నావంటే… నీకు నా నుండి ఏదో కావాలి… ఏంటది?” అని నాస్మిన్ ని అడిగాడు.
అప్పుడే గది బయటనుండి “అక్కా…!” అని వాణీ అరుపు వినిపించింది శిరీష్ కి. వెంటనే బయటకొచ్చి చూసాడు.
లత స్పృహ తప్పి పడిపోయివుంది. వాణీ తన పక్కన కూర్చుని, “అక్కా… అక్కా… లేఁ… అక్కా….” అంటూ ఏడుస్తోంది.
లత ఇందాకట్నుంచీ చాటుగా తమ మాటలు వింటోందని శిరీష్ కి అర్ధమైంది. నాస్మిన్ కూడా కాస్త కంగారుపడింది. అసలుకైతే తను శిరీష్ ని బ్లాక్మైల్ చేసి తన పబ్బం గడుపుకుందామని వచ్చింది. కానీ, జరిగిన పరిణామానికి భయపడి కంగారుగా అక్కడినుంచి వెళ్ళిపోయింది.
శిరీష్ లతని రూమ్లోకి తీసుకుపోయి మంచం మీద పడుకోబెట్టాడు.
వాణీ వెక్కివెక్కి ఏడుస్తూ శిరీష్ చెయ్యి పట్టుకుని, “సార్… మీరు అక్కనే ప్రేమించండి… అక్కనే పెళ్ళిచేస్కోండీ… ఇంకా.. నాతో కూడా ఆడొద్దు… అక్కతోనే ఆడుకోండీ… ఇంకెవరితోనైనా ఆడితే అక్క తట్టుకోలేదు… చచ్చిపోతుంది… ప్లీజ్ సార్..!!” అంది.
తర్వాత తన అక్క బుగ్గలను పట్టుకుని గట్టిగా ఊపింది. తన అక్క ఎంతకూ లెగకపోవడంతో బాధతో శిరీష్ భుజమ్మీద తలపెట్టి ఏడ్వసాగింది. శిరీష్ టేబుల్ మీదున్న వాటర్ బాటల్ ని తీసుకొని అందులోని నీళ్ళను లత ముఖమ్మీద చల్లి తన చేత్తో ఆమె ముఖాన్ని పామాడు… కాసేపటికి లత నెమ్మదిగా కళ్ళు తెరచింది. వాణీ శిరీష్ భుజమ్మీద వాల్చిన తన తలని ఎత్తి ఆనందంగా తన అక్కని చూసింది. లత కళ్ళలో మళ్ళా నీళ్లు చేరాయి. శిరీష్ లత దగ్గరికి వెళ్ళి ఆమె తలని మెల్లగా నిమిరాడు.
లత శిరీష్ ని చూసి బొంగురు గొంతుతో, “నువ్వు…ఎందుకిలా… చేసావు… శిరీష్…!?” అని అడిగింది.
ఆ ప్రశ్నకి ఒక్కసారిగా ఒళ్ళంతా జలదరించినట్లయ్యింది శిరీష్ కి… ఎందుకంటే, సరిగ్గా పదమూడేళ్ళ క్రితం శిరీషని,
“నువ్వు…ఎందుకిలా… చేసావు… శిరీష…!?” అని తను కూడా ఇలాగే అడిగాడు.
చాలాకాలం తర్వాత అతని పాషాణ హృదయం ద్రవించడం మొదలెట్టింది. వెంటనే లతని తన గుండెలకి హత్తుకున్నాడు. లతకి అతని వెచ్చని కౌగిలిలో స్వాంతన లభించింది. శిరీష్ కి అప్పుడు అంజలి చెప్పిన ‘క్షోభ‘ అంటే ఏమిటో అర్ధమైంది… గతంలో శిరీష వల్ల తనకి కలిగిన ఆ క్షోభే ఇప్పుడు తన వల్ల లతకి కలిగింది… ఇప్పుడు శిరీష్ ఏం చేయాలో ఒక నిశ్చయానికి వచ్చాడు. అప్పుడే తన ఫోన్ రింగవ్వడంతో శిరీష్ లేచి బయటకి వచ్చి చూశాడు. అజయ్ కాల్ చేస్తున్నాడు… ఎత్తగానే, “గురో… ఇక్కడో కొత్త పిట్ట దొరికింది… త్వరగా వచ్చేయ్…!” అన్నాడు.
శిరీష్, “లేదు టఫ్… నాకు నా జీవిత గమ్యం దొరికింది. నా ఆశాలత… ఆమె తప్ప ఇంకెవ్వరూ నాకొద్దు…!” అనేసి ఫోన్ పెట్టేశాడు.
కిటికీలోంచి వాణీ అతని మాటలని విన్నది.
★★★
ఆ రోజు దీపావళి… ఊరంతా దీపకాంతులతో వెలిగిపోతున్నది… కానీ, ఆ అక్కాచెల్లెల్ల మొహాలు మాత్రం కాంతివిహీనంగా వున్నాయి. ఇంత జరిగినా లత శిరీష్ ని క్షమించడానికి సిద్ధంగా వుంది… కానీ, ఆ రోజునుండీ వారిద్దరి మధ్యన మాటలు కరువయ్యాయి… శిరీష్ ఆమెతో తన మదిలో మాటని ఇంకా చెప్పలేదు… వాణీకి తెలిసినా తను కూడా బయటపడలేదు. తను కూడా శిరీష్ చెప్తాడని ఎదురుచూస్తోంది.
“ఏంటర్రా… పండగపూట కూడా అలా మొహాలు వేలాడేసుకున్నారూ…? వెళ్ళి తయారవ్వండీ!” అంటూ నిర్మల వాళ్ళని గసిరింది. ఇద్దరూ అస్సలు కదల్లేదు.
“చూడండీ… మీరిలాగే వున్నారంటే పైకెళ్ళి మీ మాస్టారుగారితో మీకు పనిష్మెంటు ఇమ్మని చెప్పేస్తాను,” అంది నిర్మల సీరియస్‌గా మొహం పెట్టి…
ధర్మారావు నవ్వుతూ, “ఆ… ఇదిగో ఇప్పుడే నేను మేడమీదకి పోయి చెప్తానుండు, నిర్మలా…” అని, “ఎలాగూ సర్పంచుగారి మనవరాలి సంబంధం విషయమై మాస్టారుగారితో మాట్లాడాలి కూడా…” అన్నాడు.
లత వెంటనే లేచి, “సంబంధం.. ఏంటీ… బాబాయ్..?” అని అడిగింది.
“ఏం లేదమ్మా… సర్పంచుగారి మనుమరాలు సరిత లేదూ… తనని మన మాస్టారుగారికి ఇద్దామని అడిగారమ్మా… అతనికి ఇష్టం వుందో లేదో అనీ నన్ను కనుక్కురమ్మన్నారు… తను చిన్న పిల్లే అనుకో… అయినా, అదేమీ మామూలు సంబంధం కాదుగా… జమీందారీ కుటుంబం… ఊఁ అంటే చాలు అతనిమీద కనకవర్షం కురిపించేస్తారు…!” అన్నాడు.
లతకు గుండెలో కలుక్కుమన్నది… “ఒకవేళ… శిరీష్ సరితని ఇష్టపడ్డారా..!‘ అని మనసులో అనుకుని, “ఉండండి బాబాయ్… నేఁ పిలుచుకొస్తాను…” అంటూ మేడమీదకి పరుగుతీసింది… వెనకెనకే వాణీ!
తలుపుని దభేలుమని తెరచి లోపలికి వెళ్ళి, శిరీష్ తో, “మీకు ఆ సరితంటే అంత ఇష్టమున్నప్పుడు నా జీవితంతో ఎందుకు ఆడుకున్నారు….? ఇప్పుడు మీరు సమాధానం చెప్పక తప్పదు… ఇంకా మౌనంగా ఉండటానికి ప్రయత్నించకండి…!” అని గద్గద స్వరంతో అడిగింది.
శిరీష్ ఏమైందన్నట్టుగా చూసాడు.
“సర్పంచుగారు మీకు సరితని ఇస్తారంటా… చేస్కోండి.. తననే పెళ్ళి చేస్కోండి… కనకవర్షంలో తడిపేస్తారు మిమ్మల్ని!” అంది కళ్ళలో నీళ్ళతో…
“సార్… మిమ్మల్ని నాన్నగారు పిలుచుకురమ్మన్నారు…” అంది వాణీ మెల్లగా.
శిరీష్ వాణీ ఇంకా లత చేతులని పట్టుకుని కిందకి వెళ్ళాడు. లత తన చేతిని విడిపించుకోడానికి ప్రయత్నించింది, కానీ కుదరలేదు.
కిందకెళ్ళాక ధర్మారావుతో, “ఏంటండీ పిలిచారంటా…!” అని అన్నాడు లతావాణీల చేతుల్ని వదిలేస్తూ…
“ఆ…. బాబూ… సర్పంచుగారి మనుమరాలు సరితని మీకు ఇద్దామని—”
శిరీష్ మధ్యలో కల్పించుకుని, “ధర్మారావుగారు… నేను ఆశాలతని పెళ్ళి చేసుకుందామనుకుంటున్నాను… అది మీకు ఇష్టమున్నా లేకపోయినా సరే. నేను తననే పెళ్ళి చేస్కుంటాను!” అన్నాడు.
ధర్మారావు ఆశ్చర్యంతో లత వైపు చూసాడు. ఆమె ముఖంలో మళ్ళీ కాంతులు విరజిమ్మాయి. అతను వెంటనేఆనందంతో శిరీష్ చేతులు పట్టుకుని, “మీలాంటివారు దొరకడం నిజంగా మా లత అదృష్టం బాబు…!” అన్నాడు.
లత సిగ్గుపడి లోపలికి తుర్రుమంది… వాణీ తన అక్కని వెంబడించింది; తన అక్క సంతోషాన్ని తన కళ్ళనిండుగా నింపుకోవాలనీ….!
★★★
ఎట్టకేలకు శిరీష్ రంధ్రాన్వేషణకు తెరపడింది… అతని జీవితంలో మళ్ళీ ఆనందం వెల్లివిరిసింది… ఆరోజున వారంతా సంతోషంగా దీపావళిని జరుపుకున్నారు.
అలా రెండు నెలలు గడిచాక (లత మేజర్ అయ్యాక) ఓ శుభముహుర్తాన శిరీష్, ఆశాలతల వివాహం ఘనంగా జరిగింది… తరవాత శిరీష్ రాజమండ్రిలోని ఒక బాయ్స్ స్కూల్ కి బదిలీ చేయించుకుని మ్యూచ్యువల్ ట్రాన్సఫర్ కింద అక్కడున్న తన ఫ్రెండుని ఈ ఊరికి రప్పించాడు. అతను శిరీష్ కంటే ఘటికుడు అనుకోండీ…!
శిరీష్ తో పాటు అతని శ్రీమతి లత కూడా రాజమండ్రి బయల్దేరింది. అక్కడ తన చదువును కొనసాగించడానికి అలాగే అతనితో ఆటనీ కొనసాగించడానికీ…!
వాణీ కూడా వాళ్ళతో కలసి వెళ్ళింది. ఆడుకోడానికి కాదండోయ్…! చదువుకోడానికి. తనిప్పుడు దాన్ని ఆటాడడం అనరనీ దానిని ప్రేమించడం అంటారని తెలుసుకుంది.
తన అక్క ప్రేమకథని దగ్గరనుండి చూసాక ఆమెకి అసలు ప్రేమ మీద ఒకరకమైన గౌరవం ఏర్పడింది… తను కూడా ఇప్పుడు అలాంటి స్వచ్ఛమైన ప్రేమనే తనకోసం ఇవ్వమని ఆ భగవంతున్ని కోరుకుంటోంది.
ఇక మీనాక్షీ దేవిగారికి కూడా వనవాస దీక్ష ముగిసి తిరిగి తన వూరికే బదిలీ అయ్యింది. అందుకే, శిరీష్ లేకపోయినా మన టఫ్ అప్పుడప్పుడు అమలాపురానికి వెళ్ళడం మానలేదు.