రుక్మిణి గురించి చెప్పగానే కేశవ, “కొత్త పిల్ల ముందు నాకే కావాలిరా!” అన్నాడు.
“అబ్బో! చూస్తుంటే బాగా వాచిపోయినట్టున్నావ్ రా!”
“నాది వాపు కాదురరేయ్… బలుపు!” అంటూ కేశవ గర్వంగా నవ్వేడు.
శివ కూడ నవ్వి, “ఇదీ…ఇంతకుముందులాంటిది కాదురా…! కేవలం నాకోసం అన్నట్లు చెప్పాను. ఐతే, మనిద్దరికీ ఒప్పందం వుంది గనుక నీకు ఫోన్ చేస్తున్నాను. ” అన్నాడు.
★★★
ఆరోజు రాత్రి ఆఫీసు నుంచి డైరెక్టుగా ఔట్ హౌస్ కి వచ్చేశాడు శివ. కార్ ని ఆ యింటి ముందరే పార్క్ చేసి తను లోపలికి వెళ్ళాడు.
బెడ్రూమ్ డోర్ తెరిచేసరికి ఎదురుగా మంచమ్మీద రుక్మిణి ముడుచుకుపోయి కూర్చుని కన్పించింది. మెల్లగా ఆమె దగ్గరకొచ్చాడు శివ. ఆమె అతన్ని చూసి చప్పున లేచి నిల్చుంది. పసుప్పచ్చ రంగు చీరలో పొందిగ్గా వుందామె. ఆమెను పైనుండి క్రిందకి ఓసారి చూసి కాస్త ముందుకి వంగి ఆమె బుగ్గకి తన ముక్కుని రాసాడతను. ఆమె భయంతో తలని ప్రక్కకి తిప్పేసింది. దాంతో, ఆమె జడలో తురిమిన మల్లెపూలు అతని మొహానికి మెత్తగా తాకాయి. వాటి గుభాళింపుని గాఢంగా ఆఘ్రానిస్తూ ఆమె వొత్తయిన జుత్తుని ముద్దాడాడు. అతని వెచ్చని శ్వాస మెడ వెనుక తాకగానే వెన్నులో సర్రున వణుకు పుట్టుకొచ్చి ఒళ్ళంతా జలదరించినట్లయి అదాటున పక్కకి తప్పుకున్నదామె.
కళ్ళుమూసుకొని కాస్త పరవశంలో తేలియాడిన శివ ఆమె కదలటంతో కొద్దిగా తూలినట్లయి నిలదొక్కుకుని ముందుకొచ్చి ఆమె మొహంలో కనిపిస్తున్న కలవరపాటుకి సన్నగా నవ్వుతూ— “హ్మ్… నైస్ ఫ్రాగ్నెన్స్! చాలా బాగా ముస్తాబయ్యావ్… ఇక్కడిదాకా వచ్చాక ఇంకా మొహంలో ఆ బెదురెందుకు.? ఎంచక్కా రాత్రంతా నాతో ఎంజాయ్ చెయ్…!” అన్నాడు.
“స్…అయ్యగోరూ— నాకు స్-సానా బయ్యంగా వుంది. సిగ్గేత్తాంది. ఇట్టాంటి పని సేత్తు-హ్-న్నందుకు—” అంటూ ఏడవటం మొదలు పెట్టింది రుక్మిణి.
“నాన్సెన్స్! ఆ ఏడుపాపు” అన్నాడు శివ.
రుక్మిణి ఠక్కున ఏడుపాపి అతని వంక బెరుగ్గా చూసింది.
“చూడు రుక్కూ! ఈ ఏడుపులు… గట్రా… ఏదీ నాకిక మీదట వినపడకూడదు…” ఆజ్ఞాపించాడు శివ. “ముందా కన్నీళ్ళు తుడుచుకో—”
ఆమె కళ్ళ నీళ్ళని కొనచెంగుతో తుడుచుకుంది.
అతనామె భుజాలని గట్టిగా పట్టుకుని మంచం మీద మళ్ళా కూచోబెడ్తూ ఆమె కళ్ళలోకి సూటిగా చూసి—
“నేను ఫ్రెషప్ అయి వస్తాను. ఏడవకుండా ఇలాగే ఉండు,” అనేసి చప్పున ఆమె పెదాలను ముద్దు పెట్టటానికి ముందుకి వొంగాడు. అయితే, రుక్కూ మొహాన్ని క్రిందకి దించేటంతో అతని పెదవులు ఆమె ముక్కుని ముద్దాడాయి. శంకర్ నవ్వుతూ ఆమెను వీడి అక్కడే కబర్డ్ లో వున్న టర్కీ టవల్ని తీసుకుని బాత్రూమ్ కి వెళ్ళాడు.
కావాలనే బాత్రూం డోర్ తెరిచివుంచి తన బట్టల్ని విప్పి గదిలోకి విసిరివేసి స్నానం చేస్తూ — “యమా రంజుమీద ఉంది పుంజు జమాయించి దూకుతుంది ‘ఈ రోజు’…” తన పుంజుని సవరిస్తూ పాడసాగాడు శివ.