శ్రీ మతి.. ఒక బహుమతి 3 వ భాగం

“ఓహో! స్వయం కృషా?” అన్నారు ఆవిడ.
.. అర్ధం కాలే!.. ఏదో సినిమా పేరు అని తెలుసు కాని, చిన్నప్పటి నుంచీ కాన్వెంటు చదువువల్లనో ఏమోగాని తెలుగులో కొద్దిగా కష్టమైన మాట వింటే అది నాకు బౌన్సరే!.
“చేతులతొనే.. కదా?” అన్నారు ఆవిడ చేతులని పైకెత్తి చూపిస్తూ, వేళ్లని ఆడిస్తూ.
personal, intimate మాట్లాడడంవల్లనే అనుకుంటా.. ఒక్కసారిగా నాకు సిగ్గు ముంచుకొచ్చింది. తలవంచుకుని “ఔను” అన్నట్టుగా తలాడించాను. అలా అంటుంటే నా రొమ్ములు బరువెక్కినట్టు.. రొమ్ము మొనలు గట్టిపడి పొడుచుకొచ్చినట్టు అని పించింది.

“పిచ్చి పిల్లా! ఇందులో అంత సిగ్గుపడే విషయమేముందీ?. అదేదో పెద్ద తప్పు చేస్తున్నట్టూ..” అని దీర్ఘం తీసింది.
మళ్లీ తనే అందుకుని, “.. అయితే నీ వేళ్లే నీ వం కాయలన్నమాట?” అంది మళ్లీ.. పెద్దగా నవ్వుతూ.
“పోండి పిన్నిగారు.. మీరు మరీను” అని నేను అంటుంటే నా రొమ్ము మొనలు మరింత గట్టిపడడం నాకు ఇప్పుడు స్పష్టంగా తెలుస్తోంది.
ఆవిడ నవ్వటం ఆపి నా చేతిని ఆవిడ చేతిలోకి తీసుకుని, నా పొడవాటి వేళ్లని పట్టుకుని సవరదీస్తూ, నా కళ్లల్లోకి చూస్తూ,”మరయితే, నిన్న రాత్రి కూడా.. నిన్ను నువ్వు.. నీ చేతులతో..?” అడిగారు ఆవిడ ఒక్కొక్కమాటని ఆగి ఆగి మాట్లాడుతూ.
“లేదు” అన్నట్టుగా తలాడించాను.
“మరి, ఎన్ని రోజులయింది?.. నువ్వు తృప్తిపడి” ఆవిడ నా చెవులకి చాలా దగ్గరగా.

ఏదో ట్రాన్స్ ఉన్నట్టు గా, వారం రోజుల వుతోందనుకుంటా..” అన్నాను నేను అదే స్వరంలో.. సన్నగా గొణుగుతున్నట్టు గా.. ఆవిడ కళ్ల నుండి దృష్టి మరచుకుంటూ.
ఆవిడ చూపులు నా మెడ మీదగా కిందకి జారి నా ఛాతీ మీద ఆగాయి. ఆవిడ చెయ్యి నా గుండెల మీద ఉన్న చీర కొంగుని పక్కకి లాగింది. ఉలిక్కిపడి ఒక్కసారిగా పవిట కొంగుని ఆమె చేతిలోంచి లాక్కుని గుండెలనిండా పరుచుకున్నాను.
ఆవిడ చిన్నగా నవ్వుతూ,” ఇందాకటినుంచి నన్నేదో
కా మినీ
పిశాచి లా
చూస్తున్నావుగాని,
నేను
మాట్లాడుతున్నది నీకు ఇష్టంగానే ఉన్నట్టుందే?. చూడు..
అంటూ ఆవిడ మళ్లీ నా పైటని నా గుండెల మీద నుండి
తప్పించి,”.. నీ ముచికలు చూడు ఎలా గట్టిపడి, నీ
రవికని చిల్లులు పొడుస్తున్నాయో!” అంది.
నా కళ్లు అప్రయత్నంగానే కిందకి వాలి, నా రొమ్ముల మీద పడ్డాయి. సందేహమేముంది.. బ్రా కూడా అడ్డు లేకపోయేసరికి, పిన్నిగారన్నట్టుగా.. నిజంగానే జాకెట్టుకి చిల్లులు పొడిచేసేట్లుగా ఉన్నాయి.. గట్టిపడి పొడుచుకొచ్చిన నా రొమ్ము మొనలు.
“నిజం చెప్పు.. నేను ఇలా మాట్లాడుతుంటే నీకు బావుందా? లేదా?” అన్నారు ఆవిడ నా పైటని నా భుజాల మీద నుండి గూడా పూర్తిగా తొలగిస్తూ.
నేనేమీ మాట్లాడలేదు.. తలపైకెత్తి ఆవిడ మొహంలోకి ఒకసారి చూసి మళ్లీ తలదించేసుకుని, దీవాను మీద నా
పక్కన పడి ఉన్న నా పైట కొంగు మీద వేలితో సున్నాలు గీసాను. ఇంతలో ఆవిడ చెయ్యి నా రొమ్ము మీద పడేసరికి నా ఒళ్లంతా యల్లు మంది.
నా రొమ్ముల మీద అరచేత్తో పాముతున్నట్టుగా రాస్తూ, “తోటి ఆడదాన్ని నాకే ముద్దోచ్చేలా ఉంటే, మగవాళ్లని ఏమి తప్పు పడతాము?” అంటూ ఒకదాని మీద పట్టు బిగించి,”మావారు ఎప్పుడూ అంటూ ఉంటారు, నువ్వు ఇద్దరు పిల్లల తల్లివి అయినా కూడా నీకు ఇంతే ఉన్నాయేమిటి అని” అంటూ ఒక నిట్టూర్పు విడిచి, అంతలోనే సర్దుకుని, “కాని ఆయన నీ వి..” అంటూ నా రొమ్ముని సన్నగా నొక్కుతూ, “.. అంటే ఎంతో ఇష్టపడతారు. అసలు రొమ్ములు అంటే శ్వేతవిలా.. అలా నిండుగా, అలా ఎత్తుగా,

అలా పుష్టిగా ఉండాలి అంటూ ఉంటారు. ఆయనకి నువ్వు సల్వార్ కమీజుల్లో కంటే కూడా, చీర జాకెట్టులలో ఉంటే నే చాలా ఇష్టం. చీర లో అయితే, ఏదో ఒక యాంగిల్లోంచి వీటిని చూసుకోవచ్చని ఆశ” అంటూ కన్ను కొట్టింది.
వాళ్లాయన కి నా రొమ్ములు బాగుండడమేవిటీ? ఈవిడ ఆనందంగా నాకా విషయం చెప్పుకోవడమేవిటీ? ..లాంటి ఆలోచనలు & పక్కనుంచీ,ఇందాకటినుంచీ నన్ను రెచ్చగొట్టడానికా అన్నట్టు ఆవిడ మాటలు, చేతలు నా మనసు మీద చూపుతున్న ప్రభావంతో ఎంతో ఇష్టంగా, ప్రియంగా అనిపిస్తున్న ఆలోచనల ఇంకో పక్కనుంచీ.. వీటితో నాకు తల తిరుగుతున్నట్టుంది.. నా మెదడు మొద్దుబారినట్టయింది.
కాని, ఈ ఆలోచనలని వేటిని పట్టించుకోకుండా, పిన్నిగారి చేతుల్లో హాటుగా నలుగుతున్న నా రొమ్ములు, నా రెమ్మల మధ్య రగులుకుంటున్న కుంపటి, బరువు తగ్గి గాలిలో తేలుతున్నట్టుగా ఫీలవుతున్న నా మిగతా శరీర అవయవాలన్నీ కూడబలుక్కున్నట్టుగా.. వాటికి మెదడు, మనసుతో ఏమాత్రం సంబంధం లేదన్నట్టుగా.. పిన్నిగారి మాటలు, చేతలే వాటి ‘తక్షణ కర్తవ్యాలు ‘గా డిక్లేరు

చేసేసరికి, చేసేదిలేక నా మనసు నా మెదడుకూడా బుద్ధిగా అదే గ్రూపులో చేరి పోయాయి.
ఆలోచనలలోంచి తేరుకునేసరికి.. పిన్నిగారి చేతులు నా రొమ్ములని పట్టుకున్న పద్దతి సున్నితం స్టేజీ దాటి కాస్త మోటుగా మారింది. ఆవిడ మరికాస్త బలాన్నుపయోగించి చెరోచేత్తో నా చెరో రొమ్ముని పట్టుకుని పిసికేటప్పటికి, నా గొంతులో ఏదో అడ్డుపడ్డ భావన కలిగింది. అది ఒక సన్నటి మూలుగులా నా నోటినుండి బయటపడింది.
“ఏమమ్మాయ్! ఎలా ఉంది..?” అంది ఆవిడ, జాకెట్టు మీద నుంచే నా ముచికని తన రెండు వేళ్ల మధ్య పట్టి చిన్నగా లాగుతూ.
నేనే మనేదాన్నొ నాకు తెలియదు కాని, నేను సమాధానం ఇచ్చేలోగానే తనే అందుకని, “సమ్మగానే ఉండి ఉంటుందిలే.. లేక పోతే నన్ను ఇందాకా రానిచ్చేదానివా..” అంటూ ముచ్చికని పట్టుకుని ఇంకొద్దిగా లాగింది.
నా గొంతులోంచి చిన్నకేక బయటపడింది.
ఇంకా ఉంది.