నా చిన్నతనం అంతా చాలా సరదాగా గడిచి పోయింది. మా నాన్నగారి family లో నేను ఒక్కత్తినే ఆడపిల్లని, 6 గురు మగ పిల్లలు. వాళ్ళతో అన్నీ మగ పిల్లల ఆటలు
ఆడేదానిని. Cricket, Tennis, marbles, carroms, table tennis లాంటి అన్ని ఆటలు ఆడేదానిని. ఎప్పుడు నేను ఆడపిల్లని అనే తేడా లేకుండా పెరిగాను.
నాన్నగారు, నలుగురు బాబాయిలు కూడా నన్ను చాలా గారాబ ముగా చూసుకునేవారు. మగపిల్లలని తిట్టించడం నా hobby గా పెరిగాను. ఒక రోజు ఒక మగ కుక్క, ఆడ కుక్క కలిసి వాటి పని చూసుకుంటున్నాయి. అందరూ రాళ్ళతో వాటిని కొడుతూ ఉంటే నేను కూడా ఓ మూడు రాళ్ళు తీసుకుని కొట్టాను. అమ్మ నన్ను చూసి తెగ తిట్టింది. శ్రీనివాస కళ్యాణం కథ చదివించింది.
పద్మావతిదేవి చెలికత్తెలు శ్రీనివాసుడిని రాళ్ళతో కొడితే అది తను పూర్వజన్మలో కృష్ణుడిగా గోపికల పైకి రాళ్ళు విసిరిన పాప ఫలితమే అని చెబుతాడు. దేముడు
పైనుండి చూస్తూ ఉంటాడు. మనం చేసే పాపాలకి ఇక్కడే శిక్ష వేస్తాడు. కాబట్టి ఎప్పుడూ ఎవరినీ బాధ పెట్టకు అని నీతులు చెప్పింది.
ఆ రోజులలో ఆ మాటలకి అర్థం తెలియదు కాని ఇప్పుడు అనిపిస్తుంది అమ్మ మాటలు ఎంత valuable మాటలో. అది మనుషులు కానీండి, పశువులు కానీండి, రతికేళి అనేది అతి పవిత్రమైన కార్యం. దానికి అడ్డు రావడం కానీ, అపహాస్యం చెయ్యడం కానీ పాపాలలోకెల్ల నీచమైన
పాపం. ఆ విషయం తెలిసేసరికి చాలా late అయిపోయింది.
ఆ రోజు కుక్కలకి నేను చేసిన అన్యాయమే నన్ను ఇప్పుడు పట్టి పీడిస్తోంది. ఇప్పుడు నేను నాలుగు గోడల మధ్య ఈ పవిత్రమైన కార్యం చేస్తున్నా, నా పాపం ఆ గోడలని అద్దాల గోడలు గా మార్చేసి నా జీవితాన్ని నగుబాటు
చేసింది.
నా రోజువారి కార్యక్రమాలలో స్నానం చేస్తూ నన్ను నేను చూసుకోవడం నాకు చాలా ఇష్టం. తల స్నానం చేస్తుంటే తల మీద పోసుకున్న నీరు నల్లటి రంగు లోకి మారి, వెడల్పైన నా నుదురు మీద జారి తెల్ల రంగు లోకి మారి నా లోతైన కళ్ళ మీదకి పడి రెప్పల మీద వేసిన మస్కరా
మెరిసి, మూడు
రంగు సంతరించుకొని, సూటిగా ఉన్న నా ముక్కు కొస మీద పడి నా ముక్కెర కున్న white American diamond మీద తళుక్కు మని ధారలలాగా మారి, రెండు ధారలు బుగ్గల మీద నాట్యం చేస్తూ మధ్య ధార నా పెదాల రంగు తో కలిసి pink shade అరువు తెచ్చుకొని మెడ మీదుగా అప్పుడప్పుడే ఎదుగుతున్నా కూడా అప్పటికే ఏపుగా పెరిగిననా గుండెల మీద పడి రెండు చిన్న జలపాతలుగా మారి, మధ్య ధార రెండు ఎత్తుల మధ్య ఊపిరి ఆడనంతగా నొక్కుకుపోయి నా లోతైన బొడ్డు లో పడి సుళ్ళు తిరుగుతూ కిందకి జారుతూ, మూడు ధారలు ఒకటిగా
కలిసిపోయి నాలో నాకు మాత్రమే తెలిసిన, ఏ కవి కాంచని నా ఆడతనం లొకి జారుతూ నల్లటి రింగులు
రింగుల వెంట్రుకల లో చిక్కుకుని గ మ్మత్తు గా తిరుగుతూ నన్ను ఏదో లోకాల లోకి తీసుకుని వెళ్ళే ప్రహసనం నాకు రోజుకో వింతగా కనబడుతూ నన్ను
గిలిగింతలు పెడుతుంది.
ని
నా వంటి మీద అన్ని రంగులు కలబోసుకునే ఆ నీరు, త మ original color కాళ్ళ మధ్యగా జారి సంతరించుకుని నేల మీదకి చేరి పోయేవి. కాని ఒక రంగులో ఉండి పోయి
రోజు మాత్రం అవి ఎర్రటి
జారుతుంటే ఒక్కసారి భయంతో కెవ్వున అరిచాను. అదివిని అమ్మ పరుగుపరుగున bathroom తలుపు దగ్గిరకి వచ్చింది.
నేను చెప్పిన మాట విని భయపడకమ్మా, అది అంతా సహజమే, నువ్వు నీ life లో రెండో అంకం లో కి ప్రవేశించావు అంటూ, ఏవండీ, మిమ్మల్నే!, ఇవాళ office కి సెలవు పెట్టండి అని నాన్నగారికి ఒక order పడేసి, నువ్వు చక్కగా స్నానం పూర్తి చేసి రా తల్లి అంది.
వెంటనే మా పక్క ఇంటి ఆంటీ కి, ఎదురు ఇంటి ఆంటీ కి ఫొన్ చేసి మా అమ్మాయి పుష్పవతి అయింది, నాకు కాళ్ళు చేతులు ఆడటం లేదు మీరు ఒకసారి మా ఇంటికి వస్తారా అంటోంది. అప్పుడు అర్థం అయింది అమ్మ చెప్పిన నా జీవితం లో రెండో అంకం ఎమిటో.
ఇంకా ఉంది