ప ర – వశం 3

పినమామ గారు నన్ను వెల్లికిలా పరుండబెట్టి బ్లౌస్ హుక్స్ విప్పేస్తున్నాడు. పై హుక్ తీస్తున్నప్పుడు, అతని చూపుడు వేలు తగిలీ తగలనట్టుగా బ్రా నుండి ఉబి కి వస్తున్న రొమ్ము పై భాగాన్ని మృధువుగా తాకింది. మిగిలిన 3 హుక్స్ తీసేటప్పుడు గట్టిగా పిసికేస్తాడో ఏంటో! ఛా నాదే తప్పు. పెద్దయన మేం చేస్తాడులే అని ఉపేక్షించడం నాదే తప్పు. ఇప్పుడు అనుకిని మేంలాభం.

వళ్ళంతా పిసికి పిసికి నన్ను స్వాధీనం చేసుకుని కాళ్ళు విడదీసి లోపలకంటా దోపేస్తాడేమో! అంతవరకూ రానీయకు దేవుడా అనుకున్నాను. ఒకవేళ ఆ స్థితే వస్తే… మీద నుంచి తోసేసి, కేకలు పెడితే….. ఉహూ ! కరెక్ట్ కాదు. అల్లరి పడి పొయేది నేనే కదా. నలుగురూ నానా మాటలు అంటే, ఆయన యెలా రియాక్ట్ అవుతారో? అలాకాకుండా ప్లీజ్ వద్దు మామయ్యా వదిలేయండి అని బతిమిలాడటం మంచిదేమో! అవును అదే మంచిది.

తను కర్కొటకుడేమీ కాదు కదా . యేదో బలహీనత ఇలా చేయిస్తూ ఉండాలి అనిపించింది. నా ఆలోచనలు ఇలా సాగి పోతుండగానే బ్లౌస్ మొత్తం విప్పేసిన అతని చేతులు భా మీద కాని నేను యేమీ చేయలే నే మో! పడ్డాయి. అనుకోవడ మే అతని వేళ్ళలో చొరవ పెరిగింది. జాకెట్ హుక్స్ తీసేటప్పుడు తగిలీ తగలనట్లుగా వ్యవహరించిన అతనికి బ్రా తీసేట ప్పుడు మాత్రం మొహమాటం లే కుండా పొయింది.

బ్రామీదుగా అతని వేళ్ళు నా రొమ్ముల్ని అదు ముతున్న ఫీలింగ్.. అయిపోయింది. నేను యెందుకింత నీ స్సహాయు రాలి ని అయిపోయానో. పక్కన కూర్చుని, పైట తప్పించి జాకెట్ విప్పి, బ్రా తప్పించిన వాడు అంతటితో ఊరుకుంటాడా? కోర్కెని నాలో పేట్రేగి పోతున్న అత ని దోపేయ్యకుండా వదులుతాడా? చీ! యెందుకు అతన్ని కసికసిగా ప్రతిఘటించలేక పోతున్నాను? ప్రభావ మేనా? ప్రభావమేనా? ఇన్ని అత ను మింగించిన మాత్ర ఆలొచనలతో కళ్ళు మూసుకుని ఉండటం కష్టం గా ఉంది.

వెల్లికిలా అతని యెదురుగా కళ్ళు ముసుకునే ఉన్నా కనురెప్పల వెనుక కనుగుడ్ల కదిలికలు గమనిస్తూనే వుండాలి. ఇది నిద్ర పోతున్నట్టు అను కుంటున్నాడే మో! అత ను అత ను నాట కాలు ఆడుతోంది అనుకోడాని కి ఆస్కార మే ఇవ్వకుండా ఓ పక్కకి తిరిగి పడుకుంటేనో ? ఈ ఆలోచన నచ్చింది. అయినా తిరగలేక పోతున్నాను.

నా ఇంట్లో, నా పడక గదిలో, మా ఆయన తో చేయించుకునే పక్కమీద, పరాయి మొగాడు నా బట్టలు విప్పేస్తూంటే, సంబంధం లేనట్టు అతని కి నా ఒళ్ళు అప్పగించేయడం మేంటి? నాకే మీ కనీసం పక్కకి తిరుగుదామనుకున్నా పని కూడా చేయలేక పోవడం మేంటి? ఇంత అచేతనావస్థ నన్ను మెందుకు కమ్ముకుంది? ఇది తప్పక ఆ మాత్ర ప్రభావ మే అయ్యుండాలి.

మరో మగాడి పక్కలో పడుకున్న లంజ భ విష్యుత్తు నిర్ణయమైపోయాక ఎవరు మాత్రం నా ప్రాప్తం తప్పించగలరు ? ఆదుర్దా, భయం దిగులు సర్దుకుని ఖర్మను యెవరు త ప్పించ గ ల రు అన్న ఆలోచన మొదలయ్యక మనసులో అలజడి కాస్త నెమ్మదించినట్టు అని పించింది. ఆశ్చర్యకరంగా అతను కూడా ఇప్పుడు నన్ను తాకడం లేదు.

అతని చేతలకో, నా అలోచనల కో, చెమట్లు పట్టిన వొంటికి, ముఖ్యం గా పై ఆచ్ఛాదన పూర్తిగా తొలగి పోయి, గా యేదో ఆదుర్దాగా గాలి పీల్చినప్పుడల్లా యెగిసి పడుతున్న నా రెండు స్థానాలకూ ఫాన్ గాలి చల్లాగా సోకడం మొదలయింది. మంచం మీద నా పక్కనే ఉన్నా అతను వాటినే గుటకలు మింగుతూ చూస్తుండి వుంటాడు.

యేమైతేనేమి, అతని చేతులు నా ఒంటి మీద లేని ఈ అదనులోనే, పక్కకి తిరిగిపోవడం మేలనిపించిది. మత్తు నిద్రలో ఉన్న మనిషి తనకి తెలియకుండానే యెలా ఒత్తిగిల్లుతారో నేను గమనించిన సన్నివేశాలను మననం చేసుకుంటూ ..మెట్టకేలకు పక్కకి తిరిగాను. విసురుకి చీర మోకాలి పైకంటా లేచిపోయింది.

హుక్కులు ఊడదీసిన జాకెట్, బ్రా మరికాస్త పైకి, పక్కకి తప్పుకున్నాయి. ఛా! ఇలా అయిందేమిటో! నా కదలికలో అనుకోకుండా వచ్చిన భంగిమలో ఇప్పుడతనికి పిక్కల పైదాకా లేచిపొయిన చీర, విస్తరించి పొడుచుకొచ్చినట్టుండే నా వెనుకలు అతనికి కోరకుండానే చూపించినట్టు అయ్యింది. యేమైనా చేసేదేముంది? అలానే కళ్ళు మూసుకుని ఉన్నాను. అతని నుంచి యెలాంటి చర్యా లేకపోవడం వింత అనిపించింది. నా మొహం అతనికి కనబడదు. అయినా భయంభయంగా ఏదొ కుతూహలం గా సగం కళ్ళు తెరిచి అద్దంలోకి చూశాను. మంచం మధ్యలో ఉన్న అత ను పూర్తిగా కనబడుతున్నాడు.

కళ్లు ఎర్ర గా వున్నాయి. అతని చూపులు నా వెనుకల మీద ఉన్నాయి. అవి ఎక్కడ గుచ్చేస్తున్నాయో అర్ధమైన ప్పుడు సిగ్గనిపించింది. చూస్తున్నాడు సరే తరువాత ఎంచేస్తాడో? విచిత్రమైన అవస్థ! ఏమైనా చేస్తాడే మో నన్న అదుర్దా తొల గి ఏంచేస్తాడో అన్న కుతూహలం బయలుదేరడం! సరిగా ఆ సమయం లో నే.. అత ను లుంగీ విప్పేసాడు.

దాన్ని చేత్తో పట్టుకున్నాడు. చిన్నగా వెనక్కీ ముందుకీ ఊపుతున్నాడు. బుద్ధి కళ్లు మూసుకోమంటోంది. మరేదో కుతూహలం, ఇంకేదో కోరికా, రెప్పల్ని మూయనివ్వడం లేదు. గుప్పిటినిండా ఉన్న అతనిదాని సైజుకో, పైతోలు వెనక్కి పోయిన ప్పుడ ల్లా ఎర్రగా ముందుకొచ్చి అంతే వేగంగా మాయమైపొతున్న చలాకితనానికో, అతని చేతివేగానికి స్వల్పంగా లయబద్దంగా కదులుతున్నా మంచమే నన్ను చిన్నగా చిచ్చు కొడుతున్నట్టు అనిపించడం వల్లో, నా బుద్ధి ని కుతూహలం జయంచింది.

రోజూ నా కాళ్ల కింద, తొడల మధ్య అడుగుకంటా దిగి అదేపనిగా చిలికి, మదించి నన్ను మైమరపించే మా అయన దానికంటే, పొడవులోనూ, కైవారం లోనూ, నిగిడి ఉండటంలోనూ, పిన మామగారిదే పెద్దది అని దాన్నిచూసిన కొన్నిక్షణాల్లోనే అర్ధ మయిపోయింది. చేతి ఆడింపే ఇంత జోరుగా ఉంటే, ఈ మహనుభ వుడి అసలు పని ఇంకెంత స్పీడో కదా అనిపించి అదే అప్రయత్నమైన నిట్టుర్పు గా మారి పోయింది.

అతని కళ్ళు మూతలు పడుతున్నాయి.నా పేరేఅను కుంటా గొణుగుతున్నాడు. పెరి గి న అతని చేతి వేగానికి మంచం బాగా కదలిపోతోంది. ఇంకే ముంది ఏక్షణంలో అయినా అతని మొహం నా తొడల మధ్యో, నా రొమ్ముల మధ్యో, పెట్టేస్తాడు. గట్టిగా వాసన పీల్చేస్తాడు. మరి అదే కదా జరగాలి! · అబ్బా! ఏంటో ఆలస్యం యెంత సేపు. నన్ను వెల్లికిలా తిప్పి అదుము కోడేంటి? క్రీగంట చూసే టప్పటికి అతను మంచం మీద నుంచి లేచాడు.

టాయ్ లెట్ వైపు వెళ్తున్నాడు. కారి పోయుంటుంది. ఓ క్షణం నా పరిస్థితి కూడా నీరుగారి పోయినట్టయింది. అంతలోనే తేరుకున్నాను. అప్పటి వరకూ కొద్దిసేపు నన్ను ఆవహించి న లోలోపలి లంజ అంతర్ధానం అయిపోయింది. ఎల్ల వేళలా నాలో ఉండే ఇల్లాలు మేల్కొంది. అతని కింద ముసలోడు జావ కారి పోయాడు కాబట్టి సరిపోయింది.

అలాకాకుండా అతను కాస్త అడ్వాన్స్ అయ్యి ఉంటే ఈపాటికి నలుగుతూ కుమ్మించు కుంటూ ఉండేదాన్నేమో! అహ్ కాదు అతను ఈపాటికి అక్కడ మొహం పెట్టి గట్తిగా వాసన చూస్తూండే వాడేమో! ఇప్పుడు బాత్రుంలో పాంటీస్/ బ్రా వాసన చూస్తున్నడేమో ? అయినా అతని గొడవ నాకెందుకు? గండం గడిచింది ఇకనైనా అతనికి దూరంగా ఉండాలి అనుకున్నా అప్రయత్నంగా తొడల మధ్య అద్దుకున్నా.

చేతికి చెమ్మ అనిపించింది. లంగా దాటి చీర దాటి తడి అయ్యిందంటే లోపల అంత కారి పోయిందా? వేళ్లతో తడుముకుంటే రెమ్మలు చెమ్మగా ఉన్నయి. యేదో జిల అనిపించింది. మా ఆయన వచ్చేదాకా ఈ జిల నన్ను నిలవనిస్తుందా ? అతను ఇంకా బాత్రూంలోనే ఉన్నడా ? కార్చేసు కున్నాడు కాబట్టి గదిలో గుర్రుపెట్టి నిద్రపోతున్నాడా ఆయన లాగా ? ఇంకావుంది…