సుభద్ర జీవిత గాధ 7 వ భాగం

అటువంటి సమయాల్లో లేచి శివాజీని వెతుక్కుంటూ వెళ్ళి తనివితీరా చేయించుకుందామని పిచ్చిగా అనిపించేది. శివాజీ కీ నా మొగుడికీ అసలు పోలికే లేదు. శివాజీ చీమలు దూరని పుట్టని పాములు దూరేంత చేసేవాడు. శివాజీని చూడాలన్న కోరికను గొంతు పిసికి చాలాసార్లు చంపేసేను.
ఎనిమిది నెలల తర్వాత ఒక ఉదయం కె. యి. ఆసుపత్రి నుండి వస్తుంటే నన్నూ నా చేతిలో ఉన్న మందు సీసాను చూచి ” బాగున్నావా” అనడిగాడు శివాజి.
తలూపేను. అతనిలో మార్పేమీ లేదు. నా మీద బెంగ పెట్టుకుని చిక్కిపోయి ఉంటాడనుకున్నాను. ” ఎలా ఉన్నావు ” అనడిగాను.
“బాగున్నాను” అన్నాడు.
నీ కు ? ” అన్నాను. ” పిల్లలా నీకు ? ”
తల ఊపి ” ఒక పాప. నీ పేరు పెట్టేను. ”

హాస్పటలు బయటకు నడుస్తూ పద కూర్చుని మాట్లాడుకుందాము. చాలా రోజులయ్యింది గదా ” అన్నాదు.
అతనితో పక్కనే ఉన్న హొటెల్ కు వెళ్ళాను. ఫేమిలీ రూం లోకి రాగానే తలుపు పక్కనే నన్ను కౌగలించుకుని అరని ముషం పాటు నాకు ఊపిరి ఆడ కుండా నా ముఖమంతా ముద్దులతో నింపి కుర్చీలో కూర్చున్నాడు. అతని పక్కనే ఇంకో కుర్చీలో నేను కూర్చున్నాను. నా చేతిని అతని ఒడిలో వేసుకుని ” పట్టుకో, నీ చేయి తగిలి ఎన్నాళ్ళో అయింది ” అన్నాడు.
పేంట్ జిప్ తీసి చేతిని నా తన బుజ్జి గాడి మీద వేసుకున్నాడు. నా చేతి స్పర్శకి నిగిడిన అతని అంగం ఎగిరెగిరి పడుతోంది. వెయిటర్ హఠాత్తుగా వచ్చినా శివాజీ …. మీదున్న నా చేయి బ నా చేయి బల్ల కింద ఉండటం తో కనబడదు.
” ఎన్నో నెల ? ” అనడిగాడు.
పసిగట్టేసేవే. చెప్పుకో. ఎన్నో నెలయి ఉంటుందో ? ” అన్నాను.

” నాలుగో నెల ” ”
” కరెక్ట్. పైకి బాగా కనిపిస్తోందా?
” కొద్దిగా. నీ చీర కట్టులో మార్పు ఉంది. నీ ”
వెయిటర్ స్వింగ్ డోర్ తెరిచి ” ఏం కావాలన్నట్టు వంక ఒక మల్లించాడు. సారి చూచి ఆ చూపు శివాజీ మీద కు
” ఏం తీసుకుంటావు?” అనడిగాడు శివాజీ నన్ను.
” కూల్ డ్రింక్”
” ఘన పదార్ధం సంగతోయ్ ”
“ఏమీ వద్దు ”
సమోసా, మటన్ ” అన్నాడు వెయిటర్ తో.
వెయిటర్ వెళ్ళిపోయాడు. స్వింగ్ డోర్ మూసుకు పోయింది.

” నాకు ఆకలిగా లేదు ‘
నాకు లేదా ఏమిటి ?
నిగిడిన అతన్ని శరీరం లోంచి ముందుకు లాగాను. ఉదయం స్నానం చేయలేదు కాబోలు. శుభ్రం గా లేదు.
హేండ్ కర్చీఫ్ తో తుడుస్తుంటే ” పెట్టుకో ” అన్నాడు.
” వెయిటర్ వస్తాడేమో ”
” వస్తే చప్పుడవుతుందిలే
మరింత క్రిందకు శరీరాన్ని మరింత వంగబోతున్నాను. బయట లాగి అతని మీద కు చప్పుడయింది. ప్రయత్నం విర మించేలోగా వెయిటర్ ఒక గాజు ప్లేటులో సామానులు తెచ్చి బల్ల మీద పెట్టి వెళ్ళిపోయాడు. స్వింగ్ డోర్ మూతపడగానే, అతన్ని నా నోటితో పట్టుకున్నాను. మా ఆయనకు ఇటువంటివి ఇష్టం లేదు. ఆయన ఉద్దేశ్యంలో శారీరక వాంఛ అనేదే తుచ్ఛమయినది. పెళ్ళి అయిన మొదట్లో ఈ రుచి తప్పటం వలన, నేనే చొరవ తీసుకుని చేసేదాన్ని.

ఆ తరువాత నిగ్రహం మీద, ఆయన చెప్పే లెక్చర్లు వినలేక నోరు మూసుకున్నాను. ఆయనదంతా కుక్క పీకుడు తంతు. మూడు నాలుగు నిముషాల పాటు తల వేగంగా ఆడిస్తూ, మధ్య మధ్యలో కొరుకుతూ, చివరి నాళంలో నాలుక కొనతో పొడుస్తుంటే నీరు కారి పోయాడు. బొట్టు మిగల్చకుండా పీల్చసాగాను. నేను అతన్ని అలా చేస్తున్నంతసేపూ అతను నా స్తనాలను రెండూ పట్టుకుని పిసకసాగాడు.
అతని చేతులు నా స్తనాలకు సరిగ్గా అమరుతాయి. చాలా బాగా పిసుకుతాడు. కండలు పగిలి రక్తం కారుతున్నట్లు అనిపించినా, తీయటి ఆ బాధలో మరింత గట్టిగా పిసికించుకోవాలని పిస్తుంది.
తర్వాత అర గ్లాసుడు మంచినీరు పుక్కిలించి లాగే సరికి మిగిలినదంతా గొంతులో కొట్టుకు పోయింది.
సమోసా అందుకుని గడపకూడదు ?” అనడిగాడు. గంట నాతో ఎందుకు
” ఎక్కడ? ” అన్నాను అతి నెమ్మదిగా.

సమోసా తీసుకో. లాడ్జికి వెళదాం
సమోసా తీసుకుని ఆలోచనలో పడ్డను.
” నిన్ను కసిదీరా చేయాలని మహా ఇదిగా ఉంది ”
నాకూ ఉంది. వాచీ చూసుకున్నాను. పదకొండుకు ఇంకా పది నిముషాలు వుంది.
వద్దు ” అన్నాను
శి వాజీ తల అడ్డంగా తిప్పి వినదలచుకోలేదు ” అన్నాడు. ఈసారి నీ మాట
రెండుసార్లు అతనిచేత తృప్తిగా చేయించుకుని ఇంటికి చేరుకునే సరికి ఒంటి గంట కావస్తోంది.
నా వెవాహిక జీవితం విఫలం కావటానికి అది నాంది. హాస్పిటల్ నెపం మీద అతనితో చాలా తడవలు గడిపేను. బాబు పుట్టిన మరుసటి ఏడాది నాకు ఉద్యోగం దొరికింది. ఉద్యోగంలో చేరేక నాకు స్వేచ్ఛ లభించింది. అర్జున్ కు

ప్రతీ నెల మొదటి తేదీన నేను తెచ్చే డబ్బే ముఖ్యమయింది. ఆఫీసు అయిన తర్వాత శివాజీతో రెండు గంటల పాటు గడిపి ఇంటికి చేరుకునేసరికి ఒక్కోప్పుడు ఎని మిది కూడా కావస్తుండేది.
ఆలస్యం ఎందుకయిందని అర్జున్ కారణాలు అడిగితే సమయానికి బస్సు దొరకలేదనో, ఒవర్ టైము అనో చెప్పి తప్పించుకునేదాన్ని. అతను మొదట్లో నా మాటలు నిజం అను కునే వాడు. నాకూ శివాజీకి ఉన్న సంబంధం తెలిసేసరికి మరొక ఏడాది గడిచింది. తెలిసేక మొదట్లో నన్ను చితకబాదేవాడు. తన్నులు తిని తిని ప్రాణం పిసిగి పోయి ఎదురు తిరగటం ప్రారంభించేసరికి తన్నటం తగ్గించేడు.
పట్టుదల కొద్దీ అతనికి తెలిసేలా శివాజీతో తిరిగేదాన్ని. తర్వాత్తర్వాత నా గురించి పట్టించుకోవటం మానేసేడు. రాత్రిళ్ళు ఇంటికి రావటం కూడా తగ్గించేసేడు. అతను ఇంకో ఆమెను పెళ్ళి చేసుకున్నట్లు పెళ్ళి అయిన ఆరునెలలకుగాని నాకు తెలియలే దు. బాధ కలుగలేదు. శివాజీని నాకు అందుకు దొంగతనంగా కలుసుకోవటం మా వేసి సరాసరి ఇంటికి రప్పించుకోసాగాను.

రెండు నెలలు తిరగకుండానే ఎక్కువ తాగుడువలన లివర్ చెడిపోయి పది రోజుల పాటు హాస్పటల్ లో ఉండి, పదకొండో రోజున శివాజీ చనిపోయాడు.
తర్వాత రెండు నెలల పాటు నన్ను నేను నిగ్రహించుకున్నాను. కాని ఆ పయిన నా కోరికకు కళ్ళెం వేసి ఉంచటం నాకు సాధ్యం కాలేదు. మెల్లిగా వేట మొదలు పెట్టి మగ వాళ్ళను మార్చటం మొదలు పెట్టేను.
నా మొగుడు నన్ను విడిచి పెట్టి తన రెండో భార్యతో వుండ సాగాడు. ఇప్పుడు నా కొడుకు కూడా వాళ్ళతోనే ఉంటున్నాడు. ఆమెను అమ్మా అని కూడా పిలుస్తున్నాడట. ఎవరు వదులుకుంటారు ఎదిగి వచ్చిన కొడుకుని?
ఇప్పుడు నేను ఒంటరిని. ఆఫీసులో, మా వీధిలో నాకు మంచి పేరు లేదు. ఇప్పుడు ఆరోగ్యం కూడా పాడయింది. కళ్ళు లోతుకు పోయి, తెల్లగా పాలి పోయి, బాగా సన్నబడి, ముఖం లో ప్రేత కళతో నేను నేనేనా అన్నట్టు ఉన్నాను. బ్రతుకు మీద విరక్తి పుట్టి పురుగుల మందు తాగేను. కానీ బ్రతుకు మీది తీపి (?) వలన ఆసుపత్రికి చేరేను. 30 ఏళ్ళకే నూరేళ్ళ అనుభ వాలు ఎదురయ్యాయి.

ఇప్పుడు ఆసుపత్రి బెడ్ మీద నుంచి నా ఈ క ధ రాస్తున్నాను. నన్ను ఉద్యోగ మునుండి తీసివేస్తున్నామని చావు కబురు చల్లగా నిన్ననే ఉత్తరం వచ్చింది. ముందు ముందు ఏమి జరగనున్నదో?
ఈ కధకు ముగింపు లేదు….