మరుక్షణం దోమలని నిర్మూలించే దట్టమైన తెల్లనిపొగ ఇంట్లోకి రావడం ఆరంభమైంది .మున్సిపాలిటీవాళ్ళు దోమలకోసం ఫాగింగ్ చేస్తున్నట్లున్నారు . పరిగెత్తుకెళ్ళి వీధి తలుపు, కిటీకి తలుపు మూసి వచ్చింది. ”ఏమీ అనుకోకండి నాకు ఆ వాసన పడదు ” ”ఇట్స్ ఓకే’ ఆమె కట్టుకున్న ఎల్లో శారీని,ఎత్తయిన గుండేలమీద అందంగా కదులుతున్న ముత్యాలహారాన్ని తదేకంగా చూస్తున్నాడు హీరో.
ఆమె ఒకసారిగా గొంతు సవరించుకుంది. ‘నేను పదిమంది పిల్లలకి ట్యూషన్స్ చెప్పుకుని బత్కుతున్నాను .ఐదో క్లాసు వరకు అన్ని సబ్జెక్టులు చెప్పగలను. ఇంటికి వచ్చి చెప్పమన్న చెబుతాను ‘ ఆ మాటకి పెద్దగా నవ్వాడు హీరో ‘ మాకింకా పిల్లలు లేరు . మీరు రాంగ్ నంబర్ కి వచ్చారు ‘ ఆమె మోహంలో ఆశాభంగం . ‘పోనీ మీ కొలీగ్స్ పిల్లలు ‘ అని మాట పుర్తిచేయకముందే వాంతి వస్తున్నట్లుగా ‘వ్యాక్’ అంది ఆమె . హీరో కంగారుపడ్డాడు. ”చెప్పానుగా . ఈ పోగావాసన పడదు. వాష్ బేసిన్ బెడ్ రూంకి వున్న అటాచ్ డ్ బాత్ రూంలో వుంది. అదే సంగతి చెప్పి ,బెడ్ రూంకేసి వేలుపెట్టి చూపించాడు హీరో.
ఆమె బెడ్ రూంలోకి పరిగెత్తింది. మరుక్షణం పెద్ద చప్పుడుతో బాత్ రూం తలుపు మూసుకుంది . హీరో హాల్లోనే పచార్లు చేస్తున్నాడు. ‘ఏమండీ…. మిమ్మల్నే ‘ బాత్ రూంలోంచి అరుస్తోందామే . ”పిలిచారా?” గుమ్మం దగ్గారనుంచి అడిగాడు హీరో. ‘వాష్ బెసిన్ లో నీల్లు రాకపోతే ట్యాప్ తిప్పాను, ఇంతకు ముందు మీరు షవర్ స్నానం చేసి ,ట్యాప్ సరిచేయలేదేమో,షవర్ లోంచి నీళ్ళుపడి పూర్తిగా తడిసిపోయాను. ఏమీ అనుకోక పొడి టవల్ ఇస్తారా, ప్లీజ్?” ఆమె స్వరం చలికి వణుకుతోంది.
వార్డ్ రోబ్ లోంచి ఓ టవల్ తీసి ఆమె చేతికిచ్చాడు హీరో.ఐదు నిమిషాల్లో మళ్లీ పిలిచింది ఆమె. ‘చీర బాగా తడిసిపోయింది. ఆరడానికి టైం పడుతుంది. మీ ఆవిడ చీర గాని ..నైటీ గాని..’ బీరువాలో పైనే వున్నా బ్లూకలర్ నైటీ ఆమె చేతికిచ్కాడు . పది నిమిషాల్లో ఆ నైటీ వేసుకుని బయటకు వచ్చింది. విడిసిన చీరను, జాకేట్ ను బాల్కనిలో వున్నతాడు మీద అరేసింది. ‘సారీ, మిమ్మల్ని ఇబ్బంది పెట్టాను’ బాల్కనీలోంచి లోపలికి రాబోతూ గడప తగిలి తూలిందామె. చప్పున రెండు చేతులతో ఆమె పడకుండా పట్టుకున్నాడు హీరో. స్నానం కూడా చేసిందేమో ఆమె ఒంటిమీద నుంచి గుప్పుమంటు మైసూర్ శాండిల్ పరిమళం.
ఆమె శరీరం పులగుత్తిలా వుంది. ట్రాన్స్ లో వున్నదానిలా మత్తుగా కల్లుమూసుకుని వుంది. అప్రయత్నంగా ఆమె మెడ కింద చుబించాడు. ‘ఇదేం పని ! దూరం జరగండి’ అప్పుడే స్ఫ్రుహలోకి వచ్చినదానిలా హీరోని పక్కకు తోసిందామే. హీరో కళ్ళలో మోహపు ఎర్రటి జీరలు. అతని శరీరం భగ్గుమంటున్న జ్వాలలా వుంది. ” ప్లీజ్ కాదనకు” ఆమెను మరింత దగ్గరగా పోడువుకున్నాడు హీరో. ”ప్లీజ్… నన్ను వదిలేయండి” గింజుకుంటుందామె. ‘ఎవరికీ తెలియదు.
నన్ను ఆపకు ‘ ఆమెను రెండు చేతులతో ఎత్తి బెడ్ మీద పడుకోబెట్టాడు. ఆమె గింజుకుంటున్నకొద్దీ అతనిలో కాంక్ష పెరిగిపోతోంది. కదాలడానికి కూడా ఆమెలో శక్తి నశించింది. అనాదిగా జరుగుతున్నట్లుగా నే ఆడది మరోసారి ఓడిపోయింది…. ”ఒక మగాడి పశుబలం ముందు” ఊపిరి తీసుకొవడానికన్నట్లు క్షణం ఆగింది దేదీప్య . హాల్లో గోడ గడియారం పన్నెండు గంటలు కొట్టింది. సుబ్బారావుకి అయోమయంగా వుంది ”ఇప్పుడు ఈ కథంతా నాకెందుకు చెప్పావు?” ”నిజంగా మీకు అర్థం కాలేదా?” ”లేదు” అన్నాడు సుబ్బారావు.
” ఆ కథలో హీరో మీరే కాబట్టి” ”వ్వాట్?” షాక్ కొట్టినట్టు అదిరిపడ్డాడు సుబ్బారావు. ”నువ్వంటున్నది ఏమిటి?” ”ఇది కథ కాదంటున్నాను నెల క్రితం మనింట్లో జరిగిన ఒక సంఘటన’ ఇది. మీరు నానుంచి దాచింది” ”అంతా అబద్దం ” గట్టిగా అరిచాడు సుబ్బారావు. ”అరవకండి పొద్దున్న సువర్చల మనింటికొచ్చింది” ”సువర్చల ఎవరు?” ”ఇంకా అలా అమాయకపు చక్రవర్తిలా అలా ఫోజులు పెట్టకండి. సువర్చల నాకు అంతా చెప్పింది”. ”ఆవిడేదో చెప్పేస్తే , నువ్వు నమ్మేస్తావా?” ఆవేశపడ్డాడు.
సువర్చల చెప్పింది విన్నాక నమ్మక తప్పలేదు ఏం చెప్పింది ఆవిడ?” ”నెలక్రితం నేను స్నేహితురాలి పెళ్ళికి వైజాగ్ వెళ్ళినట్లు మీరు చెప్పి ఉండకపోతే దానికేలా తెలుస్తుంది? కళ్ళతో చూడకపోతే ,బాత్ రూంలోంచి బకేట్లనీ, బెడ్ రూంలో కర్టేన్లనీ, బెడ్ మీద పరిచిన దుపట్లనీ ఎలా వర్ణిస్తుంది? నన్ను ఇంకా మోసం చేయాలని చూడకండి” కోపంతో దేదీప్య మొహం ఎర్రబడి, భయం గోలిపెలా ఉంది. ”మన ఇంటి విషయాలన్నీ ఆవిడ ఎలా తెలుసుకుందో నాకు తెలియదు .నువ్వు చెప్పిన కథ మన ఇంట్లో జరిగింది కాదు.
ఆ కథలో ని హీరోని నేను కాను ” కొంచెం విసుగ్గా అన్నాడు సుబ్బారావు. ”నేను నమ్మను .పొద్దున్న రత్నచల్ కి నేను మా ఊరు వెళ్ళిపోతున్నాను” విసురుగా గోడవైపుకు తిరిగిపోయింది. ”ప్లీజ్ నా మాట విను ” మంచం మీద లేచి కూర్చుని దేదీప్య భుజంమీద చేయివేశాడు సుబ్బారావు. ఆ చేతిని విసిరికొట్టింది దేదీప్య ‘నాకు ఇంకేమీ చెప్పొద్దు” హతాశుడయ్యాడు సుబ్బారావు.పెళ్ళయినాక దేదీప్యను కోపంలో చూడటం ఇదే మొదటిసారి. ఆదరగోట్టేస్తోంది. అత్తగారు అన్నట్లుగా నిజంగా సత్యభామను మించిపోయిన అలక.
ఈ అలక తిరేదేలా ? పెళ్లిరోజు హ్యాపీగా ఎంజాయ్ చేసేదేలా? పెల్లిరోజున దేదీప్య అలిగి పుట్టింటికి వెళితే తను తట్టుకోగలడా? ఆ ఊహే భారించలేనట్లుగా బుర్ర విదిలించాడు సుబ్బారావు. ఈ రాత్రికే దేదీప్య మూడ్ మార్చాలి . అందుకు ఏం చేయాలి? అలోచనలలో పడ్డాడు. తప్పదు .. ఆ మదనగోపలుడిని ఆదర్శంగా తీసుకోవాలి. ఆయన చివరలో చేరిన ప్రాతం నుంచి తను మొదలుపెడతాడు. మంచంమీద కిందకు జరిగి, ”నేను నిజమే చెబుతున్నాను . పెళ్ళయి రెండు సంవత్సరాలయినా నామీద నమ్మకం లేదా? నేను ఏలాంటి తప్పూ చేయలేదు .
నువ్వు కోపంతో మొహం తిప్పెసుకుంటే నేను తట్టుకోలేను. తెల్లకలువల్లా మెత్తగా వున్న ఆమె పాదాల్ని సుతిమెత్తగా ఒత్తుతూ అన్నాడు సుబ్బారావు. ”’నదులన్నీ కొండల్లోంచి పుడితే ఈ నదేమిటి కొండల వైపు ప్రవహిస్తోంది?” నడుము మధ్యలోని భాగంలో సుబ్బారావు వెళ్ళు పైనుంచి కింద వై పుకి సుతారంగా కదులుతున్నాయి. తన్మయత్వాన్ని పళ్ళ బిగువున ఆపుకుంది దేదీప్య . లైట్ వెలుగులో దేదీప్య నడుము మీది ఒంపు పనసతొన నోరూరిస్తోంది. ”ఏమిటి నా మీద కేస్ వేస్తావా?” నిన్ను ఇంకా మీటకపోవడం అన్యాయమా? ఆ ముడతల్ని ముద్దు చేస్తూ లాలించాడు సుబ్బారావు. దేదిప్యకు ఏదో తెలియని పులకింత.
పమిట చాటునుంచి…సీత్రూ కర్టెన్ వెనుక గులాబీ మొగ్గలా మెరుస్తున్న నాభి…. పళ్ళెంలో పోసిన పంచాదార పాకం మధ్యలో ఏర్పడిన సుడిలా. ”నిన్నెమీ తక్కువ చేయనులే” పమిటి కిందకు లాగేసి ఆ ప్రాంతాన్ని అరచేతిలో నిమిరి పని కల్పించాడు సుబ్బారావు. దేదీప్య ఒంట్లో సునామీ ప్రకంపనలు. బలవంతంగా ఆమెను ఈ వైపుకు తిప్పాడు సుబ్బారావు . ఇప్పుడు దేదీప్య వెల్లకిలా పడుకునివుంది.
అయితే మూసిన కల్లుమాత్రం తెరవలేదు. ‘మాతో సవాల్ చేయగలరా?’ అన్నట్లు గర్వంగా తలెత్తుకుని ఇంటి పైకప్పుకేసి చూస్తున్నాయి ఎద ఎత్తులు. ”మిమ్మల్ని ఎంత అపురూపంగా చూసుకుంటున్నాను. మేడంగారిని అలక మానమని నా తరుపున మీరైన రికమండ్ సెయవచ్చు కదా! నేను నిర్దోషిని. నన్ను నమ్మండి, ప్రామిస్” ప్రమాణం చేస్తున్నట్లుగా రెండు అరచేతుల్ని బోర్లించినట్లుగా యవ్వనగిరుల మీదవేశాడు సుబ్బారావు. దేదీప్య ఒంట్లోని నరనరం జివ్వుమంది. ”నన్ను చూడాలని లేదా” పెదవులతో మూసుకుని వున్న ఆమె నయనాలను పలకరించాడు సుబ్బారావు.
”అంత పాపం నేనేం చేశాను?” ”ఎంత బతిమిలాడినా ఇలా మూసే వుంచితే , వీటిని ఇక తెల్లవారేదాకా విప్పనీయను.మూసుకుని వున్నా ఆమె ఎర్రని పెదాలని,ఆమె నుంచి జవాబు ఆశించకుండా తన పెదాలతో చప్పున మూసేసాడు సుబ్బరావు.నాలుకలు రెండు మౌనభాషలో ఊసులాడుకుంటున్నాయి. సుబ్బరావు వెచ్చటి ఊపిరికి ఆమె గులాబీ చెక్కిళ్ళు మరింత అరుణిమను పులుముకున్నాయి. ఇక ఏ మాత్రం ఆగేది లేదన్నట్లుగా అతనిని పూర్తిగా తన మీదకు లాక్కుంది దేదీప్య . ‘నాకు దారేది?” అన్నట్లుగా వారిద్దరి మధ్యా తచ్చాడుతోంది నైట్ క్విన్ పరిమళాన్ని మోసుకువస్తున్న చల్లగాలి.