ముందు రోజులాగనే అమ్మాయిలందరినీ భోజనం అయిపోయాక వారివారి రూమ్లలోకి పోవాలని హుకుం జారీ చేసేసింది మీనాక్షి. మర్నాడే తిరుగు ప్రయాణం గావున తమతమ సామాన్లను మర్చిపోకుండా ఈ రాత్రికే సర్దుకొమ్మని వాళ్ళకు గట్టిగా చెప్పింది. అరగంట తర్వాత అంజలి, అజయ్ మరలా తమ గదులను మారారు. అంజలి గదిలోకి ప్రవేశించి తలుపు గడియ పెట్టి మంచం దగ్గరకు రాబోతూ షాక్ కొట్డినట్టుగా ఆగిపోయింది. శంకర్ అక్కడ నిన్నటికి మళ్ళే మంచం మీద విలాసంగా పక్కకు తిరిగి పడుకుని ఆమె వైపు చూస్తున్నాడు. అయితే అతని ప్రక్కనే కుర్చీ వేసుకుని కూర్చుని వుంది మన సుజాత. అజయ్ అటు పోగానే గబగబా సుజాత గదికి పోయి అంజలి ఆమెను పిలుస్తుందని చెప్పి తన గదికి తీసుకువచ్చాడు శంకర్.
“రా అక్కా… అక్కడే ఆగిపోయావేఁ… ఇక్కడికి రా… కూర్చో,” అంది సుజాత కిలకిలా నవ్వుతూ.
అంజలి కొంచెం తడబడుతూ, “సుజీ… న్..నువ్వు… ఇక్..క్కడ…. ఏం—” అనగానే సుజాత, “ఏం లేదక్కా… మీరు చేసుకునేప్పుడు నేను చూసేందుకు అప్పుడు మీరిద్దరూ ఒప్పుకున్నారు. గుర్తుందా…? అందుకే, నేను మీ ఆటని చూడ్డానికి వచ్చాను. సార్ చెప్పారు ఇప్పుడే, నేనొస్తున్నట్టు నీకు అస్సలు తెలీదని. నేనిక్కడ ఉన్నానని నువ్వేం కంగారు పడకు, సరేనా?” అంది.
అంజలికి ఏం చెయ్యాలో అర్ధంకాలేదు. ఏం అనాలో కూడా తెలీడం లేదు. ఈ పరిణామం ఇంత త్వరగా వస్తుందని తను అస్సలు ఊహించలేదు. మేనంతా అదురుతుండగా నెమ్మదిగా అడుగులో అడుగేసుకుంటూ వారి దగ్గరకు పోయి మంచం కొస వద్ద కూర్చుంది.
శంకర్ కూడా లేచి కూర్చుని అంజలి ముందర ఇబ్బంది పడుతున్నట్టుగా మొహం పెట్టి, “తప్పలేదు అంజలి… మధ్యాహ్నం తను మళ్ళా అడిగింది. అందుకే, ఇదేదో త్వరగా అయిపోతే మంచిది కదా అని తనని వచ్చేయమని పిలిచాను. సారీ, నీకు ముందే చెప్పుండాల్సింది,” అన్నాడు. అతనికి ఇదంతా చాలా ఎక్సైటింగ్ గా వుంది. సాటిన్ నైటీలో పొంగివున్న సుజాత నూజివీడు రసాల షేపుని కని అతని మగసిరి గట్టిపడి లుంగీలో ఎగిరెగిరిపడుతోంది.
“ఊ… మొదలెట్టండి మరి!” అంది సుజాత ఇద్దరినీ చూస్తూ. ఆమె కళ్ళు నక్షత్రాల్లా మెరిసిపోతున్నాయి. ఎట్టకేలకు తన కోరిక నెరవేరబోతోందన్న సంతోషం ఆమె ముఖంలో కొట్టొచ్చినట్లు కన్పడుతోంది.
“ప్లీజ్… సుజీ… వద్దూ… నేను…హ్…చేయలేను,” అంటూ నసుగుతూ ప్రాధేయపడింది అంజలి. తనకి నిజంగానే చాలా కష్టంగా వుంది. మంచం చివరన ముడుచుకుని కూర్చునుంది.
సుజాత తన ముఖాన్ని సీరియస్‌గా పెట్టి చేతులు కట్టుకొని, “లేదక్కా… నువ్వు మాటిచ్చావ్… ఇందుకు నువ్వు కూడా ఒప్పుకున్నావ్… ఇప్పుడుగానీ నువ్వు చెయ్యకపోతే మీ ఇద్దరి సంగతీ నేను కచ్చితంగా బయటపెట్టేస్తాను… జాగ్రత్త!” అని వేలు చూపిస్తూ బెదిరించింది.
శంకర్ వెంటనే అందుకుంటూ, “పోనీలే అంజలి… తన ముచ్చట తీరనీ… లేదంటే మన ఇద్దరికీ ప్రాబ్లమే… అయినా, మగాడ్ని నేనే తన ముందు చేయడానికి సిద్ధపడినప్పుడు, సాటి ఆడదాని ముందు చేయటానికి నువ్వెందుకు ఇలా భయపడుతున్నావ్,” అన్నాడు.
అంజలి తన తల దించుకుని కూర్చుంది. తనకు వేరే దారేమీ కనపడటంలేదు. ఇక, తన కూతురి ముందు తను నగ్నంగా మారక తప్పదు.
సుజాత తన కుర్చీని మరింత మందుకి జరుపుకుని తన కాళ్ళను మంచమ్మీద చాపి కూర్చుంది. అలా తను చాపగానే తన నైటీ మోకాళ్ల వరకు లేచి ఆమె తెల్లని పాలరాతి శిల్పంలాటి కాళ్ళు శంకర్ కి దర్శనమిచ్చాయి. ‘వహ్… ఏమున్నాయ్ రా బాబు…! వీట్లు గట్రా వాడుతుంది కాబోలు… చాలా నున్నగా కన్పిస్తున్నాయి. కొరుక్కు తినేయాలనిపిస్తోంది చూస్తుంటే…!’ అనుకుంటూ ఆబగా వాటివైపు చూశాడు. శంకర్ చూపులు గమనించి సుజాత చప్పున తన కాళ్ళను క్రిందకు దించేసి, “ఊ…మొదలెట్టండి… ఏమి టాలస్యం…” అంది మళ్ళీ.
శంకర్ వెంటనే తన దృష్టిని అంజలి మీదకు మరల్చాడు. అంజలి ఇంకా తన తల దించుకునే వుంది. ఆమె చేతులు ఆమె వొడిలో ముడిపడి వున్నాయి. శంకర్ ఆమె దగ్గరకు జరిగి భుజాలపై చెయ్యేసి ఓసారి నొక్కాడు. అంజలి ఒక్కసారిగా తుళ్ళిపడింది. వాళ్ళను చూస్తున్న సుజాతకి ఊపిరి వేగవంతమైంది. కన్నార్పకుండా వాళ్ళనే చూస్తూవుంది.
శంకర్ అంజలి నైటీని పట్టుకుని పైనుండి లాగేయడానికి ప్రయత్నించగానే అంజలి అతని చేతులు పట్టుకుని ఆపి,”ఊహూ…మ్…ముందు నువ్వు నీవి విప్పేయ్…” అంది.
శంకర్ ఠక్కున తన టీ-షర్ట్ ని విప్పేసి ప్రక్కన పడేశాడు. తనకేం భయమూ బెరుకూ లేవుకదా…! మళ్ళీ అతను అంజలిని సమీపించగానే ఆమె, “మొత్తం విప్పు… నీవి!” అంది.
శంకర్ చిన్నగా నవ్వుతూ సుజాత వంక ఓసారి చూసి, “సరే…!” అంటూ తన లుంగీనీ లాగేసి నేలమీద పడేశాడు. అతనిప్పుడు కేవలం తన అండర్వేర్ లోనే వున్నాడు. తన ఆయుధం బలుపుని చూసి సుజాత భయపడితే మొదటికే మోసమొస్తుందని తను ఈవేళ అండర్వేర్ ని ధరించాడు. తెల్లని అండర్వేర్ లో ఏదో పెద్ద అరిటిపండుని దాచివుంచినట్టుగా పొడుగ్గా బాగా ఉబ్బి వుందది. సుజాత ఓ క్షణం పాటు అతని అండర్వేర్ వైపు కన్నార్పకుండా చూసి కాస్త సిగ్గుపడి ముఖాన్ని ప్రక్కకు తిప్పుకుంది. ఎంత ఆరిందలా మాట్లాడినా తనూ ఓ ఆడదేగా… అలా ఓ మగాణ్ణి ఈ విధంగా ఇంత దగ్గరగా చూసేసరికి తనకి తనువులో నునుసిగ్గు తొణికిసలాడింది. సుజాత తన దేహాన్ని చూసి సిగ్గుపడడం గమనించి శంకర్ లోలోన పొంగిపోయాడు. ‘సరిగ్గా మీటి ఇవ్వాళ దీని పిడతని పగలగొట్టేయాలి’ అనుకున్నాడు. తల ప్రక్కకు తిప్పి అంజలితో, “ఇది సరిపోతుందా…?” అన్నాడు.