“స్…శంకర్…” అంటూ తీయగా మూల్గింది. శంకర్ వెంటనే కాస్త వంగి అంజలి కాలును బలంగా ఒడిసిపట్టి పైకి లేపుతూ అతని నడుం చుట్టూ వేసుకోడానికి ప్రయత్నించాడు. అతనేం చేస్తున్నాడో అర్ధమయ్యి అంజలి తన కాలుని ఎత్తి అతని నడుమును చుట్టేసింది. దాంతో అతని గునపం కాస్త కదిలి ఆమె పొత్తికడుపును గుచ్చుకుంది. ‘ఇస్…మ్…’ అని అంజలి వగరుస్తూ అతని తలను బలంగా ఒడిసిపట్టి మెడవంపులో ముద్దు పెట్టింది. ఆమె వెచ్చని వూపిరి మెడవెనుక త్రాకుతుంటే ఒళ్ళంతా జల్లుమనిపించిందతనికి. అతను తన వేడి కడ్డీని పట్టుకొని ఆమె తొడలమధ్యకు తీసుకుపోయి ఆమె ఆడతనానికి చేరువచేశాడు. దాంతో అతని మగతనం రాకెట్ లా సర్రున ఆమెలోకి దూసుకుపోయింది. అంజలి నొప్పితో ‘హ్…మ్మా…’ అని మూల్గుతూ మునివేళ్ళపై నించుంది. శంకర్ ఆమె నడుమును బలంగా పట్టుకుని మరలా తన అంగాన్ని ఆమెలోకి త్రోశాడు. అంజలి అతని భుజాన్ని పట్టుకొని మళ్ళీ పైకి ఎగిరింది. అలా శంకర్ తన గూటాన్ని క్రిందకు దించుతూ మళ్ళీ పైకి దొబ్బుతుంటే అంజలికి కళ్ళముందు చుక్కలు తేలుతున్నాయి. మత్తుగా ‘ఉహ్…ఉహ్…మ్…ఊహ్…స్…’ అని మూల్గుతూ మధ్యమధ్యలో ‘శంకర్.ర్..ర్…’ నామస్మరణ చేస్తూ ఆమె కూడా పైకీ క్రిందకీ ఊగడం మొదలెట్టింది. ఈ పొజిషన్ లో కొత్త కావటం చేత ఆమెకు ఒక కాలు మీద నించోడం నొప్పిగా అన్పించింది. మరోకాలు తిమ్మిరెక్కిపోయి కనీసం స్పర్శ కూడా తెలీటంలేదు. అతని ప్రతీ పోటు లోపలకంటా గుచ్చుకోవడం ఆమెకు అనిర్వచనీయమైన అనుభూతి కలిగిస్తున్నది. ‘తపక్ తపక్’మంటూ వస్తున్న శబ్దం బాత్రూం గోడలమధ్య ప్రతిధ్వనిస్తోంది. అతని జతలు తన మొత్తకు గుద్దుకుంటుంటే తనకి నొప్పితో మిళితమైన ఆనందం గుండెకు చేరుతూ కళ్ళలో నీళ్ళు తిరిగాయి. ఓ పదినిముషాలు అలాగే కుమ్మిన తర్వాత అంజలి చరమాంకాన్ని చేరుకుని నిలువెల్లా కంపిస్తూ, “మ్…మ్మా….హ్…శంకర్…. లవ్…. యూ…” అని గట్టిగా మూల్గుతూ తన రసాలను తెరలు తెరలుగా కార్చేసింది. అతని అంగాన్ని అభిషేకించేసి గాఢంగా అతని పెదాలను చుంబించింది……
.
.
.
.
“మ్…. హా…. స్….శం-కర్…. మ్…. లవ్ యూ..!హా…హా….హ్…మ్….లవ్…యు…లవ్…యు…”
అదంతా గుర్తు చేసుకుంటూ అంజలి తన పువ్వును గెలుక్కుంటూ గట్టిగా మూల్గుతూ భారీ భావప్రాప్తిని పొందింది. తెరిపిచ్చాక తృప్తిగా మూల్గుతూ గాఢంగా వూపిరి తీసుకుంటూ మెల్లగా తన కళ్ళను తెరచి చూసింది. ఒక్కసారిగా ఉలిక్కిపడి లేచి కూర్చుంది. తను బాత్రూంలో శంకర్ తో లేదు… బెడ్రూమ్ లో తన భర్త ప్రక్కన పడుకునుంది అని ఆమెకు మెల్లగా గుర్తుకొచ్చింది. తన్మయత్వంతో అనాలోచితంగా శంకర్ పేరును పలికేసిందని కూడా గుర్తుకొచ్చింది. అదీ తన భర్త గిరీశం ప్రక్కనుండగా…. భయంతో నిలువెల్లా వణికిపోతూ తల త్రిప్పి తన భర్తను చూసింది. గిరీశం ఇందాకట్లాగే అటు ప్రక్కకు తిరిగి పడుకుని వున్నాడు. అతను నిద్రపోతున్నాడా లేక ఇంకా తెలివేసి వున్నాడా అని అనుమానమొచ్చిందామెకు. అయితే, గతరాత్రి నుంచీ నిద్ర కరువవటంతో ఇప్పుడు అతను గుర్రు పెడుతూ గాఢంగా నిద్రపోతున్నాడు. అంజలి మాటలుగానీ, మూల్గులు గానీ అదృష్టవశాత్తూ అతని చెవికెక్కలేదు. అంజలి భయంభయంగా గిరీశం మొహంలోకి తొంగి చూసి అతను నిద్రపోతున్నాడని నిశ్చయించుకొన్నాక రిలీఫ్ గా వూపిరి తీసుకుంది. తను చేసిన తెలివి తక్కువ పనికి తనని తానే తిట్టుకుంటూ లేచి బాత్రూంలోకి పోయి ఫ్రెషప్ అయి మళ్ళీ వచ్చి తను కూడా నిద్రలోకి జారిపోయింది.
★★★
దుర్గాదాస్ కారు ఆరోజు ప్రొద్దున్న ఏడు గంటలకు కడియంలోని వాడి ఫాం హౌస్ కి చేరింది. గేట్ దగ్గరకు పోయి హారన్ మ్రోగించగానే గేట్ కీపర్ వచ్చి గేట్ తెరిచాడు. ఈ ఫామ్ హౌస్ లో వాడొక్కడే మగ పనివాడు. దుర్గాదాస్ తన కారును లోనకు పోనిచ్చాడు. అలా వాడు పోతూంటే పనమ్మాయిలందరూ బాగా వంగి దణ్ణాలు పెడ్తున్నారు. రవికలు వేసుకోకపోడంతో వారి ముందరి ఎత్తులు పైటలో దాగలేక జంట మామిడిపళ్ళ వలే సగానికి పైగా బయటపడి అతనికి కనువిందు చేయసాగాయి. కారును గ్యారేజీలో పార్క్ చేసి వెనక్కు తిరిగి శ్రీదేవి వంక చూసాడు. తను మెల్లగా కదులుతోంది. కానీ, పూర్తిగా లేవడానికి ఆమెకు సత్తువ చాలడంలేదు.
వాడు కారు దిగి, “కోయిలా…!” అంటూ పిలిచాడు. కాదు అరిచాడు.
‘వస్తున్నా సారూ…!” అంటూ ఇంటి లోపలినుంచి ఒక పాతికేళ్ళ అమ్మాయి పరుగెత్తుకుంటూ బయటకు రాసాగింది.
కోయిలంటే నిజంగా కోయిలే…! నల్లని శరీర ఛాయతో నారింజ రంగు కోక చుట్టుకొని వుంది. తన గ్రొంతు ఆ కోయిల కన్నా మధురం. అక్కడ పనిచేస్తున్న అందరిలాగే తనూ రవిక తొడుక్కోలేదు. దబ్బపళ్ళలా వున్న ఆమె వక్షోజాలు ఆమె పరుగుకు అనుగుణంగా వూగుతున్నాయి. నల్లగా వున్నా ఎంతో కళ వుందా మోములో. లేడి పిల్లలా విశాలమైన నేత్రాలూ, సూదిలా చెక్కినట్లున్న ముక్కు, దానికి అదనపు అందాన్నిచ్చే చిన్న ముక్కెర, ఇంకా కసుక్కున కొరకాలనిపించే దొండ పెదవులూ…. అపూర్వమైన శారీరక సంపదలు ఆమె సొంతం. ఓసారి చూస్తే మరోసారి తల దానంతటదే తిరిగిపోతుందామె వైపు…
ఇప్పుడు మాత్రం బెదురు కళ్ళతో చేతులు ముడిపడి భయం భయంగా తను దుర్గాదాస్ దగ్గరకు పరుగు పరుగున వచ్చి నిల్చుంది. వాడు కారు డోరు తెరిచి శ్రీదేవిని చూపిస్తూ, “ఇదుగో… దీన్ని తీసుకుపోయి అండర్ గ్రౌండులో వున్న బెడ్రూంలో ఉంచు. దానికేం కావాలో అన్నీ దగ్గరుండి చూస్కో. కానీ, ఎట్టిపరిస్థితిలోనూ ఇది ఆ గదినుండి మాత్రం బయటకు పోకూడదు. జాగ్రత్తగా కనిపెట్టుకుని వుండు! ఏమైనా తేడా జరిగిందో….!” అంటూ వేలు చూపించి బెదిరిస్తూ ఆమెకు ఆదేశాలిచ్చాడు.
★★★
ప్రొద్దున్న ఆరింటికి శంకర్ కి మెలుకువ వచ్చింది. అలవాటుగా ప్రక్కకు తిరిగి ఒక చేతిని తన శ్రీమతి పైన వేసినట్టుగా వేశాడు. కానీ, అక్కడెవరూ లేకపోవడంతో అతని చెయ్యి దబ్బున పరుపును తాకింది. చప్పున కళ్ళను తెరచి ‘ఓహ్… శ్రీదేవి లేదు కదా…!’ అనుకుంటూ మెల్లగా లేచి కూర్చున్నాడు. ‘శ్రీదేవి వుండుంటే ఈపాటికి తన కోసం బెడ్ కాఫీ చేసి తీసుకొచ్చేది. హ్మ్… ఇప్పుడు నేనే చేసుకోవాలేమో…!’ అనుకుంటూ తన భార్యకు కాల్ చేయడానికి ఫోన్ అందుకుని తలుపు తీసి బయటకు వచ్చాడు. బయట సుజాత సోఫా మీద బోర్లా పడుకుని వుంది. దుప్పటి పక్కకు తొలగిపోవడంతో ట్రాక్ మీంచి ఆమె గుండ్రని పిరుదులు అతనికి చాలా ఆకర్షణీయంగా కనిపించాయి. వాటిని తాకాలని చేతులు దురదపెట్టేయటంతో నెమ్మదిగా ముందుకు అడుగేస్తూ సోఫా దగ్గరకు వెళ్ళాడు. మెల్లగా తన చేతిని చాపి సున్నితమైన ఆమె ముద్దలపై వేసి సన్నగా నిమిరాడు. అంతే, చిన్నగా కెవ్వుమంటూ సుజాత ఠక్కున లేచి కూర్చుంది. శంకర్ వైపు సూటిగా చూస్తూ, “ఏంటి సార్…? ఏం కావాలి?” అంది. శంకర్ కాస్త తడబడి, “అ..ద్..దే… నాకు… కా…స్త… కా..ఫీ కలిప్పెడతావేమోననీ…—” అన్నాడు.
దిగ్గున లేవడంతో సుజాతకి తలంతా పట్టేసినట్టయింది. ఓసారి గట్టిగా తల విదిలించుకొని సోఫా మీంచి లేచి బద్ధకంగా కిచెన్ వేపు నడిచింది. శంకర్ ‘హుఫ్’ అంటూ వెళ్ళి సోఫాలో కూర్చుని టీవి ఆన్చేశాడు. సుజాత కేకతో అంజలికి మెలుకువ వచ్చి తను కూడా లేచి బయటకు వచ్చింది. శంకర్ ని చూసి చిన్నగా నవ్వి, “ఏంటీ… సార్ గారు తొరగా లేచారీవేళ!” అంటూ అతని ప్రక్కన వచ్చి కూర్చుంది. శంకర్ కూడా ఓసారి నవ్వి, “నేనెప్పుడూ తొందరగానే లేస్తాను మేడం గారూ…!” అంటూ, “కానీ, ఎవరూ లేపకుండా మీరు కూడా ఇంత తొందరగా లేచారేమిటీ…?” అన్నాడు కన్ను కొడుతూ.