దుర్గాదాస్ విజయ గర్వంతో ఆమె చేతులను వదిలేసి ఆమె నగ్న స్తనాలను ఓసారి పిసికి అలా క్రిందకు పోయి యోని ప్రదేశాన్ని పేంటీ మీంచే ఓసారి తడిమాడు. శ్రీదేవి శరీరమంతా సన్నగా కంపించింది. ఆమె మరోసారి తన శక్తినంతా కూడదీసుకుని ఆఖరి ప్రయత్నంగా ఒక్కుదుటున లేచి వాడ్ని గట్టిగా తన చేతులతో వెనక్కి నెట్టేసింది. ఊహించని ఈ పరిణామంతో వాడు పట్టుతప్పి మంచం మీంచి వెనక్కు జారి క్రిందకు పడిపోయాడు.
శ్రీదేవి వెంటనే లేచి గబగబా తలుపు వైపు పరుగెత్తింది. అయితే, చిరిగిపోయిన ఆమె నైటీనే ఆమె కాళ్ళకు అడ్డు పడటంతో ఆమె తటాలున ముందుకు తూలి నేలమీద పడిపోయింది. ఆమె తల ఆ తలుపునకు బలంగా తగిలింది. ఈలోగా దుర్గాదాస్ తేరుకుని పైకి లేచాడు. తల నేలను కాస్త బలంగా తాకడంతో వాడి కళ్ళముందు కాసేపు చుక్కలు తేలాయి. ఓసారి గట్టిగా తల విదిలించి, “దీన్తల్లీ…!” అంటూ శ్రీదేవి దగ్గరకు పోయాడు. నేలమీద పడున్న ఆమె నడుమును పట్టుకొని మంచం మీద గిరాటేశాడు. ఆమె నైటీ అవశేషంలా ఆమెను కప్పి వుంది. వాడు భళ్ళూకంలా ఆమె మీద పడిపోయి ఆ నైటీని పూర్తిగా చింపేసి ఆమె పేంటీని క్రిందకు లాగేసి కాళ్ళను విడదీసి పట్టుకున్నాడు. శ్రీదేవి కదలక మెదలక అలా పడుకొనివుంది. ఆమె కళ్ళు కూడా అరమూతలు పడివున్నాయి. ఇందాక చూసిన సినిమాలోని ఆ హీరో చెల్లెలి మాదిరి శ్రీదేవిలో కూడా ప్రతిఘటన క్షీణించడంతో దుర్గాదాస్ కామోద్రేకంతో తన ఇనుప కడ్డీని బయటకుతీసి ఆమె కాళ్ళ మధ్యన పెట్టి కసుక్కున ఆమెలోకి దింపేసాడు. ఆమె రొమ్ములను చేజిక్కించుకుని చపాతీ పిండిని పిసికినట్టుగా పిసుకుతూ ఆమె యోనిని ఇరగ కుమ్మాడు. వాడి ఊపులకి ఆమె ఓ రబ్బరు బొమ్మలా కదులుతోంది. అలా ఓ పావుగంట సేపు తనని కసితీరా కుమ్మాక తన రసాల్ని బుస్సుమని ఆమెలో క్రక్కేసాడు. ఆవేశం చల్లారాక శ్రీదేవి ముఖాన్ని తీక్షణంగా చూశాడు. ఇంకా అలాగే ఉలుకూ పలుకూ లేకుండా పడి వుందామె. ఎందుకో అనుమానం వచ్చి ఆమె ఛాతీపై చెయ్యేసి పరీక్షించి చూసాడు. అతని కళ్ళు పెద్దవయ్యాయి. చేయి సన్నగా వణికింది. అతని అనుమానం నిజమైంది. ఆమె గుండె….. కొట్టుకోడం లేదు!
ఏదో షాక్ కొట్టినట్టుగా తన చేతిని ఆమె గుండెల మీదనుంచి తీసేసి భయంగా ఆమెను చూస్తూ మంచం దిగాడు. తన బట్టల్ని సర్దుకుని వెంటనే బయటకొచ్చేసాడు. వాడికిప్పుడేం చేయాలో అస్సలు తోచటంలేదు. వాడు బయటకు రావడం చూసి గిరీశం సోఫా పైనుంచి లేచి, “ఏమైంది దుర్గా… ఆమె ఒప్పుకుందా… నేనూ వెళ్ళనా..?” అన్నాడు ఆశగా. దుర్గాదాస్ సోఫాలో కూర్చుని గది లోపల ఏం జరిగిందో చెప్పాడు. అది విన్నాక, గిరీశం తన కాళ్ళలో సత్తువ లేనట్టుగా మళ్ళా సోఫాలో కుప్పకూలిపోయి తల పట్టుకు కూర్చున్నాడు.
★★★
గంట తర్వాత దుర్గాదాస్ కారు అక్కడినుంచి బయలుదేరింది. డిక్కీలో శ్రీదేవి శవంతో…!!
అక్కడ అంజలి శంకర్ ని చురచురా చూస్తూ క్రింద పడున్న తన నైటీని, లోదుస్తుల్నీ ఏరుకుంది. శంకర్ కంగారుపడుతూ మంచమ్మీద నుంచి మెల్లగా లేచాడు. అతనికి ఏం అనడానికీ తోచడంలేదు. చురకత్తుల్లాంటి ఆమె చూపులు గుచ్చుకుంటున్నట్లు అన్పించి ఇబ్బందిగా కదులుతూ తలదించుకు నుండిపోయాడు. ఇందాక సుజాత ముందర మాగొప్పగా అంజలిపై పడి ఆమె వలువలన్నీ వొలిచేసినప్పుడున్న ధైర్యం మొత్తం ఇప్పుడు ఒక్కసారిగా జావగారిపోయింది. డ్రాయర్ లోంచి బయటపడాలని ఎగిరెగిరిపడిన అతని దండం కాస్తా గాలి తీసేసిన బెలూన్ కు మళ్ళే చప్పబడిపోయింది. క్రింద పడున్న తన లుంగీని తీసుకొని మెల్లగా నడుం చుట్టూ కట్టుకుంటూ అంజలి వైపు చూశాడు. తను గబగబా తన బట్టల్ని వేసుకోవడం చూసి, ‘కొంపదీసి తను కూడా ఇప్పుడు బయటకు పోతుందా ఏంటి?’ అనుకున్నాడు. అతని మనసులో ఆమె వెళ్ళకూడదు అని ఒకవైపు అన్పించినా మరోప్రక్క వెళ్ళిపోతేనే మంచిదేమో అన్పిస్తోంది శంకర్ కి. అతనా సందిగ్ధంలో ఉండగా ఆమె మళ్ళా మంచం దగ్గరకి వచ్చింది. అంజలి బయటకు వెళ్ళకపోవడంతో కాస్త రిలీఫ్ గా ఫీలయ్యాడు. అయితే, ఆమె ముఖం ఇంకా అలాగే వుండటంతో తటపటాయిస్తూ కదలకుండా అలాగే నిల్చున్నాడు.
అటు అంజలి కూడా మొదట తన గదికి తిరిగి వెళ్ళిపోవాలని అనుకుంది. అయితే, ఆ గదిలో వున్న మరో జంట వెంటనే జ్ఞప్తికి వచ్చి వెళ్ళాలనే ఆలోచనను విరమించుకుంది. కానీ, శంకర్ తో పక్క పంచుకోడం ఆమెకు కంపరంగా వుంది. సుజాతతో అతను ప్రవర్తించిన తీరు ఆమెకు అమితమైన ఆగ్రహాన్ని కలిగించింది. మనసులో అతన్ని చాచి లెంపకాయ కొట్టాలని ఇప్పటికే చాలాసార్లు అనుకుంది. కానీ, అతన్ని తాకడం కూడా ఇష్టంలేక ఆ ప్రయత్నం చేయలేదు. మంచమెక్కి శంకర్ వైపుకు కాకుండా మరోవైపుకు తిరిగి దుప్పటి పూర్తిగా కప్పుకుని ముడుచుకు పడుకుంది. శంకర్ కూడా మంచం మీద మరో మూలన కూర్చున్నాడు. కాస్త ముందుకు వంగి గుటకలు మ్రింగుతూ మెల్లగా, “సారీ…మ్… అంజలి!” అన్నాడు. గొంతు పట్టేసినట్టు అయిపోయినట్టవడంతో ఆ మాట తడబడుతూ వచ్చింది. అంజలి కనీసం పట్టించుకోకుండా అలాగే పడుకునుండటంతో నిరాశగా ఆమెకు తగినంత డిస్టెన్స్ మెయింటైన్ చేస్తూ మంచంమీద చేరబడ్డాడు.
ఇటు ప్రక్క అంజలి మనసు కోపంతో రగిలిపోతోంది. ‘ఛ ఛ… వెధవ మగబుద్ధి.! చిన్న పిల్ల అని కూడా చూడకుండా సుజాతతో…అలా.. ఛ…! అతని గురించి ఆలోచిస్తేనే కంపరంగా వుంది. ఇలాంటి వాడ్ని ఇకమీదట ఇంట్లో ఉంచుకోకూడదు. ఊరెళ్ళగానే వెంటనే ఇల్లు ఖాళీ చేసేయమని చెప్పాలి!’ అనుకుంటూ కాస్త సర్దుకుని పడుకుంది. ఆమలా కదలగానే శంకర్ కూడా కదిలాడు.
అతని పరిస్థితి మరోలా వుంది. ఎప్పుడూ ప్రశాంతంగా, సౌమ్యంగా కన్పించే అంజలి కళ్ళు నిప్పులు కురిపించడంతో శంకర్ లోని మగాడు ఉలికిపడ్డాడు. పోనీ, అంజలి ఆ కోపంతో తన మీద అరిచేసినా వేరే విధంగా వుండేదేమో! కానీ, ఇలా ఏమీ అనకుండా అటు తిరిగి పడుకునేసరికి పిన్ను తీసేసిన బాంబును పక్కలో పెట్టుకున్నట్టుగా వుంది వాడికి. ‘ఈ రాత్రెలా గడుస్తుందో…’ అనుకుంటూ ఆమెనే చూస్తూ పడుకున్నాడు.
.
.
.
గంటలు గడుస్తున్నాయి…. అటు అంజలికి గానీ, ఇటు శంకర్ కి గానీ అస్సలు నిద్ర పట్టడం లేదు.
అంజలి మనసు మెల్లగా స్థిమితపడసాగింది. కోపం చల్లారుతుండగా అంతకుముందు జరిగిందంతా (తన వెర్షన్ లో) మనసులోనే మరోసారి విశ్లేషించుకోవడం ప్రారంభించింది.
సుజాత శంకర్ ని బ్లాక్ మెయిల్ చేసి రూంలోకి రావడం… ఆ ఇద్దరూ కలిసి తన బట్టల్ని బలవంతంగా విప్పించేయటం… అదాటున తను సుజాతని మంచం మీదకు లాగేసి ఆమె నైటీ విప్పేయడం… ఆ తర్వాత…. సుజాత పై…. శంకర్ చూపులు… అతని చేతులు…… పా-ము-లా క-ద-ల-డం…….. అలా ఒక్కో అంశాన్నీ విడదీస్తూ ఆలోచించసాగింది. కాకపోతే ఆ అలోచనల్లో కాస్త తేడా వచ్చింది. ఎలాగంటే….
‘శంకర్ అలా… సుజాతతో…. చేయటం నాకు చాలా కోపం తెప్పించింది. కానీ, అతనలా ప్రవర్తించడానికి కారణం….నేను కాదా…? నేనేదో సుజాతకు బుద్ధి చెప్పాలని, తనను ఈ గది నుంచి బయటకు పంపాలని తన నైటీని విప్పడం వల్లనే కదా శంకర్ కి అనవసరంగా సుజాత మీద ఆ క్షణం కోరిక కలిగింది. సుజాతని అలా అర్ధనగ్నంగా చూసి అతని మనసు కాస్త చలించి వుండొచ్చు. పాపం అందులో అతని తప్పేం వుంది? నేనే గనక అలా చేసివుండకపోయుంటే అతను కూడా సుజాతని అస్సలు పట్టించుకునేవాడు కాదు కదా…! ఆలోచించి చూస్తే ఇందులో అతని తప్పేమీ లేదనిపిస్తుంది…. పైగా ఇందాక నేను వదిలేయమనగానే సుజాతను వదిలేశాడు కూడా. అతనిక్కూడా లోలోన సుజాత విషయంలో తప్పుచేశాననే బాధ కలిగి వుంటుంది. అవును… అలా ప్రవర్తించినందుకు అతను చాలా చింతిస్తున్నాడు. ఇందాక నాకు ‘సారీ’ చెప్పునప్పుడు అతని గ్రొంతులో ఆ పశ్చాత్తాపభావన చాలా స్పష్టంగా విన్పించింది.’
హ్మ్… బాధంట… పశ్చాత్తాప భావనంట…! పాపం…తనకేం తెలుసు…? శంకర్ అసలు సుజాతను ఏ వుద్దేశంతో తన గదికి తీసుకొచ్చాడో.! ఏదో తనకి దొరికిపోయానన్న టెన్షన్ లో ఎందుకైనా మంచిదని ముందుజాగ్రత్తగా ‘సారీ’ చెప్పాడే తప్ప తనేదో తప్పు చేశానని మాత్రం కాదు. అలాంటి పాప చింతన అతనిలో ఏ కోశానా లేదు. సుజాత మిస్సైపోయిందనీ, అంజలి కూడా తనను యిక ముందు దగ్గరకు రానివ్వకపోవచ్చుననే ప్రస్తుతం వాడి బాధంతా… అలాగే, అంజలి కోపం దేనికి దారి తీస్తుందోనని అతను కలవరపడుతున్నాడు.
ఇక అలా ఆలోచిస్తూంటే అంజలి మనసు మెల్లగా మారుతోంది. శంకర్ పై కలిగిన వ్యతిరేకత క్షీణిస్తూ వచ్చింది. అదేంటో… ఇష్టమైనవారిపై ఎంత కోపమొచ్చినా అది ఎక్కువసేపు నిలువదు. మనసు వారి తప్పులకు తగిన సంజాయిషీలు ఇచ్చేస్తూంటుంది. అంతకుముందు కోపంలో ఏం తీర్మానాలను తీసుకున్నా కోపం తగ్గాక అవన్నీ అరచేతిలో మంచు ముక్కల్లా ఇట్టే కరిగిపోతాయి. అంజలి ఓసారి గాఢంగా ఊపిరి తీసుకుని తన కళ్ళను ముసుకుంది. శంకర్ వెచ్చని కౌగిలి, తీయని చుంబనాలు, అతని మగసిరి ప్రతాపం ఆమె మస్తిష్కంలో మెదిలాయి. ఒక్కసారిగా ఆమె వళ్ళంతా తిమ్మిరితిమ్మిరిగా అన్పించి తియ్యగా తీపులు మొదలయ్యాయి. మెల్లగా గుండె వేగం పుంజుకుంది. అదురుతున్న తన కాళ్ళను రాసుకుంటూ అరచేతులతో తన చను గుబ్బలను నొక్కుకుంది. తొడల మధ్య వెచ్చగా తీట ప్రారంభమవడంతో ఆగలేక మెల్లగా శంకర్ వైపు తిరిగింది. అటు శంకర్ ఇంకా ఆమెనే చూస్తూ పడుకుని వున్నాడు. ఏ క్షణాన్నైనా అంజలి కోపంతో విరుచుకుపడుతుందేమోనని అతగాడి భయం. అంజలి తన వైపుకు తిరుగుతుండటం గమనించి టెన్షన్ తో తన కళ్ళను మూసుకొని నిద్రపోతున్నట్టు నటించాడు. అంజలి ఏమీ చెయ్యకపోవడంతో ‘ఏంటీ… నిద్రలోగానీ మామూలుగా నావైపు తిరిగిందా…?’ అనుకుంటూ చిన్నగా తన కళ్ళను తెరచి చూసాడు. అంజలి తనవంకే చూడ్డం అతనికి కనపడింది. ఆమె ముఖం కోపం కనపడలేదు. అలాగని నవ్వు కూడా లేదు. అయితే, ఆమె కళ్ళు… ఇందాకట్లా నిప్పులు కురిపించట్లేదు. ఆ కళ్ళలో భావం మారింది. ఎర్ర జీరాలతో నిండివున్న ఆ నేత్రాలలో కోర్కె ప్రస్ఫుటంగా కనపడింది. ‘చూస్తుంటే మేడంగారు మూడో అంకెలోకి మారినట్టున్నారే….” అనుకుంటూ తన కళ్ళను తెరిచి ఆమెను చూస్తూ చిన్న వెర్రి నవ్వొక్కటి నవ్వాడు. ప్రతిగా అంజలి పెదాలపై చిరునవ్వు మెరిసింది.
“హమ్మయ్య…. కోపం పోయిందా…?” అన్నాడు హస్కీగా…
అంజలి నగు ముఖంతో, ‘ఊఁ…!” అంటూ మెల్లగా అతని దగ్గరకు జరిగి అతని చేతిని పట్టుకుని తన పెదాలకు తాకించుకుంది.
శంకర్ కి తన గుండెల్లో ఉన్న ముడి విడిపోవటంతో హాయిగా ఫీలయ్యి ఆ చేత్తోనే ఆమె ముఖం మీద పడిన ముంగురులను ఆమె చెవి వెనుకాలకు జరిపి బొటనవేలితో ఆమె బుగ్గను మెల్లగా నిమిరాడు. ఆమె తన శ్వాసని భారంగా వదులుతూ కైపుగా అతన్ని చూసింది. ఆ చూపుకు శంకర్ కి రక్తం సలసలా కాగుతూ ఒళ్ళంతా టెన్ k రన్ వేసింది. లుంగీలోని అతని గూటం మరలా ఊపిరి పోసుకుని టింగుమని లేచింది. ఆమెకు మరింత దగ్గరకు జరిగి తన ముఖాన్ని ఆమెకు చేరువజేసి బత్తాయి తొనల్లాంటి ఆమె పెదవులకి సుతారంగా తాకించాడు. అతని వెచ్చని శ్వాస తనని తాకగానే గట్టు తెగిన గోదావరిలా ఆమెలో ఒక్కసారిగా ఉద్రేకం ఉప్పొంగింది. వెంటనే అతని తలను బలంగా ఒడిసిపట్టి అతని పెదాలకు గట్టిగా అదుముకుంది. శంకర్ ఆమె వేగానికి తుళ్ళిపడ్డాడు. ఆ వెంటనే తేరుకుని రసభరితమైన ఆమె అధరాలను గాఢంగా చుంబించాడు. అటు అంజలి మెల్లగా తన నాలుకను అతని పెదాలకు తాకించింది. ఆమె సిగ్నల్ ని అర్ధం చేసుకుని శంకర్ వెంటనే తన నాలుకను ముందుకు తెచ్చి ఆమెతో జతచేసాడు. అలా మూతి ముద్దులో మునుగుతూనే శంకర్ తన చేతులను మెల్లగా క్రిందకు తీసుకువెళ్ళి ఆమె భుజాలనిరువైపులా పట్టుకుని ఓసారి అక్కడి కండరాలను మీటాడు. అంజలి తన పట్టుని మరింత బిగించి అతని పెదాలను చప్పరించసాగింది. ఇద్దరి శ్వాసలూ పాము బుసల్లా వినపడుతున్నాయి.