వారి నాలుకలు ముడిపడిపోయి సయ్యాట లాడుతున్నాయి. అంజలి తనను ఇలా గట్టిగా పెనవేసుకుపోవడం శంకర్ కు ముందు బాగానే అన్పించినా తర్వాత ఆమె గాఢ చుంబనాన్ని ఆపడం అతని తరం కాలేదు. ఊపిరాడనట్టవడంతో చివరకు ఎలాగోలా ఆమె పట్టును అతి కష్టమ్మీద వదిలించుకుని ఆమెను వెనక్కు త్రోసి బలంగా ఊపిరి తీసుకుంటూ, “అ..య్య..హ్…బా..హ్…బోయ్! ఏంటీ ఆవేశం… దీనికన్నా ఇందాకటి కోపమే నయమేమో!” అన్నాడు. అంజలి కూడా గాఢంగా శ్వాసనాడిస్తూ అతని మాటకి కిలకిలా నవ్వేసింది. వళ్ళంతా కసి రేగిపోతుంటే మళ్ళీ అతన్ని సమీపించి తన చేతిని దట్టమైన అడవిలా వున్న అతని ఛాతీమీద వుంచి ఆ వెంట్రుకలతో ఆడుకోసాగింది. ఆమె చల్లని చేతి స్పర్శకు మైమరిచిపోతూ మెల్లగా తన కళ్ళను మూసుకొని వెనక్కు చేరబడ్డాడు. నెమ్మదిగా ఆమె చేయి క్రిందకు ప్రాకింది. అదెక్కడకు పోతోందో తనకు తెలుసు గనుక శంకర్ పెద్దగా రియాక్ట్ అవ్వలేదు. అంజలి చెయ్యి అలా అతని పొట్టని దాటుకుంటూ అడ్డొచ్చిన అతని లుంగీ ముడిని గబుక్కున లాగేసి అట్నుంచి సరాసరి అండర్వేర్ లోకి దూరిపోయింది. తన గమ్యాన్ని చేరుకుని పదునెక్కిన అతని మగసిరి చుట్టూ తన వేళ్ళను బిగించి పట్టుకుంది. ‘ఊ…హ్.. అంజ..లీ…’ అంటూ సన్నగా వణికాడు శంకర్. ఇంకా తన కళ్ళను మూసుకొనే ఆమె పనిని డిస్టర్బ్ చేయడం ఇష్టం లేదన్నట్టుగా కదలక మెదలక అలాగే పడుకుని వున్నాడు. అంజలి అతని దండాన్ని బయటకి తెచ్చి తన రెండు చేతులతో దాన్ని స్పృశిస్తూ పైకీ క్రిందకీ కదపసాగింది. అలా చేస్తూంటే అతని అంగం గునపం మాదిరి తయారైంది. దాని పైనున్న చర్మాన్ని వెనక్కు జరిపి బయల్పడిన అతని ఎర్రని గుండుని తన వేలితో చిన్నగా టచ్ చేసింది. “మ్… అంజలీ…” అని జీర గొంతుతో మూల్గుతూ ఆమెను అందుకోడానికి చేతులు చాపాడు. ఈలోగా అంజలి ముందుకు వంగి అతని మగసిరికి తన పెదాలు తాకించి ముద్దాడుతూ మెల్లగా నోట్లోకి తీసుకుంది. చల్లని లాలాజలంతో ఆమె తన వేడి కడ్డీని ‘ప్చ్…ప్చ్…’మంటూ తడుపుతుంటే ‘స్…స్…’మంటూ వెచ్చని నిట్టూర్పులు అతని నోట్లోంచి వస్తున్నాయి. శంకర్ క్రిందనుండి ఎగరేస్తూ ఆమె నోటిని కుమ్మసాగాడు. అది గ్రొంతుదాక దిగబడి ఆమెకు కాస్త కళ్ళలో చెమ్మ చేరింది. తన నాలుకని వేగంగా అతని అంగం చుట్టూ తిప్పుతూ ముందుకూ వెనక్కూ చేస్తూంటే అతని వట్టల్లోకి భారీగా ద్రవం చేరిపోయింది. ఆ ప్రవాహాన్ని ఆపాలనిపించక గట్టిగా వణుకుతూ, “హ్.. మ్…. అంజలీ…. న్…నేఁ… కార్చేత్తన్నా….” అంటూ అలాగే బుస్సుమని కార్చేశాడు. అంజలి తన నోటిని వెనక్కి తీద్దాం అనుకునేలోగా ఆతని మదన రసం ఆమె నోటిని పూర్తిగా నింపేసింది. ఆ రసాలు బయటకు కూడా వచ్చేసి ఆమె మెడ మీద నుంచి జారి నైటీలోకి పోయి ఆమె రొమ్ముల నడుమనుండి అలా క్రిందకు పోయింది. శంకర్ మెల్లగా మంచం మీంచి లేచి అంజలి జుత్తును పట్టుకొని ఆమెను తన వైపుకు త్రిప్పుకుని తీగపాకంలో ముంచిన గులాబ్ జామ్ లా ఉన్న ఆమె ఎర్రని చెర్రీ పెదాలను గట్టిగా ముద్దాడాడు.
అప్పుడే—
శంకర్ ఫోన్ మ్రోగింది… ఇద్దరూ ఉలిక్కిపడ్డారు. “అలారం” అని గొణుక్కుంటూ శంకర్ ఫోన్ తీస్కొని ఆఫ్ చేశాడు. “అప్పుడే టైం ఐదయిపోయిందా…?!?” అని ఆశ్చర్యంగా అడిగింది అంజలి. శంకర్ ఔననట్టుగా తలూపుతూ, “మీ కోపం చల్లారేసరికి తెల్లారిపోయింది మరి!” అని కొంటెగా అన్నాడు. అంజలి చిరు కోపంతో, “అంతా నీ తప్పే—” అంటూ వుండగా శంకర్ ఆమె పెదాలను చిన్నగా ముద్దాడి, “తప్పు నాది కాబట్టీ నేనే దిద్దుకుంటాను,” అంటూ ఆమెను పట్టుకుని మంచం మీద పడేసి మీదకెక్కేశాడు. “కానీ, టైం అయ్యిందిగా…” అని అంజలి అంటున్నా, “పర్లేదు,” అంటూ గొణిగి ఆమె నైటీని నడుం వరకూ లేపేసి పేంటీని క్రిందకు దించేశాడు. అంజలి కూడా ఏదైతే అదయ్యిందని తన కాళ్ళను ఎడంగా చాపి అతన్ని ఆహ్వానించింది. శంకర్ వెంటనే ఆమె తొడల మధ్య తన తలని పెట్టి ఆమె పూరెమ్మలను విడదీసి తన పదునైన నాలికను ఆమెలోకి ‘జుప్’మని దింపేశాడు. ‘అహ్…శంకర్.ర్..ర్..’ అంటూ ఆమె తన్మయత్వంతో కళ్ళను గిరగిరా తిప్పుతూ అతని తలను పట్టుకుని తన పువ్వుకేసి రుద్దుకుంది. శంకర్ ఆమె గిలక్కాయిని రాపాడిస్తూ నిలువుపెదాలను వేళ్ళతో తడుముతూ, పూ…లోతుల్లో మునిగితేలుతుంటే అంజలికి మహదానందంగా అనిపిస్తోంది. అప్పుడప్పుడు వేళ్ళను లోనకు దోపుతూ తొడల పై భాగంలో ముద్దులు కురిపించడంతో అతని మీసం గుచ్చుకొని ఆమె తుళ్ళింతకు గురయింది. ఆమె కామనాడులను అతని నాలుక మృదువుగా మీటుతుంటే ఆమె కళ్ళు చెమ్మగిల్లి మత్తుగా మూల్గింది. “అంజలీ… కోనసీమ కొబ్బరి ముక్కలా నీ పూ… ఎన్నిసార్లు చేసినా మళ్ళీ మళ్ళీ చెయ్యాలనిపిస్తోందే…” అంటూ చిన్నగా కొరికాడు. అంజలి ఎగిరిపడి, “శంకర్.ర్.ర్…” అంటూ తమకంతో మూల్గింది. శంకర్ మాటలకు తనలో ఇంకా గుల పెరిగిపోతోంది. శంకర్ తన చేతులను ఆమె నైటీలోకి తీసుకుపోయి అతికష్డమ్మీద బ్రాని తొలగించి ఆమె రొమ్ములను గట్టిగా పట్టుకొని నొక్కాడు. అంజలికి జివ్వుమంది. పదేపదే శంకర్ పేరు ఆమె నాలుకపై తాండవించింది. బేరి పళ్ళలా నిక్కబొడుచుకున్న చన్నుమొనలను శంకర్ తన వేళ్ళ మధ్యన పట్టుకొని చక్కగా మెలిపెడుతుంటే ఆమెకూడా కీ ఇచ్చిన బొమ్మలా అటు ఇటూ ఊగిపోతోంది. అలాగే క్రింద ఆమె పూరెమ్మలను తన నాలుక కొనతో సుతారంగా తాకించి బొడిపెను చుట్టూ ఆడిస్తూ తిప్పడంతో ఆమె తన భావప్రాప్తికి చేరువైంది. అతని తలను బలంగా ఒడిసిపట్టి గట్టిగా మూల్గుతూ తన రసాలను తెరలు తెరలుగా అతని మొహమ్మీద కార్చేసింది. ‘హ్…హా.. ఆ….మ్…’అని తృప్తిగా మూల్గుతూ అలా వుండిపోయింది. శంకర్ లేచి ఆమె మీదకు ఎక్కబోయాడు. ఇంతలో శంకర్ ఫోన్ రింగయింది. ఈసారి అజయ్ ఫోన్ చేసాడు.
శంకర్ పక్కకు తిరిగి కంగారుగా తన ఫోన్ అందుకుంటూ, “ఇదుగో వచ్చేస్తున్నా… ఒక్క నిమిషం…” అన్నాడు.
అజయ్ నవ్వుతూ, “నువ్వెక్కడికి వచ్చేస్తావ్ బెదరూ… రావాల్సింది అంజలిగారు. ఆమెను పంపు, చాలు…. నేను మీ గది బయటే వున్నాను. సౌండులు వింటుంటే ఇంకా మీ ఆట పూర్తయినట్లుగా అనిపించడంలేదు…?” అన్నాడు.
“హా… ఇప్పుడే మొదలైంది… వెయిట్ ఫర్ ఫైవ్ మోర్ మినిట్స్…” అంటూ అంజలి వైపు తిరిగి, “అజయ్… బయటే వున్నాడంట…” అంటూ చిన్నగా నవ్వాడు. అది వినగానే అంజలి చప్పున మంచం దిగి తన పేంటీని పైకి లాక్కుని చకచకా బాత్రూంలోకి పోయింది. “హ్మ్… ఇంకో ఐదు నిముషాలు బ్రో…” అంటూ ఫోన్ కట్చేసి మంచం మీద విసిరేసి మధ్యలో ఆపేసిన పనిని పూర్తి చేయడానికి ఆమె వెనకే బాత్రూమ్ కి పోయాడు శంకర్!
శ్రీదేవి శవాన్ని కారు డిక్కీలో వేసుకుని ఊరి పొలిమేర్ల వైపు పోతున్నారా యిద్దరు. గిరీశం డ్రైవింగ్ చేస్తున్నాడు. ఇద్దరికీ తాగింది మొత్తం దిగిపోయింది.. దుర్గాదాస్ బుర్రంతా చికాగ్గా వుంది. తన జీవితంలో ఎంతోమందిని చంపుతాను అని బెదిరించి వాళ్ళతో పనులు చేయించుకున్నాడు. కానీ, ఇంతదాక ఎవర్నీ చంపలేదు. ఇప్పుడు అనుకోకుండా శ్రీదేవి తన చేతుల్లో చనిపోవడం తనకి మింగుడుపడటం లేదు. ఏదో ఒకటి చేద్దాం అనుకుని కార్లో ఆమె శవాన్ని వేసుకు బయలుదేరారు గానీ ఏం చేయాలో తోచడం లేదు ఇద్దరికీ…
“చ్..చేసింది నువ్వైతే నేను కూడా నీతో పాటూ ఇరుక్కుపోయేలా వున్నాన్రా… కనీసం ఆమె బతికే వుండుంటే జస్ట్ ఓ రేప్ కేస్ తో పోయేది, అదీ నీమీద… ఇప్పుడీ మర్డర్ తో ఇద్దరి మెడ చుట్టూ ఉచ్చు బిగుసుకునేలా వుంది! అయినా… అలా ఎలా చంపేశావ్ రా..?” అని గిరీశం అన్నాడు నుదుటి మీద చెమటను తుడుచుకొంటూ.
దుర్గాదాస్ కి అసలే పిచ్చపిచ్చగా వుంది. గిరీశం అలా అడగ్గానే కోపంతో తోకతొక్కిన త్రాచులా, “నాకే మవసరంరా… దాన్ని సంపనీకి… కొండి… అసలదెలా చచ్చిందో కూడా నాకర్ధం కావటంలేదు. నన్ను తోసేసి పరిగెడ్తూ నేలమీద పడిపోడం వరకూ గుర్తుకొస్తోంది. అప్పుడే చచ్చుంటాదీ లం… మత్తులో వుండటంతో అది నేను గమనించలేఁదు… అంతేగానీ.. దాన్ని నేనెందుకు సంపుతానురా… నేఁ సంపలేఁ…!” అంటూ పిడికిలి బిగించి ఆవేశంగా ఇద్దరి మధ్యనా ఉన్న ఖాళీ దగ్గర ఒకసారి గుద్దాడు.
దాంతో, గిరిశం కాస్త తగ్గి, “సరేఁ.. సరేరా.. అంత ఆవేశం వద్దురా…దుర్గా… ఆమెను నువ్వు చంపలేదులే…! ఇంతకీ, ఇప్పుడు ఈ శవాన్ని ఏంచేయాలి…? ఏమైనా ఆలోచించావా…?” అన్నాడు.
దుర్గాదాస్ ఓ రెండుమూడు క్షణాలు మౌనంగా వుండి, “ఒక్కటే చేయాలి… బాగా దూరం తీసుకుపోయి ఎవరూ పోని చోట ఈ శవాన్ని పడేయాలి!” అన్నాడు.
గిరీశం వెంటనే కార్ ఆపి, “ఆ… దుర్గా… పడేయడం అంటే… నాకో అయిడియా వచ్చిందిరా… ఇంకో అయిదు కిలోమీటర్లలో ఒక రివర్ బ్ర్రిడ్జీ వస్తుంది. ఈ శవాన్ని ఆ వంతెన మీంచి నీళ్ళలో పడేశామనుకో ఇక ఎవరికీ తెలీదు… అందరూ ఏదో సూసైడ్ కేసు అనుకుంటారు. ఏమంటావ్…?”
“అబ్బబ్బబ్బా… ఏం అయిడియారా మల్లిగా…! అద్దిరిపోయే….! అలాగే చేద్దాం. ఆ బ్రిడ్జీకి పోనీయ్!” అన్నాడు గిరీశం భుజాన్ని చరుస్తూ.
గిరీశం బండిని ఆ వంతెన మీదకు పోనిచ్చి సరిగ్గా మధ్యలో ఆపాడు. ఎవరూ లేరని నిశ్చయించుకున్నాక దుర్గాదాస్ తన ప్రక్కకు తిరిగి, “ఊ..మల్లిగా… తొందరగా దాన్ని తీసి నీటిలో పడేసి వచ్చేయ్..!” అన్నాడు.
గిరీశం సాధారణంగా దుర్గాదాస్ మాటకు ఎదురు చెప్పడు. కానీ, ఇప్పుడు మాత్రం అతని మాటకు విభేదిస్తూ, “ఏంటీ…? మర్డర్లూ, మానభంగాలూ నువ్వు చేసి ఇప్పుడు ఈ శవాన్ని నన్ను పడేయమంటున్నావా… ఏదో సలహా అంటే ఇచ్చానుగానీ, మిగతాదంతా నువ్వే చేస్కోవాలి…. నాకు దీనితో ఏం సంబంధం లేదు. నేను చేయనుగాక చేయను!” అంటూ చేతులు కట్టుకు కూర్చున్నాడు.
దుర్గాదాస్ ఆ మాటలకు అవాక్కై వెంటనే పగలబడి నవ్వేస్తూ, “ఒరేయ్ మల్లిగా… చెయ్యాల్సిందంతా నువ్వే చేసి ఇప్పుడు సంబంధం ఏమీ లేదంటున్నావా…? నన్ను మందు కొట్టడానికి నీ ఇంటికి పిల్చిందెవరూ… నువ్వు! నన్ను బాగా తాగించి ఈ రేప్ చేయమని నన్ను ఉసిగొల్పిందెవరూ… నువ్వు! నాతో పాటూ వచ్చి దాన్ని కదలకుండా పట్టుకొని రేప్ చేసి చివరకి దా-న్ని చం-పిం-దె-వ-రూ… ను-వ్వూ!” అన్నాడు.
గిరీశం ఉలిక్కిపడి కంగారుగా,
“ఒరేయ్ ఒరేయ్ ఒరేయ్…! ఏం వాగుతున్నావురా…! నేనెక్కడ అవన్నీ చేశాన్రా…?” అనగానే దుర్గాదాస్ వికృతంగా నవ్వుతూ, “ఒక్కసారి నా పేరుగానీ బయటకు పొక్కిందా…. నువ్వు ఇదంతా చేశావా లేదా అన్నది ఎవరూ పట్టించుకోరు… ఎందుకంటే, నేను అందరికీ ఇదే చెప్తాను…! ఇప్పుడేమంటావ్…?” అంటూ కళ్ళెగరేశాడు.
గిరీశం భయంతో గుటకేశాడు. దుర్గాదాస్ చెప్పినట్టు చేయక తప్పదనిపించి తన మొహాన్ని వేలాడేసుకుని భారంగా నిట్టూరుస్తూ మెల్లగా కార్ డోర్ తెరిచి క్రిందకు దిగాడు. వెనక్కు పోయి డిక్కీ ఓపెన్ చేసి శ్రీదేవి బాడీని బయటకు లాగుతూ, “ఒర్రేయ్ దుర్గా… ఈవిడ బ్రతికే వుందిరా… ఇట్రారా…!” అంటూ ఆనందాశ్చర్యాలతో గట్టిగా అరిచాడు.
“ఏం….టీ…?” అంటూ దుర్గాదాస్ చిన్న పొలికేక పెట్టి వెంటనే కారులోంచి దిగి గబగబా వచ్చి చూశాడు. “నిజంగానా..?” అన్నాడు గిరీశం మొహంలో మొహం పెట్టి చూస్తూ.