మా కోడలి సొగసులు 3 వ భాగం

నేను నిర్ఘాంత పోయి అలా వుండి పోయాను. భోజనానికి రండి మామయ్యా అంటూ పిలిచింది. భోజనం చేస్తున్నాం. ఒంగి ఒడ్డిస్తోంది..కళ్ళు పైకెత్తాను.. జాకెట్ లోపలనుంచి పచ్చగా కనపడుతున్నాయి కోడలి బంగారు బంతులు. నా చూపు గమనించినట్టుంది కోడలు.. చిలిపిగా నవ్వుతూ పైట సద్దేసుకుంది. భోజనాలయ్యాక నా వెనకాలే ఒచ్చెసింది . నిన్న రైల్లో సరిగ్గా నిద్ర పట్టలేదు మామయ్యగారూ పడుకుంటాను అంటూ రైల్లో పడుకున్నట్టే నా ఒడిలో తల పెట్టుకుని పడుకుంది. మరి నిన్నిలా ఒళ్ళో పడుకోబెట్టుకుంటే నాకు లాభం ఏమిటీ అన్నాను. మీ చేతులు ఎలాగూ ఊరుకోవుగా.. మీకు అదే లాభం..

చెప్పానుగా. చనువిచ్చానని మరీ జోరు చేసైకండి ..మీకే నష్టం అని చిన్నగా నవ్వేసింది. ఒడిలో తల పెట్టుకుని పడుకున్న ఆ పిల్లని అలా చూస్తూ వుండిపోయాను కాసేపు. పచ్చటి పసిమి ४०४७.. నాకోడలిది.. గుండ్రటి మొహం. తీర్చి దిద్దినట్టుండే కనుముక్కు తీరు.. పుష్టిగా వున్నతంగా ఎదిగిన ఉదో భాగం.. సన్నటి నడుము… పెద్ద పెద్ద పిరుదులు. జాకెట్టుకీ చీరకీ మధ్య పచ్చగా మెరుస్తున్న ప్రదేశాన్ని చూస్తూ వుండిపోయాను కాసేపు.

పక్కకి ఒత్తిగిలి పడుకుంది.. పిల్ల.. పమిటంచు జాకెట్లో దోపుకుని. ఊపిరితో బాటు పైకీ కిందకీ బరువుగా కదుల్తున్న ఆ వక్షోభాగం వేపు చూసాను. ఇదంతా కలలాగా వుంది.. ఈ పిల్ల తనని ఇలా ముట్టుకుంది కి ఒప్పుకుంటుందని తనె ప్పుడూ అను కోలేదు.. ముట్టుకుంటేనూ పిసికితేనూ చూస్తేనూ ఫరవాలేదుట. రాత్రి నేను పిసికింది వీటినేనా అనే అనుమానం కలిగింది నాకు. పైట చాటున జాకెట్లోపల వున్న ఆ పాల గిన్నెల్ని చూడాలి.

నా కొడుకు చేతిలో రోజూ నలిగే వాటిని చూడాలి. నె మ్మది గా పైట పక్కకి తప్పించాను. జాకెట్ అంచు లోంచి లోపలికి చొచ్చుకు పోయింది నా చూపు. రెండు బంగారపు కొండల మధ్య సన్నటి లోయ. చిన్నప్పుడు చదువుకున్న కుమార సంభ వం గుర్తు ఒచ్చింది. పమిట పక్కకి జరగడంతో పల్చటి జాకెట్ లోంచి కనీ కనపడకుండా వూరిస్తున్నాయి ఆ యవ్వన గిరుల శిఖరాలు.. ముఖ్యంగా కుడి రొమ్ము మీద జాకెట్టు తప్ప మరే మీ ఆచ్చాదన లేకపోడం తో గుండ్రం గా రా రమ్మన్నట్టు కవ్విస్తోంది. జాకెట్ పైనించి దాని మీద రాసాను.. వేలి కొసతో.. చేతిని బోర్లించి దాని మీద పెట్టి మృదువుగా అదిమాను..

వెచ్చగా మెత్తగా చేతినిండుగా ఇమిడిపోయిన కోడలి రొమ్ము పై హుక్ వూడదీసాను.. రెండో హుక్ లేదు.. జాకెట్ అంచు పక్కకి తప్పించాను. పసిడి కుండల్లాగా సగం పైగా బైట పడ్డాయి కోడలి స్తనాలు. కాని అసలైనది ఇంకా దాక్కునే వుంది.. ఇంకొ హుక్ తియ్యాలి.. తీద్దాం. 2 ໕໙ permission . excitement చిన్నగా ఒణుకుతున్న చేతుల్తో ఇంకో హక్ ఓపెన్ చేసాను. రవిక మరి కొద్దిగా ఓపెన్ అయింది.. నాక్కావలసింది కనపడిపోయింది.

అబ్బా ఎంత అందంగా వుందో. పచ్చగా బంగారపు వన్నెలో పొంగిన ఆ యవ్వన కలశానికి వింత శోభను కల్పిస్తూ లేత గులాబీ రంగులో చిన్న గుండ్రటి మచ్చ మధ్యలో చక్కటి స్తనాగ్రం. నసీం బాను రొమ్ములు గుర్తొచ్చాయి. దానివి చిన్నవి. ముచ్చిక కూడా చాలా చిన్నది వుండేది.. రొమ్ముమొన మీద నోరుపెట్టి చీకుతూంటే ఉద్రేకంతో ఎర్రగా అయిపోయేది దాని ముఖం.. తల మీద చెయ్యి పెట్టి నొక్కుతూ చీకించుకునేది. రొమ్ముమీద నోరు పెట్టేసరికల్లా తడి తడిగా అయిపోయేది. వేళ్ళ మధ్య మచ్చని మొత్తంగా పట్టుకుని మృదువుగా నలిపాను ఆ మెత్తదనం, నున్నదనం అబ్బ ఎలా చెప్పను. వేళ్ళతో నొక్కాను.

మెత్తగా దిగి పోయాయి వేళ్ళు చేతిని మొత్తంగా ఆ పొంగు మీద వేసి అదిమాను. అబ్బ వెచ్చగా మెత్తగా నలుగుతున్న్నాయి నా కోడలి ఎద పొంగులు. కొంత సేపయ్యింది. ఉన్నట్టుండి లేచి పోయింది కోడలు. పైట సర్దుకుని నాకేసి చిలిపిగా చూసి నవ్వుతూ ఏం మామయ్యా బాగున్నాయా అంది. బ్రహ్మాండంగా ఉన్నాయి అన్నాను. bolt వేసి రండి అంది. వెళ్ళి bolt వేసి ఒచ్చాను bolt వేసి వెనక్కి తిరిగి చూసి నిశ్చేష్టుడినయ్యాను. పచ్చగా మెరుస్తున్నాయి భుజాలు. పైట చుట్టూ తిప్పి ఉంది. అప్పటి వరకూ ఆ పసిడి కుండల్ని దాచి ఉంచిన జాకెట్టు కింద పడి ఉంది. పల్చటి చీరే చెంగు చాటు నుంచి కవ్విస్తున్నాయి కోడలి వక్షోజాలు. రండి మామయ్యా ఇలా ఒచ్చి ఒళ్ళో పడుకోండి అంటూ మటం వెసుక్కూచుంది కోడలు. నేను పడుకున్నాను.

పైట తప్పించి నా చుట్టూ వేసి చేరువగా తెచ్చి అందించింది. గులాబీ మొగ్గల్ని నోటి కి నోటి నిండుగా అందినంత మొత్తం పట్టుకుని బలంగా లోపలికి లాగుతూ నాలిక తో ఆ ఎర్రదనాన్ని శ్పృసించాను. ఇస్సిస్స్ అహా అంటూ చిన్నగా మూలిగింది. ఆమె చెతులు నా తలని పట్టుకుని ఆ మెత్తటి ఎత్తులకేసి నొక్కుతున్నాయి నాలికతొ ఆ ఎర్రటి మచ్చమీద స్వైర విహారం చేస్తున్నాను. ఆ ముచ్చిక మొత్తంగా బలంగా లోపలికి పీల్చి మునిపళ్ళతో పట్టుకుని కొద్దిగా లాగి ఒదిలాను. హా.. ఆయ్యొ..య్య అంటూ మరో చిన్న కేక. నా చెయ్యి రెండొ రొమ్ముని పిసుకుతోంది.

బొంగురుగా అయిపోయిన గొంతుతో బాగా పిసుకు మామయ్యా.. గట్టిగా పిసికెయ్యి.. నలిపెయ్యి అంటోంది కోడలు. పిల్ల చెయ్యి నా పంచెలోకి దూరి పోయింది. పిడికిలి నిండా బిగించి పట్టుకుని కదిలిస్తోంది. మామయ్యా… అంది. ఏం నా కోడలా.. అన్నాను. దీన్ని ఎన్ని కన్నాల్లో ముంచావు? అనడిగింది. మీ అత్తగారు కాక ఇద్దరు.. అన్నా. మొట్ట మొదట ఎవరితో ? ఇంజినీరింగ్ చదువుతూండగా మా రూం పక్కన ఇంట్లో ఉండేవారు సుబ్బారావు అని. వాళ్ళావిడ.. కృష్ణ వేణి అనే ఆవిడ. అసలు మీకిద్దరికీ ఎలా కలిసింది. అప్పుడు నేను ఇంజినీరింగ్ చదువుతూ వుండేవాడిని. వాళ్ళింటికి మీది గదిలో వుండె వాడిని. ఆ రోజు క్లాసెస్ లేకపోడం తో పోద్దున్న లేట్ గా లేచాను. మాకందరికీ common బాత్రూం.

ఇస్స్ అలా గట్టిగా లాగద్దు. ఆ రోజు స్నానానికి బత్రూం కి వెళ్ళేసరికి ఆవిడ బాత్రూం లో వుంది. నేను నిద్ర పూర్తిగా మెలకువరాని పరిస్థితి లో వున్నాను. చటుక్కున తలుపు తోసేసరికల్లా, దేవుడా ఏం చెప్పమంటావు పూర్తిగా ధర్మ దర్శనం అయిపోయింది. ఒక్కసారి కెవ్వున కేక వేసి వెనక్కి తిరిగి పోయిందావిడ. చెప్పోద్దూ ఆవిడ వెనకనుంచి కూడా అంత అందంగానూ వుందావిడ. ఆపి నా నోట్లో వున్న కోడలి ముచికని పళ్ళతో నొక్కాను. ఇస్స్ ఇస్స్ కొరక్కండి మామయ్యా అంటూనే మరింతగా నన్ను దగ్గిరసా లాక్కుంది కోడలు. స్టిఫ్ గా రబ్బరు ముక్కల్లా అయిపోయాయి కోడలి ముచికలు. కాళీ గా వున్న చేతికి కోడలి లంగాలోకి ప్రవేశపెట్టాను మెత్తగా నున్నగా తగుల్తోంది కోడలి తొడ. చెయ్యి నెమ్మదిగా పై పైకి పాకిస్తున్నాను.

తరవాత, వెనక్కి తిరిగి రూంలోకి వెళ్ళిపోయాను కానీ ఆ సుందరమైన రూపం కళ్ళముందు కనపడుతూనే వుంది. కోడలి రహస్యాంగాన్ని తాకడానికి ఉవ్విళ్ళూరుతున్న నా చెయ్యి పైకి ప్రయాణిస్తూనే ఉంది. ఆ మూడోనాడు ఆదివారం. ఆవిడ తిన్నగా నా రూంలోకి ఒచ్చి ఇదిగో అబ్బాయ్ నువ్విక్కడ ఉండదల్చుకుంటే బుద్ధిగా వుండు లేక పోతే కాళీ చేసెయ్యి అంది. నేను తడబడుతూ ఆ రోజు జరిగిందంతా చెప్పాను. ழு త ర వాత . త ర వాత అప్పుడప్పుడు ఆవిడ రాత్రి పూట కూరో.. పచ్చడో పట్టు కొచ్చి ఇచ్చేది. అలా ఉండగా ఒకరోజు. చేతికి మెత్తటి వెంట్రుకలు తగిలే సరికి నా మాట ఆగి పోయింది. ఇంకా వుంది