నేను ఏమీ మాట్లాడలేదు. ఇంతలో మోనా అందుకుని “దీదీ, కొన్ని రోజుల క్రితం మా ఫ్రెండ్స్ తో ఈ గేం ఆడినప్పుడు నేను ముందు మీలానే ఫీల్ అయ్యాను. కానీ గేం స్టార్ట్ అయ్యాక, మన పేర్లు ఉన్న స్లిప్స్ ఇంకా కొన్ని ఉంటే బాగుండునే అనిపిస్తుంది” అంది.
ఒక్క సారి – Part 8→
నేను ఏమీ మాట్లాడక పోయే సరికి తనే మళ్ళీ “అయినా మనం బట్టలు విప్పే దానికంటే, కార్డ్స్ తీసినప్పుడే ఫన్ ఎక్కువగా ఉంటుంది” అంటూ నా దగరగా నడిచి నా చెవిలో “అసలు ఎక్కువ కార్డ్స్ తియ్యాలనే నేను నా చున్నీ కూడా హాల్లోనే వదిలి వచ్చాను” అంది.
తన మాటలు నిజమే. మేము వాళ్ళ ఇంటికి వచ్చినప్పుడు తన చుడీదార్ మీద చున్నీ కప్పుకుని ఉండటం గమనించాను కానీ ఇప్పుడు అది లేదు. వాళ్ళు అంత గా చెబుతున్నా నాకెందుకో ఆ కార్డ్స్ తీస్తే అందులో ఏమి చెయ్యాలని రాసి ఉంటుందో అన్న భయం తగ్గటం లేదు. అందుకే వాళ్ళు ఎంత చెబుతున్నా “ఓ కె” అనలేక పోతున్నాను.
ఒక్క క్షణం సేపు ఆ రూం నిశ్శబ్దంగా ఉండిపోయింది. కాసేపటి వరకూ ఎవరూ మాటలాడక పోయే సరికి మా వారే గొంతు సవరించుకుని “పోనీ, మిగిలిన అందరి పేర్లు 6 సార్లు ఉంచేసి, తన పేరు మటుకు 5 సార్లే పెడదాము” అన్నారు.
అందుకు సలీం “అప్పుడు ఒకరికి చీటీ తీసే చాన్ స్ పోతుంది కదా భయ్యా?” అన్నాడు.
తన మాటలకు సమాధానంగా “పద్దు పేరు తీసేస్తున్నాము కాబట్టి తనకు 5 చాంసులే ఇద్దాము” అన్నారు మా వారు.
అందుకు మోనా “మనందరం ఆరు సార్లు చీటీలు తీస్తే, దీదీ మటుకు అయిదు సార్లే తియ్యడం ఏమీ బాగుండదు. పోనీ ఒక పని చేద్దాం, ఒక చీటీలో దీదీ పేరు కొట్టేసి నా పేరు రాయండి” అంది.
“ఈ ఐడియా బాగానే ఉంది, మీకూ ఓకేనా?” అంటూ సలీం మా ఇద్దరి వైపూ చూసాడు.
మా వారు తనకు ఓకే అన్నట్లు తల ఊపారు. నా మూలంగా అందరికీ ఇబ్బంది రావడం, మోనా తనో త్యాగ మూర్తిలా తన పేరు ఏడుసార్లు రాయమనడం నాకు అస్సలు నచ్చలేదు. అందుకే, ఇక ఏమి అయితే అది అవుతుందని అనుకుని..
“అలా ఏమీ వద్దు. ముందు అనుకున్న ప్రకారమే ప్రతి ఒక్కరి పేరు ఆరుసార్లు అలానే ఉంచేద్దాం” అన్నాను.
నా మాటలకు మిగిలిన ముగ్గురూ “ఆర్య ష్యూర్?” అన్నట్లు నా వైపు చూసారు.
“నిజంగానే చెబుతున్నాను. మొదట్లో కొంచెం భయపడ్డాను కానీ, ఇప్పుడు మోనా అంత ధైర్యం చెప్పింది కదా అందుకే ఓకే అంటున్నాను” అన్నాను.
“ఇంకా మాటలతో అనవసరంగా టైం వేస్ట్ చేసుకోవడం ఎందుకు, అందరికీ గేం రూల్స్ అర్ధం అయ్యాయి కనుక లెట్స్ స్టార్ట్ ద గేం” అంటూ మా పేర్లు ఉన్న చీటిని తీసుకుని దానిని కిందకీ పైకీ కులికించసాగాడు సలీం.
ఇంతలో మోనా “ఒక్క నిమిషం. మరో విషయం చెప్పడం మర్చిపోయావు” అంటూ లేచి సలీం చెవిలో ఏదో చెప్పింది. తన మాటలు విన్న సలీం “ఓ అదా..!!” అంటూ మా వైపు తిరిగి..
“ఏమీ లేదు. మనం చీటీలు తియ్యడం మొదలు పెట్టాక లాస్ట్ చీటీ అంటే 24 వ చీటీలో ఎవరి పేరు అయితే వస్తుందో వాళ్ళు ఈ కార్డ్స్ లోంచి ఒకటి తియ్యాల్సిన అవసరం లేదు. ఆ 24వ చీటీతో మన గేం పూర్తి అవుతుంది గనుక, ఎలాగూ ఆ చీటీలోని పేరు ఉన్న వ్యక్తి అప్పటికే నగ్నంగా ఉంటారు కనుక ఆ పేరు వచ్చిన వ్యక్తి, ఈడెక్ లోంచి కార్డు తీసే బదులు తన పార్ట్ నర్ ని సెలెక్ట్ చేసుకుని అసలు పని మొదలు పెట్టాలి.”
“అయితే ఆ పార్ట్ నర్ మీ స్పౌస్ అయ్యి ఉండకూడదు. ఉదాహరణకు ఆ లాస్ట్ చీటీ మోనా పేరు వచ్చిందనుకోండి, అప్పుడు నేను, భాబీ చూస్తుండగానే తను భయ్యాతో కలసి అసలు పని ప్రారంభిస్తుందన్న మాట” అన్నాడు.
తను చెబుతున్న దానిని బట్టి ఆ ఆఖరు చీటీలో నా పేరో లేదా సలీం పేరో ఉంటే.. మా వారు, మోనా వీళ్ళిద్దరూ చూస్తుండగానే నేనూ, సలీం ఈ పడక మీద.. ఆ ఆలోచనలకే నా వళ్ళంతా ఏదోలా అయిపోయింది. నా ఆలోచనలతో తనకు సంబందం లేనట్లుగా..
“ఓకే.. లెట్స్ స్టార్త్ దెన్ . మన నలుగురిలో సుధాకర్ భయ్యా పెద్దవాడు కాబట్టి ఫస్ట్ పేరు ని తను డ్రా చేస్తారు” అంటూ తన చేతిలోని బాక్స్ ని మా వారి చేతికి ఇచ్చాడు సలీం. సలీం ఇచ్చిన బాక్స్ తీసుకుని దానిని బాగా కులికించి ఒక చీటీ పైకి తీసారు మా వారు.
“దేవుడా..! నా పేరు రాకుండా చూడు స్వామీ” అని మొక్కుంకుంటూ తను ఎవరి పేరు చదువుతారా అని చూసాను.
చీటీని విప్పి దానిలోని పేరు చూసిన మా వారు నవ్వుతూ “సలీం” అని పెద్దగా పేరు చదివి ఆ చీటీని సలీం చేతికి ఇచ్చాడు.
“ఇది అన్యాయం భయ్యా, నువ్వు పెద్దవాడివి అనే గౌరవంతో నిన్ను మొదట తియ్యమంటే నా పేరే తీస్తావా” అంటూ నవ్వుతూ చీటీ తీసుకున్నాడు సలీం. అలా చీటీని అందుకున్న తను మంచం మీదనుంచి దిగి నడుచుకుంటూ ఆ రూములో ఒక మూలగా ఉన్న టేబుల్ వద్దకు వెళ్ళి నిలబడి తన షర్ట్ బటన్స్ విప్పుకో సాగాడు. ఒక నిమిషం తరువాత తన వంటి మీద నుంచి వేరు అయిన ఆ షర్టుని మా అందరికీ చూపించి ఆటేబుల్ మీద వేసి దానిపై తన పేరు ఉన్న చీటీని ఉంచి వచ్చి మళ్ళీ మంచం మీద కూర్చున్నాడు.
తను లోపల బనియన్ వేసుకుని ఉన్నాడు. “పాపం మా వారు, తనకు బనియన్ వేసుకునే అల వాటు లేదు. దాని వల్ల అందరికంటే తక్కువ బట్టలు ఉన్నవాడు అవుతాడే మో” అని ఆలోచిస్తున్న నేను..
“ఇప్పుడూ పద్మిని భాభీ వంతు” అన్న సలీం మాటలకు ఈ లోకంలోకి వచ్చాను. వెంటనే మా వారు తన చేతిలోని అబాక్స్ నా చేతికి ఇచ్చారు. వణుకుతున్న చేతుల్తో అబాక్స్ ని కిందకీ పైకీ కుదిపి ఒక చీటీ తీసాను. అది విప్పు అందులోని పేరు చూసి నవ్వుతూ “సలీం” అని పెద్దగా పైకి చదివాను.
“ఇది అన్యాయం.. ఏది ఆ చీటి ఇలా ఇవ్వండి” అంటూ సలీం నా చేతిలోని చీటీని లాక్కుని చూసాడు. నేను అబద్దం చెప్పలేదని తెలియగానే తను.. “ఇది నిజంగానే అన్యాయం భాభీ. మీరూ, భయ్యా ఇద్దరూ నా పేరే తియ్యటం” అంటు ఆ చీటీని అలాగే పట్టుకుని లేచి నిలబడి టేబుల్ వైపు అడుగులేసాడు.
టేబుల్ వద్దకు చేరగానే మావైపు తిరిగి నిలబడి తన వంటి మీద బనియన్ తీసి మాకందరికీ చూపెట్టి ఆటేబుల్ మీద వేసి తన చేతిలోని చీటీని ఆ బనియన్ మీద వేసి తిరిగి మా వైపు నడవసాగాడు.
తను బనియన్ విప్పగానే నగ్నంగా ఉన్న అతని ఛాతీ నా కంటపడింది. రింగులు రింగులు తిరిగి ఉన్న నల్లని జుట్టుతో, కండలు తిరిగి కసెక్కించేలా ఉంది తన ఛాతీ. మా వారికి తన ఛాతీ పై ఒక్క వెంట్రుక కూడా ఉండదు. కానీ సలీము సకు బాగా దట్టంగా వెంట్రుకలు పెరిగి ఉన్నాయి. రోజూ ఎక్సర్సైజ్ చేస్తాడేమో తన కండలు కొట్టొచ్చినట్లు కనిపిస్తున్నాయి.
బనియన్ టేబుల్ మీద పడేసి మా వద్దకు తిరిగి రాగానే తను మంచం మీద కూర్చుంటూ “ఇప్పుడు నా వంతు.. మీ ఇద్దరిలో ఒకరి పేరు తీసి నా కోపం తీర్చుకుంటాను” అంటు ఆ బాక్స్ ని కిందకీ మీదకూ కుదిపి ఒక చీటీ తీసాడు.
నేను గట్టిగా కళ్ళు మూసుకుని “దేవుడా, దేవుడా.. నా పేరు కంటే ముందు మోనా పేరు వచ్చేలా చూడు స్వామీ” అని మొక్కుకున్నాను.
కానీ ఈ సారికి దేవుడు నా మొర ఆలకించినట్లు లేదు. “పద్మిని భాబీ.. ఇప్పుడు మీటర్న్” అని నవ్వుతూ తను తీసిన చీటీని నా చేతికి ఇచ్చాడు సలీం.
అందులో నా పేరు ఉంది. నాకు వంట్లో వణుకు ఎక్కువ అయింది. వణుకుతున్న చేతులతో ఆ చీటీని పట్టుక్ని మూలగా ఉన్న టేబుల్ వద్దకు నడిచాను. అక్కడ నిలబడి నా వంటి మీద నుంచి ఏమి విప్పుదామా అని ఆలోచిస్తున్నాను. అలా ఆలోచిస్తూ నిలబడి ఉన్న నాకు..
“త్వరగా కానివ్వండి భాబీ.. మీ వంటి మీద నుంచి ఏదో ఒక బట్టని ఊడదీసి అక్కడ పెట్టి రండి” అన్న సలీం మాటలు వినపడ్డాయి.
అతను అలా అంటున్నప్పుడు నా మదిలో మెరుపులా ఒక ఆలోచన వచ్చింది. వెంటనే నా చేర మీద నుంచే చేతులు వేసి నా పాంటీని మెల్లిగా కిందకి లాగి అది మోకాళ్ళ వరకూ జార గానే నా కాళ్ళతో దానిని కిందకి తన్నాను. దానితో నా పాదాల దగ్గర పడిన ఆ పాంటీని వంగి తీసుకుని అందరికీ చూపించి పక్కనే ఉన్న టేబుల్ మీద ఉన్న సలీం పై వేసి తిరిగి నడుచుకుంటూ మంచం వద్దకు వచ్చాను.
అలా నా పాంటీని సలీం బనియన్ మీద వేస్తుంటె ఎందుకో వంట్లోని నరాలన్నీ ఒక్క సారిగా తియ్యగా మూలిగాయి. అంతే కాదు, నా పాంటీ మీద అప్పటికే ఒక తడి మరక అయి ఉండడం గ మనించాను.
నేను తిరిగి వచ్చి కూర్చోగానే సలీం..” ఇది అన్యాయం భాటీ. మీరు ఇంత మోసం చేస్తారనుకో లేదు” అన్నాదు.
“ఇందులో మోసం ఏముంది.. ఒక బట్ట విప్పాలనేది గేం రూల్, దీదీ ఒక బట్ట విప్పారు.. అంతే కదా” అంది మోనా.