తను చెప్పింది వింటున్న నా వళ్ళు ఒక్క సారిగా సిగ్గు, భయంతో షాక్ కొట్టినట్లుగా జలదరించింది. తను అలా చెబుతున్నది ఆపగానే మా వారు ఏదో అనబోయారు. కానీ ఇంతలో సలీం..
“ఒక్క నిమిషం భయ్యా, ఈ ఆట రూల్స్ అప్పుడే అయిపోలేదు. నన్ను మొత్తం చెప్పనీ, తరువాత నీకే మన్నా డౌట్స్ ఉంటే అడుగుదువు” అన్నాడు. తన మాటలకు మ వారు “సరే అన్నట్లు తల ఊపి చిన్నగా నవ్వారు. దానితో సలీం గొంతు సవరించుకుని మళ్ళీ చెప్పసాగాడు..
“ఒక వేళ మనలో ఎవరికైనా విప్పేందుకు బట్టలు మిగల లేదనుకో, అప్పుడు ఏమి చెయ్యాలో చెబుతాను వినండి. ఇదిగో ఈ కార్డ్స్ చూసారు కదా?” అంటు ఇందాక పరుపు మీద ఉంచిన రెండు ప్లాస్టిక్ కవర్స్ తీసి మాకు చూపించాడు. “ఈ రెండు ప్లాస్టిక్ కవర్లలో ఉన్న కార్డ్స్ ని జాగ్రత్తగా చూడండి. ఒక కవరులోని కార్డ్స్ అన్నీ పింక్ కలరులో ఉంటె మరోటి బ్లూ కలరులో ఉన్నాయి కదా..”
“ఇక మీ పేరు చీటీలో వచ్చి మీకు వంటి మీద విప్పేందుకు బట్టలు ఏవీ లేవు అనుకోండి, అప్పుడు మీరు ఆడవారైతే ఇదిగో ఈ పింక్ కార్డ్స్ ఉన్న కవరులోంచి ఒక కార్డ్ తియ్యాలి. మగ వాళ్ళైతే బ్లూ కార్డ్స్ లోంచితియ్యలి. అలా తీసాక అందులో ఏమి రాసి ఉందో పెద్దగా చదివి వినిపించాలి. అలా వినిపించిన తరువాత, ఆ కార్డ్స్ లో ఏమి చెయ్యమని రాసి ఉందో అది చెయ్యాలి” అంటూ తను చెబుతున్న విషయం ఆపి మా ముఖాలవైపు చూసాడు సలీం.
మా వారి సంగతి ఏమో కానీ, నాకైతే ఈ గేం, ఆ రూల్స్ ఇవేవీ నచ్చడం లేదు. అసలు మా వారికి మాట ఇచ్చాను కనుక ఏదో ఒక సారి సలీం కింద నలిగేందుకు ఒప్పుకుంటే, ఇప్పుడు ఇదేదో గేం అనీ, రూల్స్ అనీ ఇవన్నీ ఎంతో ఇబ్బంది కరంగా ఉన్నాయి. నా ఆలోచనల్లో నేను ఉంటే మా వారు మాత్రం..
“ఆ కార్డ్స్ లొ రాసిన్నట్లుగా ఎవరన్నా చెయ్యలేక పోతేనో?” అన్నారు.
“అందులో మనం చెయ్యలేని పనులు అంటూ ఏవీ ఉండవు భయ్యా. ఇక ఆ కార్డ్ తీసిన్ వాళ్ళు అందులో రాసి ఉన్నట్లు చెయ్యడానికి ఒప్పుకోక పోతే ఆ నిమిషం నుంచే వాళ్ళు మన గేం లోంచి ఔట్ అయినట్లే. అలా ఔట్ అయిన వాళ్ళు మిగిలిన ముగ్గురికీ ఈ రాత్రంతా బాని సలా ఉండాలి. మిగిలిన ముగ్గురూ ఏ పని చెబితే అది చెయ్యాలి. అదే కండిషన్” అంటు తన ప్రశ్నకు సమాధానం ఇచ్చాడు సలీం. ఇంతలో తలుపు వేసేందుకు వెళ్ళిన మోనా మెల్లిగా నడుచుకుంటూ వచ్చి మాతో జాయిన్ అయ్యింది.
సలీం మాటలు విన్న మా వారు “చెయ్యలేని పనులు అంటూ ఉండవు అన్నావు గా. మాకు కొంచెం అర్ధం అయ్యేలా అందులో ఎటువంటి పనులు చెయ్యాలని రాసి ఉంటుందో ఒక ఎగ్జాంపుల్ ఇవ్వొచ్చు కదా. లేదంటే ఒక కార్డ్ తీసి చూపించొచ్చు కదా?” అన్నారు.
అందుకు సలీం “అలాగే భయ్యా” అని మోనా వైపు తిరిగి “మోనా, ఇదిగో ఈ పింక్ రంగు కార్డ్స్ లోంచి ఒక కార్డ్ బయటకు తియ్యి” అన్నాడు. మోనా ఆ పింక్ కార్డ్స్ ఉన్న పాకెట్ అందుకుని ఒక కార్డ్ తీస్తుండగా సలీం మా వైపు తిరిగి..
“ఒక విషయం గుర్తుంచుకోండి భయ్యా, ఈ కార్డ్స్ మా ఫ్రెండ్స్ ఫారిన్ నుంచి మాకు తెచ్చారని చెప్పాను కదా, ఇందులో మాటర్ అంతా ఇంగ్లీష్ లోనే ఉంటుంది. అందులో రాసి ఉన్న పదాలు మనకే మన్నా అర్ధం కాకుంటె పక్క వాళ్ళని అడగొచ్చు, లేదా ఇదిగో ఈ డిక్షనరీ లో చూసుకోవచ్చు” అంటూ మంచం కిందనుంచి ఒక డిక్షనరీ తీసి చూపించాడు.
“చూడబోతే దీని కోసం బాగానే ప్రిపేర్ అయినట్లున్నారు” అనుకున్నాను.
తను అలా చెబుతుండగానే మోనా ఆ పింక్ కార్డ్స్ ఉన్న కవర్ లోంచి ఒక కార్డ్ బయటకు తీసి తనలో తనే చదువుకుని నవ్వుతూ మా వారి చేతికి ఇచ్చింది.
అందులో ఎటువంటి పనులు చెయ్యాలని రాసి ఉంటాయో తెలుసుకోవాలన్న ఆత్రంతో మా వారి చేతిలోని ఆ కార్డుని చటుక్కున లాక్కుని అందులో ఏమని రాసి ఉందా అని చదవ సాగాను..
సలీం చెప్పినట్లు అందులో మాటర్ అంతా ఇంగ్లీషులోనే ఉంది. అందులో రాసి ఉన్న విషయం చదివిన నాకు మతి పోయినంత పని అయ్యింది. వెంటనే మిగిలిన ముగ్గురి వైపు చూసి “ఈ ఆట నాకు ఇష్టం లేదు” అన్నాను.
నా మాటలకు మిగిలిన ముగ్గురూ షాక్ తిన్నట్లు ముఖం పెట్టారు. మా వారి ముఖంలో అయితే నెత్తురు చుక్క లేదు. వెంటనే నాకు దగ్గరగా వచ్చి “అదేంటి పద్దూ, ఇంత దూరం వచ్చాక.. అందరినీ నిరుత్సాహపరిచావు” అంటూ మెల్లిగా అన్నారు.
మోనా, సలీం చూస్తుండగా తనతో ఆ విషయం చర్చించేందుకు నాకు ఇష్టం లేదు. అందుకే నా చేతిలోని ఆ కార్డుని అలానే పట్టుకుని “ఒక సారి అలా రండి, మాట్లాడదాం” అంటూ ఆ గదిలోంచి బయటకు నడిచాను. మా వారు నా వెనుకే నడిచొస్తే, నా ఉద్దేశాన్ని అర్ధం చేసుకున్న మోనా, సలీములు ఆ గదిలోనే ఉండి పోయారు.
మేము పక్క గదిలోకి రాగానే తను మళ్ళీ “అదేంటి పద్దూ, అలా ఒక్కసారిగా అందరినీ డిసప్పాయింట్ చేసావు?” అన్నారు.
“నేను ఎందుకు అలా అన్నానో ఈ కార్డులో రాసింది చదివితే మీకే తెలుస్తుంది” అంటూ నా చేతిలోని కార్డ్ తీసి తన చేతికి ఇచ్చాను. వెంటనే నా చేతిలోని కార్డ్ అందుకుని దానిలోని మాటర్ చదివిన తను..
“ఓన్.. ఇంతేనా? దీని కోసమా నువ్వు అంతగా రెసిస్ట్ చేస్తుంది?” అన్నారు.
తన మాటలకు నాకు ఆశ్చర్యం వేసింది. “ఇంతకూ ఆ కార్డులో ఏమి రాసి ఉందో మీకు అర్ధం అయ్యిందా?” అన్నాను.
“ఎందుకు అర్ధం కాలేదు, బాగానే అయ్యింది” అన్నారు.
“మరి ఏమి రాసి ఉందో కాస్త తెలుగులోకి అనువదించి చెప్పండి” అన్నాను.
నా మాటలకు తను ఆ కార్డ్ తీసుకుని దానిలోని మాటర్ చూస్తూ “మీరు మొదటి సారిగా మీ కన్నెరికాన్ని ఎవరికి అర్పించారు? ఆ సంఘఠన ఎలా మొదలయ్యింది? ఆ సంఘఠన మొదలయినప్పటి నుంచి మీ కన్నె పొర చినిగిన వరకూ ఏమిజరిగిందో మిగిలిన ప్లేయర్స్ కు పూర్తి వివరంగా చెప్పండి” అంటూ ఆ కార్డులోని విషయాన్ని తెలుగులోకి అనువదిస్తూ చదివారు.
“అది చిన్న విషయం అంటారా?” అన్నాను.
“మరి?” అన్నారు తను.
“ఒక వేళ ఆ కార్డ్ నాకే వచ్చి ఉండింది అనుకోండి అప్పుడు మన మొదటి రాత్రి విషయం అంతా మీ స్నేహితుల ముందు సిగ్గు విడిచి చెప్పుకోవాల్సి వచ్చేదా కాదా?” అన్నాను.
“దానికే ముందోయ్, ఇంత దూరం వచ్చాక వాళ్ళిద్దరి దగ్గరా మనకు ఇంకా సీక్రెట్స్ ఏముంటాయి చెప్పు?” అన్నారు తను.
“అయినా, మీకు మరీ మతి పోతుంది. పోయి పోయి మన పడక గది విషయాలు పరాయి వాళ్ళకి ఎలా చెప్పుకుంటాము?” అన్నాను.
“పిచ్చిదానా, వాళ్ళిద్దరి ముందు మనిద్దరం పూర్తిగా బట్టలు విప్పి నిలబడేందుకు, నా కింద మోనా, సలీం కింద నువ్వూ నలిగేందుకు లేని అభ్యంతరం మన పడక గది విషయాలు చెప్పేందుకు ఎందుకు వచ్చిందో నాకైతే అర్ధం కావడంలేదు?” అన్నారు.
తను చెబుతుంది నిజమే అనిపించింది. మరి ఆ కార్డులోని విషయం చదవగానే అలా ఎందుకు ప్రవర్తించానో నాకే అర్ధం కాలేదు. నేను మౌనంగా ఉండటం చూసిన తనే మళ్ళీ..
“అయినా నేనున్నాను కదా, భయపడకుండా ఈ రాత్రిని ఎంజాయ్ చెయ్యి, ప్లీజ్ నాకిచ్చిన మాట తప్పకూ?” అంటూ బ్రతిమిలాడారు.
తను అంత గా బ్రతిమిలాడుతుంటే ఇక ఎలా అడ్డు చెప్పాలో అర్ధం కాలేదు. బట్టలు విప్పాలి అన్న విషయమే జీర్నించుకోలేకుంటే, ఒక సారి వంటి మీది బట్టలు అయిపోగానే ఈ కార్డ్స్ తియ్యాలి అన్న మరో నిబంధనే నాకు కొరుకుడు పడడం లేదు. దేవుడి దయ వల్ల ఈ రోజు పాంటీ వేసుకుని వచ్చాను. దానితో నా వంటి మీద చీరా, లంగా, రవికా, బ్రా, పాంటీలతో
కలిపి అయిదు బట్టలు ఉన్నాయి. అంటే ఆరో సారి నా పేరు వచ్చినప్పుడు ఆ చీటీలోంచి ఒక చీటీ తీసి అందులో ఏమి రాసి ఉంటే అది చెయ్యాలి.
అలా ఆలోచిస్తుండగా ఫ్లాష్ లా ఒక ఆలోచన నా మదిలో మెదిలింది. నేను ఏమి మాట్లాడ కుండా ఆలోచనల్లో ఉండటం చూసిన మా వారు..
“ఏమిటీ పద్దూ, చిన్న పిల్లలా, ఇంత దూరం వచ్చాక ఇప్పుడు డ్రాప్ అయితే బాగుండదు. ఈ రాత్రికి నా కోం అడ్జస్ట్ చేసుకో, ప్లీజ్” అంటూ నాకు దగ్గరగా వచ్చారు. తను అలా రాగానే నా మనసులో వచ్చిన ఆలోచనని అమలు పరుస్తూ..
“సరే మీ కోసం అలాగే ఒప్పుకుంటాను. కాదంటే ఒక్కొకరి పేరుతో 6 చీటీలు కాకుండా 5 చీటీలు వేసేలా మీ స్నేహితుడిని ఒప్పించండి” అన్నాను.
నేను ఏమి చెబుతున్నానో తనకు అర్ధం కాలేదు. అర్ధం కాగానే నవ్వుతూ “ఏంటీ ఈ రోజు పాంటీ వేసుకుని వచ్చావా?” అన్నారు.
అవునన్నట్లు తల ఊపాను. వెంటనే తను “అలాగే అడుగుతాను పద. కానీ దీని తరువాత నువ్వు మళ్ళీ దేనికీ అభ్యంతరం చెప్పకూడదు” అన్నారు.
“అలాగే పదండి” అన్నాను.
ఇద్దరం తిరిగి సలీం వాళ్ళ పడక గదిలోకి వచ్చాము. మేము ఏమి చెబుతామో అన్నట్లు ఆత్రంగా మా ముఖం వైపే చూస్తూ “ఈజ్ ఎవిరి తింగ్ ఓకె?” అన్నాడు సలీం.
“యా, యా అంతా ఓకే నే కాదంటే మీ భాభీ నుంచి ఒక చిన్న రిక్వెస్ట్” అన్నారు మా వారు.
“ఏంటది చెప్పు భయ్యా” అన్న సలీం మాటలకు మా వారు “మన పేర్లు ఒక్కొక్కరివి ఆరు సార్లు కాకుండా అయిదు సార్లు రాస్తే చాలని తన అభి ప్రాయం” అన్నారు మా వారు.
సలీం కాసేపు నా వైపే దీక్షగా చూసి నవ్వుతూ “భాభీ మీరు ఈ కార్డ్స్ తీసేందుకు భయపడుతున్నట్లు ఉన్నారు, నన్ను నమ్మండి ఇది మీరు అనుకున్నంత కష్టం ఏమీ కాదు. ఒక సారి గేం స్టార్ట్ అయ్యాక మీరు బాగా ఎంజాయ్ చేస్తారు” అన్నాడు.