లావణ్య రెడ్డి ని చూడగానే ” ఏంటి మామయ్యా…ఎలా ఉంది మా అత్త” అంది కొంటెగా. దానికి రెడ్డి ” ఎం చెప్పమంటావ్ లావణ్య…ఇది నా అదృష్టం…నా జీవితం లో ఇంత సుఖాన్ని నేను పొందలేదు…ఈ జన్మకి ఇది చాలు అనేలా చేసింది మీ అత్త..మీ ఇద్దరికీ ఎప్పటికి రుణ పడి ఉంటా..” అన్నాడు కృతజ్ఞత నిండిన కళ్ళ తో. దానికి లావణ్య..” అంట మాటలు ఎందుకులే మామయ్య..ఇద్దరు సుఖపడ్డారు…అది చాలు…మా అత్త సుఖం కోసం నేను ఏది అయినా చేయడానికి సిద్ధం…” అంది .
ఇలా మాట్లాడుకుంటూ ఉండగా..రామిరెడ్డి సైకిల్ స్టాండ్ వేసి లోపలి వచ్చాడు. లోపలి వచ్చేదాకా శబ్దం లేదు. వీళ్ళు మాటల్ పడి పటించుకోలేదు. లోపల లావణ్య ని చూడగానే రామిరెడ్డి కి టింగుమని లేచింది. అసలు ఆమె ఇక్కడకి ఎందుకు వచ్చిందో అర్ధం కాలేదు. అంతా అయోమయం గ అనిపించింది రామిరెడ్డి కి. “లావణ్య గారు..మీరు ఒక్కరే వచ్చారా..ఇక్కడ పని ఉంది వచ్చారా…”అన్నాడు ఆశ్చర్యం తో కూడిన పలకరింపుతో. దానికి లావణ్య రెడ్డి వంక చూస్తూ…” అవునది..చాలా పేద పని మీద వచ్చాను…పెళ్లి చూపులకు “అంది. దానికి రామిరెడ్డి ” ఓ..అవునా..ఈ ఉర్లో ఎవరి సంబంధం” అన్నాడు కుతూహలం గ. “ఇదిగో..ఈ రెడ్డి మావ కె” అంది చిలిపిఓగా నవ్వుతు.
రామిరెడ్డి కి ఎం అర్ధం కాలేదు. “మీరు చెప్పేది నాకు అర్ధం కావడం లేదు” అన్నాడు అనుమానంగా. అపుడు లావణ్య “ఈ రెడ్డి మావ కి..మా అత్త కి కి పెళ్లి చూపులకు వచ్చా..” అంది ఓరగా రెడ్డి వైపు చూస్తూ. విషయం మొత్తం రామిరెడ్డి కి అర్ధం అయిపోయి…”మరి అత్త ఎక్కడ…” అన్నాడు చుట్టూ చూస్తూ. “ఇపుడే పెళ్లి అయిపోయి,శోభనం కూడా అయిపొయింది..స్నానం చేయడానికి వెనక్కి వెళ్ళింది ” అంది పెద్ద మనిషి లాగా. ఆమె ఆలా మాట్లాడే సరికి రామిరెడ్డి కి చొరవ వచ్చేసింది.
దానికి తోడు లావణ్య మీద రామిరెడ్డి చూపు ఉండనే ఉంది. ” మరి…పెళ్ళికి నను పిలవలేదుగా” అన్నాడు గోముగా. “హా హా…ఇంకా నయం శోభనానికి పిలవలేదు అన్నారు కాదు” అంది లావణ్య కిల కిల నవ్వుతు. రత్నం కూడా పెద్దగా నవింది. ” ాబ..సరే కానీ..సాయంత్రం భోజనం ఏర్పాటు చేస్తా..తిని వెళ్ళండి”అన్నాడు రామిరెడ్డి. అపుడు లావణ్య ” ఆమ్మో…అక్కడ బాబు ఒక్కడినే ఉంచి వచ్చా..పాపం పాలు కోసం ఏడుస్తున్నాడేమో..” అని పని మనిషికి ఫోన్ చేసింది. బాబు హాయిగా నిద్రపోతున్నాడని చెపింది ఆమె. లావణ్య కొంచం రిలాక్స్ అయింది.
రామిరెడ్డి పొడిగిస్తూ..” బాబు కి నే పాల..లేక పెట్టుడు పాల..” అని ఆరా తీసాడు. ” ఆమో..పెట్టుడు పాలు..మంచిది కాదు..నా పాలే” అంది లావణ్య గర్వం గ. రామిరెడ్డి దొంగ చాటుగా లావణ్య పవిట చాటు చూసాడు. నిండుగా ఉన్నాయి చన్నులు. కొంచం సేపటికి లావణ్య హ్మ్మ్..అంటూ నిట్టూర్పు విధవ సాగింది. రత్నం అది గమనించి” ఏందీ లావణ్య…ఇబ్బందిగా ఉన్నావు…ఏదన్నా ఇబ్బందా..” అంది. “ఇబ్బంది అంటే ఏమి లేదు అంటి…ఉదయం నుండి పాలు ఇవ్వలేదు కదా..గుండెల్లో కొంచం బరువుగా నొప్పిగా అనిపిస్తోంది” అంది. ఇద్దరు మగాళ్లు కదా ఉన్న కూడా ఆమె అంతా పెద్దగా ఆలా మాట్లాడుతుంటే రత్నం కి కూడా ఆశ్చర్యం అనిపించింది. కానీ లావణ్య చాల మాములుగా మాట్లాడుతోంది.
సిటీ వాళ్ళు అలాగే ఉంటారేమో అని అనుకున్నారు అందరు. అపుడు రాట్నం” నీకు అంతా ఇబ్బందిగా అనిపిస్తే..కొన్ని పిండేసేయ్…మాములు అయిపోతుంది” అని సలహా ఇచ్చింది తన అనుభవం తో . ” తల్లి పాలు చాల విలువైనవి..అవి నేల పాలు కాకుడు” అంది పెద్ద ఆరిందాలాగా కళ్ళు పెద్దవి చేస్తూ. “మరి ఎలా” అంది రత్నం ఎం చెప్పాలో అర్ధం కాకా. ఒక గ్లాస్ తీసుకురా..పిండి ఇస్తా…అని అడగ్గా రత్నం లేచి వెళ్లి చిన్న గ్లాస్ తెచ్చి ఇచ్చింది. కానీ లావణ్య అక్కడే కూర్చొని ఉంది లేవకుండా. రామిరెడ్డి కి కాసేపట్లో ఫ్రీ షో అని అర్ధం అయిపోయి మెత్తగా కూర్చొని ఉన్నాడు అమాయకం గ.
కానీ లావణ్య పవిటని పళ్ళ తో పట్టుకొని గ్లాస్ లోపాలకి పెట్టుకొని కొంచం కూడా బయటకి కనపడకుండా చేసి..పాలు పిండసాగింది. రామిరెడ్డి నిరాశ పడిన…తన ముందు ఆలా చేయడం కూడా కసి రేపింది తనకి.సగం గ్లాస్ కి పిండి గ్లాస్ బయటకి తీసి ” ఎవరికీ కావాలోచ్..” అనింది చిన్న పిల్ల లాగా. వెంటనే రామిరెడ్డి లేచి వెళ్లి గ్లాస్ అందుకొని ఒక గుక్కలో తాగేశాడు. లావణ్య పక పకా నవ్వసాగింది. “పెద్ద మామ..బాగా దప్పికగా ఉన్నటు ఉన్నాడు..పిండే దాక కూడా ఆగేలా లేదు…పోనీ…డైరెక్ట్ గ తాగు..దా…” అంటూ రామిరెడ్డి దగ్గరకి వెలింది. రామిరెడ్డి చెయ్యి పట్టుకోబోగా..” అబ్బా..ఆశ..దోస…హ హ….” అంటూ మల్లి వెనక్కి వెళ్లి కూర్చుంది. తనని ఆట పటించిందని అర్ధం అయి సిగ్గు పడదు రామిరెడ్డి తన కక్కుర్తి కి.
లావణ్య పవిట లోపలి చెయ్యి పెట్టుకొని హుక్స్ పెట్టుకోసాగింది. రామిరెడ్డి మనసు నీరు గారిపోసాగింది. లాస్ట్ హుక్ దగ్గర ఆపేసి,సడెన్ గ రామిరెడ్డి వైపు చూసి..” కావాలా…”అంది మల్లి. మళ్ళీ బయట పడి పరువు పోగొట్టుకోవద్దు అనుకున్న రామిరెడ్డి…నవ్వుతు నాకు వద్దులే..అన్నాడు. ” కావాలి అంటే..రా…మళ్ళీ పిలవను..ఇదే లాస్ట్ ఛాన్స్ నీకు” అంది లావణ్య బెదిరించినట్టుగా.
ఆమె నిజం గ పిలుస్తుందో..లేక ఆట పట్టిస్తుందో అక్కడ ఉన్న ముగ్గురికి అర్ధం కాలేదు. నిజం గ పిలిచేసి అయితే అందరి ముందు పిలవదు కదా అన్న ఆలోచనలో ఉన్నారు ముగ్గురు. “వన్..టు..త్రీ…” అని ఇంకా ఆపకుండా రెచ్చగొట్టసాగింది లావణ్య చివరి హుక్ ని పెట్టకుండా అలాగే పట్టుకొని. మళ్ళీ ఫూల్ అవుతాను అని తెలిసి కూడా రామిరెడ్డి మళ్ళీ లేచాడు. అపుడు లావణ్య” రత్నం అంటి..రెడ్డి మామయ్య…మీ ఇద్దరు ఒకసారి కళ్ళు మూసుకోండి…నేను చెప్పేదాకా తెరవకూడదు..”అంది.
ఆమె చిన్న పిల్లనో..పెద్ద పిల్లో వాళ్ళకి అర్ధం కాకా అయోమయం గ ఉంది. వాళ్ళు సరే అని కళ్ళు మూసుకున్నారు. రామిరెడ్డి కి కూడా అనుమానం గానే ఉంది. టెన్షన్ గ కూడా ఉంది. అపుడు లావణ్య కుర్చీ లో నుండి లేచి రామిరెడ్డి దగ్గరకి వచ్చింది. రామిరెడ్డి ని కూర్చో అని చెప్పింది. కళ్ళు మూసుకో అని చెపింది. నోరు తెరువ్ అని అని చెప్పగానే రామిరెడ్డి నోరు తెరిచాడు.