వీర స్వర్గం నాల్గవ భాగం

ఈ మూడో కంటి వారెవరా అని మస్తు సోచాయిస్తును లే. దాని పేరు శైలజ. ఆ ఊరి స్కూలు మాస్టారు కాంతారావు రెండో పెళ్ళాం. దానికి పెద్ద గా చదువు రాక పోయినా బుడ్డళ్ళ చేత టీచర్ అని పిలిపించు కోవడం దాని సరదా. చిన్న పిల్ల కాయలె తే దానికి భయపడి అది కనపడ్డప్పుడల్లా గుడ్డు మార్లింగు టీచర్ అంటారు కాని కుర్రాళ్ళు మాత్రం దాన్ని
మేటరమ్మ అంటారు. మేట రనేది దానికి ఆళ్ళెట్టిన ముద్దు పేరు (nickname). మరి దాని మేట ర లాటి ది. ఇక ఆళ్ళల్లో ఆళ్ళు
మాట్టాడు కునేటప్పుడు మేటరనే అనుకుంటారు. మరి ఊళ్ళో బడి కన్నా ముక్కెమైన వి శేనా ఉంటాయిగ దండి కాబట్టి బడి ఊర వతలున్న ధాన్యం గాదెల్లో అంత గా వాడని దాంట్లో ఎట్టు కోమని ఉదారంగా ఇచ్చాడు మన రామరాజు అయ్య. ఇం కా నయ్యిం అదైనా ఇచ్చాడు గొడ్ల పాక కాకుండానీ. కాంతారావు ఏబై దెగ్గరడతన్నాడిలా ఉంటాడు, ఆడి కథ కూడా ఒక సామాన్యుడి జీవిత కథలాటిదే, పెళ్ళాం పోయి పిల్లాడు అనాథెతే తప్పక చుట్టాల బెడద తప్పించు కోలేక రెండో మను వాడాడు. ఈ చుట్టాల కి ఇంకో పనేటుంటాది, పిల్ల పైటే గానే కుర్రాడ్ని ఎతికి పట్టడం మొదలెడతారు, అది ఏ

కారణం చేతనో మొగుడ్ని వదిలేసి లేక వదలబడి తిరి గొత్తే పెళ్ళాం పోయిన, లేచి పోయిన,తెగతెంపులు చేసుకు పోయిన మగాడ్ని ఎతికి పడతారు. ఈ పంలో అమ్మలక్కలే చాలా హుషారు గా పనిసేత్తా ఉంటారు. ఈళ్ళింత సంఘసేవెందుకు సేత్తారా అని అబ్బురపడనవసరం లేదు, ఆళ్ళ అసలు బయ్యం ఆళ్ళ మొగుళ్ళ గురించి, మొగుడే నాడది అలా స్వేచ్చగా పంచ కల్యాణిలా తిరుగుతా ఉంటే దాన్నెక్కడాకి, ఎక్కించు కోడా కీను మగాళ్ళు ఎగబడటం సహజం అద్దది అదీ సంగతి. మొగుడు పోయిన దాన్ని మూలనెట్టి నా లేక పెళ్ళిళ్ళ పేరమ్మల తెగ చురుకుగా తిరిగినా ఎనకున్న అసలు తిరకాసు అదే మరి.
మన మేటరమ్మ అటు గా ఎలా వాన కని చూరు కింద కొచ్చింది, ఇంతలో లోన్నుండి మూలు గులు గాజుల చప్పుళ్ళు ఇనబడేసరికి సందు గొండుల గుండా లోన కి చూసింది, ఐతే దాని కక్కడ ఐతన్న ఇషయం కసెక్కిత్తన్నా స్వర్గంలో తేలన్న ఆ జంటె వరో తెలవటలేదు, దానికి కని పిత్తందల్లా బత్తాల మీద ఎల్ల కిలా పడుకునున్న మాంచి కసక్కు కుర్రాడి కాళ్ళు ఆ పైన …. దానికి రెండు గుటకలు పడ్డాయి. ఆడి నడు మ్మీదున్న ప్రౌఢ నెమ్మది గా పైకి లేస్తుంటే బయట కొస్తున్న ఆడి గూటం విశ్వరూపం చూసేసరికి. ఇంతింత వి ఉంటాయని ఇనట మే తప్ప ఎప్పుడూ చూడలేదది. ఇక ఒక సారి చూసాక మన సూరుకుంటాదేటండి, ఊళ్ళోనే ఇంతేసి గూట మున్న కుర్రాడున్నాడని దానికి తెలిసాక ఇక

దాని కక్కడ రేగి దురదెట్ట కుండా ఉంటాదా, మరి దురదెట్టాక ఏల క్కడికి ఎల్ల కుండా ఉంటాదా. మేటరమ్మ దాని చీలికలో ఏలెట్టి కెలిక్కుంటానే లోన జరు గుతున్న జగన్నాట కాన్ని చూస్తోంది, లోనున్న పౌఢ ఎనక భాగం కనపడతాంది కాని ఇంత గునపం లోన దిగే సుకుని స్వర్గం లో ముణిగి తేలుతున్నదె వత్తో తెలియట లేదు. మెడలో నల్ల పూసలు వగైరాలు చూస్తే ఇక్కడ జరుగుతున్నది ని కార్సైన రంకని తెలుత్తానే ఉంది. పైగా కిందున్నది కుర్రాడు ఆడి పెన ఎక్కి స్వారీ చేస్తున్నది పౌఢ కనుక అది ఖచ్చితంగా ఆడికి పాఠాలు నేర్పిస్తోందని అర్ధమౌతానే ఉంది. ఊళ్ళో టీచరమ్మ తనుండగా ఇదె వత్తో ఆ ఛాంసు కొట్టేయడం కు సింత బాధ గానే ఉంది శైలజ టీచర్ అదే మన మేట రమ్మకి.
ఇవతల మన రామరాజు గాడ స్పలు తగ్గట్లేదు,
మొదటి పొంగులా వచ్చిన దంతా అత్త ముండ తాగే సిందే మో ఇక ఆడికి మళ్ళీ సరుకు తయారవడాకి సమయ ముంది కనుక ఆడి గూటం సొమ్మసిల్లే ప్రశ్నే లేదు, అవతల లతత్త కి మాత్రం వరసగా భావ ప్రాప్తులు కారడాలు, స్వారీ చెయ్యడం దాని కిష్టం, ఐనా ఎంత స్వారీ చేసినా అల్లుడి కి అవక పోయేసరికి ఇక దాసోహం అని అది కిందకెళ్ళి ఆడిని పైకెట్టింది. అత్తని బస్తా మీద వెల్లకిలా పడుకోబెట్టి దాని కాళ్ళెడం చేసి మయాన్నున్న దాని బొక్కలోకి ఆడి 9 అంఘలాల గూటాన్ని సంధించాడు మనోడు, అసలే కుర్రాడు

అందులో మొదటి అనుభవం అత్తతో నాయే (అసలు సిసలైన పద్ధతి ఆచారయోక్తంగా), ఇక మనోడు రెచ్చిపోయి కుట్టు మెషీను సూదిలా ఒకటే ముందు కీ ఎన క్కీ, అత్త బాబోయంటే, దానిని బస్తా మీదే బోర్లేసి దాని ఇంకో బొక్కలోకి తన గున పాన్నెట్టి మళ్ళి మూందుకీ ఎన క్కీ. ఐతే ఆడు నిలబడి ఈ పని కానిస్తుంటే బయటున్న మేటరు శైలజకి తనని సుఖ పెట్టనున్న తన కలల రంకు మారుడెవడో ( రాకుమారుడు రొటీను ఇది ఎంటీ) తెలిసిపోయింది. ఆ
వెయ్యించుకుంటున్న వివాహిత పైన తెగ అసూయగా ఉన్నా దాని ముఖం కనపడటల్లేదు ఇంతలో వాన వెలిసి చుట్టు పక్కల ఏదో సవ్వడయ్యే సరికి అతి కష్టం మీద ఒక కంతలోనుండి చూపు ఇంకో కంత లోనుండి ఏలు బయటకి తీసి, తల మీద పైట కప్పుకుని బుద్ది గా అక్కడనుండి ఎల్లి పోయింది మేటరు శైలజ టీచర్.
మేటరు శైలజకీ ఒక కథున్నాది, దాని కి వళ్ళంతా మేటరే, ఎంతంటే జాకెట్టు పట్టలేనంత, చీర దాచలేనంత, చిలిపి కళ్ళు కొంటె నవ్వు మొత్తం మీద కసక్కనే చెప్పచ్చు,
దాని మొదటి మొగుడు దుబాయి వెళ్ళి అక్కడ ఎందులోనో ఇరుక్కుని (సమస్యో మరి ఇం కోతి బొక్కో) పత్తాలేడు, పుట్టింట్లో కూర్చుని ఇది దొరికిన బూతు పుస్తకాలన్నీ నమిలేసి ఎంత కెలుక్కున్నా దురద తగ్గ క పోయేసరికి ఏ మొగుడు లేక పోతే అన్న చందాన దూరపు చుట్ట మైన అక్క మొగుడు తెగ నోరెళ్ళబెట్టి చొంగ కారుస్తుంటే సర్లే పోనీ

అని ఆడి కి కాలెత్తింది, ఈ విషయం చూచాయిగా తెలిసిన ఆ బీర కాయి పీచు అక్కా, మా మొగుళ్ళు కూడా దీని వలలో (అదేనండి బొక్కలో) ఎక్కడ దూర్తారో అని అమ్మలక్కలందరూ ఖంగారు పడిపోయి ఆదరాబాదరా మన కాంతారావుని వెతికి వాడికి కట్టబెట్టారు .
ఈడా బతకలేని బడి పంతులు, లోకం భార మంతా ఆడి భుజాల మీదే ఉన్నట్టుంటాడు ఇక ఆడు ప్రౌఢ కసక్కుపెళ్ళాన్నేవెక్కగలడు. ఆడికి ఏభై దెగ్గరడత న్నట్టుంటాడు , మరి దానికే మో మొన్నే ముప్పై ఎళ్ళినైయాయే. ఇలాటి పెళ్ళిళ్ళు సేత్తే లేని తప్పు రంకు కెందుకో….
ఇక లోన జరుగుతున్న ఇషయాని కొస్తే, లతత్త ఎంత కసక్కెనా మనోడి ధాటికి ఇక దాసోహం అనక తప్పనేదానికి. మొత్తానికి మనోడు అత్త బొక్కలోనుండి ఒక బిందెడు కార్పించి చివరికి దాని బొక్కలో ఒక చెంబుడు పోసాడు. ఆ తరవాత అలసట తీర్సుకోడాకి అత్త పక్కనే బస్తా మీద ఒరిగాడు. ఆనందం విజయగర్వం అన్నీ ఐనాక ఒక పాత గోని సంచీ తో తుడుసుకోవలసిన చోట్లన్నీ తుడుసుకుంటున్నప్పుడు ఒచ్చింది. మనోడి కో ధర్మ సందేహం. ఇక ప్పుడు అత్త దెగ్గర బిడియం అక్కర్నేదు కనుక సరాసరి అడిగీసాడు

“అత్తా మరి ఇప్పుడు మనం సేసిన దానొల్ల నీకు కడు పొత్తదా?” అని. అత్త ఓ పాలి నవ్వి అల్లుడి వంక ఒక కొంటె సూపు సూసి ఆడికి మొత్తం ఇడ మరిచి సెప్పినాది. మొత్తం మీద ఆడి కర్దమయ్యి న దేటంటే, ఆడోళ్ళకి నెలలో కొన్ని రోజులలోనే దింపించుకుని ఆ పని సేయించు కుంటే కడు పొత్తాదని ఉప్పుడు లతత్త ఆ సమయం లో నేదని. అసలు ఇప్పుడు పుట్టింటి కి ప్రయాణం కట్టడాకి అసలు కారణం దాని చిన నాటి నేస్తము ప్రస్తుత రంకు మొగుడూ హైదరాబాదు నుండి వాళ్ళ ఊరికి వచ్చుండాడని. ఐతే ఉప్పుడు మనోడి దెబ్బ రుచి మరిగాక ఇక దానికి ఇం కోటక్కర్నేదని పించింది కామోసు, బండి ఎనక్కి మళ్ళించింది.
ఎన క్కొస్తున్నప్పుడ డి గాడు మనోడు ” ఏటత్తా మరి మీ పుట్టింటి కి ఎల్ల వేటి?” అని. “ఇంత మంచి అల్లుడుండగా నాకింకేటి కావాలే టీ.. నువ్వు రోజు కో పాలై నా అత్త ని సుఖ పెట్టా లొరేయ్” అన్నాది. “నువ్వంత వర మిత్తే నాకంత కన్నా ఏటి కావాలత్తా మరి ఎక్కడ ఈల వుద్దీ” అని అడిగాడు. “అదెంత పనా నువ్వు రోజూ ఎలాగూ మీ మావయ్యని కేకై డాకి ఇంటి కొత్తానే ఉంటావు గందా, అప్పుడ్నేను ఏవైనా తినెల్లని అంటానే ఉంటాను నువ్వేమో మల్గొత్తానని రావు, ఇక రేపట్నుండి మధ్యాన్నం పూట ఎలొచ్చె అప్పుడు మీ మావయ్య పొలంలో ఉంటాడు మనకే గొడవా నేదు” అని ఇడ మరిచి మరీ సెప్పింది లతత్త.

వానడి దారి సెడిందని మొగుడికి ఏదో కుంటి సాకు చెప్పింది లత. ఆ మర్నాడు పొద్దున్నే అత్తనె క్కైడాకి వచ్చీసాడు మనోడు. ఆడ్ని సూడగానే లోన సంతోషము గా ఉన్నా ఆడిని ఆట పట్టిస్తా పైకి “కొత్త బిచ్చగాడు పొద్దెరగడని అప్పుడే సిద్ధ మయ్యా వేద్రా, మీ మావయ్య ఉప్పుడే నీళ్ళోస్కోడా కెళ్ళాడు” అని తన్నుకొత్తన్న కొంటె నవ్వుని ఆపు కుంటూ ఎదో వంట సేత్తాంది లత. మనోడికి రాత్ర సలు నిదట్టనేదు ఆ గునపం ఎంత యాడించినా తగ్గేదే లేదని నిలబడుంది. మరి అది కూడా కొత్త రుచి మరిగింది కదా. “అత్తా అత్తా ఒక్క సారి ఒక్క సారి” అని లతత్త ఎనకెనకే తిరగడం మొదలెట్టాడు మన రామరాజు (మనోడు మనోడు అనే సరికి అడి పేరు మర్చిపోగలము గందా). దానికి తెగ సంబరంగా ఉంది, ఉండదేటి మరి దాని పరిస్థితి లో ఎవత్తున్నా దాని కి జాకెట్టు బి గుతవ కా మానదు కింద తడి దురద మొదలవ్వ కా మానవు.
–
ఐతే అది మాత్రం ఆడిని ఆట పట్టిస్తా “నీ కప్పుడే వరమివ్వనారె, ఇంకా బాగా వేడుకోవాలి అప్పనంగా దొరికేత్తాదేటి ఆశ దోశ …” అని అంటుండగా మనోడు చాప చుట్టలా అత్త కాళ్ళ మీద డి పోయాడు. అత్త కాళ్ళని ముద్దెట్టుకుని “ఓ అత్తా కటాక్షించు దేవీ” అని ప్రాధేయ పడటం
మొదలెట్టాడు. అత్త కి అస్సలు న వ్వా గట్లేదు, “అంత మాత్రానికే ఒప్పీసుకుంటానా… ” అని దీర్ఘాలు తీస్తుండగా ఇక మనోడు అమాంతం కిందనుండి అత్త చీరలోకి తల దూర్చి దాని

కాళ్ళని (పిక్కలు తొడలు అలా అలా) అంగుళానికో ముద్దెడతా అలా అలా పైకి ఎగ బాకడం మొదలెట్టాడూ.
లతత్త కి ఈ పని మహా రంజు గా ఉన్నది. అత్త మదన మంది రాని కున్న దారంతా ఈడు ముద్దులెట్టు కుంటూ జాత రలా ఎడుతుంటే దానికి మైకం లాగా కమ్మింది, “ఏm ఒరేయ్ ఏటి సేత్తన్నావని తప్పు లే” అని మాటల్లో చిరు కోపం ప్రదర్శిస్తూ కాళ్ళు యెడం చెయ్యడం మొదలెట్టింది. ఇక మనోడు ఆగుతాడా చేరాల్సిన చోటి కి చేరి అక్కడ నిన్న అత్త ఇచ్చిన తర్ఫీదుతో తెగ రెచ్చిపోతన్నాడు. అత్త బొక్కలోకి నాలు కెట్టి ఒక పక్క కెలికేస్తూ దాని చీలికలో ఉన్న
బొడిపని తన ముక్కుతో రుద్దేస్తన్నాడు. ఇక అత్త పరిస్థితి వేరే చెప్పాలా దాని కి సుఖంతో వళ్ళు పులక రించి కాళ్ళళ్ళో సత్తువ లేనట్టనిపించి పక్కనే ఉన్న పిట్ట గోడ మీద కూలబడి కాళ్ళు మరింత ఎడంగా జే సింది, అల్లుడు తన చేతులని అత్త జాకెట్టు పైనే సి ఇక మొదలెట్టాడూ… ఇంతలో “ఏమేవ్ తువ్వాల!” అని కేక ఇన పడ్డ ముతో అతి కష్టం మీద బయట పడింది లతత్త. అప్పటి కైతే ఏదో విడారు కాని ఇక రోజూ మజ్ఞాన్నాలు భజన సత్కాలక్షేపం మొదలెట్టారు అత్తా అల్లుడు.

మనోడు లతత్తని నాకుతుంటే (ఎక్కడెక్కడో ఏరే సెప్పాలేటి) మరి ఈడి చదువు చంక నాకదేటి. మనోడు ముచ్చటగా మూడోసారి పదోతర గతి తప్పాడు. నర సింహులు

(మనోడి అయ్వ) సివాలెత్తి ఉగ, నరసింహ అవతార మెత్త డం, తల్లి దెబ్బలు కాయడం అంతా రొటీను గా జరిగి పోయింది (కన్యాశుల్కం నాటి వెంకటేశం నుండి రాబోయే వందేళ్ళ వరకు సగటు తెలుగింట్లో ఇదే సీను అదే సినిమా all time housefull record అదంతే). ఈ పాలి పట్నం పంపించే స్తానంతే అని నరసింహులు ఒక్కగానొక్క నలుసు ఈడ్ని ఒల్ల కు మీ అని కాంతం రొటీను డవిలా గులయ్యాక మొత్తానికి కాంతారావు మేష్టారు వద్ద మూడ్నెల్లు ప్రైవేటు అప్పటి కీ వెదవ మారక పోతె ఇకీడ్ని పట్నం లో పనిలో ఎట్టే స్తానంతే అని తీర్మానించాడు ఆడయ్య నర సింహులు.
పట్నం ల నరసింహుల్కి మస్తు ఆస్తుందన్నట్టు, ఒక లాడ్జి ఒక చిన్న వోటలు ఇయ్యి కాక ఆ ప్రాంతం MLA తో సన్నిహిత సంబంధాలు. మన రామరాజు కి చదు వంటని పక్షంలో ఆడ్ని పట్నంలో ఎవ్వారాలు సూస్కుంటా చిన్నగా రాజ కీయాల్లోకి పంపిద్దామని నరసింహులు ప్లానన్నట్టు. సరే ఇప్పటికైతే కాంతారావు మేష్టారు వద్ద ప్రైవేటు కుదిరింది. మరా మేట రేటో మేటరమ్మ తో ఆహా ఊహూ లేటో అత్తతో భజన సత్కాలక్షేపం అయ్యా కొచ్చి సెప్తా.
జర్రాగుండ్రీ.