గిరిజ
వొద్దండీ వొద్దండీ అంటున్నా పీనీపించుకోకుండా
మరొక్కసారి, మరొక్కసారి అంటూ మొత్తం అయిదు సార్టు
దున్నేసారు బావగారు నా పొలాన్ని. అందులో నేను
నాలుగుసార్జు కరిగి కారి పోమాను.
రపికల పండగ క 5 వభాగం
ఆషాఢ మాసం పూర్తయి ఇంటి కొచ్చిన రాత్రి గుర్తొచ్చింది
నిద్రపోమేసరికి. మేం చెప్పమంటారు. తెల్లారు యూము
మూడు గంటలయబుంది. పొద్దున్న కాలింగ్‌ బెల్బు
మోగుతోంటే మెళకువ వొచ్చింది. గబ గబా బట్టలు
కట్టుకుని వెళ్ళి తలుపు తీసాను.
నడుస్తూంటే కాళ్ళు తేఠిపోతున్నాయి. అడుగు తీసి
అడుగెమ్యడానికి కూడా శక్తి లేనట్టు అయిపోమూను.
తలుపు తీసేసరికి యెదురుగా మా ఆమన. స్కూటర్‌ దిగి
ఇంట్లోకొస్తూ మా అక్క. యెర్రటి కళ్ళు. రేగి పోయిన జుట్టు.
పీక్కుపోయిన ముఖం. బుగ్గల మీద కనీ కనపడకుండా
పంటి గాట్టు. శయన గారు రాత్రంతా కుమ్మేసి వుంటారు.
ల ఆ
దాన్నీ అలా చూసేసరికి నాకు నవ్వొచ్చేసింది. పక్కుమని
నవ్వేసాను.
నన్ను చూసి నవ్వక్కర్లీదు . నీ మఖం కూడా వోసారి
అద్దంలో చూసుకో అంది అది నాకేసి మెర్రగా చూస్తూ.
తొందరగా బమళల్షీరు అంటూ మా ఆమన లోపలి కొచ్చి
సోఫాలో కూచున్నారు.
వెళ్ళి చూసుకుంటే చచ్చే సిగ్గీసింది. దాన్ని చూసి
నవ్వానేగానీ నా పరిస్థితి అంతకంటే తక్కువగా లేదు.
ముఖం వో సారి నీళ్ళతో కడుక్కున్నాను.
పదండి అంటూ బైెల్టేరాను.
వుండవే కాఫీ తాగి వెల్దువుగానీ అంది అక్క
వొద్దులే ఇంటికె శ్చి తాగుతాను.ఆ కాథీ మేదో నీ మొగుడికే
ఇయ్యి. పాపం రాత్రంతా చాలా కష్టపడ్డాడు అనేసీ ఆమనతో
బండె క్కిపోమా.
ఇంటికెళ్లి గీజర్‌ వేసుకునీ వేడి నీళ్లతో తలారా స్నానం
చేస్తేకానీ మళ్ళీ మామ్మూలుగా కాలేక పోమూను.
మెన్నీసార్హు కడిగినా ఇంకా ఇంకా వొస్తూనే వుంది
లోపల్నించి బంక తెల్లగా.
అబ్బా మెన్నీ తీటర్జ్హు పోసావు బావా అనుకుంటూ స్నానం
పూర్తి చేసాను.
బైటి కొచ్చేసరికి మా ఆమన పొగలు కక్కుతున్న కాఫీ
క ప్పుతో మెదురమ్యూరు.
కాఫీ చాఫ్ఫె తాగాక నువ్వు కాస్సేపు పడుకో. నేను బైట
కొద్దిగా పనీ వుంది. చూసుకుని వొచ్చెటప్పుడు
మనిద్దరికీ కేరియర్‌ ఎ తీసుకొచ్చేస్తాను అనేసి
బెటికెళ్లి పోమారు శయన.
వెళ్ళి మంచం మీద పడ్డాను.
గిరీ గిరీ అంటూ మా ఆమన లే వుతున్నారు.
లీచి చైము చూస్తే రెండయింది. టిఫిన్‌ వెద్యలేదు.
కడుపులో ఆకఠీ కర కర లాడి పోతోంది. కేరిమర్‌
తెరచి భోజనాలు చేసాము.
నేను కాస్సేపు పడుకుంటా అనేసి ఈయన గారు మంచం
ఎక్కేసారు.
జరీ గిందంతా కలలాగా వుంది. చీన్నక్కకి ఫోన్‌ చేసాను.
వలో అంటూ అటు నీంచి చీన్నక్క గొంతు వినిపించింది.
మేం చేస్తున్నావే అనడిగాను.
సేమ్‌ టు సేమ్‌. అది కూడా ఇప్పుడే నిద్ర లేచి భోజనం
చేసిందట. ఇంక మాట్లాడ్డం మొదలు పెట్టాను. ఇదీవరలో
మెన్నడూ లేనీ చనువు వొచ్చినట్టుంది నాకు దానితో.
నీ స్కోర్‌ మెంత ఇ అనడిగా.
అయిదు. నీది ?
నాదీ అయిదే. అబ్బా కుళ్ళబొడిచే సాడీ బాబూ మీ ఆమన
ఆ అవును మరీ మీ ఆమన నన్ను మేం వెద్యుకుండా అలా
వూరికీ చూస్తూ వుండి పోమాడు అందది వెటకారంగా.
రాత్రి మెంతయుందే మీటి పడుకునేసరి కి? అనడిగాను.
రెండో ‘రెండున్నరో అయింది.
ఇంతకీ మా ఆమన బాగా చేసాడా? నీకు నచ్చేలా చే సాడా?
అనడిగాను.
నోరు ముద్యువే వెధవ ప్రశ్నలూ నువ్వ్యూను.
చెప్పవే అన్నాను.
మేమిటి చెప్పేది. చితగ్గాట్టి చింత కామ చేసి వొదిలాడు.
వొద్దండీ ఇంక చాలండీ. వోపిక లేదండీ అంటుంటే కూడా
పినిపించుకోలీదే బాబూ. మరొక్కసారి ఇంకొక్కసారి
అంటూ. అమ్మా నీరసం వొచ్చేసింది. పైగా ఎంత
పోసాడను కున్నావు. ఇప్పటికీ ఇంకా వొస్తూనే వుంది బంక
బంకగా.
బావగారేం చేస్తున్నారు.
నిద్రపోతున్నారు. పాపం రాత్రంతా “కష్టపడ్డారుగా” అంది
న ళ్‌ య
కష్టపడ్డం మీద నొక్కుతూ.
వూ నీసంగతే మిటి. నీకెలా గడిచింది అంది.
నీకూ నాకూ పెద్ద తేడా మేమీ లేదులే.
అవునీంతకీ _ పెద్దక్కతో _ మాటాడావా? అసలు
దీని కంతటి కీ స్కీన్‌ ప్రే దానిదే కదా? అంది.
అదు.
మాటాడదామా వెళ్ళి అంది.
వాళ్ళింటి క్రి వెళ్ళా?
అవును. వెళ్ళి మాటాడదాం. దాన్ని కూడా వోసారి
పలకరించినట్టుంటుంది.
వొకలా చెయ్యి అయితే ఆటో వేసుకు వొచ్చెయ్యి. ఇక్కడి నుంచి
వెళ్చాం. నువ్వొచ్చేసరికి నేను కూడా తమూరై పోతాను
అన్నా.
సరే. రెడీ గా వుండు అనేసి ఫోన్‌ పెబ్టేసింది.
బట్టలు మార్చుకు తమూరమ్యేసరికి బైటనుంచి దానీ
పిలుపు వినపడింది.
ఇంకా ఉంది.