శిరీష్ కాల్ కట్ చేసాడు. ఈలోగా అంజలి లతని తన ఆఫీస్ రూంకి తీసుకుపోయింది.
మీనాక్షి దేవి శిరీష్ మాటలువిని కొంచెం కంగారు పడింది. అయినా తన మామగారికి ఊర్లోనే కాదు, పోలీసుల్లో కూడా మాంచి పలుకుబడి ఉంది గనుక ఎవరూ తనని ఏం చెయ్యలేరు.!
కానీ పోలీసులొచ్చాక సీన్ మొత్తం మారిపోయింది.
ఓ లేడీ ఇన్స్పెక్టర్ జీపులోంచి దిగి స్కూలు బయటున్న జనం వైపు లాఠీని చూపిస్తూ, ” మీలో ఎవరు ఎస్పీగారికి ఫోన్ చేసారు?” అనడిగింది.
శిరీష్ ముందుకు వెళ్ళి, “నేనే ఫోన్ చేసాను,” అంటూ ఆమెను లత దగ్గరికి తీసుకెళ్ళాడు.
లత ఇంకా ఏడుస్తూనే ఉంది.
“ఆశాలతా! ఏం జరిగిందో భయపడకుండా ఇన్స్*పెక్టర్ గారితో చెప్పు!” అన్నాడు శిరీష్.
లత అంతా చెప్పాక ఇన్స్*పెక్టర్ గాయాలను చూపించమంది. లత శిరీష్ వైపు ఇబ్బందిగా చూసింది. శిరీష్ ‘sorry’ చెప్పి అక్కడినుంచి బయటికి వచ్చేశాడు.
కాసేపయ్యాక ఇన్స్పెక్టర్ బయటకు వచ్చి మీనాక్షి దేవిని అరస్టు చేసింది.
అంజలి DEO కి జరిగిన విషయం చెప్పి స్కూలుకు సెలవు ప్రకటించింది.
శిరీష్ అంజలిని తనతో లత ఇంటికి రమ్మని అడిగాడు. అంజలి సరే అంది.
శిరీష్ తన కారును స్టార్ట్ చేసాడు. అంజలి, లత వెనుక కూర్చోగా వాణీ ముందు కూర్చుంది.
ఇంటికెళ్ళాక కూడా లత ఏడుస్తూనే ఉంది. శిరీష్ ఇంకా అంజలి ఓపక్క లతను ఓదారుస్తూ మరోపక్క జరిగింది ఇంట్లోవాళ్ళకి చెప్పారు.
అదంతా విన్నాక ధర్మారావు, “ఇప్పుడేం జరుగుతుంది బాబు?” అని కంగారుగా అడిగాడు.
“ఏముంది! మీనాక్షి దేవిగారికి శిక్ష పడటం ఖాయం.”
” వద్దులే బాబు… పెద్దవాళ్ళతో శత్రుత్వం మనకే చేటు చేస్తుంది. అందుకని ఇక ఈ విషయాన్ని ఇంతటితో వదిలేస్తానే మంచిది.”
శిరీష్ , “అదీ చూద్దాం,” అని చిన్నగా నవ్వాడు. ఇక సర్పంచ్*కి ఈ కబురందగానే అతను హుటాహుటిన టౌను పోలీస్ స్టేషన్ చేరుకుని అక్కడున్న వారిపై విరుచుకుపడ్డాడు. కానీ, వారు ఈ విషయం తమ పరిధి దాటిపోయిందని, DIGగారు ఈ కేసుని పర్సనల్*గా తీసుకున్నారని చావుకబురు చల్లగా చెప్పారు. DIGగారికి ఈ కేసుతో సంబంధమేంటని సర్పంచ్ ఆరాతీయగా, తన కోడలిపై కేసుపెట్టింది మరెవరో కాదు, DIG రౌతు కృష్ణంనాయుడుగారి కొడుకు, అదే.. మన శిరీష్ అనే విషయం తెలిసొచ్చింది.
అంతే, ఆ సర్పంచ్*కి శిరీష్ తప్ప ఇంకెవ్వరూ రక్షించలేరని అర్ధమైంది. ధర్మారావుకి తన ఇంటిముందు సర్పంచ్ కారొచ్చి ఆగగానే గుండె ఆగినంత పనయ్యింది. కానీ, ఆ సర్పంచ్ వస్తూనే శిరీష్ ముందు మోకరిల్లాడు. ఆ ఊరెప్పుడూ చూడని సంఘటన ఇది. ఎప్పడూ అధికారదర్పంతో కన్నూమిన్ను కానక వ్యవహరించే తమ సర్పంచ్ ఒక సాధారణ టీచరు ముందు చేతులు కట్టుకొని ఉండడం వారిని విశ్మయపరచింది.
మొదట శిరీష్ మీనాక్షి దేవిని వదలడానికి ఒప్పుకోలేదుగానీ, ధర్మారావు కూడా చెప్పడంతో కొన్ని షరతులమీద ఒప్పుకున్నాడు. మీనాక్షి దేవిగారు ఈ ఊరినుండి ఐచ్ఛిక బదిలీమీద వెళ్ళాలనీ, వెళ్ళేముందు లతకి అందరిముందు క్షమాపణలు చెప్పాలనీ… అన్నిటిికీ సర్పంచ్* ఒప్పుకోవడంతో కధ సుఖాంతమైంది.
ఒక్కసారిగా ధర్మారావు కుటుంబం talk of the townగా నిలిచిపోయింది.
ఇన్నాళ్ళకి తమ సర్పంచ్ కి చెమటలు పట్టించిన మొనగాడిని చూసి ఆ వూరు మురిసింది.
★★★
ఆరోజు మధ్యాహ్నానికి ఊరు మళ్ళీ ప్రశాంతతను సంతరించుకుంది. లత కూడా మామూలయింది.
“హా.. బాబు! ఇందాకట్నుంచి నా కాళ్ళూచేతులూ ఆడక మీకు కనీసం మంచినీళ్ళుకూడా ఇవ్వలేకపోయాను. ఒక్క నిముషం. అమ్మా… లతా! మాస్టారుగారికి మేడంగారికీ టీ పట్టుకుని రా!”
లోపల లత తన ఆలోచనలనుండి తేరుకుని, “అలాగే, బాబాయ్,” అని వంటింటిలోకి వెళ్ళింది. కానీ, జరిగిన సంఘటనల్ని మర్చిపోవడం ఆమెకి కష్టమైంది. పదే పదే మీనాక్షి మేడం తనని అసభ్యమైన పదజాలంతో దూషించడం, సార్ గురించి అలా అనడం, తన పిరుదులమధ్య గట్టిగా పొడవడం గుర్తుకువస్తూవుంది. ఇప్పటికీ ఆ ప్రదేశంలో నొప్పిగా అనిపిస్తుంది. తలుచుకుంటే ఆమె ముఖం ఎర్రబడింది.
నిజంగా ఈ రోజు సార్ హీరోలా తనని రక్షించి, మీనాక్షి మేడంని బాగా శిక్షించారు..!
‘తన హీరో ఇతనేనా? ఛ ఛ… ఏమైంది తనకి?’ కానీ ఆ ఊహకే ఆమె బుగ్గలు గులాబీ రంగులోకి మారాయి. సిగ్గుతో ముడుచుకుపోయింది.
టీ తీసుకెళ్ళి అందరికీ ఇచ్చింది. శిరీష్ కి ఇచ్చేటప్పుడు ఆమె చేతులు వణకసాగాయి. శిరీష్ ఆమెవంక చూడనయినా లేదు. ‘సార్ కి తనమీద కోపం తగ్గలేదా?’
టీ తాగడం పూర్తవగానే వాణీ శిరీష్ చేయిపట్టుకొని, “రండి సార్, మీరుండబోయే పోర్షన్ చూపిస్తా!” అంటూ లాగింది.
ధర్మారావు అలా సార్ ని ఇబ్బంది పెట్టొద్దని వాణీని వారించాడు. కానీ, వాణీ వింటేగా… పాపం తనో అమాయకురాలు, అందుకే ఇక చెప్పడం మానేసాడు. శిరీష్ ని గుంజుకుంటూ మేడమీదకి తీసుకుపోయింది వాణీ.
అంతా చూసాక, “కాస్త సర్దుకోవాలి,” అన్నాడు వాణీతో. “కానీ, సార్. నేను, లతక్కా మొత్తం సర్దేసాం కదా!” అంది వాణీ అమాయకంగా.
శిరీష్ నవ్వుతూ తన కార్ దగ్గరకు వచ్చి తన బేగ్, laptop, ఓ folding table ఇంకా చిన్న bedding తీసుకెళ్ళి పైన రూమ్*లో తనకి కుదిరినట్టుగా సర్దాడు.
ఈలోగా వాణీని వాళ్ళమ్మ పిల్చింది. వాణీ జింకపిల్లలా గెంతుకుంటూ మెట్లు దిగడం శిరీష్ కిటికీలోంచి చూసాడు. తను నిజంగా A1 ఫిగర్. ఇంకాస్త పెద్దదయితే అందంలో తన అక్కని మించిపోతుంది. ఆరిపోతున్న తన పెదాల్ని నాలికతో తడుపుకుంటూ వాణీని ఓసారి చూసి మంచంమీద వాలిపోయాడు.
“మేడమీద ఏం చేస్తున్నావ్ వాణీ, మాస్టారుగారిని విశ్రాంతి తీసుకోనీ.”
“ఏంలేదమ్మా! సార్ కి రూమ్ సర్దడంలో సహాయం చేస్తున్నాను.”
“అదేంటీ!” లత ఆశ్చర్యంతో,”మనం నిన్నే సర్దాంకదా…”
“ఏమోమరి… సార్ కి నచ్చలేదనుకుంటా! మళ్ళీ అంతా సర్దుతున్నారు..”
ఒళ్ళు మండిపోయింది లతకి. ‘నిన్నంతా ఎంతో కష్టపడి ఇల్లు సర్దితే… మళ్ళీ సర్దుతున్నాడా..? అతను సార్ కాకపోయుంటే, ఇప్పుడే తనని అవమానించినందుకు గొడవపడేది. సర్లే! ఎంత బా..గా.. సర్దాడో చూసి అప్పుడు… అడుగుదాం’ అనుకుంది తన మనసులో.
శిరీష్ కాసేపటికి లేచి కిటికీ దగ్గరికి వచ్చి చూసాడు. లత బట్టలు ఉతుకుతోంది. కిటికీలోంచి ఆ దృశ్యం చాలా అందంగా అనిపించింది. నిజంగా లతది భువనైక సౌందర్యం. బట్టలు ఉతుకుతున్నప్పుడు ఆమె ముఖంమీద పడే ముంగురులను ముంజేతితో పక్కకు నెట్టింది. ఆమె ముఖంలో చాలా భావాలు వెంటవెంటనే కదిలాయి. దేని గురించో ఆలోచిస్తున్నట్డుంది. కాసేపు కిలకిలా నవ్వింది; మరుక్షణమే చాలా nervousగా కనిపించింది. శిరీష్ లతని తన పేరు అడిగినప్పుడు ఎలా తత్తరపాటుకు గురైందో మళ్ళా అదే expression ఆమె ముఖంలో కనిపించింది. అప్పుడే లత కాస్త ముందుకు వంగింది. అంతే, సిమ్లా ఆపిల్ లాంటి ఆమె ఎదపొంగులు అతనికి దర్శనమిచ్చాయి. లోపల బ్రా వేయకపోవడం వల్ల అవి గుండ్రంగా నిండుగా కనిపిస్తున్నాయి.
వాటిని తను ఎప్పటికైనా తాకగలడా? తన అంచనాలకు అందని ఒకే ఒక అమ్మాయి లత. ఇప్పటివరకూ అందరూ తను ఒక్కసారి చూస్తే రెండో నిమిషంలో లొంగిపోయినవాళ్ళే. కానీ లత అలా కాదు. తనని మొదటిసారి కలిసినప్పుడే ఆ విషయాన్ని గ్రహించాడు. ఈమెని లైనులో పెట్టాలంటే చాలా గ్రౌండ్ వర్క్ చేయాలి.
లత బట్టలు జాడించడానికి లేచి వెనక్కు తిరిగింది. ఆమె బట్టలు తడిచిపోవడం వల్ల ఆమె పిరుదులు చక్కగా కనిపిస్తున్నాయి. గుండ్రంగా పుచ్చకాయల్లా ఉండి ఊరిస్తున్నాయి. శిరీష్ కి ఇప్పుడే వెళ్ళి వాటిని తాకాలనిపించింది. తొందరగా తన పథకాన్ని అమలుపరచాలి. కానీ, ఏమాత్రం తేడా జరిగినా పరిణామం తీవ్రంగా ఉంటుంది. అందుకే, కాస్త జాగ్రత్తగా వ్యవహరించాలి. స్కూల్లో రసాలూరే ఫలాలు ఎన్నున్నా ఈమెముందు అవన్నీ దిగదుడుపే.
అప్పుడే అంజలినుంచి కాల్ వచ్చింది.