వాణీ చప్పట్లు కొడుతూ, “అక్కా! నువ్వేంటి అంత సంతోషంగా ఉన్నావ్.? ఏంటీ విషయం!”
లత కోపంగా, “హేఁ..! నువ్వీమధ్య బాగా మాటలు నేర్చావే. నేనీవేళ సార్ తో తప్పుగా ప్రవర్తించాను కదా, ఇలాగైనా ఆ తప్పును సరిదిద్దుకున్నాని ఆనందం. అంతే! రా… ఇక రూమ్ శుభ్రం చేద్దాం.”
ఇద్దరూ కలిసి పైనున్న రెండు గదులను అందంగా తీర్చిదిద్దారు.
అంతా మరోసారి తుడిచాక వాణీతో, “hmmm… బాగుంది. ఈ రాత్రికి ఇక్కడే పడుకుందాం,” అని అంది.
“సరే, అక్కా.” పొద్దున్న స్కూలుకు వెళ్లేటప్పుడు ఆ అక్కాచెల్లెల్ల మొహాలు మతాబుల్లా వెలిగిపోతున్నాయి. వాణీ అయితే అడిగిన వారికీ అడగనివారికీ సార్ వాళ్ళింట్లోనే అద్దెకి దిగుతున్నారని చెప్పింది.
అప్పుడే, స్కూల్ ముందు ఓ స్కోడా అగింది. ఆ పిల్లలు అలాంటి కారును ఇంతకుముందెన్నడూ స్కూల్ పరిసరాలలో చూడలేదు. ఇక శిరీష్ ఆ కారులోంచి దిగగానే చాలామంది అమ్మాయిల గుండె జారింది. శిరీష్ వైట్ షర్ట్ ఇంకా గ్రే ప్యాంట్ వేసుకుని ఉన్నాడు. చూడగానే చాలా స్మార్టుగా ఇంకా సెక్సీగా అనిపించాడు.
వాణీ పరిగెత్తుకుంటూ వెళ్ళి శిరీష్ తో, “సార్, నాన్నగారు మీరుండటానికి ఒప్పుకున్నారు,” అంది.
“అలాగా..!”
“అవున్సార్… మీరుంటారుగా మాయింట్లోనే…?”
శిరీష్ వాణీ మొహంలోకి చూస్తూ, “తప్పకుండా ఉంటాను, వాణీ,” అన్నాడు.
“ఎంత బాగుంది ఈ కార్, ఇది మీదేనా సార్?”
శిరీష్ ఆమె భుజంమీద చెయ్యివేసి, “నాది కాదు, మనది,” అన్నాడు.
వాణీ బొమ్మలా నిలబడిపోయింది. అతనన్న చిన్న మాట ఆమెమీద మంత్రంలా పనిచేసింది. ఆ క్షణంలో వాణీకి శిరీష్ ఓ సొంతమనిషిలా అనిపించాడు.
వాణీ వెంటనే లత వద్దకు పోయి తనని బరబరా ఈడ్చుకుంటూ ఆ కార్ దగ్గరికి తీసుకుపోయింది.
“అక్కా! ఈ కార్ చూసావా.. ఎంత బాగుందో. సారుది… కాదు కాదు.. మనది.”
“ఏంటీ! మనదా?”
“అవును మనదే! సార్ చెప్పారు.
లత వాణీని ఓసారి మొట్టి, ” పిచ్చీ! సారేదో సరదాగా అనుంటారు. పద first bell కొట్టేస్తారు,” అంది.
కానీ వాణీ మనసులో శిరీష్ మాటలు నాటుకుపోయాయి. తను ఎగురుకుంటూ క్లాసుకు వెళ్ళింది.
★★★
శిరీష్ ఆఫీస్ రూమ్కి పోయి, “గుడ్ మార్నింగ్, ma’am. May I come in!” అన్నాడు.
అంజలి అతన్ని చూపులతో తడిమి, “గుడ్ మార్నింగ్! కమిన్, మిస్టర్ శిరీష్. ఎలా ఉన్నారు,” అనడిగింది.
“ఏదో మీ దయ! అన్నట్టు, నాకు అద్దెకి ఇల్లు దొరికింది.”
“అవునా! ఎక్కడా?”
“అదే! నిన్న చెప్పానుగా… వాణీ ఇప్పుడే వచ్చి చెప్పింది. వాళ్ళ నాన్నగారు ఒప్పుకున్నారని.”
“చాలా సంతోషం. మీ సామాన్లు ఎక్కడున్నాయో చెప్తే సర్దించేస్తా!”
“ప్రస్తుతనికైతే, నా కార్లో కొన్ని సామాన్లున్నాయి. అయినా, పర్లేదులేండి. I can manage. Thank you.”
అప్పుడే బెల్ మోగింది.
“క్లాస్ కి టైమ్ అయింది. Excuse me, ma’am. ”
అంటూ తన రిజిస్టర్ బుక్ ను తీసుకుని బయటకు వెళ్ళిపోయాడు.
★★★
తెన్త్ క్లాసులో అడుగు పెట్టేసరికి అక్కడున్న అమ్మాయిలు శిరీష్ ని తినేసేలా చూస్తున్నారు. చూడరా మరి! ఇంతమంది అమ్మాయిల మధ్య ఒక్క మగాడు. అచ్చుం గోపికలమధ్య శ్రీ కృష్ణ పరమాత్ముడిలాగా! ఇస్త్రీ చేసిన బట్టలు, చక్కని పెర్ఫ్యూమ్, ఖరీదైన కారు, మెడలో ఆరేడు తులాల బంగారు గొలుసు… అబ్బా… ఏమున్నాడు! ఇంతకుముందు అక్కడ పనిచేసిన మాస్టారైతే ఓ డొక్కు సైకిల్*మీద నస్యం పీల్చుకుంటూ వచ్చేవాడు. శిరీష్ ఆ రూమ్ మొత్తం తిరిగి చూసాడు. ఓ రకమైన నిశ్శబ్దం ఆ రూంని ఆవరించింది. నిస్సందేహంగా లత అందరిలోకీ ప్రత్యేకంగా కనిపిస్తూవుంది. అందరిచూపూ అతనిమీదే ఉంది.కానీ లత మాత్రం తలదించుకొనివుంది.
“Good morning, girls! నాపేరు శిరీష్. మీ కొత్త సైన్స్ టీచరుని. పెద్ద మేడంగారు మిమ్మల్ని disciplineలో ఉంచడానికి ఎలాంటి శిక్షనయినా వెయ్యమని నాకు చెప్పారు.”
అందరూ ఉత్కంఠతో చూస్తున్నారు. లతనుంచి ఎలాంటి స్పందనా లేదు.
“కానీ, మిమ్మల్ని చూస్తుంటే ఆ అవసరం ఉండదని నాకనిపిస్తోంది. ఎందుకో తెలుసా?”
ఎవరూ ఏం అనలేదు.
“ఎందుకంటే,మీరంతా బాగా ఎదిగినవారు.”
నేహా కన్నార్పకుండా శిరీష్ నే చూస్తూవుంది.
“అంటే మీది పరిస్థితులను అర్ధంచేసుకొని దానికి అనుగుణంగా వ్యవహరించాల్సిన వయసు. ఒకవేళ ఎవరైనా అలా ప్రవర్తించకపోతే నేను వారిపై దండప్రయోగం చేయవలసి వుంటుంది. అర్ధమయ్యందా!”
అక్కడ అర్ధమైన వాళ్ళకి మెల్లగా లీకయ్యింది.
శిరీష్ గొంతు సవరించుకొని, “మీ అందరికీ నేను చెప్పేది అర్ధమవుతుందనే నేననుకుంటున్నాను. బుద్ధిగా చదువుకుంటాం అనుకుంటే అందరికీ మంచిది. లేదంటే నా దగ్గర ఎలాగూ దండం రెడీగా ఉంటుంది. అందుకని స్కూల్లో ఉన్నంతవరకు మిగిలిన విషయాలు పక్కన పెట్టి చదువుమీద మనసు లగ్నం చేయండి.”
ప్యూన్ వచ్చి, “సార్! మీనాక్షి మేడంగారు ఆశాలతని తీసుకురమ్మన్నారు,” అన్నాడు.
లత వెంటనే తలెత్తింది.
శిరీష్ లత వైపు చూసి, “ఆశాలత..?” అనడిగాడు.
అవునన్నట్టుగా తలూపింది.
“సరే! వెళ్ళండీ,” అన్నాడు. లత స్టాఫ్ రూం తలుపు దగ్గర నిలబడింది. వాణీ గోడకానుకొని నిలబడింది. మీనాక్షి మేడంని చూస్తే కోపంగా ఉన్నట్టుగా అ(క)నిపిస్తుంది.
“రండి, మహారాణిగారు.. అక్కడే ఆగిపోయారేఁ..! లోపలికి రండి.”
లత వాణీ పక్కకి వెళ్ళి నిలబడింది.
“ఇన్నాళ్ళు మీరు మంచిపిల్లలనుకున్నాను. కానీ.. మీరు -”
“ఎ – ఏఁ – ఏమైందీ…-”
“నోర్మూయ్, దొంగలంజకానా… మాస్టారుకే లైనెయ్యడానికి నీకెంత ధైర్యం. నీకు మరీ అంత దూలగా ఉంటే రోజూ నీ వెంటపడే మగ వెధవలు ఉన్నారుగా… పోయి వాళ్ళతో దెంగించుకో… మాస్టారే దొరికాడా! అంతలా గెంతుకుంటూ వెళ్ళి అడిగావ్.! ఏఁ .. ఆ కారులొ పడేసి నిన్ను దెంగుతాడనుకున్నావా!”
లతకి ఏడుపొచ్చేసింది. ఇప్పటివరకూ తనను ఎవరూ తిట్టనేలేదు. ఈ బూతుల్ని భరించడం తనవల్ల కాలేదు.
“మేడం! నేనేం చేసానని ఇంతలా తిడుతున్నారు మీరు -”
“ఏం చేసావా? నీ పూకు చూపించి వాడ్ని కుక్కలా నీ ఇంటిలో కట్టేసావ్. లేదా వాడే నీకేదయినా చూపించాడా!”
“మేడం, మీ ఇష్టమొచ్చినట్లు మాట్లాడకండి…!”
అంతే, మీనాక్షి దేవికి కోపంతో ఊగిపోయింది. లత జుట్టు పట్టుకొని గోడకేసి కొట్టి, బెత్తంతో స్తనాలమీద కొట్టింది. “అమ్మా..!” లత నొప్పితో తన తలపట్టుకొంది.
మీనాక్షి లతని మోకాళ్ళ మీద కూర్చోబెట్టి, “నాకే ఎదురు చెబుతావా! ఎంత పొగరే నీకు, లంజముండా! నీ తీట తీరుస్తానుండు,” అంటూ లత పిరుదులలోకి బెత్తాన్ని బలంగా పొడిచింది.
స్టాఫ్ రూం లత కేకలతో నిండిపోయింది. ఇదంతా చూసి వాణీ బెదిరిపోయింది. వెంటనే అరుస్తూ బయటకు పరుగెత్తింది.
క్లాస్ రూంలనుంచి స్టూడెంట్స్ ఇంకా టీచర్స్ బయటకు వచ్చారు. అంజలి కూడా తన రూమ్ నుంచి కంగారుగా వచ్చింది. వాణీ శిరీష్ ని చూడగానే పరుగెత్తుకు వెళ్ళి అతని మీద పడిపోయింది.
“స్సార్… అక్కని…మీనాక్షి…మేడం…స్..స్టాఫ్…ర్రూమ్లో…”
వాణీ పైనుండి కిందవరకూ వణికిపోతోంది.
వాణీ స్తనాలు శిరీష్ కి తగులుతున్నాయి. స్పాంజి బంతిలా మెత్తగా ఉన్నాయవి. కానీ, ఇది సమయం కాదు.
“ఏమైంది, వాణీ.”
“సార్, మీనాక్షి మేడం.. అక్కని… స్టాఫ్ రూమ్*లో …” వాణీ బెక్కుతూ చెప్పింది.
వెంటనే వాణీని తీసుకొని స్టాఫ్ రూంలోకి వెళ్ళాడు శిరీష్. వెనకాలే అందరూ వెళ్ళారు. లత నేలమీద శవంలా పడివుంది. తన షర్టుకు ఉన్న బటన్స్* ఊడిపోయి లోదుస్తులు దర్శనమిస్తున్నాయి. ఆమె తెల్లని శరీరం మీద తట్లు తేలివున్నాయి.
అంజలి వెంటనే లోపలికి పోయి లత బట్టల్ని సరిచేసింది..
శిరీష్ తన సెల్ ఫోన్ తీసి కాకినాడ S.P.కి డయల్ చేసాడు.
“హలో! ఎవరూ?”
“అంకుల్, నేను శిరీష్ ని మాట్లాడుతున్నాను.”
“ఓహ్..శిరీష్! How are you young man.?”
“I am fine, అంకుల్. నేనిప్పుడు అమలాపురం – రూరల్ లో ఉన్న గర్ల్స్ హైస్కూల్లో ఉన్నాను. ఇక్కడో క్రైం జరిగింది. మీరు urgentగా లేడీ పోలీసాఫీసర్లను ఇక్కడికి పంపించండి.”
“What happened, శిరీష్. నిన్నెవరైనా..-”
“No, I’m alright. ఏం జరిగిందో తర్వాత చెప్తాను. ముందు మీ ఫోర్సును ఇక్కడికి పంపించండి.”
“ఓకే, ఇప్పుడే పంపిస్తాను.”
