“అవును. ఆఫీస్ నుండి తిరిగి వచ్చేసింది. అంతే కాదు, రాత్రి బాగా చదివించావా అని అడిగితే, నేను చదివిస్తే సరిపోదూ, వాడికి బయట ట్యూషన్స్ కావాలీ అంటుంది.”
“ట్యూషన్సేంటీ!?” అన్నాడు వాడు ఆశ్చర్యంగా. జానకమ్మ ఒకసారి నిట్టూర్చి, “మీ అమ్మను కాకుండా, బయట ఎవరినైనా తగులుకున్నావా!?” అంది. ఆమె అలా డైరెక్ట్ గా అడిగేసేసరికి, వాడు బిత్తరపోతూ, “ఏంటి అమ్మమ్మా నువ్వు మాట్లాడేదీ!? తల్లీ కొడుకుల మధ్య..” అని వాడు ఏదో చెప్పబోతుంటే, ఆమె మధ్యలోనే అడ్డుకుంటూ, “మీ సంగతి నాకు ముందే తెలుసుగానీ, వెళ్ళి ఏదో ఒకటి చేసి, దాన్ని ఓదార్చు.” అని, “ఏ..దో..ఒ..క..టి.. అంటే అర్ధమయిందిగా!?” అంది కొంటెగా కన్నుగీటుతూ.
వాడు సిగ్గుపడుతూ, “అలాగే అమ్మమ్మా..నీ కూతుర్ని నేను ఊరుకోబెడతాగా..” అన్నాడు. “ఎలా ఊరుకోబెడతావో నీ ఇష్టం. నేను గుడికి వెళ్తా. వచ్చేటప్పటికి అది కిలకిలా నవ్వుతూ కనిపించాలి, సరేనా?” అంది జానకమ్మ. “అబ్బే, నువ్వు ఎందుకూ బయటకి వెళ్ళడం?” అన్నాడు వాడు మొహమాటంగా. “సరే అయితే, ఇక్కడే ఉండిపోనా!?” అంది కొంటెగా. వాడు ఆమెవైపు చూసి, “సరే, ఇక్కడే ఈ గదిలోనే ఉండు. నేను అమ్మ గదిలోకి వెళ్తా..” అన్నాడు. “మ్..వెళ్ళి ఏం చేస్తావ్!?” ఇంకా కొంటెగా అడిగింది ఆమె.
“సరే! ఏం చేయాలో నువ్వే చెప్పు.”
“అన్నీ నేను చెబితేనే చేసావా!?”
“అన్నీ అంటే!?”
“అదే! చదవడం, చదివించుకోవడం..” అని, “అన్నట్టు ఈ బయట ట్యూషన్స్ గొడవేంటీ!?” అని అడిగింది జానకమ్మ ఆరాగా. ఆమె అలా అనగానే, పొద్దున్నే మేసేజ్ వచ్చిన సౌండ్ లీలగా గుర్తొచ్చి, అనుమానంగా తన సెల్ తీసి చూసేసరికి, వాడికి మేటర్ అర్ధమయిపోయింది. “అబ్బా..” అని మనసులోనే అనుకొని, “అమ్మమ్మా! అర్ధమయింది. నువ్వు ఇక్కడే ఉండు. అమ్మని కాస్త చల్లారుస్తా..” అన్నాడు.
“మ్..చల్లారుస్తావా! లేదా, వేడెక్కిస్తావా!? అయినా నాకెందుకులే, మీ నిట్టూర్పులు నేను వినలేను గానీ, నేను గుడికిపోయి వస్తాను, నువ్వు కానీయ్..” అని బయటకి వెళ్ళిపోయింది జానకమ్మ. ఆమె వెళ్ళగానే, వాడు నెమ్మదిగా వీది తలుపు గడియ పెట్టేసి, నెమ్మదిగా తన తల్లి గదిలోకి నడిచాడు.
లోపల హేమ మంచంపై బోర్లా పడుకొని ఉంది. అమ్మను ఎలా డీల్ చేయాలా అనుకుంటూ, ఒకసారి ఆమెని పాదాలనుండి తల వరకూ తేరిపారా చూస్తుండగా, వాడి చూపులు ఇసుక తిన్నెల్లాంటి ఆమె పిరుదుల మీద చిక్కుకుపోయాయి. వాటి షేపులు చూడగానే ఒక్కసారిగా వేడెక్కిపోయింది వాడికి. కసిదీరా పిసికేయాలనిపించినా, అసలే కోపంగా ఉందని కాస్త తమాయించుకొని, నెమ్మదిగా ఆమె దగ్గరకి నడిచి, “అమ్మా!” అని పిలిచాడు మెల్లగా. ఆమె వినిపించనట్టు అలాగే ఉండిపోయింది.
ఆమె పక్కన మంచంపై కూర్చొని, ఆమె భుజంపై చేయివేసి, మళ్ళీ “అమ్మా..” అని పిలవబోతుండగా, ఆమె వాడి చేతిని విదిలించికొట్టింది. ఈసారి వాడు ఆమె పిరుదులపై చెయ్యివేసి నెమ్మదిగా నిమురుతూ, “మాట్లాడమ్మా, ప్లీజ్..” అన్నాడు. ఆమె ఒక్క ఉదుటున పైకి లేచి, చెంపమీద గట్టిగా కొట్టింది. ఆ దెబ్బ నషాలానికి అంటడంతో, వాడు ఒక్కసారిగా “అమ్మా..” అని అరుస్తూ, చెంపను చేతితో పట్టేసుకున్నాడు. అప్పుడు అర్ధమయింది ఆమెకి, తను ఎంత గట్టిగా వాడిని కొట్టిందో. దాంతో కోపం స్థానంలో ప్రేమ పుట్టుకొచ్చి, “అయ్యయ్యో! నొప్పి వస్తుందా!?” అంది వాడి చెంపను నిమురుతూ. వాడు నవ్వేస్తూ, “నువ్వు కొట్టావుగా, నొప్పి ఉండదులే..” అన్నాడు. అమె కూడా నవ్వేస్తూ, “వెదవా..” అని ఒక మొట్టికాయ వేసి, అంతలోనే బుంగమూతి పెట్టి, “నాతో మాట్లాడకు నువ్వూ..” అంది.
వాడు ఆమెని దగ్గరకి లాక్కుంటూ, “అలిగావా!?” అన్నాడు. ఆమె వాడినుండి దూరంగా జరగడానికి ప్రయత్నిస్తూ, “నీకు నాతో పనేం ఉందీ? మంచి అందమైన కన్నెపిల్లలు వాయించుకోడానికి సిద్దంగా ఉన్నారుగా..” అంది. “ఏ కన్నెపిల్లమ్మా!?” అన్నాడు ఏమీ తెలియనట్టు. “అబ్బా! పాపం ఏమీ తెలీదు.” అంది మరింత అలుగుతూ. “అబ్బా..చెప్పొచ్చుగా..” అన్నాడు ఆమెని ఒళ్ళోకి లాక్కొని. “అదే, నీ నేహ.రెండూ బయట పెట్టేసి మరీ పిక్ పంపిందిగా..” అంది కచ్చిగా. “ఏ రెండూ!?” అన్నాడు ఆమె చంకల్లోకి చేతులు పోనిచ్చి, ఆమె సళ్ళను పక్కనుండి చిన్నగా నిమురుతూ. వాడు అలా నిమురుతుంటే, “ఛీ వెదవా! వదులు..” అని, వాడిని విడిపించుకొని, విసవిసా బయటకి వెళ్ళిపోయింది. “అమ్మా! ఆగు..” అంటూ వాడూ ఆమె వెనకాలే వెళ్ళాడు.
హాల్ లోకి పోయి, సోఫాలో ముడుచుకు కూర్చుంది హేమ. మెల్లగా ఆమె పక్కన కూర్చొని, ఆమె భుజాల చుట్టూ చెయ్యి వేసి, దగ్గరకి లాక్కొని, “ఇలా ముడుచుకొని కూర్చుంటే ఎంత ముద్దుగా ఉన్నావో తెలుసా!?” అంటూ, ఆమె బుగ్గ మీద ముద్దు పెట్టబోతుంటే, ఆమె మొహం పక్కకి తిప్పేసుకొని, “ముందు దాని సంగతి తేల్చు.” అంది అసహనంగా. “దేని సంగతీ!?” అనబోయి, మళ్ళీ కొడుతుందేమో అని భయమేసి, “ఏం లేదమ్మా, దానికి నేనంటే కాస్త అదెక్కువ.” అన్నాడు నసుగుతూ. ఆమె వాడి మొహంలోకి సూటిగా చూస్తూ, “దాన్ని చూస్తుంటేనే అర్ధమయిందిలే, దానికి దూల బాగా ఎక్కువని.” అని సణుక్కొని, అంతలోనే గుర్తొచ్చినట్టు, “అవునూ, నిన్ను అన్నయ్య అంటుందేంటీ!?” అడిగింది కోరగా చూస్తూ. ఇక తప్పదన్నట్టు వాడు చిన్నగా నిట్టూర్చి, “తను నాన్న రెండో భార్య కూతురు.” అన్నాడు.
“ఆ విషయం నీకు ముందే తెలుసా!?”
“లేదమ్మా! బర్త్ డేకి నాన్న ఇంటికి పిలిచాడు. అక్కడకి వెళ్ళిన తరవాత తెలిసింది.”
హేమ కొద్దిసేపు మౌనంగా ఉండి, “అయితే, దాన్ని కూడా.” అని, గుటకలు మింగి, “చేసేసావా!?” అంది. ఆ మాటలకు సమాధానంగా, ఆమెను దగ్గరకు లాక్కొని, చిన్నగా బుగ్గపై ముద్దుపెట్టి, “లేదమ్మా. అయినా ఇంత అందమైన అమ్మ ఉంటే, అది నాకెందుకూ!?” అన్నాడు. ఆమె వాడి కళ్ళలోకి ఒకసారి సూటిగా చూసి, “నువ్వు దాన్ని వాయించుకుంటే నాకేం ప్రోబ్లం లేదు. కానీ, దాని మోజులో పడి నన్ను వదిలేయవు కదా..” అంది అనుమానంగా. “మరచిపోను, కావాలంటే ఒట్టేస్తా..” అంటూవాడు ఆమె పెదాలని అందుకోబోతుండగా, ఆమె చటుక్కున తన పెదాలపై అరచేతిని అడ్డుపెట్టుకొని, “ఈ వేషాలేమీ కుదరవు. కొంచెం దూరంగా కూర్చో..నువ్వు చేసిన పనికి శిక్ష పడాలిగా..” అంది కవ్వింపుగా. “అమ్మా..” అన్నాడు వాడు అసహనంగా. అంతలో హేమ, తనే కాస్త దూరంగా జరిగి, “పడాలా వద్దా!? చెప్పు.” అంది. వాడు చిన్నగా నిట్టూర్చి, “సరే, ఏ శిక్ష వేస్తావో చెప్పు.” అన్నాడు. “మూడో రాత్రి..” అంది అమె. అర్ధం కానట్టు చూసాడు వాడు. అది గమనించి, ఆమె “అసలు పెళ్ళయిన కొత్తజంటకి మూడురాత్రులు ఎందుకు ఏర్పాటు చేస్తారో తెలుసా!?” అంది.
“ఎందుకూ!?”
“మొదటిరోజు మాట, రెండోరోజు మనసూ కలిస్తే, మూడోరోజు మొత్తం మజాగా ఉంటుందని..”
“ఉమ్..అయితే!?”