తప్పెవరిది – 68

నా పిర్రల మధ్య ప్రసాద్ గూటం, రెమ్మల మధ్య శ్రీవారి నోరు, నోటిలో సత్యం గూటం,
రొమ్ముల మీద శ్రీ వారి చేతులు.. ముగ్గురూ కలసి నాకు స్వర్గ సుఖాలు రుచి చూపిస్తున్నారు.
నాలోని కుతీ, కోరికా, ఆవేశం, మూలుగులూ చూసిన ప్రసాద్ నా పిర్రల మధ్య అప్పటి వరకూ రెండు మూడు అంగుళాలే దిగి ఉన్న గూటాన్ని మరింత లోపలకు పంపేందుకనే మో తన నడు మును కసుక్కున దించాడు.
అంతే తను చేసిన పనితో నాలో ఒక్క సారిగా రంపంతో కోస్తున్నంత బాధ కలగ సాగింది. నా నోటిలో నానుతున్న సత్యం గూటాన్ని ఒక్క సారిగా వదిలేసి “అమ్మా.. నొప్పి.. ప్లీజ్ తీసెయ్యి” అంటూ అరిచాను.
నా అరుపుకు బిత్తర పోయిన ప్రసాద్ గబుక్కున తన అంగాన్ని నా పిర్రల మధ నుంచి బయటకు లాగే సాడు. నా రెమ్మలని నాకుతున్న శ్రీవారు చటుక్కున నా కింద నుంచి లేచి “ఆర్ యు ఓకె ?” అంటూ ఇంగ్లీష్ లో అడగ సాగారు.
నా కళ్ళ ఎదురుగా కాళ్ళు బార జాపుకుని కూర్చుని ఉన్న సత్యం మాత్రం “మీకు అక్కడ పెట్టించుకోవడం ఇదే మొదటి సారా మేడం” అన్నాడు.
“అవును” అన్నట్లు తల వూపాను.
“మొదటి సారి అంత సులభంగా పోదు మేడం. మా ఇంటి ది కూడా నేను మొదటి సారి పెట్టి నప్పుడు ఇలానే బాధతో అరిచింది. అప్పుడు కొబ్బరి నూనె సీసా తీసుకుని నా వేళ్ళతో దానికి బాగా ఆయిలింగ్ చేసి అప్పుడు పెట్టా.. ఇక చూసుకోండి.. అప్పటి నుంచీ దానికి అసలు దాని కన్నా
వెనక దానిలో పెడితే నే ఇష్టం” అన్నాడు.
అది విన్న శ్రీ వారు “ఇప్పుడు కొబ్బరి నూనె సీసా ఎక్కడ నుంచి తెద్దాం.. ఇక అక్కడ పెట్టింది చాలు గానీ.. ఇంక పెట్టవల్సిన దానిలోనే పెట్టు” అంటు ప్రసాద్ తో అన్నారు.
మరో రెండు నిమిషల కు నా నొప్పి పూర్తిగా తగ్గాక తిరిగి నేను ఇందాక ఉన్న యాంగిల్ లోనే వంగి సత్యం గూటాన్ని నా నోటిలోకి తీసుకున్నాను. ప్రసాద్ ఈ సారి నా వెనక నుంచే పిరల మధ్య కాకుండా బుజ్జి దానిలోకి దించి తన నడుమును ఊపసాగాడు.
అలా నా బుజ్జిది ప్రసాద్ అంగానికి అంకిత మయ్యే సరికి శ్రీ వారి కి నాకేందుకు వీలు కాకుండ పోయిందే మో. తను ఇందాకటి లాగే తన తలని నా పొట్ట కిందుగా రానిచ్చి గాలి లో వేలాడుతున్న నా రొమ్ముల్ని తన నోటితో అందుకున్నారు.
ఒక పక్క ప్రసాద్ దంపుడు, ఆ దంపుడికి నిక్కనొడుచుకున్న ముచ్చికల్ని సమ్మగా నాకుతున్న శ్రీ వారు మరో పక్క.. దీనితో నాలో కట్టలు తెంచుకుని పొంగుతున్న ఆవేశం అంతా నా నోటిలో ఉన్న సత్యం అంగం మీద చూపించ సాగాను. కొద్ది సేపట్లో తన నగం ఇంతకు ముందు నేను చూసిన దాని కన్నా పెద్ద సైజులో ఊరి పోయింది. ఇప్పుడు నా నోటిలోకి సగం కూడా పట్టడం లేదు. రెండు సార్లు నా గొంతు కు తగిలి పొరబోయినంత పని అయ్యింది.
నా అవస్త గమనించిన సత్యం తన అంగాన్ని మెల్లి గా నా నోటిలోంచి తీసి శ్రీవారి వైపు తిరిగి.. “మీరు ఇలా రండి సార్” అంటూ లేచి కూర్చుని అక్కడే పడి ఉన్న పాకెట్ లోంచి ఒక కండోం తీసి తొడుక్కోసాగాడు.
సత్యం అలా లేచి పోగానే శ్రీ వారు తన స్థలాన్ని ఆక్రమించి నా తలని తన తొడల మధ్యకే సి లాక్కున్నారు. అప్పటికే కండొం తొడుక్కున్న సత్యం అలాగే వచ్చి నా పొట్ట కిందుగా జరిగి ఇందాక శ్రీ వారు చీకుతూ చీకుతూ వదిలేసిన ముచ్చికల్ని తన నోటిలోకి తీసుకున్నాడు.
ఇంతలో నా బుజ్జిదానిలో ఊగుతున్న ప్రసాద్ “ఉమ్.. మ్… ఓహ్…” అంటూ మూలుగుతూ తన నడు ములో వేగాన్ని పెంచ సాగాడు. తను అంత మ దశకు వచ్చేస్తున్నాడని ఆ మూలుగుల్ని బట్టి ఊహించాను. నా ఊహ నిజం చేస్తూ “ఉమ్.. మ్..” అని గట్టిగా మూలుగుతూ తన నడుమును అలాగే నా పిర్రల కేసి అది మిపెట్టి ఉండి పోయాడు ప్రసాద్.
ఒక క్షణం పాటు తనని అలానే ఉండనిచ్చి మెల్లి గా నా నడుమును కిందకి దించాను. దాని తొ నా బుజ్జిదానిలోంచి “తప్” మంటు విడి పోయింది ప్రసాద్ గూటం.
ఇక అలా వంగి నిలబడడం నా వల్ల కాదని నా నోటిలోని శ్రీ వారి గూటాన్ని కూడా బయటకు తీసి పక్కకు వాలి పోయాను. అలా వాలానో లేదో నా తొడల మధ్య చోటు చేసుకుని నా బుజ్జిదానిలోకి దిగబడి పోయాడు సత్యం.
అలా ఒక్క క్షణం కూడా నా బుజ్జిదాని కి రెస్ట్ ఇవ్వకుండ మరో గంట సేపు మార్చి మార్చి వాయించారు మగ వాళ్ళు ముగ్గురూ. వాళ్ళకు అను మానం రాకుండా శ్రీ వారు కూడా కండోం వేసుకునే వాయించారు. ఇక ఆ మూడు గూటాలు, నా బుజ్జిది ఆడుకుంటున్న ఆట పూర్తి అయ్యే సరికి నలుగురం పూర్తిగా అలసి పోయాము. నాకె తే కొద్ది సేపటి తరివాత ఎవరు నన్ను చేస్తున్నారో, ఎవరిది నేను చీకుతున్నానో కూడా తెలియనంత నీరసం వచ్చేసింది.
ఎవరు ఎన్ని సార్లు చేసారో, నేను ఎన్ని సార్లు కార్చానో లెక్క పెట్టు కునే ఓపిక కూడా లేనట్లు, నా వళ్ళు ఆ ముగ్గురికీ అప్పగించి అలాగే కళ్ళు మూసుకుని పడుకుండి పోయాను. ఆ రాత్రి ఎలా గడచి పోయిందో, ఎవరు ఎప్పుడు రూములోంచి జారుకున్నారో నాకు గుర్తు లేదు కానీ, మరుసటి రోజు నేను నిద్ర లేచే సరికి శ్రీవారు లేచి రెడీ అయ్యి’ మా పెట్టెలు అన్నీ సర్ది పెట్టే సి ఉన్నారు.
నేను లేవగానే త్వరగా స్నానం చేసి రెడీ అవ్వ మని హడావిడి పెట్టే సారు. నేను స్నానం చేసి వచ్చే సరికి తను వెళ్ళి రూం బిల్ కట్టేసి వచ్చారు. పెట్టె లోంచి తీసిన చీర కట్టు కుంటున్న నాతో “ఇలా చూడు” అంటూ తను టేబుల్ మీద పొట్లం కట్టి ఉన్న పాకెట్ తీసి నాకు చూ పారు.
అందులో రాత్రి మగ వాళ్ళు ముగ్గురూ వాడిన కండోంస్ ఉన్నాయి. ఒక్కొక్కటే తీసి లెక్కపెడుతూ “మొత్తం ఎని నిది” అన్నారు.
నా గుండె జారి పోయినంత పనయ్యింది. అంటే ఒక్క రాత్రి ముగ్గురు మగాళ్ళతో ఎని మిది సార్లు చెయ్యించుకున్నానన్న మాట అనుకున్నాను.
నేను ఏమీ మాటలాడక పోవడం చూసిన శ్రీ వారు తనే “నేను రెండు సార్లు చే సానోయ్, ఇక వాళ్ళిద్ద రూ ఎవరు ఎన్ని సార్లు చేసారో నాకైతే గుర్తు లేదు” అంటూ నవ్వారు.
నేను ఏమీ మాటలాడలేదు. ఇక ఈ ఎనిమిది పోతే ఇంకా 6 మిగిలి ఉన్నాయి. ఈ రాత్రి కి ట్రైన్ లో ఎవరన్నా దొరుకుతారే మో ఇవి ఉంచి పెట్టు అంటూ ఆ మిగిలిన కండోంస్ నా చేతికి ఇచ్చారు. తను మాటలాడుతున్న దాని కి దేనికీ సమాధానం ఇవ్వకుండా తను ఇచ్చిన పాకెట్ తీసి నా హాండ్బాగ్ లో పెట్టుకున్నాను.
వెంటనే రూం ఖాళీ చేసి 9 గంటలకల్లా అరకులోయ వదిలాము మేము. మేము ప్రయాణం చేస్తున్నంత సేపూ డ్రైవర్ ప్రసాద్ ముఖంలోకి సూటి గా చూడలేక తల వంచుకునే కూర్చున్నాను. అర కులో బయలుదేరి బొర్రా గుహలు చూసుకుని తిరిగి వైజాగ్ చేరే సరికి సాయంత్రం కావొస్తుంది. మా ట్రైన్ కు ఇం కా అర గంట మాత్ర మే టైం ఉంది.
స్టేషన్ లో దిగి ప్రసాద్ కు టాక్సి బాడుగ ఇచ్చి సూట్ కేసులు తీసుకుని బయలుదేరాము. అలా కొంచెం ముందుకు రాగానే “ఒక్క నిమిషం” అంటు శ్రీ వారు తన చేతిలోని పెట్టెని కింద పెట్టి వెళ్ళి ప్రసాద్ తో ఏదో చెప్పి వచ్చాడు.
తను నా దగ్గరకు రాగానే “ఏంటి? తనతో ఏదో చెప్పి వచ్చినట్లున్నారు?” అన్నాను.
“ఆ ఏమీ లేదు. నువ్వు నా బాసువి కావు నా భార్యవే అని చెప్పి వచ్చాను. వెధవ ఎలా నిలబడి పోయాడో చూడు.. ఇంకా షాక్ లోంచి తేరుకున్నట్లు లేదు” అంటూ నవ్వారు ఆయన. తన మాటలు విన్న నేను ప్రసాద్ తిరిగి నా ముఖం వైపు చూస్తాడే మో అన్న భయంతో ఇంచు మించు పరుగెడుతున్నంత వేగంతో నడుచుకుంటూ స్టేషన్ లోకి వచ్చేసాను.
నా వెనుకే వచ్చిన శ్రీ వారు “ఒక్క నిమిషం ఉండవోయ్. మనతో పాటు ఈ సారి ఎవరు ప్రయాణిస్తున్నారో చూద్దాం” అంటూ పాసెంజర్ లిస్ట్ వేసి ఉన్న బోర్డ్ వైపు నడిచారు.
“ఏమిటి ఈయన ఉద్దేశం. రాత్రి ముగ్గురు మగ వాళ్ళతో అంత పచ్చిగా చెయ్యించుకుని తన కోరిక తీర్చినా.. ఇప్పుడు మళ్ళీ ట్రైన్ లో ఎవరు దొరుకుతారా అంటూ వెళ్ళారు” అను కుంటు పక్కనే ఉన్న బుక్ స్టాల్ వైపు అడుగులే సాను.
ఏదో మాగజైన్ కొని ఇటు తిరిగే సరికి ముఖం నీరసంగా పెట్టి నా వైపే వస్తున్న శ్రీ వారి కనపడ్డారు.
ను
“ఏమైంది? అలా ఉన్నారు?” అన్నాను తను నా దగ్గరకు రాగానే. “మన బాడ్ లక్.. మనతో ఈ సారి ఎవరు వస్తున్నారో ట్రైన్ ఎక్కాక నువ్వే చూద్దువు పద” అంటు సూట్ కేసు అందుకుని ట్రైన్ వైపు నడిచారు ఆయన.
తన వెనుకే ట్రైన్ ఎక్కి మా కూపేలోకి అడుగు పెట్టాను. అక్కడ అప్పటి కే వచ్చి కూర్చుని ఉన్న మిగిలిన ఇద్దరిని చూడగానే శ్రీ వారి చిరాకు ఏమిటో అర్ధ మైంది నాకు. అక్కడ ఇంచు మించు 75, 80 ఏళ్ళు ఉన్న ఒక ముసలావిడ, 55, 60 ఉన్న మరో పెద్దావిడ కూర్చుని ఉన్నారు. వాళ్ళని చూడగానే శ్రీ వారి బాధ గుర్తు కొచ్చి నవ్వు ఆపుకో లేక పోయాను.
ట్రైన్ బయలుదేరిన కొద్ది సేపటి కే తన బెర్త్ మీద కు ఎక్కేసారు శాస్త్రి. రాత్రి ముగ్గురు మగ వాళ్ళతో కుస్తీ పడుతూ నేనూ సరిగ్గా నిద్ర పోలేదే మో శాస్త్రి అలా బెర్త్ మీద కు ఎక్కగానే నేనూ నిద్ర లోకి జారి పోయాను.
మధ్యలో ఎప్పుడు లేచి భోజనాలు చేసి ఎప్పుడు పడుకున్నామో కూడా గుర్తులేదు కానీ మరుసటి రోజు వేకువ
జామునే “మన ఊరు వచ్చేస్తుంది.. వెయ్యి ” అంటు శాస్త్రి తట్టి లేపే వరకూ ఈ లోకంలోకి రాలేదు నా వళ్ళు.
మరో కొది సేపటి కి మా ఊరి స్టేషన్ లో ఆగిన ట్రైన్ లోంచి దిగి ఆటో మాట్లాడు కుని ఇల్లు చేరాము ఇద్ద రం. ఇంటి దగ్గర ఆటో దిగి సూట్ కేసులు దించుకుని ఆటో వాడికి మీటర్ చూసి
డబ్బులు ఇస్తున్నారు శాస్త్రి. ఇంతలో మా పక్కింటి రాజారాం గారి తొమ్మిదేళ్ళ అబ్బాయి పళ్ళు ఇకిలించుకుంటూ శ్రీవారి దగ్గరగా వెళ్ళి “అంకుల్ మీ ఇంటి కి ఎవరో అంకుల్ వచ్చారు. మీరు ఈ రోజు ఊరి నుంచి వస్తారని మా డాడీ చెబితే.. మి కోసం వెయిట్ చేస్తూ మా ఇంటి లోనే ఉన్నారు” అన్నాదు.
ఆ మాటలు విన్న నేను “ఇంత ఉదయాన్నే మా ఇంటికి వచ్చింది ఎవరా?” అనుకుంటూ రాజారాం గారి ఇంటి వైపు అడుగులెయ్యబోయాను. ఇంతలో రాజారాం గారితో ఏదో మాట్లాడుతూ చేతిలో చిన్న సంచి పట్టుకుని మా వైపే నడుచు కుంటూ వస్తున్న తనే నాకు ఎదురయ్యారు.
తనని చూసీ చూడగానే “ఈయన ఇప్పుడు ఎందుకు వచ్చారా?” అని ఆశ్చర్యపోయాను. తను ఎవరో కాదు, విశ్వనాధం అన్నయ్య. మా ఆడబిడ్డ కస్తూరి వదిన గారి భర్త..!
(ఇంకా ఉంది..)