అనుకోని ఇబ్బంది!!!

Posted on

A. C. ఫస్ట్ క్లాస్ లో శ్రీధర్ ఒక్కడే కూర్చోని బిజినెస్ పేజెస్ చూస్తూ ఉన్నాడు…ప్రొద్దుటి నుంచి పేపర్ చదివే సమయం అవకాశం లేక తన లగ్గేజ్ బ్యాగ్ లో పెట్టుకొని వచ్చేశాడు…సాయంత్రం 7 గంటలకు ట్రైన్ కాబట్టి.

శ్రీధర్ వయసు 42, ఒక భార్య ఇద్దరు పిల్లలు. ఒకన్ ఫైనాన్స్ కంపెనీ లో పెద్ద పొజిషన్ లో ఆరు అంకెల జీతంతో హాయిగా జీవిస్తున్నాడు…ఇప్పుడు ఏదో పని మీద క్యాంప్ వెడుతూ ఉన్నాడు. ఇప్పుడు ఆ ట్రైన్ లో హాయిగా కాలు మీద కాలు వేసుకొని చదువుకుంటూ ఉన్నాడు. ఈ ట్రైన్ ట్రావెల్ కనీసం ఒక 36 గంటలు ఉంటుంది కాబట్టి ఆ కూపే లో తాను ఒక్కడే ఉన్నాడు. ట్రైన్ ఒక గంట కు పైగా దౌవుడు తీసి నీరసం వచ్చి ఆగినట్టు ఒక స్టేషన్ లో ఆగింది.

శ్రీధర్ న్యూస్ పేపర్ లో…పెరుగుతున్న షేర్ ప్రైస్ లు…తగ్గిపోయిన షేర్ ప్రైస్ లు లెక్కలు వేసుకుంటున్నాడు. ఇంతలో ఎవరో ధడాల్ అని ఆ కూపే తలుపు తీశారు.. ఒక్కసారి ఉలిక్కిపడి ఎవరా అని చూశాడు

సుమారు 24,25 ఏళ్ల యువతి…. తన లగ్గేజ్ లోపలికి చేర్చే విషయంలో నానా తంటాలు పడుతూ ఉంటే….అయ్యో !పాపం అని…అందుకో బోతే…

No Thanks! అని ఆమె అనడంతో…మనకు ఎందుకు వచ్చిన గొడవ అని …తన పనిలో తాను నిమగ్నం అయిపోతాడు.

ట్రైన్ కదులుతుంది…ఆ ఊపులోనే తాను ఊగుతూ ఆ పేపర్ లో నుంచి ఇంకా బయటకు రాలేదు. ఇంతలో టికెట్ ప్లీస్ అని అనడంతో…తేరుకొని టికెట్ చూపించాడు.
అలాగే ఆమెని కూడా అడిగాడు tc… ఆమె కాసేపు తన బ్యాగ్ లో వెతికి వెతికి తీసి ఇచ్చింది.

సర్!! మీకేమైనా కావాలి అంటే నెక్స్ట్ వచ్చే స్టేషన్ లో తీసుకోండి ఆ తరువాత ట్రైన్ ఎక్కడా ఆగదు. అన్ సీసన్ కావడంతో ఈ కూపే లో ఆట్టే పాస్సంజెర్స్ కూడా లేరు…మీరూ… ఆ చివరి కూపే లో ఒకావిడ తప్ప…రాబోయే 10 గంటలలో ఎవరూ ఎక్కబోయేది లేదు. ఇదంతా ఎందుకు చెప్పాను అంటే..నా డ్యూటీ లేదు కాబట్టి నేను నా ఫ్రెండ్ తో వేరే భోగిలో ఉంటాను సార్. మీకేమైనా కావాలి అంటే..నెక్ట్స్ స్టేషన్ లో తీసుకోండి..ఆ తరువాత మంచి నీళ్ళు కూడా దొరకవు అని చెప్పి వెళ్ళిపోయాడు.

ఇక శ్రీధర్.. హమ్!! అని నిట్టూర్చి..నీళ్లు ఉన్నాయా లేవా, తినడానికి ఉన్నాయా లేవా అని ఒకసారి సరి చూసుకున్నాడు. మంచి నీళ్ళు తీసుకోవాల్సి వచ్చేలా ఉంది. సరే అనుకోని.. ఎదురు సీట్లో ఉన్న అమ్మాయిని చూశాడు

ఆమె ఎటో చూస్తుంది కానీ…కన్నీరు ధారా పాతంగా కారుతూనే ఉంది. ఆమెకు ఈ ప్రపంచంతో సంబంధం ఉన్నట్టు తెలియడం లేదు.

దగ్గరికి వెళ్లి పలకరించబోయాడు…కానీ!! అనవసర విషయాల్లో జోక్యం ఎందుకు లే..అంతగా అవసరం అయితే ఆమె ఏదైనా అడుగుతుంది కదా అని ఆగిపోయాడు. అయితే ఆమె మొహం చూస్తుంటే ఏమీ తిన్నట్టు లేదు అని మాత్రం అర్ధం అయ్యి…ఒక నిశ్చయానికి వచ్చాడు. అలా ఒక అరగంట గడిచింది.

ఇంతలో మళ్ళీ అలసట పొందిన ట్రైన్ ఆగింది. శ్రీధర్ గబా గబా కిందకు దిగాడు. 2 వాటర్ బాటిల్స్, అలాగే రెండు దోసెలు, 4 ఆపిల్స్, 4 అరటిపళ్ళు తీసుకొని ట్రైన్ ఎక్కాడు. ఇంతలో ట్రైన్ కదిలింది…హమ్మయ్య అనుకున్నాడు!

ఇవేమీ గమనించే స్థితిలో ఆమె లేదు. అలా ఏడుస్తూనే ఉంది. శ్రీధర్ హృదయం ద్రవించింది. ఎంత బాధలో ఉందో ఏంటో అని. పలకరించబోయి వద్దూ అనుకోని ఆగిపోయాడు.

తనకి పాంట్ షర్ట్ లో ఉన్నాడేమో…అసహనంగా అనిపించింది. లుంగీ కట్టుకోవాలి అనుకున్నాడు కానీ ఆమె ఉంది. సరేలే tc చెప్పాడుగా పక్క కూపే లో ఎవ్వరూ లేరు అని…గుర్తుకు వచ్చి..లుంగీ, టీ షర్ట్ తీసుకొని పక్క కూపే లోకి పోయి మొత్తం మార్చుకున్నాడు. లోపల డ్రాయేర్ కూడా తీసేశాక అతని ప్రాణానికి హాయిగా ఉంది. లుంగీ మాత్రం కాస్త బిర్రుగా కట్టాడు..రాత్రి నిద్రలో జారిపోతే బాగోదు అని.

తన కూపే లోకి వచ్చి…తిందాం అనుకున్నాడు కానీ…ఎదురుగా అలా చూసి అతనికి తినబుద్ది కాలేదు. అలాగే కళ్ళు మూసుకొని పడుకున్నాడు. ఆమె కోసమే లైట్ కూడా తీయలేదు. అప్పటికి సమయం రాత్రి 9.30. అలసి పోయాడేమో…మెల్లగా నిద్రలోకి జారుకున్నాడు

ఇంతలో ఏవో వింత అరుపులు వినిపిస్తూ ఉంటే…అది కలో నిజమో అర్ధం కాలేదు. మళ్ళీ మళ్ళీ వినబడుతూ ఉంది. ఈ సారి మెలుకువ వచ్చింది. ఎవరో…బాధ పడుతున్నారు
గబుక్కున లేచి చూశాడు. ఎదురుగా సీట్ లో ఉన్న అమ్మాయి…హమ్మా!! అబ్బా!! అని నొప్పులు పడుతుంది
ఏమైంది?? ఎందుకు అలా నొప్పి పడుతుంది …శ్రీధర్ కి ఏమీ అర్ధం కాలేదు.

ఆమెను సమీపించి…ఏమైంది అండి ?? ఏమైంది అని అడుగుతున్నాడు…

ఆమె..నొప్పి..నొప్పి అంటుంది

ఎక్కడా?? దేనికి ?? అని అడుగుతున్నాడు…అతనికి కూడా కంగారు వచ్చేసింది!!

ఇక్కడ..అని ఆమె తన ఎద గుబ్బలు చూపించింది!!

అతనికేం చెయ్యాలో పాలు పోలేదు…పరిగెత్తి కూపే బయటకు పోయాడు. ఆ భోగిలో ఎవ్వరూ లేరు…అప్పటికే రాత్రి 10.30 దాటింది. అందరూ మాంచి నిద్రలో ఉన్నారు. వేరే భోగిలో కూడా ఇంచు మించు ఇదే స్థితి.

చివరి కూపే లో ఒకావిడ ఉన్నారు అన్నాడు గా…tc అని అక్కడికి పోయి చూస్తే…లగ్గేజ్ కనిపిస్తుంది కానీ అక్కడ ఎవ్వరూ లేరు. అయ్యయ్యో!! ఎక్కడికి పోయింది ఈమె అనుకోని…అర్ధం కాక మళ్ళీ పరిగెత్తుకొని తన కూపేలో కి వచ్చి చూస్తే…ఆమె గిలగిల్లాడుతుంది.

ఏమండీ!! నొప్పి దేనికి, దీనికి ఏమైనా మెడిసిన్స్ ఉన్నాయా ?? అని అడుగుతూనే ఉన్నాడు. ఆమె మెల్లగా..
నా బ్రెస్ట్ లో పాలు గడ్డ కడుతున్నాయి…అవి తీసేయాలి…వాటికి మెడిసిన్ గా నా దగ్గర ఏమీ లేదు అని ఎంతో కూడా పలుక్కుంటూ చెప్పింది

అయ్యో! నేనేం చెయ్యాలి ఇప్పుడు అనుకుంటూనే అడిగాడు ఆమెను

తా…గా…లి…అన్నది

ఏంటి ?? అన్నాడు ఆశ్చర్యంతో….

నా …పా…లు……తా…గం…డి!! అన్నది ఆమె.

అతనికి ఏం అర్ధం కాలేదు. ముందు కూపే తలుపు వేసి…ఆమె దగ్గరికి వెళ్ళాడు

ఆమె…తన జాకెట్ హుక్స్ తీసింది…లోపల బ్రా కూడా వేసిందేమో ఇంకా నొక్కుకున్నట్టు అయ్యి ఆమెకు నొప్పి మరింతగా పెరిగింది. ఆమె తట్టుకోలేక పోతుంది. అలా బెర్త్ మీద పడుకుంది…ఎగతన్నుకు వచ్చే ఎద గుబ్బలను అతనికి అందిస్తూ..అతను మోహమాటంగా దగ్గరికి పోబోతూ ఉంటే
అతని తలను అమాంతంగా తన ఎద గుబ్బలకు గట్టిగా హత్తుకుంది ఆమె..

ఏళ్ళు ఎదిగిన పసివాడిలా ఆమె చన్నులు చీకుతూ ఉన్నాడు…కొద్దిగా గట్టిగా అంటుంది ఆమె…

అతను..ఇక లాభం లేదని..గట్టిగా చీకుతున్నాడు. పాలు కారుతున్నాయి…అతని గొంతులోకి పోతుంది…ఆమెకు ఇప్పుడు మెల్ల మెల్లగా హాయిగా ఉంది. అలా ఒక 5 నిముషాలు ఒక చన్ను చేశాక…రెండో చన్ను చూపించింది ఆమె. ఇతను ఆబగా చీకుతున్నాడు.

ఆమె చను గుబ్బలు ఎంత అందంగా ఉంది…అద్భుతమైన ఎత్తులు….తెల్లగా ఉండటమే కాక…ఆమె చనుమోలు పింక్ రంగు లో…అబ్బాబ్బా…దేవతా స్త్రీ లానే ఉంది అని అనుకుంటున్నాడు మనసులో శ్రీధర్. ఇలాటి ఆలోచనలతో అతనిలో మగాడు నిద్ర లేచాడు…

మొదటి 5 నిముషాలు ఇద్దరికి కంగారే!! ఆమెకు నొప్పితో..ఇతనికి ఏం చెయ్యాలో తెలియక. ఇప్పుడు నెమ్మదిగా ఆమె శాంతిస్తుంది. ఇతనిలో అనుకోకుండా జరిగిన ఈ పరిణామానికి కంగారు పుట్టినా…ఇప్పుడు తన సహజమైన మగాడు నిద్ర లేస్తున్నాడు..

ఒక చెయ్యి అతనికి అనుకూలంగా పెట్టె ప్రయత్నంలో అతని మగతనం ఆమె.చెయ్యికి తాకి ఉలిక్కి పడి.. తనలో తానే నవ్వుకుంటుంది…ఎంతైనా మగాడే కదా అని

ఆమె అలానే చీకించుకుంటుంది…హాయిగా మూలుగుతుంది
అలా కాసేపు అయ్యాక!! ఆమె చాలు అన్నట్టు అతని తలని వెనక్కి లాగుతుంది.

ఇప్పుడు ఆమె ముఖంలో అనంతమైన సిగ్గు…పరాయి మగాడు తన స్థనాలను చీకాడు అని…సిగ్గు విపరీతం అయిపోయింది…దూరం జరిగి గబా గబా…జాకెట్ వేసుకుంది.

అతనికేం చెయ్యాలో తెలియక…మళ్ళీ అతని సీట్ లో కూర్చుండి పోయాడు…

తేరుకొని….తెచ్చిన దోసెలు ఆమెకు ఓపెన్ చేసి ఇచ్చాడు. అప్పటికే 11 దాటింది. ఆమె ఆవురావురు అని తింటుంది.
ఎక్కిళ్ళు వచ్చాయి…ఇప్పుడు అతను ఆమె పక్కన్నే కూర్చొని వాటర్ బాటిల్ ఇచ్చాడు…ఆమె తాగేసి ..ఒక ప్రశాంతమైన స్థితిలో ఉంది.

అనుకోని ఈ ఇబ్బంది…అనుకోని పరిచయంతో… ఎంతో దగ్గర అనిపించే లా…అనిపించే అతన్ని చూసి ఆమెకు కృతజ్ఞతతో కన్నీరు కారింది.

అతను ఆమె కన్నీరు తుడుస్తూ…ఏం కాదులే..ఇక్కడే ఉంటానుగా!! అవసరం అయితే పిలు అని..చెప్పి అతని సీట్ లో కి పోయి కూర్చుంటాడు.

ఆమెకు హృదయం ఎంతో ఉద్విగ్నత..పెదవి దాటి మాట రావడం లేదు…..ఇలాటి వాడు నాకెందుకు మొగుడు కాలేదు అని అనుకుంటూ ఉంది.

నేనేంటి ఇలా..అనుకుంటూ అతను…కానీ ఎవరి పరిధిలో వారే ఉన్నారు

ట్రైన్..స్పీడ్ గా…పోతూ ఉంది…
ఆమెలో ఆలోచనలు లా..
ఇతనిలో రేగిన సరికొత్త కోరికలు లా…

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *