వదిన నేను జలజ మధు 13 వ భాగం

జలజక్క నాలిక పడగానే మా ఉద్రేకం పతాక స్థాయికి చేరింది. ఇందాకటి రిథం తప్పి పోయింది. ముందూ వెనకా చూసుకోకుండా ఇద్దరం దెంగ సాగాము. వదిన సుఖానికి తట్టు కోలే క తనలో తానే ఏదో గొణుక్కుంటోంది. మా ఇద్దరి మొడ్డలూ ఒకే సారి లోపలి కి దూసుకు పోయేసరికి వదినకు కళ్లళ్లో నక్షత్రాలు కనిపించాయి. ఇంతలో “ఆహా ఆహా.. హమ్మా” అంటూ మధు గాడు వదిన మీద వాలి పోయాడు. వదిన గుద్దలో రసాలు పిచికారి చేసేసాడు. మెల్లిగా మొడ్డను బయటకు లాక్కుని వాడు అవతలికి జారబడ్డాడు. వాడి వీర్యం వదిన గుద్దలోంచి బయటకు కారసాగింది. జలజక్క ఆబ గా ఆ రసాలు నాకే సింది.
నాకింకా అవ్వటంలేదు. వదిన ఈ లోకం లో లేదు. వదిన వళ్లు ఆమె స్వాధీనం లో లేదు. కింద నుంచి ఆగకుండా జెర్కులు ఇస్తుంటే మధ్యలో నా మొడ్డ బయటకు వచ్చేసింది. అదే సందు అనుకొని వదిన నా మీద నుంచి లేచి అవతల వెల్లకిలా పడుకుంది. బయటపడ్డ నా మొడ్డను జలజక్క నోట్లోకి తీసుకుంది.

మొడ్డను గొంతులోకి లాగేసుకుని మొదట్లో చిన్నగా పళ్లతో కొరకసాగింది. అలా ఎంతసేపు చేసిందో తెలియదు. నేను నా రసాలు జలజక్క గొంతులోనే కార్చుకున్నాను. నా
జలజక్క.
మొత్తం రసాల్ని పీల్చేసింది
వదిన రొమ్ములు ఎగిరెగిరి పడుతున్నాయి. బాగా పంగజాపి ఒకసారి పూకునీ, గుద్దనీ తడుముకుని “రాక్షసులు” అంటూ గొణుక్కుంది. జలజక్క నా రసాల్ని మింగి వదిన తొడల మధ్యన చేరి పోయింది. చిత్తడి చిత్తడిగా ఉన్న వదిన పూకునీ గుద్దనీ లొట్టలేస్తూ నాకడం మొదలెట్టింది. నేను మధు గాడు వదినకు చెరో పక్కనా చేరాము.
మా ఇద్దరి పొట్టల మీద చేతులు వేసి నిమురుతూ చేతులు కిందకి జరిపింది వదిన. అప్పుడప్పుడే తలలు వాలుస్తున్న మా ఇద్దరి మొడ్డల్నీ చెరో చేత్తో పట్టుకుంది.
“ఏం వదినా?” అని అది గాడు మధు గాడు.
“ఒళ్లంతా హూనం చేసేసారు” అంటూ బుంగ మూతి పెట్టింది.
ఆ మూతి మీద ముద్దుగా ఒక ముద్దు పెట్టుకున్నాను.

“ఎలా ఉంది?”
“చుక్కలు కనిపించాయి” అంది వదిన ప్రేమగా మా మొడ్డల్ని ని మురుతూ.
జలజక్క తల పైకెత్తింది.
“నాక్కూడా ఓసారి అలా చేయరా ?” అని అడిగింది.
“ఎలాగ ?”
“ఇప్పుడు సీతను చేసారే, అలాగ”
“సీతొదినను మేమేమి చేసాము ? ”
“ఏం చేసారో మీకు తెలియదా ?”
“ఇంతకీ నీకేం చేయాలో చెప్పు.”
“పూకులో ఒకడూ గుద్దలో ఒకడూ ఒకేసారి దెంగాలి” తన పూకు మీద చెయ్యి వేసి పాముకుంటూ అడిగింది జలజక్క.

ఆ
వదిన లేచి మధుగాడి మొడ్డను నోట్లోకి తీసుకుంది. జలజక్క నా తొడల మధ్యకు చేరిపోయింది. మేమంతా ఆ గది లోంచి బయట పడేసరికి సాయంత్రం నాలు గయ్యింది.
ఆ మరుసటిరోజు వదిన చెన్నై వెళ్లి పోయింది. స్టేషన్ కు నేనూ, మధుగాడూ, జలజక్కా వెళ్లాము. మామూలుగా సరదాగా ఉండే జలజక్క కూడా ఆ రోజు గంభీరంగా అయిపోయింది. మధు గాడయితే మరీ దిగులు పడిపోయాడు. నాక్కూడా మన సంతా బరువైపోయింది. కాని పైకి నవ్వుతూ ఉండగలి గాను. వదినకు ఏడుపొక్కటే తక్కువ.
“వెళ్లగానే మీకు చెన్నై లో ఏదో ఒక జాబ్ వేయించ మని చెబుతాను, వస్తారు కదా ?” అని అడిగింది వదిన.
“నువ్వు జాబ్ వేయించక పోయినా చెన్నై వచ్చేస్తాం” అన్నాడు మధు గాడు.
“నెలకో సారయినా తప్పక వస్తారు కదా..”
“వారానికోసారి వచ్చేస్తాం వదినా” అన్నాను నేను.
న
వదిన జాలి గా నవ్వింది.

“అలా కాదు సీతా, వీలయినప్పుడల్లా వస్తారులే” అంది
జలజక్క.
“నువ్వు?”
మా ఆయన్ని
నన్ను చెన్నై తీసుకెళ్లు మని బతిమలాడతాను. వీళ్లు వస్తున్నపుడు రాడానికి ట్రై చేస్తాను సరేనా ?”
“ఏమో, మీరు ఇన్ని చెబుతున్నారుగాని నాకెందుకో మళ్లీ నేను ఇక్కడికి వస్తే తప్ప మనం మనం కలుసుకోడం కష్టమవుతుందని అనిపిస్తోంది” అంటూ నిట్టూర్చింది
వదిన.
ఇంకో
తర్వత సిగ్నల్ ఇవ్వడం, రైలు కదలడం చూస్తుండగానే వదిన కనుమరుగవ్వడం అలా జరిగి పోయింది. తీరా వదిన చెన్నై చేరుకునేటప్పటికి అన్నయ్యకు అమెరికాలో ఉద్యోగం వచ్చిందన్న వార్త. వారం రొజుల్లో వాళ్లు అన్నీ సర్దుకుని అమెరి కాకు బయలుదేరడం అయ్యింది. మధ్యలో ఆ బిజీలో ఒకసారి వీలు చూసుకొని ఫోన్ చెయ్య గలిగింది వదిన. ఐదేళ్లు కాంట్రాక్ట్ మీద వెళుతున్నారంట. ఫోన్ లో బోలెడు ముద్దులు పెట్టింది. ఒక సంవత్సరం తర్వాత శెలవులు వస్తే వస్తామంది. అందర్నీ అడిగి నట్టు

చెప్ప మంది. మాతో అనుభ వాలు
మరువలేనని అంది.
“అమెరి కాలో
మాకంటే నేర్పరులు
తనెప్పటి
నీకు
దొరుకుతారులే వదినా..” అంటూ జోక్ చేసాను.
“నాకయితే న మ్మకం లేదు” అంటూ ఫోన్ పెట్టేసింది.
మధు గాడికీ, జలజక్కకీ వదిన ఫోన్ విషయం చెప్పాను.
“అమెరికాకి
వెళితే మనం గుర్తుంటామా” అని
అడిగింది జలజక్క.
“మా
మా వదిన మనల్ని ఎప్పటికీ మర్చిపోదు” అన్నాను
నేను.
“మళ్లీ ఎప్పుడు కలుసుకుంటామో” అన్నాడు మధు గాడు.
వదినతో మాకు ఇంతటి మరుపురాని తొడ సంబంధం కలవడం నేనెప్పటికీ నా జీవితంలో జరిగిన ఒక అద్భుత మనే అనుకుంటాను.
**