ఈ కధ ఒక పాత మేగజైన్ లోనిది. రవి స్కేన్ చేసి పంపేరు. ఆ కధను తెలుగు లిపి లో పి డి ఫ్ గా మీకు అందిస్తున్నాము.
రాంబాబు ఆ చల్లను చేతులనిండా పట్టుకుని వత్తి ఉంటాడు. కుతి తీరక నోట్లో కూడ పెట్టుకుని ఉంటాడు. ఆమె చల్లు మరీ అంత మెత్తగా ఏమీ ఉండవు. పొంకం గానే ఉంటాయి. రవి పదవ తరగతి చదివే వరకూ తల్లి దగ్గరే పడుకునే వాడు. ఎంత చలికాల మయినా సరే రాత్రిళ్ళు ఆమె రవికె తొడుక్కునేది కాదు. చీర క్రింద లంగా ఉండేది కాదు. బ్రా మటుకు ఉండేది. కొద్దిగా ఉక్క గా ఉంటే కూడా తీసివేసేది. అప్పట్లో రవి ఆలోచనలు పక్వానికి రాలేదు.
చలి గా ఉన్న రోజుల్లో బ్లాంకెట్ కింద తల్లి తనను గట్టిగా కావలించుకున్న రోజులు కూడా ఉన్నాయి. అప్పుడా మె రొమ్ములు తన గుండెలకు తగులుతూ ఉండేవి. తన కాలునొకదాన్ని నడుం మీద వేసుకుని నడుం చుట్టూ
చేతులు వేసి బిగించేది. ఒక తడవ బ్లాంకెట్ కింద ఆమె చీర కుచ్చెళ్ళు ఊడి పోయి ఆమె పొత్తి కడుపు అతని తొడకు బేర్ గా తగిలింది. అప్పుడతని ఒళ్ళు యల్లు మంది. ఆమె కళ్ళల్లోకి చూసేడు.
ఆమె కూడా అతని కళ్ళల్లోకి చూస్తోంది. కళ్ళు ఎర్రగా ఉన్నాయి. పెదవులు ఎండిపోతున్నట్లనిపించింది. ఆమె తొడల మధ్య తగులుతున్న మోకాలును వెనక్కి లాక్కొందామను కున్నాడు. లాక్కున్నాడో లేదో గుర్తు లేదు గాని ఆ మెత్తటి స్పర్శ మటుకు అతనికింకా ఆ జ్ఞాపక ముంది. ఆ తర్వాత రోజునుంచే కమల అతని పడక ప్రక్క గదిలోకి మార్చింది.
కమల పవుడర్ను అర చేతుల్లో నింపుకుని చేతులు కింద, మీద రొమ్ముల మధ్య, క్రింద తొడల మధ్య రాసుకుంటుంటే రవి రవి దృష్టి మరల్చుకోలేక పోయాడు. ఆమె గుడ్డలు తొడుక్కునా క గాని అతను కళ్ళు మూసుకుని నిద్ర నటించడం మొదలు పెట్ట లేదు. కమల తల దువ్వుకుంటూ ఇవతల గదిలోకి వచ్చి కుర్చీలో చేరగిలి పడుకున్న రవిని చూసి రవీ అని పిలిచింది.
రవి పలకలేదు.
మళ్ళీ పిలిచింది.
కళ్ళు తెరిచాడు.
ఎంతసేపయింది వచ్చి అంది కమల రవి ని.
అర గంట పయిగా అయ్యింది. బడలికగా ఉండి కుర్చీలో కూర్చుని కళ్ళు మూసుకుంటే నిద్ర పట్టేసింది అని వాచీ చూసుకున్నాడు రవి.
అలా ఉన్నావేం అంది కమల.
ఎలా అన్నాడు రవి.
కమల అతని నుదుటి మీద చేయి వేసి చూస్తూ ఒంట్లో బాగోలేదా అనడిగింది.
బాగానే ఉంది అన్నాడు రవి. ఆమె చేయి చల్లగా ఉంది. ఆమె కుర్చీకి దగ్గరగా నిలబడి ఉండటం వలన అతని కుడి భుజానికి ఆమె ఎడమ స్తనం తగులుతోంది.
ఏమి బావోటమో ఏమో నుదురు వేడిగా ఉంటేను అంది
క మల
రవి కి ఏమాత్రం సుస్తీ చేసినా ఆమె
తల్లడిల్లి పోతుంది.
తల కొద్దిగా నొప్పిగా ఉంది. సారిడాన్ వేసుకుంటే తగ్గి పోతుందిలే అన్నాడు రవి తేలికగా.
సారిడాన్ కదూ ఎక్కడో పెట్టానురా అని తన పడక గదిలోకి వెళ్ళి టేబిల్ సొరుగు వెదికి సారి డాన్ తీసుకుని ఒక గ్లాసుడు నీళ్ళు తీసుకొచ్చి రవికిచ్చింది.
రవి మాత్ర మింగి నీరు కొద్దిగా త్రాగి తల్లి ముఖం లోకి పరీక్షగా
ఆ
చూసాడు.
బుగ్గ మీద
అవుపించీ అగుపించకుండా గాటు ఉంది. రాంబాబు పెట్టి ఉంటాడు. పడిన చోట పవుడరు ఎక్కువగా ఉంది. రాంబాబు ఆమె నోటిలో నోరు పెట్టి ఉంటాడు. తన పెదవులతో అతని ఒళ్ళంతా ముద్దు పెట్టుకుని ఉంటుంది.
క మల రవి చేతిలోంచి గ్లాసు తీసుకుంటూ రెండు నిమిషాలాగు. కాఫీ కాచి ఇస్తాను అంది. అని లోపలకు నడవబోతుంటే…
అమ్మా ఇవేళ అన్నాడు రవి.
కాలేజినుంచి త్వరగా వచ్చేసేవేమిటి
ఆమె ఆగి రవి కళ్ళల్లోకి సూటిగా చూసింది. గొంతు పెగిలి మాట వెంటనే బయటికి రాలేదు. మాటలతో ఆవిడ
ఎవరికీ దొరకదు. మహా గుట్టు మనిషి. తలూ పింది.
ఎన్ని గంటలకు వచ్చేసేవ్ అన్నాడు రవి.
ఆవేళ రవి ఎందుకో కొత్తగా అనిపించసాగాడు కమలకు. రెండు గంటలకు, నాక్కూడా తల నొప్పిగా ఉంటే హెడ్ కు చెప్పి వచ్చేసి కొద్దిసేపు పడుకున్నాను అంది కమల. అని వంట గదిలోకి నడిచింది.
తల్లి జవాబులో రవి కి గిల్టీ ఫీలింగ్ అనిపించక పోలేదు. అమ్మ రెండు గంటలకు వచ్చేసి ఉంటే అయిదింటి వరకూ రాంబాబుతో పడుకొని ఉంటుంది. ఈ మూడు గంటలలో
అతను రెండు తడవలేనా చేసుంటాడు. మరా పిల్స్
సిగరెట్ ఎవరిది?
ఇంకా ఉంది.