“రొమ్ములేనా? మొలకూడా కనబడిందా?” నవ్వుతూ అడిగాను.
“ప్చ్.. లేదు.. ఎలాగయినా దర్శనం చేసుకుందామని తంటాలుపడ్డాను కాని, అవేమైనా సామాన్యమైన తొడలా! వాటి మధ్యలో తల దూర్చినా బయటకి కంపించదు. నీ తొడా, నాఆ తొడా, కలిపితేగన్ని ఆమె ఒక్క తొడకి సమానం కాదనుకుంటాను.”
“మరి ఇంతకాలం నా తొడల్లాంటి తొడలు ఎక్కడ చుండావనేవాడివి – ఇక మీదటలా అనవేమో!!”
“ఛా.. ఛా.. అదేంకాదే.. ఎప్పటికీ నీ అందం నీదే..”
“ఔను గాయత్రి ముందు మాత్రం తీసికట్టు…”
“నువ్వలా అపార్ధం చేసుకుంటే ఇక నాపని ఖాళీ! సరదాకన్న మాటలు సీరియస్ గా తీసుకోకూడదు. కాళ్ళు దూరంగా జరుపు…”
“ఊఁహుఁ…”
“నా బుజ్జివి కదూ… పోనీ, నువ్వన్నట్టే మంచం మీదకి పోదాం…”
“వద్దు నిలబడే చేసుకుందాం… కాని -నా తొడల్లో నీ తల ఎంతదాకా ఇముడుతుందో ముందు చూడాలి”
నేనామాటా అనగానే పక్కున నవ్వేశాడు. తన టంగ్ టిక్లింగ్ అంటే నాకు అపరిమితమైన వ్యామోహమని బావకి తెలుసు. “అనవసరంగా నన్ను హడలగొట్టేశావ్ కదరా నాయనా! నీకది కావాలని ఇందాకే చెప్పిఉంటే ఈ పాటికి సగం అరగదీసేవాడినా?” అంటూ నా పాదాల మధ్య మోకాళ్ళ మీద కూలబడి, వెనుకవైపు పిర్రలు తడుముతూ ముందువైపు పెదాలతో తడపడం మొదలెట్టాడు. అనాలోచితంగా నా పదివేళ్ళూ అతని ఉంగరాల జుత్తులోకి దూరిపోయాయ్…
ఏమైనా, ఆరోజునుంచీ బావ దృష్టి గాయాత్రి మీద పడిందనే చెప్పాలి. ఆమె నాతో మాట్లాడడానికి వచ్చినప్పుడల్లా వళ్ళంటా కళ్ళు చేసుకుని చూస్తుడేవాడు. ఏదో విధంగా మా సంభాషనణలో జోక్యం చేసుకుని ఆమెతో మాట్లాడడానికి ప్రయత్నిచేవాడు. అతని వ్యవహారం ఆ అమ్మడు కూడా కనిపెట్టింది. “ఈ మధ్య నువ్వు మీ ఆయన్ని చేరనివ్వడం లేదేంటే తల్లీ!” అంది నవ్వుతూనే.
“నీకా అనుమానమెందుకొచ్చింది?” అనడిగాను.
“నీ మొగుడు నాకు సైటు కొడుతున్నాడాని డైరక్టుగా చెప్పేస్తే నేనేమైనా అనుకుంటాననో, ఏమిటో మరి వూరికే అడిగానని” మరో మాటలోకి మలివేసింది. కానీ నాకు మాత్రం తను ముందు అడిగిన మాటకే సిగ్గేస్సినట్టయింది. ఆ సాయంత్రం బావ ఇంటికి రాగానే లెఫ్ట్ అండ్ రైట్ ఇచ్చేసి, ఇల్లు మార్చేయమన్నాను.
“ఇదెక్కడి గొడవ బాబు!” అంటూ నెత్తి కొట్టుకున్నాడు. తన చేతిని నా నెత్తిమీదేసుకుని “గాయత్రి మీద నీకే దురుద్దేశం లేదని నా మీద ఒట్టేసి చెప్పు” అన్నాను. ఒట్టు వేయనన్నాడు. అంటే అర్ధమేమిటి? నాకు ఏడుపు ఆగలేదు.
“ఇక ఆమెవంక కన్నెత్తి చూడను.. నీమీద ఒట్టు..” అంటూ నన్ను ఆలింగనం వ్హేసుకుని నా కన్నీటిని తన పెదాలతో తుడిచాడు. అప్పట్నుంచీ నిజంగానే ఆమెవంక చూడ్డం మానేశాడు.
రంగారావు ఇక్కడకి రావటం ఇదే మొదటిసారి కాదు. గాయత్రి పెర్సనాల్టీ అతన్ని ఇదివరకే ఆకర్షించుకొని ఉండొచ్చు. ఇప్పుడామె తన మొలవంక ఆసక్తిగా చూస్తోందన్న సంగతి అతని ఏ మాత్రం పసిగట్టినా ఈ కాంపౌండులో మళ్ళీ చిన్న దుమారం లేచే ప్రమాదముంది.
ఆ సాయంత్రం బావ రావటం ఆలశ్యమైంది. అప్పటికి నేను వంట చేసుకుని స్నానంచేసి, పిల్లల్ని చదివిస్తూ కూర్చున్నాను. ముందు వరండాలో సైకిలు స్టండు వేస్తోన్న చప్పుడు చెవిన పడగానే “నాన్నా.. నాన్న..” అంటూ పిల్లలిద్దరూ ఒకరి వెనకారొకరు పరుగెత్తారు.
ఆఫీసునుండి వచ్చేటప్పుడు వాళ్ళకి ఏదొక చిల్లర తిండి పట్టుకురావడం బావకి అలవాటు. అఫ్*కోర్స్, నాకు పువ్వులు కూడా రెగ్యులర్*గా తెస్తుంటాడు.
గదిలో అడుగు పెడుతూనే నా వంక చిలిపిగా చూస్తూ సన్నగా విజిల్ వేశాడు బావ. ఆ రోజు నేను ఎర్రంచు తెల్లచీర కట్టుకోవడమే అతని ఆందానికి కారణం. తెల్లచీర కట్టుకుంటే నేను చాలా అందంగా ఉంటానంటాడు తను. మొన్న పుట్టిన రోజుకి ఆ చీర తనే ప్రజంట్ చేశాడు. సంచిలోనుంచి మల్లెపువ్వుల పొట్లం తీసి నాకందిస్తూ “యు ఆర్ వెరీ బ్యుటిఫుల్ డార్లింగ్” అంటూ వాటేసుకోబోయాడు. మా పెళ్ళికి ముందునుంచీ ఆ మాట తన నోటివెంట కొన్ని లక్షల సార్లు విన్నాను. అతని చేతులకు చిక్కకుండా ప్రక్కకి తప్పుకుని “చెమటలు కక్కుతూ వచ్చావ్.. ముందు బట్టలు విప్పుకుని స్నానం చెయ్.. ఆలశ్యమైతే నీళ్ళు కూడా చల్లరిపోతాయ్” అన్నాను.
ఈ లోగా మా చిన్నాడు అతని చేతిలో సంచి లాక్కుని దాంట్లోవున్న మామిడిపళ్ళు క్రింద గుమ్మరించేడు. “సరే రాత్రికి ఎలా తప్పించుకుంటావో చూస్తాను” అన్నట్టు నావంకో వాడి చూపు పారేసి బట్టలు విప్పుకోడాని కుపక్రమించాడు. నీళ్ళు తోడడానికి నేను లోపలికి వెళ్ళాను.
పైన మంగుళూరు టైల్స్ రూఫ్ కావడం చేత రాత్రిళ్ళు కూడా లోపల చాలా వేడిగా వుంటుంది. అలాగని బయట పడుకోడానికి నాకిష్టముండదు. ఇద్దరు పిల్లల్నీ వేసుకుని తను ముందు వరండాలో బిచాణా వేస్తాడు. నేను గదిలోనే గుమ్మం దగ్గర పక్కవేసుకుని, ఫేను పెట్టుకు పడుకుంటాను. పెద్దాడు త్వరగానే పడుకుంటాడుగాని, చిన్నాడికి ఓ పట్టాన నిద్రపట్టదు. వాడికి ఓపికగా పిట్ట కధలవీ చెప్పి పడుకోబెడతాడు. అప్పటికి సాధారణంగా నాకూ కునుకు పట్టేస్తుంటుంది. ఆ రోజు కూడా అంతే అయ్యింది.
చెక్కిలి మీద నునువెచ్చగా తగిలిన అధరాల స్పర్శకి మెలుకొవొచ్చి కళ్ళు తెరిచాను. “అప్పుడే నిద్రా?” అంటూ రెండో బుగ్గను కూడా ముద్దెట్టుకున్నాడు బావ. మేము చేసుకుని మూడు రోజులైంది. ప్రక్కకి జరిగి తనకి చోటిచ్చాను. గదిలో బెడ్ లైటు వెలుగుతోంది. మాది చివరి పోర్షన్ గనుక అటు ఎవరైనా వస్తారేమోనన్న బెడద లేదు. అయినా తలుపు తీసుండగా చేసుకోవడమంటే ఎలాగో ఉంటుంది. ప్రక్క గదిలో రంగారావు పడుకున్నాడు. పోనీ తలుపులు వేసేసుకుందామనుకుంటే బయట పిల్లలుండిపోతారు. “లైటు తీసెయ్యి” మెల్లగా బావ చెవి కొరికాను. అప్పటికే తను బ్లవుజు హుక్స్ తీసేశాడు. లోపల బాడీ వేసుకోలేదేమో “ఇప్పుడు మనల్నెవరు చూస్తారు లెద్దూ” అంటూ పిసుకుడు మొదలెట్టాడు.
నాకు షడన్ గా గాయత్రి మధ్యాహ్నం చూపించిన సీను గుర్తొచ్చింది. బావ లుంగీలోకి చెయ్యి పోనిచ్చి అతని మగతనాన్ని బయటకు తీశాను. అయ్యగారప్పుడే మంచి టెన్షన్ మీద ఉన్నాడు. మునివేళ్ళతో పట్టుకుని పరిశీలనగా చూశాను. ఒక గీతను చెరపకుండా చిన్నదానిని చెయ్యాలంటే దాని ప్రక్కన మరో పెద్దగీత గీయాలి! ఇంతకాలం నా కళ్ళకి ఎంతో పెద్దవాడిగా కనిపించిన బావ, ఇప్పుడు చాలా చిన్న వాడిలా అవుపిస్తున్నాడు. “బావకి కూడా రంగారావుకిన్నంత వుంటే…?” నా ఆలోచనలు చాలా దూరం పోయాయి. పొజిషన్ చూసొస్తానని చెప్పి వెళ్ళిన గాయత్రి మళ్ళీ నాకు కనిపించలేదు. ఆమె వెళ్ళాక ఏం జరిగిందో ఏమిటో తెలీదు.
ఒక రొమ్ము నోట్లో పెట్టుకు చీకుతూ, చీరాలోకి చేయి పోనిచ్చి బటన్ నలుపుతున్నాడు బావ. అతని చేష్టల్ కన్నా నా బుర్రలో మెదులుతున్న ఆలొచనలే నన్నెక్కువగా ఉద్రేకపరిచాయనుకుంటాను. బావ మూవ్మ్మెంట్సు నాకు బాగా తెలుసు. కాసేపటికి తన వేళ్ళు నా రెమ్మల మధ్య ప్రవేశించి రాపిడి మొదలెడతాయ్. “రైట్” అంటే రాకెట్ నాలో దిగిపోతోంది. ఇవ్వాళ ఆ రొటీనంతా జరిగే వరకూ ఆగేలాలేదు నా పరిస్థితి.
“వచ్చెయ్ బావా” అంటూ తొడలు ప్రక్కలకి విరుచుకున్నాను. “అప్పుడేనా?” అన్నట్టు చూసి మధ్యకి జరిగాడు. అతని మగరాయుడు నా గుప్పిట్లోనే ఉన్నాడు గనుక వెంటనే గాడిలో అడ్జస్టు చేసుకుని “ఊ” అంటూ నడుం పైకెత్తాను. తన ప్రమేయం లేకుండానే సగం సరుకు నాలో సర్ధుకుపోయింది. మిగిలిన సగం చిన్న జర్కుతో దూసుకుపోయింది. ఒక చేతిని నా వీపు క్రిదకి దూర్చి, నా చేయి క్రిందికి జరిగింది.
బావ మొత్త నా మొత్తకి అతుక్కుపోయింది. ఆ మధ్యలోకి నా వేళ్ళు దూరడానికి కూడా జాగా లేదు కాని- నాలో ఇంకా చాలా ఖాళీ ఉన్నట్టనిపిస్తోంది. నా కన్నెపొరను తునాతునకలు చేసిపారేసి తను నాలో ప్రవేశించిన నాటినుచి ఈ నాటివరకూ ఎప్పుడూ నాకిట్లాంటి వెలితి కనిపించలేదు. ఇవ్వాళ నేను సాగిపోయానో, అతను చిక్కిపోయాడో తెలీదు!! అసహనంగా మెత్తను కదిలించాను. “చెయ్యమంటావా?” అని నవ్వేడు బావ. నీది నాకు చాలలేదని చెబితే ఏమనుకుంటాడో?
“చేద్దూగాని కానీ, ఒకటి రెండు వేళ్ళు కూడా వెడతాయేమో చూడు…” నవ్వుతూ అన్నాను.
వాంచ మరీ విపరీతంగా విజృంభించినప్పుడు ఇటువంటి క్రొత్త -క్రొత్త ప్రయోగాలు చేస్తూండడం ఇద్దరికీ అలవాటే గనుక, నా ప్రతిపాదనను తను అపార్ధం చేసుకోడానికి అవకాశం కలగలేదు. చిటికినవేలూ, బొటనవేలూ మినహా మధ్య మూడు వేళ్ళూ తమాషాగా లోపలికి జొప్పించి ఎలా ఉందనడిగాడు. ఏం చెప్పనూ? రెమ్మల దగ్గర కావలసినంత టైటుగా ఉంది. కాని, లోపల దానంత పొడుగూ వేళ్ళు దూరగలవా? అక్కడి వెలితి -వెలితిగానే ఉండిపోయింది. ఇక లాభం లేదనిపించింది. బావను పైకి లేచిపొమ్మన్నాను.