శోభనా – Part 5

” అదంతే…….నీకు సమయం వచ్చినప్పుడు చెబుతా….”
” ఇప్పుడు నోరుమూసుకుని వస్తావా????……రావా ??????……”(సున్నితంగా విసుక్కుంది)
ఇద్దరూ ఇంటికి చేరుకున్నారు……
” రాత్రికి టిఫిన్ చేసేస్తాను రా….”
” నీ ఇష్తం…..”
” ఏం చెయ్యను….? ఇడ్లీనా, దోశనా….?”
” అదీ నీ ఇష్తమే…..”
గదిలోకి దూరగానే తల్లిని,తమకంగా కౌగలించుకున్నాడు.
” అబ్బా, వదలరా……”
” ఇక మీదట ఈ పాచీలను రోజూ ముట్టుకుంటాను….వీటిని మొట్టమొదటగా నొక్కిన ఆ అదృష్టవంతుడు ఇప్పుడెక్కడున్నాడో….”
(ఒక చన్నును మెత్తగా నొక్కాడు)
” ఆహ్….హ్ హ్ హ్…అబ్బా, వదులూ, ఏదో ఒకసారంటే పర్వాలేదు, ఇక ప్రొద్దస్తమానమూనా….? ఇలా అయితే నీ చదువు సంతకెల్లినట్టే…ఇక మీదట, నా ఇష్తం లేకుందా, నా ఒంటి మీద చెయ్యి వెయ్యకూడదు. “
వినయ్ ముఖం వాడిపోయింది.శోభన తన గదిలోకి వెళ్ళి, చీర జాకెట్టు త్యీసేసి, చంకలో దురదపెడుతుంటే, మెల్లిగా గోక్కుంటూ,లంగా బొందు లాగేసింది.ఉత్తి ప్యాంటీతో నిలబడి కొద్దిగా ఒంగిచూసింది.వినయ్ బుధ్ధిగా టి.వి చూస్తున్నాడు.
‘ వీడితో ఇలాగే అప్పుడప్పుడు కొంచం కటువుగా ఉండాలి ‘ అనుకుంటూ, నైటీ వేసుకుని కిచన్ లోకి వచ్చి దోశలు వేస్తూ,
” ఏం….? మొహం అలాఉందేం….?”
‘ ఏమీ లేదు…”
” చూడు నాన్న,…నువ్వు నా దగ్గర ఎలాగైనా మాటాడు,ఏది కావాలన్నా చూసుకో, కాని, అస్తమానూ నా పాలిండ్ల మీద చెయ్యి వెయ్యకు….అది నీ చదువుకే ముప్పు..అర్థం చేసుకో వినూ…”
” సరే, ఇక నేను ముట్టుకోను.కానీ ఏదైనా మాట్లాడొచ్చు, ఎలాగైనా చూడోచ్చుగా….?”( వినయ్ మళ్ళీ తల్లి ముందుకాళ్ళకు బంధం వేశాడు).
” మ్మ్ మ్మ్ మ్మ్…..”(అమాయకంగా,సమ్మతం తెలిపింది)
” నీ ఒంటి మీద ఒక్క నూలుపోగులేకుండా చూడాలని ఉంది”
” అయ్యో, అది మాత్రం కుదరదు…”
” ఇప్పుడేగా అన్నావ్…? నువ్వు మాత్రం మాట తప్పవచ్చా…..?”
” హుం……సరే ఒక్క కండిషన్..”
” ………”
” అదీ ఈ ఒక్కసారికే….కానీ ముట్టుకోకూడదు…”
” సరే…..”(అయిష్టంగానే ఒప్పుకున్నాడు)
” భోజనం అయ్యాక…..”
” ఇలా ఈ నైటీలో కాదు. మంచి లోహిప్ చీరలో, తలనిండా పూలుతురుముకుని, కొద్దిగా లిప్స్టిక్ తో, రంభలా చక్కగా ముస్తాబై రావాలి”
” తల్లిని ఒక దేవదాసిలా చూడాలనుకొనే, మొదటి కొడుకువి నువ్వేనేమో…..”
” అదేం కాదు. చాలామంది ఉంటారమ్మా…..నీకు తెలీదులే….”
” నాకలా ముస్తాబవడం చేతకాదు నాయనా….”(తింటూనే చెప్పింది)
” ఎంతవరకు వస్తే, అంతవరకు అవ్వు….”
తినడం ముగించి, సామాన్లు సర్ధి,శోభన తన గదిలోకి వెళ్ళి తలుపు జారవేసి నైటీ వెప్పేసింది.ఉత్తి చెడ్డీలో నిలబడింది.వినయ్ మెల్లిగా తలుపు తెరచి, ప్యాంటిలోంచి, బయటికి ఎగిసిపడుతున్న బోర్లించిన ఇత్తడి బిందెల అందాలను తనివితీర చూస్తున్నాడు.
” వినూ, తలుపు వెయ్యి”
” అమ్మా…..నీ గుద్దపిఱ్ఱలు ఎంత నున్నగా, ఏపుగా ఉన్నయో, చూడగానే కొరికి తినేయాలనిపిస్తోంది”
” నోరుమూసుకుంటావా….? ఇక్కడ నేను సిగ్గుతో చచ్చిపోతుంటే…?”
” ఇప్పుడు ఎలాగూ నిన్ను బిత్తలగా చూస్తాను…ఇంకెందుకు సిగ్గు….? నా ముందే బట్టలు మార్చుకో…”( తల్లి మంచం మీద పవళించాడు)
” అయ్యో ఇలాంటి రాక్షసుడువి పుట్టావేంట్రా….???????”
మురిపెంగా కోప్పడుతూ,ప్రక్కనే ఉన్న బ్రా తీసి వేసుకుంటోంది.
” అమ్మా ఇలా తిరుగు…ఎంతసేపని నీ గుద్దలే చూడాలి…? ఇటు తిరిగి, ఆ బొప్పాయిలను, వాటి మధ్య నల్లటి ముచ్చికలు చూడనీ…”
” చూపించను పో….” గబగబా రవికె తొడుక్కుంది.రవిక తొడుక్కుంటున్నప్పుడు, చంకలో నల్ల గుబురు తళుక్కున మెరిసింది.
” అమ్మా, నీ చంకలో వెంట్రుకలు నాకనా…..?”
” అబ్బా….నీ వాగుడు కాస్త ఆపుతావా….?”
రవికె హుక్కులు తగిలించుకుని, గులాబీ రంగు చీర కట్టుకుంటోంది.
” అమ్మా, కొంచం ఇటువైపు తిరుగమ్మా…”(గారం)
శోభన వినయ్ వైపు తిరిగింది.
” అదేంటి, లంగా అంత పైకి కట్టావ్…? నాకు నీ సంపెంగలాంటి బొడ్డును చూడాలి……కొద్దిగా క్రిందకు దించు”
తల్లి, లంగా బొందు లూజు చేసి కొద్దిగా క్రిందకు దింపి కడుతూ,
” ఇది చాలా….”
వినయ గబగబా తల్లి దగ్గరకు వెళ్ళి, లంగా బొందు సందు గుండా, తల్లి పీఠభూమి కనబడుతుందేమోనని ఆశగా చూశాడు.ఇది గ్రహించిన శోభన వెంటనే బొందును బిగించి,
” వెధవ్వేషాలు నా దగ్గర కాదు” చిలిపిగా నవ్వింది.
” దిసమొలతో అన్ని అందాలను ఒక్కసారిగా చూసేటప్పుడు కలిగే అనుభూతికంటే, ఇలా తెర మరుగున కనీ కనబడని అందాలు దొంగతనంగా చూడడంలో కలిగే ఆనందం చెప్పనలివికాదు”
” అబ్బో, పిట్ట కొంచం కూత ఘనమే…అయితే ఇలాగే చూసుకో…”
కవ్విస్తూ,శోభన ఒంటినిండా చీర చూట్టుకుని, మాడలింగ్ చేస్తున్నట్టు, తిరిగింది.
” అమ్మా, రెండూ మూసేస్తే ఎలా,?? ఏదో ఒకటి కొద్దిగా పైట నుండి కనబడనివ్వు…”
” అబ్బా….చీర కట్టుకుంటున్నప్పుడేమిటిరా, నీ నస…?”
చీర కట్టుకుని,డ్రెస్సింగ్ టేబుల ముందు కూర్చుని మెరుగులు దిద్దుకుంటోంది.