అయన వెళ్ళగానే రెడ్డి లోపలి వచ్చి నిర్మలమ్మ తో ” నీ యమ్మ..నిను బయటకి ఎవడు రమ్మన్నాడు..ఇపుడు అయన వెళ్లి ఊరు అంట చెప్తాడు ” అన్నాడు కోపం గ. అపుడు నిర్మలమ్మ రెడ్డి ని ఉడికిస్తూ “చెప్పుకుంటే చెపుకొనియ్ ..మనం మనం అయినా వాళ్లమేగా”అంది ఓరగా నవ్వుతు. రెడ్డి కి కోపం నషాళానికి ఎకింది. కానీ అక్కడ లావణ్య ఉండడం తో కంట్రోల్ చేసుకొని ” నీకు అట్లనే ఉంటది.” అని అక్కడ ఉన్న కుర్చీలో కూర్చున్నాడు. వెంటనే నిర్మలమ్మ రెడ్డి భుజం మీద చెయ్యి వేసి ” కోపం ఎందుకమ్మా… న చిట్టి తల్లి కదూ” అని లావణ్య,రత్నం ఇద్దరు అక్కడ లేకపోవడం గమనించి పవిట పక్కకి తీసి జాకెట్ బయటనే ఉన్న నిపిల్ ని నోట్లోకి పెటింది.
” బాయి తాగు….కోపం పోద్ది”అని రెడ్డి మొహాన్ని కుడి రొమ్ము మీద వెతుకుంది. అపుడే గది లో నుండి బయటకి వస్తున్నా రామిరెడ్డి ఆ మాట విని “ఓసి నీ…మదం మాములుగా లేదే…అయినా నీ సళ్ళు ఎంత చీకినా ఒక్క చుక్క పాలు కూడా రావు..అదే..నీ కోడలి సళ్ళు అనుకో…పట్టుకుంటే చాలు..చిందించి కొట్టేలా ఉన్నాయి..పాలు “అని వచ్చి నిర్మలమ్మ ఎడమ వైపు పవిట పక్కకి నెట్టి నిపిల్ ని అందుకున్నాడు నోటినిండా. కుడి వైపు రెడ్డి,ఎడమ వైపు రామిరెడ్డి ఒకేసారి రెండు బుడిపెలను ఆబగా చీకసాగాడు. “అయినా పెద్ద రెడ్డి గారికి..పాలు రాని నావి వద్దులే” అని నోట్లో నుండి తియ్యబోయింది.
అపుడు రామిరెడ్డి నిర్మలమ్మ వీపు మీద ఒకటి చరిచి ” సేయ్…రంగసాని…పాలు రాకపోయినా గాని..నీ సళ్ళు,సంక వదలడం మొగ పుట్టుక పుట్టిన వాడి తరం కాదులే ” అని మళ్ళీ చీకుతుండగా…ఆ సమయం లో బయట నుండి లావణ్య లోపలి వచ్చింది. ఆమెని చూసి నిర్మలమ్మ సర్దుకోబోగా…రామిరెడ్డి కావాలని ఆమెని వదలకుండా గట్టిగ చేతులు వెనక్కి బెట్టి జువ్వు మంటూ పీలచసాగాడు నిర్మలమ్మ ఎడమ బుడిపె లోని రసాలు. లావణ్య ఎదురుగ ఆలా చేస్తుందాం తో నిర్మలమ్మ తల పక్కకి తిప్పుకుంది.