“తెలీదు.కాని నిన్ను నా ప్రాణం కంటే ఎక్కువగా ప్రేమిస్తున్నాను”
“చాలు శివా!! నాకు ఏడుపు వస్తోంది”
“రాత్రి ఎందుకని హఠాత్తుగా,ఎమోషనల్ అయ్యావు?”
“తెలియదు శివా.నేను చేస్తున్నది తప్పు అని నాకు బాగా తెలుసు.నా పిల్లలకు,భర్తకు ద్రోహం చేస్తున్నాని అనుకుంటున్నప్పుడెల్లా నా మీద నాకే అసహ్యం వేస్తూంది.కానీ ఏమి చెయ్యను?.. ఐ యాం ఇన్ లవ్. ఐ రియల్లీ లవ్ యూ..నీతో జీవితాంతరము మట్లాడుతునే ఉండాలని పిస్తుంది.”
“ఓకే…ఒకే..కూల్ మాలతి”
“మ్మ్…..శివా!”
“చెప్పవే”
“నేను చేస్తున్నది తప్పే కదూ!”
“ఇది తప్పూ కాదు.ఒప్పూ కాదు”
“అంటే”
“పిచ్చిదానా!ఇది నాచురల్ ఫీలింగ్స్. ఎంత నిగ్రహించుకోవాలన్నా, మనవల్ల అవ్వదు. ”
“ఏమో..పో.నాకు భయమేస్తుంది”
“భయమా?దేనికి”
“ఇది ఎక్కడిదాకా వెళుతుందో? అంతమెక్కడో?.నా భర్తకు తెలిసిన నాడు నేను ప్రాణలతో ఉండను” (ఏడుస్తోంది)
“ఏయ్…మాలతి..ఏంటి చిన్న పిల్లలా?ఎవరైనా చూస్తారు.కళ్ళు తుడుచుకో.కంట్రోల్ యువర్ సెల్ఫ్”
“మ్మ్…”
“ఇలా చూడు!ఆయనకు ఏమాత్రం చిన్న సందేహం వచ్చినా.మరుక్షణం నేను నిన్ను కలవడం మానేస్తాను.నువ్వు సుఖంగ ఉండడమే నాకు ముఖ్యం. నన్ను నమ్ము. ”
“నేను నిన్ను నమ్ముతున్నాను.ఐ నో యూ.అనవసరంగా ఇప్పుడు నీ మూడ్ పాడు చేశాను,సారి డియర్”
“నో ప్రాబ్లం డియర్”
“ఇంకా?”
“నీవే చెప్పాలి”
“నైట్ మీ భార్య ఏంచేసింది?రొమాన్స్ మితిమీరలేదు కదా!”
“ఒళ్ళు పులకరించేలా రొమాన్స్ చేసింది”
“ఓహోహో…..ఎంటో అంత?” గొంతులో కవ్వింపు స్పష్టంగా వినబడుతుంది.
“అన్నీ చేసింది”
“అన్నీ అంటే….?”
“ఆకలి అనగానే,మామిడి పళ్ళు పెట్టింది”
“ఆ సమయంలో మాడిపళ్ళు ఎక్కడవి?” (నవ్వు)
“తన దగ్గర నిగ నిగలాడే రెండు మామిడిపళ్ళు ఎప్పుడూ ఉంటాయి”
సిగ్గుపడుతూ “తమరెప్పుడు చూశారు”
“రెండిట్లో,ఒకటే చూశాను.ఇంకొకటి ఇంకా పూర్తిగా చూడలేదు కాని,రెండిటిని బాగాపిసికేను”
“ఛ్ఛీ….పాపం..తను”
“ఎందుకు పాపం?”
“ఎంత నొప్పి పుట్టి ఉంటుందో?’
“మ్మ్……..”
“ఎలావుంటాయి అమె మాంగోస్ ?”
“అందంగా,బరువుగా, నున్నగా, పెద్దవిగా ఉంటాయి”
“మ్మ్….”
“ఇప్పుడు ఊహించుకుంటుంటేనే నోరు ఊరుతోంది తెలుసా?”
“ఏయ్…చాలు నోర్ముయ్”
“ఆ పసిడి రంగు మామిడి పళ్ళమీద అంటిచినట్టు ఉండే ఆ నల్లటి ద్రాక్షాలు ఉంటాయి చూడూ….. వాటి గురించి చెప్పాలంటే…. ”
“శివావావావావా…..”
“దాంట్లో ఒక దాన్ని పంటితో లాగిపెట్టి,కొరుకుతూ,చీకుతూ..ఉంటే….”
“చాలు ..శివా…నీకు ఎక్కువవుతోంది” (నిట్టూర్పు)
“ఇప్పుడు దొరికితే అలా మునిపంటితో లాగుతూ, చప్పరిస్తూ…ఆహ్..”
“చాలు శివా నేను ఫోన్ పెట్టేస్తాను”(ఉత్తుత్తినే అంటుంది)
“ఏమైంది….?”
“ఏమీ లేదు”
“నిజం చెప్పు”
“ఏంటి నిజం చెప్పాలి?”
“తడి అయ్యింది కదూ!”
“ఎక్కడా?…”
“అక్కడే…పూ….దగ్గర”
“ఛ్ఛీ…పో..రాస్కెల్”
“చెప్పవే….”
“పోరా….”
“మాలతి చెప్పవా?ప్లీజ్..”
“…మ్మ్…అది…ఎప్పుడో తడి అయ్యింది ”
“స్ స్ స్ స్ స్..”
“”ఒకొక్కసారి నీ మాటలు వింటున్నప్పుడు అక్కడ అలజడితో తొలకరి ఆరంభము అవుతుంది”
“ఎక్కడ…?”
సిగ్గుతో “పో శివా”
“చెప్పవా?”
“నాకు తెలియదు”
” చెప్పు చెప్పు ప్లీజ్”
“అది నీకూ తెలుసు ”
“నీకు తెలియనిది నాకెలా తెలుస్తుంది?”
“ఆహా!!! మరి ఆరోజు వ్రేళ్ళతో నా నా తిప్పలు పెట్టింది ఎవరో మరి?”
“అవునా? ఆ రోజు ఏమి చేశాను?”
“ఛ్ఛీ పో…సిగ్గేస్తుంది.వదిలేయ్”
“మాలు….”
“ఊ….చెప్పు”
“ఇప్పుడు ఏమి చూస్తున్నాను చెప్పుకో?”
“ఏమి చూస్తున్నావ్?”
“నా ఈ రెండు వ్రేళ్ళు”
“వ్రేళ్ళా?దేనికి?”
“ఈ రెండు వ్రేళ్ళేగా ఆ రోజు ,లోపలికి వెళ్ళి, నీ మకరందాన్ని రుచి చుసాయి ”
“ఛ్ఛీ…పంది”
“ఇప్పుడు కూడా మళ్ళీ వెళ్ళాలని తహ తహ లాడుతున్నాయి”
“గమ్మున ఉండు..ఒళ్ళంతా ఎలాగో అవుతోంది”
“ఏయ్..మాలు…బాగా తడి అయ్యిందా?”
“ఉమ్మ్….”
“నన్ను కోరుకుంటోందా?”
“పోరా…”
“చెప్పవే”
“నోరుమూసుకో”
“చెప్పవే ప్లీజ్”
“నేను చెప్పను .నీవే అర్థం చేసుకో”
“అర్థమైంది లే”
“ఏంటీ?”
“యూ..నీడ్..మి”
“ఛ్ఛీ..పో”
“కాదా?”
“ఏమో తెలీదు”
“చెప్పవే..పిశాచి”
సిగ్గుతో “అవును…చాలా?”
“రమ్మంటావా?”
“అయ్యో…వద్దు తండ్రి.. క్లాసుకు టైం అయ్యింది,వెళతాను”
“హా.హా.హా.హా”
“సరే శివా! నువ్వు పనిచేసుకో.నేను వాష్ రూం కు వెళ్ళి అలాగే క్లాసుకు వెళతాను”
“మళ్ళీ వాష్ రూం కా..?”
“మరి? ఇలాగే క్లాస్ రూముకు వెళ్ళనా?”
“ఏం?ఏమయింది?”
“ఆ..పాపం ఏమి తెలీదు, పిల్లాడికి”
“చెప్పవే..ఏమైంది?”
“సిగ్గులేకపోతే సరి.చేసిందంతా చేసి,ఏమైదంట..ఏమైంది”
“హా.హా.హా.హా.ఒకే డియర్.యు కారి ఆన్”
“బై..శివా”
“బై”
“ఏయ్ శివా!”
“చెప్పు మాలతి”
