మాలతి టీచర్ – భాగం 2

“నైటీ….ఎందుకు??”
“అబ్బే…ఏమి లేదు..ఊరకే అడిగా”
“హుం…చెప్పు”
“నైటీ లో నిన్ను ఊహించుకుటున్నాను”
“అవునా??…ఏంటో?”
“థియేటర్ లో నేను పట్టుకున్న ఆ…..”
“ఛీ….పోకిరి, నేను వెళతాను”
“ఏం? నచ్చలేదా?”
“ఏయ్…ఇప్పుడు టైం 6,కౌసల్య లేచే వేళయ్యింది.ఇక చాలు”
“కొంచంసేపు మాట్లాడవే”
“టైం అవుతోంది రా”
“ఒక్క రెండు నిమిషాలు”
“తొందరగా చెప్పు”
“నాకొకటి కావాలి”
“ఏంటి?”
“కిస్”
“వ్వాట్?..ఛీ…పో”
“ప్లీజ్…ఇవ్వవే”
“చాలు వేళాకోళాలు”
“ప్లీజే…ఒకేఒక్క ముద్దు”
“ఒద్దు రా…సిగ్గేస్తుంది”
“ఇవ్వవే”
“మ్మ్…..”
“ఇవ్వు”
“ఉ..మ్మా…మ్మా..మ్మా”
“సో…స్వీట్”
“సరే రా….ఇక వెళతాను”
“మ్మ్….బై”
మనస్సంతా హాయిగా ఉంది.నా లుంగి ఎప్పుడో ఊడిపోయి ఉంది.మొడ్డ నిఠారు గా లేచి పైకి క్రిందకు పూనకం వచ్చిందాని లా ఊగుతోంది.మొడ్డ మొన జిగురుతో తడిసింది.చేత్తొ పట్టుకొని ఆడిస్తూ బాత్రూంలోకి వెళ్ళాను. రోజంతా అనందఢోలికల్లో తేలిపోతున్నాను.పని చేయబుద్ది కావడం లేదు.మాలతి అస్తమాను గుర్తుకు వస్తోంది.మెసేజ్ లు పంచుకున్నాము.మాలతి చూడాలని పించి ఆఫీస్ లో పర్మిషన్ తీసుకుని సాయంత్రం 5గ.,లకు,మాలతి ఇంటికి వెళ్ళాను.నేనొస్తున్నట్టు తనకు తెలియదు.నన్ను చూడగానే తన మొహంలో ఆశ్చర్యం,ఆందోళన కొట్టొచ్చునట్టు కనబడుతున్నాయి.సాదరంగా లోపలికి నవ్వుతూ రమ్మంది.
కొంచం బిగుతైన,లైట్ కలర్ నైటీ లో రతీ దేవిలా ఉంది.ఎత్తూ పల్లాలు నన్ను తిమ్మిరెక్కిస్తున్నాయి నాలో అలజడి ఆరంభమయ్యింది.హాల్ లో సోఫా చూపించింది కూర్చోమనట్టు.పిల్లలు చదువుకుంటున్నారు.తను కిచెన్ లోకి వెళ్ళి.చాలా సేపటిదాకా రాలేదు.మొహమాటం లేకుండా నేను కిచెన్ లోకి వెళ్ళాను.తను కాఫి కలుపుతోంది. చిరునవ్వుతూ బిడియంగా నా వైపు చూసింది.నేను తనతో మాట్లాడుతున్నానే గాని,నా చూపులు తన బింకమైన రొమ్ములు,ఎత్తైన పిఱ్ఱల మీదే ఉన్నాయి.
“మాలతీ”
“ఊ..”
“నైటీ చాల బాగుంది”
“మ్మ్..”
“గుమ్మని ఉన్నాయి”
“ఏంటి?”
“అన్నీ”
“ఛీ…పో..”సిగ్గుతో తను వెనకకు తిరిగింది.నేను మెల్లిగా తన దగ్గరకు వెళ్ళి.నడుము మీద చేతులు వేశాను.
తను అధిరిపడింది.
“ఏయ్???ఏంటిది?…వదులు”
నేను వెనుకవైపు నుండి గట్టిగా హత్తుకున్నాను..అప్పటికే వేడెక్కి,వాడిగా ఉన్న గూటం గట్టిగా తగులుతున్న తన పిఱ్ఱలను సవాలు చేస్తూ ఇంకా గట్టి పడుతోంది.ఇంకా గట్టిగా నొక్కుతున్నాను.నా సుల్ల గట్టిగా నొక్కడం తనకు తెలుస్తూనే ఉంది.నా చేతులు తన నడుము మీద నుండి పైకి ప్రాకి పరువాలను పిసుకుతున్నాయి.తన బుగ్గలు ఎరుపెక్కాయి,దేహం చిన్నగా వణుకుతోంది.మెడ దగ్గర చిరుచెమట.
“స్స్ స్స్ స్స్..శివా!!ఏంటీ పిచ్చిపనులు,పిల్లలు చూస్తారు”
నేను వదలకుండా ఇంకా సళ్ళను గట్టిగా నొక్కుతూ,మెడ మీద చిరుచెమటను నాలుకతో స్ప్రుశిస్తున్నాను.ఒక్కసారి తన ఒళ్ళు జలదరించింది.

“చదువుకుంటున్నారు..రా”ప్లీజ్…శివ!! వదులు.గబుక్కున వాళ్ళు వస్తే,ఛండాళంగా ఉంటుంది.”
రు.నువ్వు గట్టిగా అరవకు”
“అయ్యో….వద్దు.ఇది చాలా తప్పు,నన్ను వదులు.నా మాట విను”
“మాలు!! ప్లీజ్..నావల్ల కావడంలేదు… కొంచంసేపు..గమ్మునుండు”
బ్రా లో ఇమడలేని ఆ పొంగులు,నాచేతి కైవర్యానికి ఇంకా బయటికి పొంగుతున్నాయి.
“శివా!!ఇది చాలా తప్పు,దయచేసి వదులు..ఒక్కసారైనా నా మాటవిను..ప్లీజ్”
ఇంతలో ఏవరో వస్తున్నట్టు అలికిడయ్యింది.కౌసల్య వస్తొంది.మాలతి నానుండి వేగంగా విడివడి ఏదో డబ్బా తీస్తున్నట్టు నటిస్తుంది.నేను మాములు గానే మాట్లాడుతున్నాను.మాలతి ఒళ్ళంతా చెమటతో తడిచిపోయింది. కాఫి కప్ చేత్తో పట్టుకుని హాలు లోకి వచ్చి,హారతితో ఏదో మాట్లడుతున్నాను. హారతి ఏదో నవ్వుతూ నాకు చెబుతోంది.ఇంతలో తనూ,కాఫీ తో వచ్చింది.మొహం కందగడ్డలా ఎర్రగా ఉంది.కళ్ళు నా మీద నిప్పులు చెరుగుతున్నాయి.నేను తమాషాగా కన్ను చికిలించాను.అంతే,”పరీక్షలు పెట్టుకొని ఏమిటా ఇకిలింపులు”అంటూ హారతి మీద విరుచుకుపడింది మాలతి.
పిల్లలిద్దరు తలవంచుకుని చదువుకుంటున్నారు.”నీవిక్కడ ఉంటే వీళ్ళచదువు సంతకెల్లినట్టే.మేడ మీదకెళ్ళు”అంటూ నన్ను కసిరింది.మేడ మీదకు మెట్లు ఇంటిలో నుంచే ఉంటాయి.డూప్లెక్ష.కాఫి సిప్ చేస్తూ పైకి వెళ్ళాను.పది నిమిషాల తర్వాత మాలతి ఆరిన బట్టలు తీయడానికి పైకి వచ్చింది.
“రాస్కెల్…కొంచమైనా బుధ్ధి ఉందా?ఇంటికి వచ్చి ఇలాంటి కోతి చేష్టలు చేస్తావా?కౌసి చూసి ఉంటే?”
“అందరు చూసేలా చేస్తానా.ఏంటీ?”
“అందుకని వాళ్ళు ఉన్నప్పుడు…ఇలా? ఛీ..బుధ్ధుండాలి”
“నన్నేమి చెయ్యమంటావే చెప్పు?నిన్ను చూడగానే నా వశం తప్పుతున్నాను.నైటీ లో నవ నవ లాడే ఆ ఎత్తులు,నా చేతుల్ని రెచ్చగొడుతున్నాయి”
“కొడతాయి…..కొడతాయి.చేతుల్ని విరిచేస్తే సరి”
“హా…హా..హా”
ఆరిన బట్టలు తీసుకుని తను క్రిందకు వెళ్ళుతోంది.తన్మయంగా లయబధ్ధంగా కదులుతున్న ఆ పిఱ్ఱల అందాన్ని ఆస్వాధిస్తున్నాను.తను మళ్ళీ పైకి వస్తాదని తెలిసి, నేను మెట్ల దగ్గర కాపు కాశాను.”ఏం ఇక్కడ ఉన్నావు ?” కళ్ళు ఎగరేస్తూ,కళ్ళతోనే అడిగింది.”అబ్బే…ఏమిలేదు..ఉత్తినే.”అన్నాను.నన్ను దాటుకుంటూ పైకి వెళ్ళడానికి ముందుకు వచ్చింది.చటుక్కున తనను పట్టుకుని నా వైపు లాక్కున్నాను. బెదిరిపోయింది.”హే…వదులు…చెప్పినమాట విను” అంటూ మెట్ల క్రిందకు చూసింది.ఏవరూ లేరు.నేను తనను నా చాతికి గట్టిగా అదుముకుంటూ,నా చేతులు తన వెనుక ఎత్తులు మీద వేశాను.సమ్మగా నలుగుతున్నాయి.బలసిన గుద్దలు నా చేతికి ఎదురు తిరుగుతున్నాయి.తప్పించుకోడానికి బలంగా ప్రయత్నించింది.కుదరలేదు.
“శివా!! ఏంట్రా ఇది? నువ్వు చాలా అదుపు తప్పుతున్నావు..”