పద్మినీ’ అన్న పిలుపు విని ఈ లోకంలోకి వచ్చింది పద్మిని
వస్తున్నా అమ్మగారూ………..అంటూ పూజ గదిలోకి వచ్చింది.
అలివేలుకి 54; మొగుడితో పాటూ ఒకే డిపార్ట్మెంట్లో పనిచేసి ఈ మధ్యే వాలంటరీ రిటైర్ అయ్యింది.
అంతకు ముందే మొగుడు సూపరింటెండెంటుగా చేసి నెలక్రితమే రిటైరయ్యాడు.
గవర్నమెంట్ ఇద్దరికీ పెన్షన్ ఇస్తోంది. అంతా బానే ఉంది
కానీ ఈ మగాళ్ళకి పెళ్ళైన 7 సంవత్సరాలకి ఏదో పొడుచుకొస్తుందిట., మళ్ళీ పెళ్ళైన 30 ఏళ్లకి పొడుచుకొచ్చింది.పద్మిని: “ఏమ్మా…..అలా కేకేశారు?”
అలివేలు: “పూజకు కూర్చున్నా గదా., తోడుగా కూర్చోవే……అవీ ఇవీ అందిస్తూ ఉండచ్చు”
పద్మిని: “ఇక్కడ కూర్చుంటే పనులు ఎలా తెములుతాయమ్మా?”
అలివేలు: “ఇప్పుడు నువ్వు వెలగబెట్టాల్సిన పనులేమీ లేవు., మాట్లాడకుండా కృష్ణా రామా అనుకొవే., గమ్ముండు”
పద్మిని: నాకు తెలియదనుకొంటోంది., ఇంత వయాసొచ్చిన్నా మొగుడు మీద అనుమానం పోలే., అయ్యాగారు పేరుకే పట్టాభి రాము, సంగతి తెలియదనుకుంటా….”సరేలే అమ్మా.,ఇక్కడే ఉంటాలే”.
పట్టాభి అప్పుడే స్నానం చేసి వచ్చాడు. అలివేలూ అంటూ గట్టిగా కేకేసాడు.
అలివేలు: “అబ్బా…..! మొదలైందీ!; కాసేపు ప్రశాంతంగా పూజ చేసుకొనివ్వరు కదా., ఎమోచ్చింది? రిటైర్ అయ్యారు కదా….అరగంట ఓపిక పట్టండి” అంటూ విసుకుంటూనే “ఏం కావేలే?” అంటూ విసుగ్గా అడిగింది. అలివేలుకి 54; మొగుడితో పాటూ ఒకే డిపార్ట్మెంట్లో పనిచేసి ఈ మధ్యే వాలంటరీ రిటైర్ అయ్యింది.
అంతకు ముందే మొగుడు సూపరింటెండెంటుగా చేసి నెలక్రితమే రిటైరయ్యాడు.
గవర్నమెంట్ ఇద్దరికీ పెన్షన్ ఇస్తోంది. అంతా బానే ఉంది
కానీ ఈ మగాళ్ళకి పెళ్ళైన 7 సంవత్సరాలకి ఏదో పొడుచుకొస్తుందిట., మళ్ళీ పెళ్ళైన 30 ఏళ్లకి పొడుచుకొచ్చింది.
పద్మిని: “ఏమ్మా…..అలా కేకేశారు?”
అలివేలు: “పూజకు కూర్చున్నా గదా., తోడుగా కూర్చోవే……అవీ ఇవీ అందిస్తూ ఉండచ్చు”
పద్మిని: “ఇక్కడ కూర్చుంటే పనులు ఎలా తెములుతాయమ్మా?”
అలివేలు: “ఇప్పుడు నువ్వు వెలగబెట్టాల్సిన పనులేమీ లేవు., మాట్లాడకుండా కృష్ణా రామా అనుకొవే., గమ్ముండు”
పద్మిని: నాకు తెలియదనుకొంటోంది., ఇంత వయాసొచ్చిన్నా మొగుడు మీద అనుమానం పోలే., అయ్యాగారు పేరుకే పట్టాభి రాము, సంగతి తెలియదనుకుంటా….”సరేలే అమ్మా.,ఇక్కడే ఉంటాలే”.
పట్టాభి అప్పుడే స్నానం చేసి వచ్చాడు. అలివేలూ అంటూ గట్టిగా కేకేసాడు.
అలివేలు: “అబ్బా…..! మొదలైందీ!; కాసేపు ప్రశాంతంగా పూజ చేసుకొనివ్వరు కదా., ఎమోచ్చింది? రిటైర్ అయ్యారు కదా….అరగంట ఓపిక పట్టండి” అంటూ విసుకుంటూనే “ఏం కావేలే?” అంటూ విసుగ్గా అడిగింది.
పట్టాభి: “రావే, అంటే నాటకాలాడుతున్నావ్”.
అలివేలు:“నేను పూజలో ఉన్నాను కదండీ, కొద్ది సేపు ఆగకూడదూ….వస్తే దేవుడికి కోపం రాకపోతే మీక్కోపం.,ఏమయిందేంటి….?”
పద్మిని: “అమ్మగారూ…నన్ను వెళ్ళి చూసిరమ్మంటారా?”
అలివేలు: “నోరుమూసుకొని కూర్చో….ఆయన అలానే మొత్తుకుంటాడు”.
పట్టాభి: “ఒసేయ్ అలివేలూ….వీపులో ఏదో….హా ఏదో పట్టుకున్నట్లుందే…. త్వరగా వచ్చి కాపాడవే”
పద్మిని: “అమ్మగారూ అయ్యగారు అరుస్తున్నారమ్మా ఏదో కష్టం వచ్చినట్లుంది”
“హబ్బా……….ఈ ముసలాడు తిన్నగా ఉండడు కదా….హు…, ఎక్కడ లేనివన్నీ నా నెత్తికె వస్తాయి. నాకు తప్పదుగా….”
అంటూ విసవిసా లేచి “ఏమయిందండీ ఒక్క నిముషం స్తిమితంగా కూర్చొనివ్వరు.,” అంటూ మాట పూర్తిచేస్తూనే…. పట్టాభిని చూసింది.
పట్టాభి లాల్చీ వేసుకొంటూ అలానే వంగిపోయి నిలబడి ఉన్నాడు.
“ఏమయిందండీ” అంటూ కంగారుగా మొగుడి భుజాలు పట్టుకుని మంచం మీద కూర్చో పెట్టడానికి ప్రయత్నించింది. కానీ కుదరలేదు.
దాంతో డాక్టర్ని పిలుద్దామని “పద్మినీ… ఆ ఫోన్ తేవే………”అంటూ కళ్లనీళ్ళ పర్యంతమయ్యింది అలివేలు.
పద్మినీ, లగేత్తుకుని వచ్చింది బెడ్ రూమ్ లోకి ఫోన్ తీసుకుని.
అలివేలు: “పద్మినీ, చూడవే మీ అయ్యగారి పరిస్తితి గుండె నోప్పనుకుంటానే…………….”అంటూ ఏడుపు లంఘించుకుంది.
పద్మిని: “అమ్మగారూ ఊరుకోండి., ఏం కాదు., గుండెనోప్పయితే కుప్ప కూలిపోయేవారు కదమ్మా…………..మీరు గాబరా పడకండి”
పద్మిని: అయ్యగారూ….నొప్పి ఎక్కడుంది?
పట్టాభి: “మెడ దగ్గరే పద్మినీ……. ముందుగా కాళ్ళ మధ్యన ఏదో రాసుకుని పోతూ తరువాత వీపు వెనకాల మొదలయ్యి మెడ దగ్గరకు వచ్చింది. ఇప్పుడు కూడా అక్కడే ఉంది…నొప్పి కాదు గానీ ఏదో ఇబ్బంది., నొప్పి ఎక్కడో తెలియట్లెదే…?!”.
పద్మిని పట్టాభిని పరిశీలనగా చూసింది. విషయం అర్ధం కాలేదు. కానీ ఇలా కాదు ముసల్ది ఇక్కడే ఉంటే….నిజంగానే గుండె నొప్పి వస్తుంది అని
పద్మిని: “అమ్మగారూ., మీరు కాసేపు సమ్మకుండండి., మాకు ఇవ్వన్నీ కొట్టిన పిండి., మీరు ఆ పక్కన ఉండి చూస్తూ ఉండండి. నేను తేల్చేస్తాను… అయ్యగారూ…. చెయ్యి లేపగలరా?”
పట్టాభి: “హా…లేపగలనే….”అంటూ కుడి చెయ్యి లేపాడు.
పద్మిని:“ఆ చెయ్యి గూడా..లేపండి.”
పట్టాభి ఆ చెయ్యి కూడా లేపాడు. వేసుకున్న లాల్చీకి మెళ్ళో వేసుకున్న గొలుసు పట్టుకుంది…దాన్ని తీసెసింది., దాంతో మెడ దగ్గర రిలాక్స్ అయ్యింది.
పద్మిని: “అయ్యగారూ ఇప్పుడు చేతులు పైకి సాచండి” అంటూ లాల్చీ పైకి లాగేసింది. “ఇప్పుడు మామూలుగా నిలబడండి”
పట్టాభి:“ఏమేవ్, ఇప్పుడు బానే ఉందే…..కానీ వీపు నోప్పే……ఏదో ఇబ్బందిగా ఉంది…………” అంటూ ఆగిపోయ్యాడు.
పైజమాలో ఇంకో గందరగోళం.,
పట్టాభి ఇంకా సరిగ్గా నిలబడలేకపోతున్నాడు. అదే చూసింది పద్మిని.
ఏదో గడకర్రలాగా పెద్ద గుఢారమ్
పద్మిని: “అమ్మగారూ…, అయ్యగారికి నేను మంత్రం వేస్తాను తగ్గిపోతుంది. మా ఇళ్ళల్లో మామూలే ఇలాంటివి…..మీరు వెళ్ళి పూజ చేసుకోండీ… నేను చూస్తాను”.
అంటూ అలివేలుని పంపించేసింది. తలుపు గడియ పెట్టి. లోపలికి వచ్చి
పద్మిని:“అయ్యగారూ, మీ………XXX విప్పేయండి”
పట్టాభి: “ఏం మాట్లాడుతున్నావే……….?!”
పద్మిని: “విప్పండయ్యా…,పర్లేదు….నేనేం తినెయ్యను”
పట్టాభి: “అది కాదే లోపల లాగూ లేదే….”
పద్మిని: “అద్గది సంగతి., మీరు విప్పకపోతే నేనే ఇప్పుకుంటా లెండి”
పట్టాభి:“ఒసేయ్ పరువు తీస్తున్నావ్, ఆపవే”
పద్మిని:“..నాకు తెలుసయ్యా.,ఇప్పటిదాకా తానాలాడుతూ ఎవతినో చూసి జాడించుకున్నారు. దాంతో అది లేచి కూర్చుని ఇబ్బంది పెడుతోంది…..నాకు తెలియదనుకున్నారా?!”
అంటూ పట్టాభి మాట వినిపించుకోకుండా లాల్చీ బొందు పట్టుకుని కిందకు లాగింది.
పట్టాభి: “అది కాదే…” అంటూ ఏదో చెప్పబోయ్యాడు పట్టాభి.
పద్మిని: “అయ్యగారూ., ఎవ్వరిని తలుచుకున్నారండి ఇంతలా లేచింది” అంటూ నోరు నోక్కుంటూ దగ్గరకు రాసాగింది.
పట్టాభి: “పద్మినీ,,, వద్దే…. వద్దే మీ అమ్మ చూస్తే నన్ను చంపేస్తుంది”. వణుకుతున్న స్వరంతో….అన్నాడు.
పద్మిని: “ఎవరో మిమ్మల్ని బాగా డిసాబ్ (Disturb) చేసినట్లున్నాదండి” పైజామా కి అడ్డంగా రావటం లేదు. గాడిలో చెయ్యి పెట్టి వజ్రాల మూటని చేతిలోకి తీసుకొని వేళ్ళ మధ్య లాగింది.