హడావిడిగా ఉంది. శరత్ ని చూసి నవ్వుతు దెగ్గరకు వొచ్చింది మాహి వాళ్ళ అమ్మ. “ఏంటి చిన్నల్లుడు..ఇలా వోచ్చావు…మీ వొదినను చూడాలి అనిపించిందా…సరే సరే..బెడ్ రూం లో ఉంది వెళ్ళు…నాకు పని ఉంది ” అంటూ నవ్వుతు హడావిడిగా వెళ్ళిపోయింది మాహి వాళ్ళ అమ్మ. వాడు బెడ్ రూం వైపు వెళ్లి తలుపు తోసాడు. లోపల నుండి గడియ వేసి ఉంది. మెల్లిగా డోర్ నాక్ చేసాడు. డోర్ తెరుచుకుంది. ఎదురుగ ఇంచుమించు శరత్ ఏజ్ ఉన్న అమ్మాయి ఎం కావలి అన్నట్టుగా చూసింది. పట్టు పరికినిలో మెరిసిపోతుంది ఆ అమ్మాయి. ఒక క్షణం కన్ను ఆర్పకుండా ఆ అమ్మాయి వైపు చూసాడు శరత్. “హలో…ఎవరు నువ్వు…ఏమి కావలి…” అంది వాడిని అనుమానంగా చూస్తూ. వాడు తత్తరపాటుతో “వో..వొదిన….ఉందా….”అన్నాడు. “వొదిన ఎవరు…ఎవరసలు నువ్వు…కరెక్ట్ అడ్రస్కె వొచ్చావా…” అంది వాడిని ఎగ దిగ చూస్తూ. కంగారు పడిపోయి ఏమనాలో అర్ధం కాలేదు వాడికి. “ఎవరోచ్చారే….” అంటూ మాహి అక్కడికి వొచ్చింది. శరత్ ని చూసి “చిన్నా….నువ్వా…..ఇక్కడే ఉన్నావేంటి …లోపలి రా…” అంటూ దెగ్గరకు వొచ్చి వాడి చేయి పట్టుకొని లోపలి తిస్కేల్తుంటే ఆ అమ్మాయి వైపు చూసాడు శరత్. ఆ అమ్మాయి సిగ్గుతో తలదించుకుంది నాలిక కొరుక్కుంటూ. మాహి బెడ్ మీద కూర్చుంటూ వాడిని కూడా కుర్చోమంది. వాడు కూర్చున్నాడు. ఆ అమ్మాయి వొచ్చి మాహి పక్కన నిల్చుంది. వాడు ఇబ్బందిగా ఆ అమ్మాయి వైపు చూసాడు. “చెప్పడం మర్చిపోయాను ఛిన్న….ఇది సరయు …మా మేనత్త కూతురు. అంటే నాన్న వాళ్ళ చెల్లి కూతురు. Same నీ లాగే నెక్స్ట్ టెన్త్ క్లాసు కి వెళ్తుంది” అంటూ ఆ అమ్మాయిని పరిచయం చేసింది. “సరయు….ఇతను ఛిన్న…అదే శరత్….నాకు కాబోయే మరిది…” అంటూ వాడిని ఇంట్రడ్యూస్ చేసింది ఆ అమ్మాయికి. ఆ అమ్మాయి చేతిని ముందుకు పెట్టి “hiii …”అంది. వాడు ఆమ్మాయి చేయిపట్టుకొని “hiii …”అన్నాడు. “సారీ..నువ్వెవరో తెలియక…డోర్ దెగ్గర ఎక్కువ మాట్లాడను…” అంది సరయు. “ఎంటే…ఎం వాగావు…ఏంటి చిన్నా ఏమైనా అందా…..” అంది శరత్ వైపు చూసి మాహి. “అలాంటిది ఏమిలేదు వొదిన…జస్ట్ నేను ఎవరో తెలియదు కదా..ఎవరు అని అడిగింది అంతే….” అన్నాడు నవ్వుతు శరత్. “అవును ఛిన్న…నా పెళ్లి చీర ఎలా ఉంది …చెప్పు….”అంటూ లేచి నిల్చుంది మాహి. అప్పటివరకు ఆ అమ్మాయి చేసిన హడావిడిలో సరిగా చూడలేదు మహి ని శరత్. ఒకసారి తెరిపార చూసి “సూపర్ వొదిన….ఐన నీకు ఏదైనా బాగుంటుంది కదా వొదిన…ఇంకా ఇప్పుడు ఈ పట్టుచిరలో మహా లక్ష్మి లా మేరసిపోతున్నావు వొదిన…” అన్నాడు శరత్ ఆనందంతో. “హ్మ్మం…థంక్ యు సో మచ్ చిన్నా……thatz మై మరిది….” అంది వాడి మీద చేయి వేసి దేగ్గరుకు లాక్కుంటూ. సరయు ఆశ్చర్యంగా వాళ్ళ వైపు చూసింది. మధ్య మధ్యలో ఓర చూపులు విసురుతుంది వాడి వైపు సరయు. వాడు కూడా observe చేసాడు. “వొదిన..అన్నయ ఈ ప్యాకెట్ ఇవ్వమన్నాడు నీకు ….” అంటూ జేబులో నుండి ప్యాకెట్ తీసి ఇచ్చాడు మాహి కి. “వావ్…అవునా….ఏముంది అందులో ” అంటూ తీసుకుంది మాహి ఆనందపడిపోతూ. శంకర్ కూడా చెప్పలేదు మాహి కి అలా ప్యాకెట్ పంపిస్తున్నా అని. “ఏమో వొదిన…అడిగిన చెప్పలేదు….” అంటూ ముఖం చిన్నగా చేస్కున్నాడు శరత్. వాడు అలా ముఖం చిన్నగా చేస్కునేసరికి మాహి నవ్వుతు వాడి జుట్టు మీద వేళ్ళతో అంటూ “మీ అన్న చెప్పకపోతే ఏంటి …మీ వొదిన నీకు అన్ని చెపుతుంది కదా….” అంటూ బెడ్ మీద వాడిని కూర్చోపెట్టుకొని ప్యాకెట్ విప్పింది. అదొక గోల్డ్ చెయిన్. ms అని అందంగా డైమండ్స్ పెండెంట్. దాన్ని చేతిలోకి తీస్కొని అపురూపంగా చూస్తూ “చాల..చాల బాగా ఉంది కదా చిన్నా….” అంటూ వాడికి చూపించింది. “హ …అవును..వొదిన…చాల బాగుంది…” అన్నాడు వాడు ఆనందంగా. “సరయు …నువ్వు చెప్పు ఎలా ఉంది…” అంటూ సరయు కి కూడా చూపించింది మాహి. “సూపర్….అక్క…సింప్లీ సుబర్బ్.. ” అంది చేతితో తాకుతూ సరయు. మాహి ఆ చెయిన్ ని మెడలో వెస్కొని చూసుకుంది అద్దంలో, ముఖం సంతోషం తో మేరసిపోతుంది. ఆ ఆనందంలో ఇంకా అందంగా కనిపించింది మాహి శరత్ కి. “ఏంటి చిన్నా అలా చూస్తున్నావు….” అంది వాడి వైపు తిరిగి. “ఏ..ఏమిలేదు వొదిన..” అంటూ కళ్ళు పక్కకు తిప్పుకున్నాడు వాడు. “అక్క..నేను ఒకసారి వెస్కొని చూస్తాను…” అంది సరయు మాహి తో. మాహి నవ్వుతు చెయిన్ తీసి సరయు కి ఇచ్చింది. సరయు మెడలో వేస్కుంది. లైట్ కాంతి డైమండ్స్ మీద పడి శరత్ కళ్ళలో ఫ్లాష్ లా కొట్టేసరికి వాడు కళ్ళు నలుపుకున్నాడు. అది చూసి సరయు “ఏంటి …నేను వేస్కుంటే చెయిన్ బాగోలేనా….” అంది కొంచెం ముఖం చిన్నగా చేస్కుంటూ. వాడు కావాలనే “మా వొదినకి సూట్ అయినట్టుగా ఎవరికీ కాదులే…” అన్నాడు గర్వంగా. సరయు ముఖం చిన్నగా చేస్కునేసరికి “లేదు చిన్నా…దానికి కూడా బాగానే ఉంది..సరిగా చూడు….” అంది నవ్వుతు. అపుడు చూసాడు వాడు ఆ అమ్మాయి వైపు, వాడి కళ్ళు మెరిసాయి. చాల బాగుంది ఆ చెయిన్ వేస్కుంటే సరయు. సరయు చెయిన్ లాకెట్ పట్టుకొని “..ms …..మాహి సరయు….” అంటూ మాహి ని పట్టుకుంది వాడి వైపు చూసి కల్లెగరేస్తూ. వాడు ఉడుక్కొని “అదేమీ కాదు…ms అంతే ….మాహి శంకర్….అంటె మా వొదిన అన్నయ్య….” అన్నాడు. సరయు లాకెట్ ని ఒకసారి పరికించి చూసి “అక్కా…..ms అంటె….మాహి శరత్ అని కూడా వొస్తుంది కదా….” అంది యాదాలాపంగా. అలా అనే సరికి మాహి, శరత్ ఒకరి ముఖాలు ఒకరు చుస్కున్నారు. వాడు సిగ్గుతో తల దించుకున్నాడు. “మరి ఏమనుకున్నావు…మా మరిది నేను ఒక్కటే ఎప్పుడు….” అంది నవ్వుతు సరయు బుగ్గని చిదుముతూ. “అబ్బ…అక్క…..” అంటూ బుగ్గని రాస్కోని “భలే కలిసాయి కదా అక్కా..అందరి పేర్లు….ఈ లాకెట్ లో…” అంది మాహితో. “ఎం కాదు..నీ పేరు నా పేరు ఎక్కడ కలిసింది…వొదిన అన్న నా పేరు మాత్రమే కలిసాయి…” అన్నాడు వాడు ఏదో గ్రేట్ గా కనుకున్నట్టు. ” అంత లేదు…..s .. అంటె శరత్ అనే కాదు సరయు అని కూడా వొస్తుంది…” అంది ఏటకారంగా సరయు. వాడికి ఏమనాలో అర్ధం కాలేదు. ఇద్దర్ని చూసి మాహి నవ్వుతు “పోనిలే చిన్నా…అందరి పేర్లు సరిగ్గా ఇమిడిపోయాయి….” అంది. వొదిన అలా అనేసరికి వాడుకూడా రిలాక్స్ అయి నవ్వాడు. సరయు చెయిన్ ని మాహి చేతిలో పెడ్తూ వాడిని చూసి మెల్లిగా కళ్ళు ఎగరేసింది. వాడు చప్పున కళ్ళు పక్కకు తిప్పుకున్నాడు. అపుడే మాహి వాళ్ళ అమ్మ వొచ్చింది అక్కడికి, మాహి చేతిలో ఉన్న చెయిన్ ని చూసి “అబ్బ..చాల బాగుందే….మా చిన్నల్లుడి గిఫ్ట్ నా….” అంది నవ్వుతు. “లేదు….లేదు…అన్నయ్య పంపించాడు….” అన్నాడు వాడు కంగారుగా. అందరు నవ్వారు. వాడు ముఖం చిన్నగా చేస్కున్నాడు. “బుంగ ముతిలో అమ్మాయి కంటే ఇంకా అందంగా ఉంటావు ..చిన్నా….” అంటూ మాహి శరత్ బుగ్గ గిల్లింది. వాడు సిగ్గుపడుతూ సరయు వైపు చూసాడు. ఆ అమ్మాయి మెల్లిగా నవ్వుతు వాడి కళ్ళలోకి చూసింది. “మాహి …పూజకి టైం అయింది…” అంది మాహి వాళ్ళ అమ్మ. “వొదిన నేను కూడా వెళ్తాను..” అని అక్కడ నుండి విడిదికి వొచ్చేసాడు. పెళ్లి ముహూర్తం దెగ్గర పడుతుంటే అందరు కళ్యాణ మండపానికి చేరుకున్నారు. మాహి కంచి పట్టు చీరలో మెరిసిపోతుంటే శంకర్ తృప్తిగా చూసుకున్నాడు. సరయు పట్టు లంగా వోని వేస్కుంది. అన్ని సామాన్లు పంపి చివరగా రా అని వాళ్ళ అమ్మ చెప్పడం చేత శరత్ విడిది లోనే ఉంది పోయాడు. సరయు కళ్ళు శరత్ కోసం కళ్యాణ మండపం మొత్తం వెదుకుతున్నాయి. చిన్న చిన్న పనులు పెద్దవాళ్ళు చెప్తుంటే అన్య మనస్కంగానే చేస్కుంటూ వాడి రాక కోసం ఎదురుచూస్తుంది. చివరకు వాడు ముహూర్తానికి 10 నిమిషాల ముందు వొచ్చాడు. మండపం దెగ్గరకు రాగానే మాహి కళ్ళతో అడిగింది ఇప్పుడే వొచ్చావా అని. అవునన్నట్టుగా తలూపాడు. పట్టు చీరలో మాహి మెరిసిపోతుంటే కనులు ఆర్పకుండా చూసాడు శరత్.
