మధురం (రెండవ భాగం)

కంప్యూటరు దగ్గర కూర్చుని క్రొత్త క థ మొదలుపెట్టాను. థీం ఆలోచిస్తున్నాను. మళ్ళీ చంద్ర భాను గుర్తొచ్చింది. సిగరెట్టు వెలిగించా.
“అయ్యా రసిక చక్రవర్తి గారు ఇదిగో మీ ఆల్బము” నవ్వుతూ లోపలికి వచ్చింది చంద్ర భాను. ఒక చేతిలో నా ఆల్బము రెండో చేతిలో కప్పు వున్నాయి. ఆ కప్పులో పొగలు జిమ్ముతున్న బ్రూ కాఫీ కమ్మని వాసన వెదజల్లుతుంది. అంటే ఆమె ఆల్బము చూడడానికి వెళ్ళలేదు కాఫీ కలపడానికి వెళ్ళింది.
“అనవసరంగా మీరు నాకు లేనిపోని బిరుదులు అంట గట్టకండి. నాలుగు ప్రణయ కథలు రాసినత మాత్రాన రసికాగ్రేసరుడిని కాలేను. దానికి తోడు మీరింకా ‘చక్రవర్తి ‘ అనికూడా తగిలించారు….” అన్నాను నవ్వుతూ.

నా కళ్ళలోకి అదోలా చూస్తూ “ఇది తీసుకోండి” అని కాఫీ కప్పు అందించింది.
“అయితే మీరు రచయితే కాని రసికులు కాదన్న మాట!” ఆల్బము తిరగేస్తూ అంది.
“నేనలా అనలేదు. మీరలా అర్థము చేసుకుంటే నేనేమీ వాదించదలచుకోలేదు. ఎందుకంటే మీ దయవల్ల ఇప్పటి వరకు నేను రసికున్ని అని చెప్పుకోదగ్గ అడ్వెంచర్ ఏదీ చెయ్యలేదు. ఇక మా అవిడతో అంటారా ఆఫ్టరాల్ ఇటీజ్ యె కమ్మిట్మెంట్ – అండ్ షి లైక్స్ మీ……” అంటూ సౌమ్యంగా నవ్వి, ఖాలీ చేసిన కాఫీ గ్లాసు టేబిల్ మీద పెట్టాను.
భాను నా కళ్ళలోకి విచిత్రంగా చూస్తుంది. ఆ చూపు నా నరాల కు tention కలిగిస్తుంది. సిగరెట్టు పీక పారెయ్యకుండా దానితో మరో సిగరెట్టు ముట్టిద్దామని ఇలా టేబిల్ వైపు తిరిగాను –
మోచేతికేదో మెత్తగా తగిలినట్లయ్యింది. వులిక్కిపడి ఇటు తిరిగాను –

“ఇంత చక్కటి అవకాశము దొరికినందుకన్నా మీ ఏక పత్నీవ్రతాన్ని సడలించండి… అంది నా వైపు కసిగా చూస్తూ.
మా కాళ్ళ బొటన వేళ్ళు ఒకదాని కొకటి ముద్దులాడుకుంటున్నంత దగ్గరగా నిలబడి వున్నాము. ఆమె కళ్ళు అనురాగపూరితంగా చూస్తున్నాయి. అధరాలు చిత్రంగా కంపిస్తున్నాయి. నా వేళ్ళ మద్యన నుండి సిగరెట్టు పీక జారి పోయింది. సిగరెట్టు పీక అందుకోవడనికి చాచిన చెయ్యి అసంకల్పిత చర్యగా ఆమె నడుము చుట్టూ అల్లే సుకుంది.
“!” తీయగా పిలు స్తు ఆమెని దగ్గరికి తీసుకున్నాను.

“హూ…” ఆశ గా చూస్తూ కాలి మడమలు పైకెత్తింది.
అధరామృతము రుచి తెలియలేదు. ఆవేశము మాత్రము వుప్పొంగింది. ఆమె సల్లు నా వక్షానికి మెత్తటి బంతుల్లా వత్తుకుంటున్నాయి. క్రింది పెదవిని మృదువుగా కొరికాను. సన్నగా మూలిగింది. తన నాలుకను నా నోట్లోకి తోసింది. నా నరాలు జివ్వు జివ్వు న లాగుతున్నాయి.

“భానూ…” పైట తప్పిస్తూ పారవశ్యంగా పిలిచాను.
“జాకెట్ బటన్ విప్పాలా?” వెటకారము కాదు sincere గానె అడిగింది.
బుర్రూపేను. జాకెట్టు తీసేసి వెనక్కి తిరిగింది. బ్రా హుక్ తీయమని ఆమె వుద్దేశ్యము కావొచ్చు. నేను చెయల్సింది కూడా అదే ఈ పరిస్థితి లో. కాని నా చేతులు మరీ కంగారు పడ్డాయి. చంకల క్రింది నుండి ముందుకు దూసుకుపోయి సరిగా బ్రా చిప్పల మీద పడ్డాయి. కైపుగా తను ‘అబ్బా’ అని నొచ్చుకునెంత కసిగ పిసికాను.
“ఎందు కొచ్చిన కంగారిది… ఆ అడ్డూ తీసేసి హాయిగా ఆడుకోవచ్చుగా” మృదువుగా మందలించింది.
“ఇందుకే నేను రసికాగ్రేసరుడ్ని కాను బాబోయి అన్నాను” అన్నాను సంజయిషి చెప్తున్నట్లు.
అంటే – అక్కడికి నేను బరితెగించినదాన్నీ – తిరుగుబోతునీ అనా నీ వుద్దేశ్యము?” అంది నిష్టూరంగా.

ఆమెకు అనవసరంగా కోపమొచ్చింది. నేను లెంపలు వేసుకోవలసిన పరిస్థితి ఏర్పడింది. గెడ్డము పట్టుకొని తనని నా వైపుకు తిప్పుకున్నాను. “నేను తొందర పాటుకు సంజాయిషీ చెప్పుకున్నాను. నువ్వు పెడర్థము తీసి నన్ను ఏడిపించకు ప్లీజ్” అన్నాను. నా
సెలయేటి గల గల ఆమె నోటిలో వినిపించింది. “హాయిగా నవ్వుకోవలసిన ఈ శుభ సమయములో ఎడుపు లెందుకు కానీ” అంటూ నా చేతిని తన వీపు మీదకు లాక్కొని “విప్పు” అంది.
హుక్ తప్పించాను బుజాల మీద నుంచి స్ట్రాప్స్ తొలగించి బ్రాని చేతిలోకి తీసుకున్నాను. నా రెండు కళ్ళూ సరిగ్గా ఆమె పాయింటెడ్ గ్లోబ్స్ మీద పడ్డాయి. భ్రహ్మాండ మయిన జోడీ…. వాటి అందము నన్నురెప్ప వేయనివ్వలేదు. వూదా రంగులో వున్న ఆమె బొటిమలు నా నోరూరించాయి.
“అయ్యో అది పట్టుకు కవీశ్వరా!” అంది వెటకారంగా. నలిపేసుకుంటా వేమయ్యా
ఆ వెట కార ము, ఆ నవ్వూ నన్ను సిగ్గులో ముంచెత్తాయి. బ్రా ని దూరంగ విసిరేసి అసలు సరకుని అరచేతుల్లో

ఇముడ్చుకున్నాను. ఆ సైజు నా కోసమనే పెంచిందో, లేక నా చేతులు వాటి కోసమే ఎదిగాయో చెప్పలేను. ఆ సల్లు ప్రెస్ చెయ్యడముతోనే నేను అవుట్ అవుతానేమో అనిపించింది. ఏ విషయానికి ఆ విషయమే కాని నా భార్య సల్లు భాను కన్నా కొంచము చిన్నవి. సల్లు సల్లలో ఎంతా తేడా, కసి వుంటుందో ఇప్పుడే అర్థ మయ్యింది.
గత ములో ఎప్పుడూ లేనంతా వుద్రేక ములో వూగి పోతున్నాను. భాను ని అలాగే పట్టుకొని మంచ ము వరకు తీసుకెళ్ళి వెనక్కి పడతోశాను. మాది మెత్తని పరుపు. భహుశా అందుచేతనే అమె నవ్వ గలిగింది!. కవ్వింపుగా చూడగలిగింది!.
నాకు అమె చిలిపితనాన్ని పూర్తిగా చూడాలనిపించింది. కుచ్చెళ్ళు లాగేసాను … చీర మొత్తము వలిచి పారేసాను. ఇక పసుపు పచ్చని లంగా మత్రమే మిగిలింది.లంగా బొందు పట్టుకోవడనికి ట్రై చేస్తున్నాను కాని బొందు లాగనివ్వకుండా ఆమె నా చేయి పట్టేసుకుని, నన్ను తన మీదకు లాక్కుంది. లంగా
“సిగ్గా” అడిగాను.

“కాదు” అని కొంటె గా నవ్వుతూ లోపల బ్లేడు ” వుపయోగించి రెండునెలలయ్యింది. రేపటివరకు ఆగితే అద్దంలా చేసి చూపిస్తాను. కాని ఇప్పుడు మాత్రము చూసి చూడనట్లు చేసుకుపో… ప్లీజ్..” అంది.
“నథింగ్ డూయింగ్” అన్నాను అనడమేంటీ సరిగ్గా కథల్లో రాసినట్లు ఫట్ మని బొందు త్రైంచేసాను.
అమ్మగారికి పౌరుషమొచ్చింది. అవును మరి నేను చెప్పిన మాట వినలేదు కదా. తన పూకుని నా అకలి చూపులకు వదిలి పెట్టింది. ఆవగింజంత బాగాన్ని కూడ దాచు కోవడానికి ప్రయత్నించడములేదు. తనకి తెలుసు ఆ వత్తుగా – నల్లగా పెరిగివున్న వెంట్రుకలే నా దురాశకు దుఖాన్ని కలిగిస్తాయని!. అందుకే అంత రెక్లెస్ గా వూరుకుంది.
కానీ నేను దుబ్జపడలేదు. ఆ తొడల నిగారింపు చూస్తూ అట్టే వుండి పోయాను. సినీనటి రంభ తొడలు కూడా వీటి ముందు బలాదూర్ అనిపించింది. వాతి మృదుత్వము నన్ను ముగ్ధుడిని చేస్తుంది. ఇంతటి వైశాల్యము కల ఈ తొడల్లో ఎక్కడయినా చిన్న పుట్టుమచ్చ వుండక పోతుందా అన్న అనుమానము కలిగి ఆత్రంగా అన్ని ప్రక్కలా

వెతుకుతుంటే –
ఆమె ఏమనుకుందో తెలియదు “వద్దమ్మా… ఇప్పుడదే మీ చెయ్యకు…. అంతా చిరాగ్గా వుంది…” అంటూ తొడలు దగ్గరకు ముడిచేసుకుంది. నేను వెనక్కి తీసుకోవడనికి కూదా అవకాశము దొరకలేదు. పులి నోట్లో బుర్ర పెట్టినట్లు తయరయ్యింది నా పరిస్థితి. అంతంత లావు తొడల మధ్య అనుకోకుండా చిక్కుకొని పోయింది నా తల. సరిగ్గా నా పెదవులు ఆమె పూకు దగ్గరగా వున్నాయి. మదపు వాసన ముక్కు పుటాల్లోకి దూసుకుపోతుంది.
తన కత్తిరి పట్టు సడలించమని అడుగుదా మంతే నోరు మెదపడానికి వీలు కలుగనివ్వకుండా అప్పటికే అమె రోమాలు నాకు చక్కిలిగింతలు పెడుతున్నయి. ఏల గయినా విదిలించుకు లేద్దామని ట్రై చెయ్యబోయాను –
“w”… ధ్యాస ふる కాని చె ప్పిన మాట వినిపింపుకోవన్న మాట!. మరయితే కరవబోకు… బటన్తో ఆడుకో…. అది కూడా లైట్ గానే టికిల్చెయ్యి… వూ… అందుకో రా….”. అంది మత్తుగా.

ఇంకా వుంది